Οι τελικοί του Europa League που έμειναν στην ιστορία

Το βράδυ της Τετάρτης 26 Μαΐου 2021 -απόψε δηλαδή- η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Βιγιαρεάλ θα διεκδικήσουν το τρόπαιο της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, του Europa League. Μέχρι τη σέντρα στην PGE Arena Gdańsk, το Esquire κάνει μία αναδρομή σε εκείνα τα ματς που εύκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οι κορυφαίοι τελικοί του Europa League αλλά και του Κυπέλλου UEFA.

Φέγενορντ - Μπορούσια Ντόρτμουντ 3-2 (2002)

Στις 8 Μαΐου 2002, στο Feijenoord Stadion του Ρότερνταμ, η Φέγενορντ των Paul Bosvelt, Robin van Persie, Jon Dahl Tomasson και Pierre van Hooijdonk υποδεχόταν την Μπορούσια Ντόρτμουντ των Tomáš Rosický, Jan Koller, Márcio Amoroso και Jens Lehmann. 

Στο 31ο λεπτό, οι -αρκετά ποιοτικότεροι- Βεστφαλοί έμειναν με παίκτη λιγότερο εξαιτίας της αποβολής του Jürgen Kohler, με τον Pierre van Hooijdonk να ανοίγει το σκορ από τα 11 βήματα. Ακολούθησε ένα ματς-ροντέο, με γκολάρες από van Hooijdonk, Tomasson και  Koller, και τελικό νικητή την ομάδα του Ρότερνταμ με 3-2.

Λάτσιο - Ίντερ 0-3 (1998)

Η Serie A ήταν το πιο λαμπερό πρωτάθλημα του κόσμου κατά τη δεκαετία του 1990, οπότε ο τελικός του Κυπέλλου UEFA του 1998 είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με τις Ίντερ και Λάτσιο να βρίσκονται αντιμέτωπες στο Παρκ ντε Πρενς του Παρισιού, στον πρώτο μάλιστα μονό τελικό στην ιστορία του θεσμού (ναι, γινόντουσαν διπλοί τελικοί μέχρι τότε).

Η κορυφαία εμφάνιση του Ronaldo με τους Νερατζούρι, το μαλλί του Taribo West και ένα σωρό άλλα στοιχεία κάνουν αυτό το ματς αξιομνημόνευτο. Μάλιστα, η Ίντερ θα μπορούσε να έχει κερδίσει με πολύ μεγαλύτερο σκορ αν ο Βραζιλιάνος ηγέτης της και ο Ivan Zamorano ήταν λίγο πιο εύστοχοι.

Σέλτικ - Πόρτο 2-3 (2003)

Η πορεία της Πόρτο τη σεζόν 2002-03 ήταν ουσιαστικά η πρώτη γεύση από τα όσα θα ακολουθούσαν από τον Jose Mourinho τα επόμενα χρόνια. Η ιστορία έφερε αντιμέτωπες μία ομάδα από την Πορτογαλία και μία από την Σκωτία, κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν, με τόσο την Πόρτο όσο και την Σέλτικ να μην έχουν κατακτήσει ποτέ το τρόπαιο.

Όσο κι αν προσπάθησαν οι Henrik Larsson, Stiliyan Petrov και Chris Sutton, δεν μπόρεσαν να επιβληθούν των Δράκων, που με ηγέτες τους Derlei, Deco, Maniche, Ricardo Carvalho, Vítor Baía και Dmitri Alenichev έφτασαν μέχρι την κορυφή, στην παράταση. Χάρη, κυρίως, στον Special One.

Εσπανιόλ - Σεβίλλη 2-2 (1-3 πεν.)

Από τη μία, η Σεβίλλη του Juande Ramos και των Dani Alves, Enzo Maresca, Frédéric Kanouté και Luís Fabiano. Από την άλλη, η έξοχη Εσπανιόλ του Ernesto Valverde και των Pablo Zabaleta, Daniel Jarque, Moisés Hurtado, Albert Riera και Raúl Tamudo.

Το 1-1 της κανονικής διάρκειας έστειλε τις δύο ισπανικές ομάδες στην παράταση, με τους Σεβιγιάνους να προηγούνται στο 105' με τον Kanouté, προτού ακολουθήσει μία δραματική ισοφάριση από τον Jônatas στο 115'. Στην ρώσικη ρουλέτα των πέναλτι, οι παίκτες του Ramos αποδείχθηκαν πιο ψύχραιμοι.

Λίβερπουλ - Αλαβές 5-4 (2001)

Για τους φίλους της Λίβερπουλ, υπάρχει εκείνο το βράδυ στην Κωνσταντινούπολη αλλά υπάρχει και εκείνο το βράδυ στο Ντόρτμουντ. Στις 16 Μαΐου του 2001 έλαβε χώρα ο πιθανότατα κορυφαίος τελικός στην ιστορία της διοργάνωσης. 

Οι Κόκκινοι ήταν εξαρχής το φαβορί και προηγήθηκαν στα πρώτα 16' το παιχνιδιού με 2-0 (Markus Babbel και Steven Gerrard τα γκολ), ο Ουρουγουανός Iván Alonso μείωσε στο 26', προτού ο Gary McAllister δώσει και πάλι αέρα δύο τερμάτων στη Λίβερπουλ, με πέναλτι, 5 λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου. 

Με το ξεκίνημα του β' μέρους, ο Javi Moreno σκόραρε δύο φορές ισοφαρίζοντας, με τον Robbie Fowler να δίνει εκ νέου προβάδισμα την ομάδα του Gérard Houllier, στο 70ο λεπτό. Τελικά, ο Jordi Cruyff έφερε το παιχνίδι στα ίσια, δύο λεπτά πριν το φινάλε. Στην παράταση, τα πάντα κρίθηκαν από ένα αυτογκόλ του Delfí Geli στο 116'. Κανείς δεν θα ξεχάσει την εν λόγω νύχτα στο Westfalenstadion.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr