Eric Cantona, αιώνιος βασιλιάς

Σηκωμένοι γιακάδες, ύφος πολλών καρδιναλίων, αμέτρητα κιλά μπάλας. Ο Eric Cantona αποτελούσε ανέκαθεν μία ενδιαφέρουσα περσόνα, τόσο μέσα στο γήπεδο - όντας ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους ποδοσφαιριστές των 90s και σημαδεύοντας μία ολόκληρη εποχή της Premier League- όσο και έξω από αυτό, με την πολυσχιδή προσωπικότητά του. Ο βασιλιάς Ερρίκος συμπληρώνει σήμερα 57 χρόνια ζωής.

H βιογραφία

Στις 24 Μαΐου 1966, γεννιέται στην Μασσαλία ο Eric Daniel Pierre Cantona, δεύτερος γιος του νοσοκόμου και ζωγράφου Αlbert Cantona και της μοδίστρας Eleonore Raurich. Ο Eric μεγαλώνει στην περιοχή Κεγιόλ, στα ανατολικά προάστια της γαλλικής πόλης, μαζί με τους γονείς του και τα δύο αδέρφια του - τον κατά 4 χρόνια μεγαλύτερο Jean-Marie και τον κατά 1,5 χρόνο μικρότερο Joel. Ξεκινά να παίζει ποδόσφαιρο, αρχικά ως τερματοφύλακας, στην τοπική ομάδα SO Caillolais. Τα δημιουργικά του ένστικτα όμως είναι τέτοια που σύντομα τον οδηγούν από τα γκολπόστ στην κορυφή της επίθεσης.

Το 1983 έρχεται η μεταγραφή στην Οσέρ, τον πρώτο μεγάλο σύλλογο της καριέρας του και πέντε χρόνια αργότερα σειρά έχει στην Μαρσέιγ, στην ομάδα που υποστήριζε από παιδί. Το ταλέντο είναι κάτι παραπάνω από εμφανές, ακόμη και στους ενδιάμεσους δανεισμούς σε Μαρτίνγκ, Μονπελιέ και Μπορντώ. Το ίδιο όμως και οι ιδιορρυθμίες του χαρακτήρα του. Σχεδόν κάθε πινελιά του πάνω στο χορτάρι, ακολουθεί και ένα επεισόδιο: Διαιτητές, συμπαίκτες, αντίπαλοι και προπονητές - δεν κάνει διακρίσεις για κανέναν, όταν πιστεύει ότι έχει δίκιο. 

Το 1991, όντας παίκτης της Νιμς και ήδη διεθνής με τους Τρικολόρ, πετά μία μπάλα στο πρόσωπο ενός διαιτητή, διαφωνώντας με μία απόφαση. Παραπέμπεται στην αθλητική δικαιοσύνη και αποκαλεί όλα τα μέλη της επιτροπής που εξετάζει την υπόθεσή του, ηλίθιους.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής Michel Platini, που τυγχάνει να είναι μεγάλος fan του ταλέντου του Cantona, προσπαθεί να τον προστατέψει καθώς τον χρειάζεται στην εθνική ομάδα. Ο τότε βοηθός του Platini, Gerard Houllier, μαζί με τον ψυχολόγο της ομάδας, συμβουλεύουν τον Eric να αλλάξει περιβάλλον και να επιδιώξει τη μεταγραφή του στην Αγγλία. Κάτι που γίνεται.

Μύθος στην Αγγλία

Ο Eric Cantona βρίσκεται στο Νησί σε αναζήτηση νέας ποδοσφαιρικής στέγης. Ο Platini από την πλευρά του τον προτείνει στον Graeme Souness και τη Λίβερπουλ, που όμως τον απορρίπτει με την δικαιολογία της πληρότητας στην επιθετική γραμμή. Η Σέφιλντ Γουένσντεϊ, που μόλις έχει ανέβει στην Premier League, τον διεκδικεί αλλά τελικά ο Γάλλος επιθετικός καταλήγει στη Λιντς το 1992.

Δεν σκοράρει με κάποιον εξωπραγματικό ρυθμό (9 γκολ σε 28 ματς) αλλά συνθέτει ένα εξαιρετικό δίδυμο με τον Lee Chapman, τον οποίο τροφοδοτεί συνεχώς με ασίστ. Τα Παγώνια κατακτούν το πρωτάθλημα και το άστρο του Cantona αρχίζει να λάμπει στο Νησί.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποφασίζει να επενδύσει επάνω του και τον αποκτά έναντι £1.200.000. Η πρώτη του χρονιά στο Ολντ Τράφορντ είναι ικανοποιητική -με την ομάδα να κατακτά τον τίτλο- και την αμέσως επόμενη σεζόν, ο Cantona κάνει όργια και αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ της Γιουνάιτεντ σε όλες τις διοργανώσεις. Aκολουθεί το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα για την ομάδα και ο Eric the King, όπως βαφτίζεται από Τύπο και οπαδούς, γίνεται ένας από τους αγαπημένους της εξέδρας. 

Στο πρωτάθλημα του 1994-95, η Μάντσεστερ φιλοδοξεί να κερδίσει τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο της. Η αλήθεια είναι ότι ένα συγκεκριμένο συμβάν θα την εμποδίσει.

---

Στις 25 Ιανουαρίου 1995, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντιμετωπίζει σε ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι την Κρίσταλ Πάλας, στο Σέλχαστ Παρκ του Λονδίνου. Το μαρκάρισμα του Cantona έχει αναλάβει ο Richard Shaw, ένας κλασικός σκληροτράχηλος Άγγλος αμυντικός, που χρησιμοποιεί κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο για να σταματήσει τον προσωπικό του αντίπαλο. Στο 3ο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου, ο Eric χάνει την ψυχραιμία του και τον φιλοδωρεί με μία κλωτσιά. Ο διαιτητής αποβάλει τον Γάλλο, που φεύγει αμίλητος προς τα αποδυτήρια.

Τότε ο Matthew Simmons, ένας τύπος στην εξέδρα, βρίζει τον ίδιο και τη Γαλλία. Προτού το καταλάβει, επέρχεται η Νέμεσις από τον σταρ των Κόκκινων Διαβόλων, που του επιτίθεται με εναέρια κλωτσιά. Το γεγονός πως (μετέπειτα) ο Simmons αποδεικνύεται φασίστας - έχει μάλιστα στο βιογραφικό του μία επίθεση σε μετανάστη από τη Σρι Λάνκα- καθιστά ακόμη πιο συμπαθή την ενέργεια του Cantona. Στην Αγγλία όλοι τα βάζουν με τον Eric. Αρκετοί, ανάμεσά τους ποδοσφαιριστές και δημοσιογράφοι, υποστηρίζουν ότι πρέπει να απελαθεί. 

---

Τελικά, δεν θα έρθει η απέλαση, αλλά θα επιβληθεί στον Cantona μία πολύμηνη τιμωρία, που δεν του επιτρέπει τη συμμετοχή σε καμία αγωνιστική δραστηριότητα μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 1995. Επιστρέφει στο γήπεδο την 1η Οκτωβρίου, στο ντέρμπι με τη Λίβερπουλ, δίνοντας ασίστ στον Nicky Butt και σκοράροντας από το σημείο του πέναλτι. Η Γιουνάιτεντ κατακτά ξανά το πρωτάθλημα (μετά από διάλειμμα ενός έτους που βρήκε την Μπλάκμπερν στην κορυφή), κάτι που θα επαναλάβει και την επόμενη σεζόν.

Ο Cantona είναι πλέον ηγέτης και αρχηγός της ομάδας και όλοι πιστεύουν ότι θα μείνει για πολλά ακόμη χρόνια στην κόκκινη πλευρά του Μάντσεστερ. Τον Μάιο του 1997, ο Cantona ανακοινώνει την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Εντελώς απρόσμενα, εντελώς ξαφνικά, λίγο πριν τα 31α γενέθλιά του.

"Αγαπούσα το παιχνίδι αλλά δεν είχα πλέον τη διάθεση και το πάθος να πηγαίνω νωρίς για ύπνο, να μη βγαίνω με τους φίλους μου, να μην πίνω όσο θέλω και να μην κάνω όλα τα υπόλοιπα πράγματα που μου αρέσει να κάνω σ’ αυτή τη ζωή" δηλώνει για την απόφασή του, αρκετά χρόνια μετά.

Η ζωή μετά την μπάλα

Χωρίς το επαγγελματικό ποδόσφαιρο να τον απασχολεί πια, θα κάνει περάσματα από τον κόσμο της υποκριτικής, του beach soccer, της τέχνης και αρκετών άλλων πραγμάτων για τα οποία έχει ενδιαφέρον. Θα αναλάβει παράλληλα έντονη φιλανθρωπική και πολιτική δράση.

Τον Οκτώβριο του 2018, ένα κείμενό του στο The Players' Tribune κάνει το γύρο του πλανήτη: Ο Cantona τοποθετείται πάνω στο θέμα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς με το δικό του μοναδικό τρόπο, εξιστορώντας την πορεία της οικογένειάς του και δείχνοντας σε όλους τους ανθρώπους του αθλητικού κόσμου πώς θα πρέπει να παίρνουν θέση σε σημαντικά ζητήματα. 

Τον Ιανουάριο του 2020 πρωταγωνίστησε στο υπέροχο videoclip του Liam Gallagher για το κομμάτι Once, ενώ πριν λίγες ημέρες έκανε πρεμιέρα στο  Netflix μία νέα γαλλική σειρά με τίτλο Inhuman Resources και στην οποία ο Βασιλιάς Eric έχει κεντρικό ρόλο.

Ο Eric Cantona αγαπήθηκε για τον πιο απλό λόγο. Έβλεπε το ποδόσφαιρο σαν αυτό που είναι -ή που τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι- πραγματικά: Ένα παιχνίδι, που απλά έτυχε να εξελιχθεί σε μία μπίζνα δισεκατομμυρίων. Γι' αυτό άλλωστε αποφάσισε να πει "au revoir" σε ηλικία μόλις 30 ετών. 

Να τα εκατοστήσεις Eric.

---

Διάβασε ακόμη για τον George Best που ήταν απλά ο καλύτερος, τα μαθήματα ζωής του Andrea Pirlo, την πιο μαγική στιγμή του Fernando Redondo, την τραγωδία του Χίλσμπορο που άλλαξε το ποδόσφαιρο, τον αντισυμβατικό προφήτη Roberto Baggio και τον μύθο μίας ολόκληρης γενιάς Gabriel Batistuta.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr