Πριν λίγο καιρό γράφαμε ότι ο Franck Ribery θα κάνει πιο γοητευτική τη Φιορεντίνα. Έχοντας, μετά βίας, συμπληρωθεί ένας μήνας από τη στιγμή που ο 36χρονος Γάλλος μεσοεπιθετικός πάτησε το πόδι του στη Φλωρεντία, όλοι κατάλαβαν το γιατί. Το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, η ομάδα του Vincenzo Montella έδωσε ένα πολύ σκληρό μάθημα στην Μίλαν και μάλιστα εκτός έδρας, επικρατώντας με 3-1.
Ο Ribery δεν σταμάτησε λεπτό να τρέχει και να ζητά την μπάλα, με την απόδοσή του να επιβραβεύεται με το τρίτο γκολ των Βιόλα, έπειτα από ασίστ του Federico Chiesa. Όταν ο Montella τον απέσυρε στο 89ο λεπτό περνώντας στη θέση του τον Rachid Ghezzal, ολοκλήρωσε τη δραματουργία της βραδιάς με τον ιδανικότερο τρόπο.
Το απογοητευμένο κοινό των Ροσονέρι είχε το σθένος να χειροκροτήσει τον τύπο με το νο.7 της αντίπαλης ομάδας, που προηγουμένως είχε δώσει μία ακόμη παράσταση στο χορτάρι του Σαν Σίρο. Το χειροκρότημα έδωσε σχεδόν αμέσως τη θέση του στις αποδοκιμασίες προς το πρόσωπο του Marco Giampaolo, η θέση του οποίου στον πάγκο της Μίλαν θεωρείται πια επισφαλής.
Το standing ovation των αντιπάλων φιλάθλων όμως δεν είχε να κάνει μόνο με τα όσα είχαν δει. Ήταν μία κίνηση αυθόρμητη και σχεδόν υποχρεωτική για τους τιφόζι, για έναν καλλιτέχνη που έχει διαγράψει μία σημαντική πορεία στο χώρο και πλέον αντιμετωπίζει, εκτός από τους αντίπαλους αμυντικούς, και τον ίδιο το χρόνο.
"Είμαι πάρα πολύ πεινασμένος για ποδόσφαιρο ακόμη. Ήθελα να φέρω την επιθυμία, το πάθος και την εμπειρία σε αυτή την ομάδα, προσφέροντας κάτι διαφορετικό στους συμπαίκτες μου. Θέλω να συνεχίσω να βοηθάω αυτά τα νεαρά παιδιά" δήλωσε μεταξύ άλλων μετά το ματς του Μιλάνου ο Ribery. Ρίχνοντας μία γρήγορη ματιά στα πρώτα παιχνίδια της Serie A και πιο συγκεκριμένα στην απόδοση των Federico Chiesa, Gaetano Castrovilli και Erick Pulgar, το σχέδιο μοιάζει να λειτουργεί άψογα. "Έχω μιλήσει αρκετά μαζί τους και είναι εκπληκτικό το πόσο πρόθυμοι είναι να ακούσουν και να μάθουν" τονίζει ο πρώην παίκτης της Μπάγερν Μονάχου.
Αυτό που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη όμως είναι το παιχνίδι του Γάλλου. Πιο ελεύθερο, πιο ομαδικό, πιο αλέγκρο. Ο ίδιος μοιάζει να μπορεί να διαχειριστεί πολύ πιο εύκολα τον εαυτό του σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον εντελώς διαφορετικό από εκείνο του Μονάχου.
Την ίδια στιγμή, ο Montella γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι παίκτη έχει υπό τις οδηγίες του και δεν διστάζει να τον χρησιμοποιεί οπουδήποτε. Στα πλάγια ή στην κορυφή της επίθεσης ή ακόμη και ως 10αρι στο 3-5-2 που καθιερώνει εσχάτως.
Η φετινή σεζόν μπορεί να εξελιχθεί σε μία αγιογραφία για τον Franck Ribery και σαν ένα άκρως διδακτικό έτος για κάθε ποδοσφαιριστή που θα αγωνιστεί στο πλευρό του. Ο Franck Ribery έχει την ευκαιρία να μείνει στην ιστορία της Φιορεντίνα. Και δεν είναι από τους ανθρώπους που αφήνουν τις ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες.
Διάβασε ακόμη για την τελευταία ευκαιρία του Alexis Sanchez και τη νέα αρχή της La Liga.