Ο ασταμάτητος Kylian Mbappé

Ο Γάλλος επιθετικός Kylian Mbappé μεγάλωσε στα προάστια του Παρισιού και "βαφτίστηκε" στην κουλτούρα του ποδοσφαίρου. Το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν ένα από τα πιο πολυσυζητήμενα πρόσωπα λόγω της αποτυχίας της εθνικής Γαλλίας στο EURO 2020 αλλά και την παραλίγο μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στα 22 του ωστόσο είναι ήδη παγκόσμιος πρωταθλητής και superstar. Τώρα μπαίνει στην καλύτερη -και ίσως καθοριστικότερη- περίοδο της ζωής του: Είναι η στιγμή που πρέπει να ξεπεράσει τον Messi και τον Ronaldo και να γίνει ο καλύτερος παίκτης του κόσμου. Μίλησε για όλα αυτά στη βρετανική έκδοση του Esquire και το τεύχος July/ August 2021.

Από τον Simon Kuper/ Απόδοση: Μπάμπης Δούκας/ Φωτογραφία: Nathaniel Goldberg/ Styling: Claire Dhelens
Βοηθοί φωτογράφου: Corinne Mutrelle, Aurélien Nobécourt, Bastien Santanoceto
Digital technician: Sarah Reimann
Grooming: Samira Goyette
Παραγωγή: Michaël Lacomblez
Διεύθυνση παραγωγής: Yuk-Emmanuelle Kaïj a Kamb
Βοηθός παραγωγής: Quentin Isackson, Louis2

Ο Kylian Mbappé ήταν μόλις 18 ετών όταν πρωτομπήκε στα αποδυτήρια της εθνικής Γαλλίας. "Ήταν δύσκολο ξέρεις, κανείς μεγάλος παίκτης δεν είναι διατεθειμένος να σου δώσει τη θέση του μέσα στο γήπεδο. Κι αυτό ακριβώς τους κάνει μεγάλους. Θα πρέπει να τους κερδίσεις. Δεν αρκεί η ταμπέλα του επόμενου μεγάλου ποδοσφαιριστή". Έναν χρόνο αργότερα, ο Mbappé και η εθνική Γαλλίας κέρδιζαν το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Μόσχα.

Μία διαφορετική ιστορία

Τρία χρόνια μετά, συζητάμε σε ένα δωμάτιο της έπαυλής του, στους καταπράσινους αρχοντικούς δρόμους του Neuilly, έξω από το Παρίσι. Δεν είναι καν το σπίτι του. Το αγόρασε για να στεγάσει το ίδρυμά του, που προσφέρει δραστηριότητες και ευκαιρίες σε παιδιά. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας, ο Mbappé θυμίζει περισσότερο βετεράνο τηλεπαρουσιαστή παρά νεαρό ποδοσφαιριστή. Σε πλήρεις αλλά μικρές προτάσεις περικλείει μεγάλες ιστορίες, με τέτοια ακρίβεια όση και εκείνη της μπάλας μόλις φεύγει από το πόδι του. Το εκφραστικό του πρόσωπο χαμογελά διαρκώς: Του αρέσει πολύ να μιλά, δίχως να επιβαρύνεται από τον συνηθισμένο για τους ποδοσφαιριστές φόβο μήπως ειπωθεί κάτι με λάθος τρόπο.

Ο πατέρας του, Wilfried, κάθεται δίπλα μας, αλλά μόλις μία φορά κατά τη διάρκεια της συζήτησης θα νιώσει την ανάγκη να παρέμβει. Συναντώντας τον, καταλαβαίνεις γιατί ο Mbappé, στα 22 του, έχει πετύχει τόσο πολλά. Πράγματα που για άλλους δεν αρκεί μία ολόκληρη καριέρα να τα καταφέρουν. Μπορεί, όμως, να κάνει το επόμενο βήμα; Να γίνει ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου;

