Κοίτα να δεις, που όσοι τρώμε το καρπούζι με φέτα, δεν είμαστε τόσο "ανώμαλοι" όσο κάποιοι μεθοδικά προσπαθούν μάταια τόσα χρόνια να μας παρουσιάσουν. Αντιθέτως, είμαστε πολύ μπροστά από την εποχή μας διότι η επιστήμη —και όχι απλώς η παράδοση της ελληνικής εξοχής— λέει ότι το αλάτι όχι μόνο δεν καταστρέφει τη γεύση του καρπουζιού, αλλά την ενισχύει.
Πώς; Το νάτριο του αλατιού επαναπρογραμματίζει τους γευστικούς υποδοχείς, καταστέλλοντας την (όποια) πικρίλα και ενισχύοντας τις γλυκές νότες. Δημιουργεί επίσης περισσότερο σάλιο στο στόμα, κάτι που κάνει το φρούτο να μοιάζει ακόμη πιο ζουμερό και φρέσκο. Μέσω της όσμωσης στο μεταξύ, το αλάτι τραβάει το νερό στην επιφάνεια, και με αυτόν τον τρόπο απελευθερώνονται επιπρόσθετα αρώματα και χυμοί. Με απλά λόγια, το αλάτι δεν "καλύπτει" τη γεύση του καρπουζιού, την βελτιώνει και την αναδεικνύει.
Η πρακτική αυτή δεν είναι νέα και κυρίως δεν είναι μόνο ελληνική. Στη Ρουμανία σερβίρουν καρπούζι με αλάτι ως δροσιστικό σνακ. Το λένε pepene cu sare, και σερβίρεται ειδικά τις αποπνικτικές μέρες. Υπάρχει και pepene murat που είναι τουρσί καρπουζιού σε βαζάκια, σαν πίκλες. Αν έχεις φάει μόνο αγγουράκια τουρσί, τότε, πραγματικά δεν ξέρεις τι χάνεις.
Και στον αμερικανικό νότο (Αλαμπάμα, Τζόρτζια, Μισισίπι) το αλάτι στο καρπούζι είναι σχεδόν παράδοση. Ξύλινα τραπέζια, καρό τραπεζομάντηλα και αγώνας μπέιζμπολ στο ράδιο. Μερικοί μάλιστα, ρίχνουν και μαύρο πιπέρι. Εκεί μιλάμε πια για γαστρονομική jazz.
Στο μεταξύ, συναντάται και σε πιο εκλεπτυσμένες κουζίνες. Ο ιταλός σεφ Davide Scabin για παράδειγμα, δημιούργησε ένα πιάτο που ονόμασε Virtual Oyster (μτφ εικονικό στρείδι). Στην ουσία πρόκειται για κύβο καρπουζιού με αυγοτάραχο και αμύγδαλο, που αφήνει στο στόμα την αίσθηση ότι έφαγες στρείδι, χωρίς να το έχεις φάει.
Το αλάτι λοιπόν -με μέτρο πάντα, ειδικά αν έχεις κάποιο σοβαρό θέμα υγείας- αναδεικνύει και με το παραπάνω το καρπούζι. Κοινώς, αν δε σου αρέσει η ιδέα της φέτας, ελάχιστο αλατάκι, μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.