Η ιστορία και η συνταγή του Bloody Mary

Είναι γεγονός πως το Bloody Mary βρίσκεται σίγουρα στην love-it or hate-it λίστα των cocktails. Κάτι απολύτως λογικό, καθώς δεν φτιάχνεται και από τα πιο συνηθισμένα υλικά που συναντά κάποιος σε μία μπάρα. Το όνομά του παραπέμπει σε ταινία τρόμου, τα βασικά του συστατικά είναι η βότκα και ο χυμός ντομάτας, η γεύση του προσεγγίζει το umami και, ασφαλώς, είναι ένα από τα ιδανικότερα ποτά για food pairing. 

Η ιστορία

Το βαθυκόκκινο cocktail έχει μπόλικες ιστορίες να το συνοδεύουν. Μία από αυτές υποστηρίζει πως φτιάχτηκε πρώτη φορά τη δεκαετία του 1920, στο δημοφιλές μπαρ του Παρισιού Harry's New York Bar, από τον bartender Fernand Petiot - που μεταξύ άλλων άραζε με τον Ernest Hemingway και τα έπιναν παρέα. Το όνομά του προήλθε από το σαλούν Bucket of Blood του Σικάγο. Σε αυτό, πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα, γινόντουσαν αρκετοί καβγάδες, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σε πολλά σημεία του αίματα, τα οποία καθάριζε η σερβιτόρα του Mary. Η ιστορία είχε μεταφερθεί στον Petiot από τον Αμερικανό διασκεδαστή Roy Sloan που κατά καιρούς εργαζόταν στο Bucket of Blood. 

Η συνταγή

Υλικά

• 1/2 φλ. χυμός ντομάτας
• 1/4 κ.γ. horseradish
• 1 κ.γ. Worcestershire sauce
• σπόρους σέλινου
• 4 σταγόνες Tabasco
• χυμός από μισό lime
• χυμός από μισό λεμόνι
• αλάτι και πιπέρι
• 1 κ.σ. βότκα
• 2 μεζούρες βότκα
• 6-8 μεζούρες έτοιμο Bloody Mary mix

Εκτέλεση

Ανακατεύεις τον χυμό ντομάτας, το horseradish, την Worcestershire sauce και τους σπόρους σέλινου στο μπλέντερ, μέχρι να προκύψει ένα ομογενοποιημένο μείγμα. 

Προσθέτεις το Tabasco, τους χυμούς λεμονιού και lime, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύεις και πάλι. Προσαρμόζεις τη γεύση του μείγματος στις προτιμήσεις σου.  

Ρίχνεις μία κ.σ. βότκα και συνεχίζεις να ανακατεύεις. 

Στη συνέχεια βάζεις τις δύο μεζούρες βότκα και το Bloody Mary mix σε ένα ποτήρι, προσθέτοντας πάγο και το μείγμα του μπλέντερ.

Γαρνίρεις με σέλινο ή οτιδήποτε άλλο επιθυμείς. 

---

Διάβασε ακόμη για την αναγέννηση του ελληνικού κρασιού, γιατί το Aperol Spritz ταιριάζει άψογα με την πίτσα και ποιος είναι ο λόγος που πίνουμε όπως τη δεκαετία του 1920.