Η ιστορία του ξεκινά μερικά χιλιόμετρα –αλλά ουσιαστικά ένα ολόκληρο Σύμπαν– μακριά από εκεί που καθόμαστε σήμερα. Η γενέτειρά του, Bondy, είναι ένα πολυπολιτισμικό προάστιο ακριβώς στα βορειοανατολικά του Παρισιού, που μοιάζει σαν κάποιος να ένωσε μία κλασική σοβιετική πόλη με ένα αρχαίο γαλλικό χωριό. Η παλιά εκκλησία περιβάλλεται από fast-food εστιατόρια και πολυκατοικίες της δεκαετίας του 1960 που ξεθωριάζουν. Μία από αυτές είναι τώρα καλυμμένη με μία τεράστια αφίσα του Mbappé.

Οι γονείς του μεγάλωσαν εκεί: Ο –με καταγωγή από το Καμερούν– Wilfried και η Fayza, από την Αλγερία. Οι μεικτοί γάμοι είναι συνηθισμένοι στα παρισινά προάστια, αλλά το εν λόγω ζευγάρι έπρεπε να αψηφήσει κάποιες αποδοκιμασίες.

Αν οποιοσδήποτε wannabe σταρ του ποδοσφαίρου μπορούσε να διαλέξει ένα ιδανικό μέρος για να μεγαλώσει, το Bondy θα έπρεπε να είναι μέσα στις επιλογές του. Ο πατέρας και ο θείος του Mbappé ήταν και οι δύο προπονητές ποδοσφαίρου και η μαμά Fayza –που έτρεχε παράλληλα και κάποιες εξωσχολικές δραστηριότητες για παιδιά– είχε παίξει επαγγελματικό χάντμπολ στην πρώτη κατηγορία της Γαλλίας. Οι γονείς του είχαν μάλιστα υιοθετήσει και ένα μεγαλύτερο αγόρι, τον Jirès Kembo Ekoko, ο οποίος είχε κάνει αξιόλογη καριέρα ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. "Δεν ήμουν εγώ αυτός που γέννησε το πάθος για το ποδόσφαιρο στην οικογένεια", λέει σχεδόν με απογοήτευση ο Mbappé.

Πρώτα αποδεκτός, μετά είδωλο

Πρακτικά, μεγάλωσε μέσα στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, την AS Bondy. "Στα προάστια του Παρισιού υπάρχουν παντού γήπεδα ποδοσφαίρου. Οι άνθρωποι εδώ ζουν για την μπάλα. Γεννήθηκα και από την πρώτη στιγμή είχα δύο γήπεδα ποδοσφαίρου ακριβώς απέναντι από το παράθυρό μου. Δεν είμαι ο μόνος. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί σπουδαίοι παίκτες προέρχονται από εδώ, όπως ο Paul Pogba, ο Blaise Matuidi, ο N’Golo Kanté και ο Riyad Mahrez. Τα προάστια του Παρισιού είναι η βαθύτερη δεξαμενή ταλέντων στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο", λέει με ενθουσιασμό.

Σαν ένα μη-λευκό παιδί από τα προάστια, ο Mbappé ένιωσε αποδοχή από τους Γάλλους πριν γίνει είδωλο; "Πάντα ένιωθα Γάλλος, 100%. Δεν αποκηρύσσω την καταγωγή μου, επειδή είναι μέρος αυτού που είμαι, αλλά έχω ζήσει όλη μου τη ζωή στη Γαλλία και ποτέ κανείς δεν με έκανε να νιώθω ότι δεν βρίσκομαι στο σπίτι μου. Στα banlieues (σ.σ. τα προάστια του Παρισιού) έχουμε τεράστια αγάπη για τη Γαλλία. Η χώρα μάς έχει δώσει πολλά και θέλουμε να επιστρέψουμε κάτι πίσω".

