O Κωνσταντίνος Αργυρός και η τέχνη του να κάνεις όλο τον κόσμο να τραγουδά

Είναι νέος, εμφανίσιμος, πολύ επιτυχημένος και θεωρείται, όχι άδικα, ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της νυχτερινής διασκέδασης. Ποια είναι όμως η καθημερινότητα του Κωνσταντίνου Αργυρού όταν σβήνουν τα φώτα της πίστας και κλείνει η πόρτα του στούντιο;

Αυτή τη στιγμή θεωρείσαι το κορυφαίο όνομα της νυχτερινής διασκέδασης. Σε φοβίζει αυτό; Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει πού βρίσκομαι. Είναι τόσο μεγάλος ο φόρτος εργασίας, που δεν προλαβαίνω να το σκεφτώ. Γνωρίζω ότι η κορυφή είναι στενή και, αν δεν προσέξεις, μπορεί να στραβοπατήσεις. Το πιο σημαντικό όμως είναι να βρεις τον πραγματικό σου στόχο. Μετά έχεις συνεχώς ανοιχτές τις κεραίες σου για να πετύχεις αυτό που πραγματικά θέλεις.

Ο πολύς κόσμος πιστεύει ότι η δουλειά ενός τραγουδιστή αρχίζει και τελειώνει πάνω στην πίστα. Η δική σου όμως καθημερινότητα ποια είναι; Να ψάχνεις μέσα από απλές λέξεις να μιλήσεις για βαθιά πράγματα, να νιώθεις την πίεση, να δουλεύεις πάνω σε πράγματα ξανά και ξανά, να ρισκάρεις στη μουσική παραγωγή και όλο αυτό να προσπαθείς να το κάνεις μόδα και κυρίως να το διασκεδάσεις – ό,τι συναίσθημα κι αν είναι αυτό που θέλουμε να μεταφέρουμε, από μια ιστορία χωρισμού μέχρι ένα κοινωνικό μήνυμα.

Ξεκίνησες να μελετάς νότες σε πολύ μικρή ηλικία. Πώς σε βοηθά αυτό στη δουλειά σου; Η βάση ενός καλλιτέχνη είναι το ωδείο. Απλά στη δική μου περίπτωση, επειδή είμαι τραγουδιστής, μουσικός –παίζω κι εγώ στα άλμπουμ μου– αλλά και παραγωγός στους δίσκους μου μαζί με τον Παναγιώτη τον Μπρακούλια, γνωρίζω τα "μαθηματικά" για να μεταφράσω αυτό που θέλω να ακούσω.

Τι είναι εκείνο που σου δίνει έμπνευση; Εμπνέομαι από καθημερινά πράγματα: από μια κουβέντα με ένα φίλο, από μια ερωτική σχέση, από έναν άλλο καλλιτέχνη. Συνεχίζω να μελετάω μουσική. Ακούω τελείως διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Μπορεί να με βρεις σε μια jazz συναυλία του Γιώργου Φακανά ή ακόμη και σε ένα κοντσέρτο του Edvard Grieg στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Οι δίσκοι σου έχουν πολύ διαφορετικό ύφος μεταξύ τους. Γιατί συμβαίνει αυτό; Δε θέλω να εγκλωβιστώ σε ένα στυλ. Βέβαια, όταν κάνεις προτάσεις, είναι αρκετά πιο ψυχοφθόρα η διαδικασία και περιλαμβάνει ρίσκο. Το να παντρεύεις διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους όμως είναι η πραγματική ομορφιά της παραγωγής. Ίσως όλο αυτό είναι και θέμα χαρακτήρα, δεν ξέρω, μπορεί να παίζει ρόλο και το γεγονός ότι έχω ακούσει και έχω ταυτιστεί με πάρα πολλά είδη μουσικής στη ζωή μου, από dance μέχρι heavy metal και από R&B μέχρι Έλληνες συνθέτες, με πρώτο από όλους τον Μάνο Χατζιδάκι, που αγαπώ από την παιδική μου ηλικία.

Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις δέκα μήνες πρόγραμμα σε νυχτερινό κέντρο; Το κόστος το νιώθεις στο σώμα σου. Εκείνες τις στιγμές όμως δεν το σκέφτεσαι. Αν, τώρα, κάνεις καταχρήσεις, αυτό βέβαια αλλάζει. Εγώ όμως δεν κάνω. Το να μεθύσω και να γίνω χάλια πρέπει να έχει συμβεί μία-δύο το πολύ φορές στη ζωή μου. Όταν χάνω τον έλεγχο, νιώθω εκτεθειμένος, μου γυρίζει μπούμερανγκ και κλείνομαι στο καβούκι μου την ώρα που πρέπει να ανοιχτώ. Πριν από κάποια χρόνια είχα ένα σοβαρό πρόβλημα στη μέση μου. Χρειάζονταν δύο άτομα για να με σηκώσουν από τον καναπέ. Κάθε φορά πριν βγω στην πίστα έπρεπε να κάνω ενέσεις με κοκτέιλ φαρμάκων. Αυτό κράτησε περίπου ένα χρόνο. Τελικά, δεν κουράζομαι γιατί κάνω αυτό που αγαπώ. Το διασκεδάζω. Απλά αντί να κοιμάμαι στις τρεις, κοιμάμαι στις πέντε. Όλη μου η ζωή έτσι ήταν. Όταν, λοιπόν, βρίσκεις ένα τέτοιο πρόγραμμα, το μόνο που μπορεί να σου λείψει είναι ο ήλιος. Εντάξει, είναι σημαντικό, δε λέω. Βάζω, λοιπόν, ξυπνητήρι κάποιες φορές για να ξυπνήσω καμιά ώρα πιο πριν και να τον προλάβω (γέλια).

Σε ακολουθεί μια φήμη ότι είσαι πραγματικά ακούραστος πάνω στην πίστα. Ισχύει; Από τη στιγμή που βρω ρυθμό με το κοινό μπορώ να βγάλω και επτά ώρες πρόγραμμα. Όταν γίνεσαι ένα με τον κόσμο, εκείνος κάνει κουμάντο του τι πρέπει να γίνει, εγώ είμαι απλά ο διαχειριστής αυτής της κατάστασης.

Υπήρξαν στιγμές, καλές ή κακές, που δύσκολα θα ξεχάσεις; Κάποτε, ενώ τραγουδούσα, ένας άντρας στα μπροστινά τραπέζια έγινε πιο εριστικός απ’ ό,τι έπρεπε απέναντι σε μια κοπέλα. Σταμάτησα το πρόγραμμα και του είπα: "Σε παρακαλώ πολύ, όσο θα είμαι εγώ εδώ, αυτό δε θέλω να το ξανακάνεις". Εκείνο που μου έχει μείνει πάντως πιο πολύ από όλα είναι όταν κάποτε ήρθε ένας θεατής στο καμαρίνι και μου είπε πως όταν λύνομαι επικοινωνώ κατευθείαν με τους ανθρώπους. Ξέρεις, όταν πέφτουν τα φώτα πάνω σου, δε βλέπεις τι γίνεται, εκείνη την ώρα είσαι ηθοποιός. Υπάρχουν στιγμές που συγχρονίζεσαι με τον κόσμο, γίνεσαι ένας με τον άλλο, κι όλο αυτό το αλισβερίσι συναισθημάτων είναι εκπληκτικό. Μου έκανε φοβερή εντύπωση το ότι κάποιος από κάτω, από τους θεατές, έπιασε αυτή τη στιγμή.

Τα Ξημερώματα ακούγονται σε κάθε γλέντι, κάθε πάρτι και κάθε ελληνικό γάμο. Πώς νιώθεις γι’ αυτό; Δεν πίστευα ποτέ ότι θα γίνει τόσο μεγάλη επιτυχία. Το κυκλοφόρησα μόνο και μόνο επειδή εγώ περνούσα καλά μ’ αυτό. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά να μπαίνω στις στιγμές και τις αναμνήσεις των ανθρώπων.

