Ο Evan Fournier δεν έχει συμπληρώσει καλά-καλά μία εβδομάδα παρουσίας στην Αθήνα αλλά απ' ό,τι φαίνεται έχει αρχίσει να ανακαλύπτει τα πιο ιδιαίτερα και νόστιμα σημεία της. Πριν λίγες ημέρες, τίμησε το εθνικό street food, επιλέγοντας τον Αχιλλέα, στο Νέο Κόσμο γι' αυτό. Φρόντισε μάλιστα να ενημερώσει το κοινό του στα social media με σχετικό tweet.
Ο Γάλλος γκαρντ του Ολυμπιακού δε διάλεξε ένα τυχαίο μέρος που απλά φτιάχνει καλό σουβλάκι αλλά ένα από τα κορυφαία της πόλης, όπως άλλωστε έχουμε καταλήξει εδώ και χρόνια στο Esquire.
Τι εστί Αχιλλέας
Αν δεν μένεις στην ευρύτερη περιοχή, αν δεν ψάχνεις συνεργείο αυτοκινήτων ή αν δεν επιδιώκεις να πιεις μία μέτα-μεταμεσονύχτια μπύρα στο Μπάτμαν, πιθανότατα ο Νέος Κόσμος δεν είναι μία περιοχή που επισκέπτεσαι συχνά. Ίσως γιατί το αυτί σου δεν είχε μέχρι τώρα πάρει κάπου το όνομα Αχιλλέας.
Για σχεδόν 40 χρόνια, στον αριθμό 18 της οδού Σπινθάρου -κάθετη στη Λ. Βουλιαγμένης, πριν τη διασταύρωση με την Ηλία Ηλιού- συναντά κανείς το old school σουβλατζίδικο που πλέον 'τρέχει΄υπό την επόμενη γενιά, η οποία συνεχίζει με το ίδιο μεράκι. Σε έναν μικρό και πεντακάθαρο χώρο, παρασκευάζεται ένα από τα κατά γενική ομολογία καλύτερα, νοστιμότερα και αυθεντικότερα σουβλάκια που θα φας -αν δεν το έχεις ήδη κάνει- στη ζωή σου.
Αλλά θα φτάσουμε και εκεί. Πριν από αυτό θα πρέπει να γνωρίζεις πως ανοίγει από Δευτέρα έως Παρασκευή λίγο μετά τις 16.00, δεν έχει delivery και τα Σαββατοκύριακα παραμένει κλειστό - γενικά, φρόντισε να πας νωρίς γιατί καθημερινά παίζει μόνο ένα μπαστούνι γύρου και συνήθως γίνεται ανάρπαστο. Περιττό να αναφέρω πως τα πάντα εδώ είναι χειροποίητα. Επιπροσθέτως, αντιλαμβάνεσαι πολλά για τον Αχιλλέα από τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν τα τρία παιδιά εντός του πάγκου.
Αρχικά, η σοβαρά ξεροψημένη πίτα που μπορεί στο μάτι να δείχνει κάπως αρπαγμένη, στην υφή όμως είναι αέρινη και στη γεύση σωστή. Το καταλαβαίνεις από την πρώτη κιόλας επαφή μαζί της. Διαθέτει τραγανότητα την ίδια στιγμή που στο εσωτερικό της είναι ακριβώς όσο μαλακιά (προσοχή στο πού έχει μπει ο τόνος) πρέπει.
'Επειτα, ο γύρος. Αν ο Αχιλλέας είναι ένας Μιχαήλ Άγγελος του σουβλακίου, τότε ο γύρος του είναι η Καπέλα Σιξτίνα. Υπερβολή; Νομίζεις. Μπρουτάλ και ρουστίκ στην όψη, εξαιρετικές χοιρινές μπριζόλες περνιούνται καθημερινά με το χέρι και αναπαύονται η μία πάνω στην άλλη. Κρέας σε τέλεια προσέγγιση, όσο μπαχαρώδες χρειάζεται, διαολεμένα νόστιμο.
Παράλληλα και συμπληρωματικά, τα υπόλοιπα υλικά: Έντονο αλλά όχι παρεμβατικό τζατζίκι, άψογα κομμένο κρεμμύδι και απροσδόκητα (πάντοτε) γινωμένες ντομάτες. Μην είσαι αφελής και ζητήσεις πατάτες. Είναι κρίμα. Το αλάτισμα είναι όσο-όσο και το τύλιγμα (ναι, κάνει τη διαφορά) σου επιτρέπει να γευθείς τα πάντα σε κάθε σου μπουκιά, στην ιδανική ίσως αναλογία.
Για το τέλος, ένα μεγάλο tip από τον άνθρωπο που ουσιαστικά σύστησε τον Αχιλλέα σε αρκετό κόσμο μέσω των social media, τον Αλέξανδρο Γκικόπουλο: "Τρως το πρώτο; Ωραία. Κρατάς το ζουμάκι που μένει από την πρώτη πίτα και το αδειάζεις στο επόμενο που θα έρθει στο χέρι σου. Αυτή είναι η τέλεια ακολουθία".
Ακολούθησε το Esquire σε Facebook, Instagram και Twitter.