Οι γονείς του Mbappé τον βοήθησαν να πάρει στα σοβαρά το σχολείο. Ειδικά από τη στιγμή που ήταν και ένας πολύ ταλαντούχος φλαουτίστας στο ωδείο του Bondy. Ωστόσο, το ποδόσφαιρο ήρθε πρώτο. "Ο πατέρας μου ήταν προπονητής μου στην AS Bondy για 10 χρόνια. Με βοήθησε να γίνω ο ποδοσφαιριστής που ήθελα, αλλά δεν ένιωσα ποτέ πίεση. Πάνω από όλα ήταν το πάθος μου".

Το να περνά πολλές ώρες στο γήπεδο μαζί με τον πατέρα του και τον θείο του, προίκισε τον Mbappé με ένα σπάνιο χάρισμα: Έγινε ποδοσφαιριστής που σκέφτεται σαν προπονητής. "Από πολύ μικρός βρισκόμουν στα αποδυτήρια, ακούγοντας συζητήσεις για στρατηγική και τακτική. Έμαθα να βλέπω το ποδόσφαιρο από πολλές διαφορετικές σκοπιές και να σκέφτομαι τα πάντα. Για παράδειγμα, μπορώ την ώρα του αγώνα να καταλάβω τι εκνευρίζει ή τι απογοητεύει κάποιον συμπαίκτη μου".

Ο τέλειος αθλητικός συνδυασμός

Ο Mbappé αποδείχθηκε ο τέλειος αθλητικός συνδυασμός: Ένα απίστευτο φυσικό ταλέντο που έχει την ικανότητα να υπακούσει στις εντολές του προπονητή. "Εξομοιώνει γρήγορα τις συμβουλές. Του ζητάς κάτι μία φορά και αμέσως το κάνει" μου είπε ο Antonio Riccardi, ο πρώην προπονητής του στα μικρά τμήματα της AS Bondy. Ακόμα και ως παιδί, ο Mbappé ήταν ένας αποτελεσματικός ποδοσφαιριστής: Αποφασιστικός, ποτέ διακοσμητικός.

Από την εφηβεία του φλέρταρε με τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν ανθρώπους στα προάστια του Παρισιού, ακριβώς για περιπτώσεις σαν τη δική του. Βρέθηκε για μερικές προπονήσεις στην Τσέλσι και γιόρτασε τα 14α γενέθλιά του στη Μαδρίτη, όπου πήγε για λογαριασμό της Ρεάλ, έχοντας τον τέλειο babysitter. Ο ίδιος άνθρωπος ήταν τότε βοηθός προπονητή στη Βασίλισσα και, γενικότερα, ο μεγαλύτερος Γάλλος ποδοσφαιριστής: Ο Zinedine Zidane. Όταν μάλιστα ο Zidane του είπε να τον μεταφέρει στο γήπεδο με το αυτοκίνητό του, ο Mbappé προσφέρθηκε να βγάλει τα παπούτσια του πριν μπει σε αυτό.

Η οικογένεια Mbappé εξέτασε όλες τις προσφορές που είχε και διάλεξε τη Μονακό, εκεί όπου η διαδρομή προς την πρώτη ομάδα φαινόταν πιο προσιτή. "Έφτασα εκεί έτοιμος και αποφασισμένος να πετύχω".

Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αθλητικές οικογένειες, μαθαίνουν πως πάντα υπάρχει χώρος για βελτίωση. Κάθε βήμα είναι και μία νέα ευκαιρία μάθησης. Στην πρώτη ομάδα της Μονακό, ο έφηβος Mbappé έπρεπε να συνυπάρξει με τον Κολομβιανό Radamel Falcao, ο οποίος είχε ατυχή περάσματα από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Τσέλσι.

"Ήταν σταρ, αλλά είχε την επιθυμία να μου μεταδώσει κάποιες από τις γνώσεις του. Λειτούργησε σαν δάσκαλός μου. Ήταν κάποιος που ήθελε πάντοτε να σκοράρει, αλλά παράλληλα άφηνε χώρο και σε μένα, ώστε να δείξω το ταλέντο μου. Εγώ πάλι δεν ήμουν όσο ψύχραιμος ήταν αυτός. Ήθελα να τρέχω με 2.000 χιλιόμετρα την ώρα", λέει ο Mbappé.

Σκόραρε 15 γκολ στο πρωτάθλημα, προτού καν είναι σε θέση να έχει δίπλωμα οδήγησης, και βοήθησε την ομάδα να πάρει το πρωτάθλημα το 2017. Έβαλε 6 ακόμη στο Champions League. Η μαθητεία του στο υψηλό επίπεδο ολοκληρώθηκε με άριστα.

Ο Mbappé θαύμαζε τον τρόπο με τον οποίο οι επαγγελματίες χειρίζονταν την ένταση και την πίεση. Ο ίδιος δεν ένιωθε τίποτα τέτοιο. Όταν τον ρωτάω για το άγχος σε ένα επάγγελμα άκρως ανταγωνιστικό, σχεδόν απαξιώνει την ερώτηση: "Δεν ένιωθα κάτι. Η καθημερινή μου ζωή είναι εύκολη".

Η εντυπωσιακή άνοδός του δεν εκπλήσσει τον ίδιο. Απλά συνέβη νωρίτερα από ό,τι περίμενε. Οι άλλοι έμειναν με το στόμα ανοικτό. Ήταν κάτι καινούργιο για τον ποδοσφαιρικό κόσμο: Ένας 18χρονος που ήδη έμοιαζε με πλήρη επιθετικό. Με σωματοδομή και ταχύτητα επαγγελματία σπρίντερ, που βλέπει γήπεδο, μπορεί να ντριμπλάρει, να πασάρει και να σκοράρει. Ήταν εξαρχής σε καλύτερο επίπεδο από τον Lionel Messi και τον Cristiano Ronaldo στα 18 τους.

Πώς περιγράφει ο ίδιος το στυλ του; "Ένας μοντέρνος επιθετικός που παίζει παντού. Δεν χρειάζεται να βάλουμε ταμπέλες, Νο9 ή Νο11 ή Νο7. Θέλω να παίζω μόνος μου μπροστά, στα πλάγια, οπουδήποτε. Δούλεψα πολύ για να έχω αυτήν την ικανότητα. Και ακόμη προσπαθώ να βελτιώνω όλα τα αδύναμα σημεία μου".

Ξέρει τους κώδικες

Τον Μάρτιο του 2017 έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής που έπαιξε στην εθνική Γαλλίας μετά από 62 χρόνια. 5 μήνες μετά, ο σύλλογος της πόλης του, η Παρί Σεν Ζερμέν, συμφώνησε με τη Μονακό να τον αποκτήσει για περισσότερα από €190.000.000. Όταν πια βρέθηκε στο Παρκ Ντε Πρενς, ήξερε πώς να κινηθεί στα αποδυτήρια. Μιλούσε ήδη καλά αγγλικά και ισπανικά, κάτι που τον βοήθησε να αναπτύξει φιλίες με τους ξένους συμπαίκτες του. "Ήξερε τους κώδικες επικοινωνίας των αποδυτηρίων. Δεν ήταν δειλός ή εσωστρεφής. Επικοινωνούσε και εκφραζόταν με τον σωστό τρόπο", λέει γι’ αυτόν ο βοηθός προπονητή Guy Stéphan.

Μέχρι το καλοκαίρι του 2018, είχε το θάρρος αλλά και το δικαίωμα να διεκδικήσει τη φανέλα των Τρικολόρ με το "10". Ναι, το ίδιο που φορούσε ο Zidane και ο Michel Platini. Και να δηλώσει μάλιστα πως σκόπευε να κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. "Πήγα να παίξω τα ματς όπως πάντα. Δεν ήθελα να αλλάξω κάτι επειδή ήταν το Μουντιάλ. Ήμασταν τυχεροί, γιατί είχαμε μία νεανική ομάδα. Ήμασταν αρκετά ανέμελοι και χαλαροί. Μία παρέα".

Παραδέχεται, όμως, πως υπήρξαν και κάποιες στιγμές που το άγχος του χτύπησε την πόρτα. Το βράδυ πριν από τον τελικό με την Κροατία. "Είχα λίγο άγχος. Δεν κοιμήθηκα όλη νύχτα. Όσο όμως πλησίαζε το παιχνίδι, τόσο το απέβαλλα". Ο Stéphan μου είχε πει πως αντιμετώπισε το ματς σαν ένα αδιάφορο Παρί-Ντιζόν – τουλάχιστον αυτήν την εικόνα έδινε στα αποδυτήρια.

Ο ίδιος έχει τη δική του οπτική: "Όταν φτάνεις στον τελικό του Μουντιάλ, πιστεύεις πως θα κερδίσεις. Πρέπει να κερδίσεις. Οι Κροάτες το πίστευαν. Μπαίνεις στο γήπεδο, το κύπελλο είναι εκεί και όλος ο κόσμος σε βλέπει. Δεν πρέπει να αφήσεις τον άλλον να φύγει νικητής".

Εκείνο το βράδυ, η μισή Bondy είχε συγκεντρωθεί σε κεντρικό σημείο και είδε το ματς σε γιγαντοοθόνες. Ο δικός τους Kylian διεκδικούσε το μεγαλύτερο τρόπαιο που υπάρχει, στα 19 του. Σκόραρε, αλλά δεν ένιωσε πως φτάνει στο απόγειο της δόξας του. Και πώς να το κάνει, άλλωστε, όταν δεν έχει συμπληρώσει καν τα 20 του.

Εθνικός ήρωας

Την επόμενη μέρα, επέβαινε στο λεωφορείο που διέσχιζε κατά μήκος μία κατάμεστη και ολοζώντανη Champs-Élysées, με χιλιάδες κόσμου να είναι εκεί για να του πουν ένα "ευχαριστώ" για όσα έκανε.

Έγινε εθνικός ήρωας. Βλέπει τον εαυτό του ως τέτοιον; "Μπα. Σταρ, μπορεί. Όταν είναι το πρόσωπό σου οπουδήποτε στον πλανήτη, δικαιολογημένα το πιστεύεις αυτό. Το να είσαι σταρ, όμως, δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο από άλλους".

Ουσιαστικά, ζει σαν ένας πολυτελής φυλακισμένος. Χρειάζεται να κινητοποιηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός για να βγει μία βόλτα και να την απολαύσει. Αστειεύεται πως όταν στο μέλλον τα παιδιά του θα τον ρωτούν για τις νεανικές του περιπέτειες, δεν θα έχει τέτοιες να τους διηγηθεί.

"Οι φίλαθλοι σου δίνουν τεράστια αγάπη, αλλά μερικές φορές αυτό γίνεται υπερβολικό. Ίσως ξεπερνιούνται κάποια όρια που έχουν να κάνουν με την ιδιωτικότητα. Δίνουμε τα πάντα για τους φιλάθλους και, όταν μοιράζουμε χαρά, είναι αδύνατο να ελπίζουμε σε μία φυσιολογική ζωή. Το ίδιο ισχύει βέβαια και γιατί απλά είμαστε πια δημόσια πρόσωπα. Αλλά νομίζω πως χρειάζεται λίγος σεβασμός".

Έχει, όμως, συμβεί και το αντίθετο. Να του επιτεθούν οπαδοί της ακροδεξιάς Marine Le Pen, ειδικά από τη στιγμή που πήρε θέση για τα περιστατικά αστυνομικής βίας εναντίον μαύρων ανθρώπων. "Μου πήρε χρόνο να μιλήσω γι’ αυτά, γιατί δεν ένιωθα έτοιμος. Έπρεπε να ζυγίσω πολλά και διαφορετικά πράγματα και να θέσω τα γεγονότα στη σωστή τους βάση. Ανέκαθεν ήμουν ενάντια σε κάθε τύπο βίας".

Όταν έκανα αναφορά για τα περιστατικά βίας στα οποία εμπλέκεται η γαλλική αστυνομία, κυρίως εναντίον μη λευκών ανθρώπων όπως είναι η πλειοψηφία των κατοίκων του Bondy, ο πατέρας του σπάει τη σιωπή του: "Δεν θα απαντήσουμε κάτι σε αυτό. Προσανατολίζεσαι σε μία συγκεκριμένη απάντηση. Όχι, η βία αυτή δεν ήταν μόνο εναντίον ανθρώπων από τα προάστια. Είναι λάθος να πιστεύεις κάτι τέτοιο".

Οι Γάλλοι λατρεύουν τους ταπεινούς σταρ. Ο Mbappé προσπάθησε να εξηγήσει αυτή τη νοοτροπία στον Βραζιλιάνο συμπαίκτη του, Neymar, για τον οποίο ακόμη και οι οπαδοί της Παρί Σεν Ζερμέν έχουν την άποψη πως τοποθετεί το πόκερ και τα πάρτι πιο ψηλά από τον σύλλογο. "Στη Βραζιλία συνηθίζουν να παίρνουν πιο χαλαρά κάποια πράγματα. Νομίζω πως σταδιακά έχει αρχίσει να το αντιλαμβάνεται αυτό. Στην αρχή ήταν δύσκολο να το διαχειριστεί. Όταν έφτασε στο Παρίσι, υπήρχε αφίσα του μέχρι και στον Πύργο του Άιφελ. 6 μήνες μετά, τον κατέκριναν όλοι. Στη Γαλλία θέλουν όλοι να κάνεις αυτό που πρέπει, αλλά δεν μπορούν να δουν βαθύτερα".

Δεν αρκεί η ταπεινότητα

Ο Mbappé δεν πιστεύει, όμως, πως αρκεί η ταπεινότητα. Θεωρεί πως οι πραγματικά σπουδαίοι ποδοσφαιριστές θα πρέπει να έχουν και τεράστιο "εγώ". "Στο κορυφαίο επίπεδο, κανείς δεν θα σου πει πως είναι ο καλύτερος ή ότι η θέση σου είναι εξασφαλισμένη. Πρέπει να κερδίσεις τα πάντα και η προσπάθεια αυτή δεν σταματά ποτέ. Υπάρχουν πολλοί τύποι με ταλέντο, έτοιμοι να σε προσπεράσουν. Εσύ, από την πλευρά σου, θα πρέπει διαρκώς να στοχεύεις ψηλά και να ξεπερνάς τα όριά σου. Κάθε φορά μέσα στο γήπεδο, πρέπει να δείχνεις ποιος είναι ο καλύτερος".

Στην πραγματικότητα, γνωρίζει πως δεν είναι ο καλύτερος – οι Messi και Ronaldo είναι, ακόμη. "Δεν είμαι μόνο εγώ που το ξέρω αυτό. Όλοι το ξέρουν. Είναι ασύγκριτοι και όποιος δεν το παραδέχεται, δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ που υπάρχει. Κυριάρχησαν για 10-15 χρόνια", λέει γελώντας.

Παραδέχεται, όμως, πως "αν θέλεις να βελτιωθείς πραγματικά και ουσιαστικά, πρέπει να συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτούς. Βλέπω διαρκώς ποδόσφαιρο και παρατηρώ άλλους ποδοσφαιριστές. Ξέρω πως το κάνουν και άλλοι για μένα. Αυτό βοηθά στο να μάθεις και να εξελιχθείς. Το ίδιο έκανε ο Messi για τον Ronaldo και ο Ronaldo για τον Messi". Σε αυτόν τον άτυπο διαγωνισμό της ποδοσφαιρικής ελίτ, αρκείται στα προφανή: "Ο Messi είναι 34 και ο Ronaldo 36. Βρίσκονται πιο κοντά στο τέλος από την αρχή".