Η σχέση σου με τη μόδα και το στυλ ποια είναι; Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά trends. Το μυαλό είναι σαν υπολογιστής: όσο περισσότερες εικόνες και παραστάσεις τού δίνεις, τόσο καλύτερα επεξεργάζεται τα θέλω του. Αν, τώρα, αυτό το παντρέψεις με ό,τι σε κάνει να νιώθεις άνετα και όμορφα, τότε βρίσκεις το προσωπικό σου στυλ.

Σήμερα που γνωρίζεις μεγάλη επιτυχία ποια είναι εκείνα τα πράγματα που θεωρείς σημαντικά; Η ουσία βρίσκεται στα απλά πράγματα. Έχω μάθει να ζω με λίγα, γεννήθηκα στο Ίλιον και μεγάλωσα στο Περιστέρι – οι γονείς μου ακόμα μένουν στις δυτικές συνοικίες. Γνωρίζω συνεχώς νέους ανθρώπους επειδή είμαι κοινωνικός, κρατάω όμως φίλους από τα παιδικά μου χρόνια και το σχολείο. Όσο για τα χρήματα; Στο μυαλό μου θυμίζουν το σπίτι ενός νεόπλουτου, ενώ η εξέλιξη στην καριέρα ένα αριστοκρατικό "τζάκι".

Πότε πιστεύεις ότι πήρες τη ζωή στα χέρια σου; Όταν αποφάσισα να μπω στο Fame Story 3 ενώ ήμουν μόλις 19 χρόνων, το μοναδικό πράγμα που μου είπε ο πατέρας μου ήταν: "Είσαι σίγουρος γι’ αυτή σου την απόφαση; Γιατί να ξέρεις ότι από εδώ και πέρα έτσι θα είναι η ζωή σου". Μετέφερε δηλαδή κατευθείαν την ευθύνη σ’ εμένα. Έτσι ξεκίνησα από τότε να σκέφτομαι σοβαρά και σε επαγγελματική βάση το μέλλον μου για τα επόμενα 20, 30, 40 χρόνια.

Τι σχέση έχεις με τις γειτονιές όπου μεγάλωσες; Τις αγαπώ, μου αρέσει να επιστρέφω εκεί. Αυτή την περίοδο ετοιμάζουμε μαζί με το δήμαρχο Περιστερίου ένα μεγάλο πάρκο για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Είναι μια δική μου πρωτοβουλία και είμαι πολύ χαρούμενος που ήθελε να συμμετάσχει σε αυτό και ο δήμος. Μάλιστα θα κάνουμε και μια συναυλία γι’ αυτόν το σκοπό.

Ποια είναι τα άμεσα αλλά και τα πιο μακρινά σχέδια για το μέλλον; Ετοιμάζω τον καινούριο μου δίσκο και ελπίζω να κυκλοφορήσει μέσα στο καλοκαίρι. Ένα-δύο τραγούδια θα τα βγάλω μέχρι τον Απρίλιο. Αυτά είναι τα άμεσα σχέδια. Όσο για κάτι πιο μακρινό, θα ήθελα να παίξω σε κάποια ταινία κάποια στιγμή. Να κάνω έναν concept δίσκο –τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά– που δε θα παρουσιαστεί σε νυχτερινό κέντρο, αλλά σε κάποια αίθουσα χωρίς ποτό. Ή να κάνω παραγωγή σε κάποιο νεαρό καλλιτέχνη, όπου θα δοκίμαζα πιο ακραία πράγματα για έναν άνθρωπο που ξεκινάει τώρα και δίνει το δικό του στίγμα από το μηδέν.

Και κάτι τελευταίο: Δε συνηθίζεις να δίνεις συνεντεύξεις. Γιατί συμβαίνει αυτό; Δε μου αρέσει να δίνω δικαιώματα για την προσωπική μου ζωή. Αν κάποιος θέλει να μάθει κάτι για μένα, μπορεί να έρθει στο καμαρίνι μου και να τα πούμε από κοντά. Δε νιώθω άνετα να μιλάω σε μια κάμερα, μου αρέσει να κοιτάζω το συνομιλητή μου στα μάτια.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr