Η απλούστερη εκδοχή του Martini περιλαμβάνει τζιν (ή βότκα), βερμούτ, πιθανότατα μία-δύο σταγόνες bitters και μια ελιά ή μια φλούδα λεμονιού για γαρνίρισμα. Υπάρχει όμως και η βρώμικη έκφανσή του, που παρά τους ψιθύρους σχετικά με τη σπατάλη καλού βερμούτ, προσφέρει μία πρόταση αλμυρή, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ειδικά για όσους διαθέτουν τόλμη και αναζητούν περισσότερη άλμη στο -ήδη αρκετά αλκοολικό- ποτό τους.
Η ιστορία
Όπως συμβαίνει γενικότερα με το Martini, οι ρίζες και η αρχική προέλευση της συγκεκριμένης συνταγής είναι ασαφείς. Ανάμεσα στους μεγαλύτερους fan του εν λόγω cocktail βρισκόταν και ο Franklin D. Roosevelt, ο οποίος συνήθιζε σχεδόν καθημερινά να φτιάχνει μόνος του τα ποτά του (για την ιστορία ήταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ που τερμάτισε την ποτοαπαγόρευση, το 1933).
Υπάρχει λοιπόν μία πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία που υποστηρίζει ότι δημιουργός του Dirty Martini είναι ο ίδιος ο 32ος Πρόεδρος της Αμερικής, ο οποίος εκτός των άλλων διέθετε και ένα άκρως πλούσιο μπαρ στο σπίτι του.
Η συνταγή
Υλικά
- 2 μεζούρες gin
- 1/4 μεζούρας ξηρό βερμούτ
- 1/4 μεζούρας άλμη ελιάς
- ελιές για τη γαρνιτούρα
Εκτέλεση
Το gin, το βερμούτ και η άλμη μπαίνουν στο σέικερ. Ανακινείς.
Σουρώνεις σε παγωμένο ποτήρι martini.
Γαρνίρεις με ελιές περασμένες σε οδοντογλυφίδα.
Αν αναζητάς περισσότερες συνταγές για Dirty Martini, μπορείς να ρίξεις μία ματιά εδώ. Αν πάλι επιθυμείς κάτι ακόμη πιο πειραγμένο, υπάρχουν και αυτά.