Συγκρίνει τον εαυτό του με το άλλο μεγάλο όνομα της εποχής, τον Νορβηγό επιθετικό της Μπορούσια Ντόρτμουντ, Erling Braut Haaland; Ακούγεται σχεδόν συγκαταβατικός: "Είναι ουσιαστικά η δεύτερη χρονιά του σε αυτό το επίπεδο. Τώρα τον γνωρίζουμε. Είναι η αρχή του. Είμαι χαρούμενος με αυτά που βλέπω από αυτόν, γι’ αυτά που κάνει".

Τον περασμένο Φεβρουάριο πέτυχε ένα εμφατικό χατ-τρικ στο Καμπ Νου που βοήθησε την Παρί Σεν Ζερμέν να αποκλείσει την Μπαρτσελόνα από το Champions League. "Ήταν το καλύτερο ματς της καριέρας μου. Ήταν πλήρες από κάθε άποψη. Βοήθησα τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά, κατάφερα να δημιουργήσω καταστάσεις αλλά και να τελειώσω σωστά τις ευκαιρίες. Επικράτησα σχεδόν σε κάθε φάση στο ένας-με-έναν και κέρδισα το 90% των προσωπικών μονομαχιών που έδωσα. Σε όλο το παιχνίδι δεν ένιωσα ούτε μία στιγμή κούραση ούτε έχασα τον προσανατολισμό μου". Στη συνέχεια, σκόραρε δύο ακόμη φορές με την Μπάγερν Μονάχου, προτού η ομάδα του αποκλειστεί από τη φιναλίστ Μάντσεστερ Σίτι.

Κάποιες ομάδες που τίθενται αντιμέτωπες με την Παρί προσαρμόζουν ολόκληρο το τακτικό κομμάτι τους στο να περιορίσουν τον Mbappé. "Αυτό είναι κάτι τιμητικό για μένα. Σημαίνει πως αναγνωρίζουν την αξία μου. Από την άλλη, μου αρέσει και ως πρόκληση".

Πλέον, είναι ένας παίκτης που ίσως και να μην τον χωρά το γαλλικό πρωτάθλημα. "Ξέρω πως δεν είναι η κορυφαία λίγκα του κόσμου, αλλά είναι μία σημαντική ευθύνη για μένα, να βοηθήσω στην περαιτέρω ανάπτυξή του". Αυτό το καλοκαίρι βέβαια, παραλίγο να φύγει. Για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτή η επερχόμενη απόφαση είναι η μεγαλύτερη της μέχρι τώρα ζωής του και θα ληφθεί μαζί με την οικογένειά του. Είναι περίεργο για έναν σταρ του διαμετρήματός του αλλά δεν έχει μάνατζερ ή δικηγόρους.

Στα 22 του, θεωρεί τον εαυτό του έμπειρο ποδοσφαιριστή. Όπως και ο Neymar, πιστεύει πως μπορεί να υποστηρίξει το ρόλο του ηγέτη της Παρί. Ή και κάποιας άλλης ομάδας. Στο EURO έδειξε να τον επιβάρυνε μία ακόμη ευθύνη. Δεν είναι πια παιδί. Είναι ο Kylian Mbappé.

Τα καλύτερά του χρόνια φαίνεται να έχουν έρθει. Οι γρήγοροι επιθετικοί τα βιώνουν από τα 21 έως τα 25. Δεν τον αφορά. Τουλάχιστον, όχι σε τέτοιο βαθμό όσο κάτι άλλο. Είναι η ευκαιρία του να γράψει ποδοσφαιρική ιστορία. Αυτή είναι και η φιλοδοξία του άλλωστε. "Να κερδίσω τα πάντα".

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr