Vasilije Micic, ο MVP της Euroleague φέρει μία σπουδαία ιστορία

Αλήθεια, πόσοι περίμεναν ότι ο Vasilije Micic θα γινόταν ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη; Ο σέρβος γκαρντ ξεκίνησε την καριέρα του έφηβος ακόμα, καθώς πριν κλείσει τα 17 του είχε ήδη κάνει το ντεμπούτο του στην πατρίδα του και τη Mega Vizura. Και ήταν εκκωφαντικός. Γεννημένος στις 13 Ιανουαρίου του 1994 στο Κράλιεβο, είχε αφήσει από πολύ νωρίς την οικογένειά του για να ακολουθήσει το ταλέντο και το ένστικτό του. Σε μια εποχή που το σερβικό μπάσκετ είχε ξεκινήσει να (ξανά)χτίζει την αυτοκρατορία του, ο Micic φαινόταν ότι ερχόταν για το μέλλον.

Euroleague

Το ξεκίνημα σε ηλικία 16 ετών και η πρώτη απόπειρα στην Euroleague

Στην πρώτη του σεζόν έγραψε 8,5 πόντους και 2,8 ασίστ. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους εξαιρετικούς παίκτες της γενιάς του, ο Micic είχε ένα χάρισμα που τον έκανε να ξεχωρίσει: Την υπομονή του. Μεγάλωσε με ίνδαλμα τον Δημήτρη Διαμαντίδη άλλωστε. 

Μέλος της γενιάς του Jokic, ο "Vasa" έπραττε λες και ήξερε τι θα συμβεί μετά. Έμεινε για 4 χρόνια στη Mega, την οποία ανέβασε στην πρώτη κατηγορία του σερβικού πρωταθλήματος και το καλοκαίρι του 2014 κατάλαβε ότι για να πάει παρακάτω έπρεπε να βγει εκτός Σερβίας - και αυτό έπραξε σε ηλικία 20 ετών. Πήρε μεταγραφή για την Μπάγερν, όμως οι τραυματισμοί δεν τον άφηναν να δείξει το ταλέντο του παρότι ήταν ολοφάνερο ότι θα γινόταν ένας εξαιρετικός ρολίστας της Euroleague. Ο Svetislav Pesic, αν και συμπατριώτης του, δεν έδειχνε να τον πιστεύει άμεσα. Δόθηκε δανεικός στον Ερυθρό Αστέρα και για μερικούς μήνες επέστρεψε στο Βελιγράδι χωρίς να καταφέρει στο ενδιάμεσο να κάνει το κάτι παραπάνω. Με τον δανεισμό να ολοκληρώνεται, αποδεσμεύτηκε από την Μπάγερν και κάπου εκεί ήρθε το σημείο τομής για την καριέρα του. 

H Τόφας, η  Ζαλγκίρις και το ξέσπασμα

Ο Micic ήταν μόλις 22 ετών τότε και αποφάσισε φαινομενικά να κάνει ένα βήμα πίσω. "Τη στιγμή που αποφάσισα να πάω στην Τόφας, ήταν το σημείο κλειδί για την καριέρα μου. Σταμάτησα να ακούω τι έλεγε ο κόσμος. Σέβομαι την άποψη του κόσμου, απλά σταμάτησα να την ακούω, γιατί κανείς δεν γνώριζε πόσες δυσκολίες αντιμετωπίζω και πόσο δύσκολο είναι να κρατιέμαι και να παλεύω κάθε παιχνίδι για να καταφέρω να φτάσω στο ονειρικό επίπεδο. Τότε ξεκίνησα να πιστεύω περισσότερο στις αποφάσεις μου και είμαι πολύ χαρούμενος που δεν στερήθηκα κάτι από αυτές." Αυτό εξομολογήθηκε ο ίδιος για εκείνη την περίοδο στην καμπάνια "Remember The Why" της Euroleague και της Adidas.  Στην Τόφας ανέβασε ξανά τους μέσους όρους του, έγινε πρωταγωνιστής και αγάπησε εκ νέου το μπάσκετ. Η Euroleague θα του ξαναχτυπούσε την πόρτα αμέσως μετά. 

Το 2017, ο Σέρβος βρέθηκε στο Κάουνας για τη Ζαλγκίρις, όπου συναντήθηκε με τον Sarunas Jasikevicius στην πρώτη του προπονητική εμπειρία. Μαζί με τον Pangos έγιναν ένα από τα καλύτερα δίδυμα κοντών της λίγκας. Το πρώτο Final 4 της καριέρας του ήταν γεγονός, αλλά δεν του έφτανε. "Πήρα τότε μια απόφαση που δεν φαινόταν λογική. Ήθελα να αποδείξω τι μπορούσα να κάνω μέσα στο γήπεδο και θεωρούσα ότι η εμπειρία μου με τον Saras και τη Ζαλγκίρις ήταν αρκετή". Πράγματι, αν το έλεγε τότε δημοσίως θα τον πέρναγαν όλοι για υπερόπτη. Το 2018 πήγε στην άσημη τότε Εφές για να χτίσει κάτι καινούργιο. Σα να διάβαζε το μέλλον δηλαδή.

Βρήκε εκεί τον Shane Larkin και μαζί άρχισαν να ξαναγράφουν την ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Ergin Ataman έλεγε Δεκέμβρη μήνα ότι θέλει να κατακτήσει την Euroleague με την Εφές. Όλοι γελούσαν μαζί του. Όταν τον Μάιο έφτασε στον τελικό, όπου ηττήθηκε στις λεπτομέρειες, κανείς δεν γελούσε πια. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε αμέσως μετά. "Συνειδητοποίησα ότι με τον κόουτς Ataman, μπορώ να έχω τη δυνατότητα να παίζω με τον τρόπο που θέλω και μετά την πρώτη χρονιά ήθελα να μείνω εκεί και να το αποδείξω ξανά. Δεν ήξερα ότι θα πάρουμε τα πρωταθλήματα, αλλά έβλεπα την ανάπτυξη των δυνατοτήτων μου και πήρα ένα τεράστιο boost για τη συνέχεια". 

Το 2019-20 το πρωτάθλημα διεκόπη λόγω της πανδημίας με τον Shane Larkin στα καλύτερά του και την Εφές πρώτη. Μόνο ο κορωνοϊός μπορούσε τότε να τους σταματήσει. Την επόμενη σεζόν τίποτα δε μπορούσε να πάει στραβά. Ο Micic ήταν πια ο καλύτερος γκαρντ του πρωταθλήματος και το στυλ του Ataman του επέτρεπε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Αναδείχθηκε MVP το 2021 και στη συνέχεια ως MVP κατέκτησε και το τρόπαιο. Σκόραρε σχεδόν 17 πόντους ανά παιχνίδι. 

Το 2022 η ιστορία επαναλήφθηκε. Μπορεί να έχασε τον τίτλο του MVP της κανονικής διάρκειας εξαιτίας του μέτριου ξεκινήματος της Εφές, αλλά στο Final 4 ήταν εκείνος που έπρεπε και οι φίλοι του Ολυμπιακού το θυμούνται καλά. Με Buzzer Beater τρίποντο στο πρόσωπο του Vezenkov, απέκλεισε τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό και στη συνέχεια κατέκτησε το τρόπαιο, μαζί με ένα ακόμη βραβείο MVP του Final 4. Τότε ήχησαν οι πρώτες σοβαρές καμπάνες για το NBA, με τους Θάντερ να ξεψαχνίζουν την περίπτωσή του. Τα είχε κατακτήσει όλα με της Εφές και τελικά αποφάσισε να παραμείνει στην Τουρκία. 

Το όνειρο του NBA

"Πάντα με καθοδηγούσε το ένστικτό μου. Τα τελευταία 3 χρόνια ο κόσμος πίστευε ότι θα έφευγα για το NBA, όμως έμεινα. Όχι γιατί δε θέλω να πάω ποτέ. Θέλω να δοκιμάσω τον εαυτό μου εκεί, αλλά τα πράγματα δεν δούλεψαν όπως θα έπρεπε. Νιώθω μια χαρά στην Εφές εντός και εκτός γηπέδου, ωστόσο έχοντας το όνειρο για το NBA, ωθούμαι να δουλέψω ακόμη πιο σκλήρά". Είναι άραγε η πρώτη φορά που έκανε λάθος εκτίμηση; Η ιστορία θα δείξει. 

Ο Vasilije Micic δν διαχειρίζεται την επιτυχία όπως όλοι οι άλλοι. Αυτό άλλωστε, τον κάνει ξεχωριστό. Λέει σήμερα στο μίνι ντοκιμαντέρ της Euroleague: "Δε με ενδιαφέρουν τόσο πολύ τα media. Σέβομαι πάρα πολύ την ιδιωτικότητα του κάθε ανθρώπου, όπως και τη δική μου. Θέλω να είμαι το σωστό παράδειγμα, όχι όμως σαν τον τύπο που μόνο μιλάει. Όπως είμαι στο γήπεδο, είμαι και στην καθημερινότητά μου. Δεν προσποιούμαι και πάντα προσπαθώ να είμαι καλός συμπαίκτης και καλός αντίπαλος. Θέλω να περνάω όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα με την οικογένειά μου, καθώς ως επαγγελματίας τους βλέπω ήδη σπάνια και έπειτα, θέλω να κρατάω την ιδιωτικότητά μου, όσο περισσότερο μπορώ. Είμαστε ήδη όλη μέρα στην τηλεόραση, οπότε μπορεί ο καθένας να μας βλέπει πολύ."

Φέτος ο Micic και η Εφές δυσκολεύτηκαν πολύ να βρουν τον εαυτό τους. Λίγο οι δυσκολίες, λίγο το νωθρό ξεκίνημα, τους έφεραν μια ανάσα από τον αποκλεισμό. Κανείς όμως δεν μπορεί πια να τους ξεγράψει. Όπως και να έχει, έχουν παίξει στους τελευταίους 3 τελικούς της διοργάνωσης, διαγράφοντας λαμπρή πορεία, που επιβεβαιώνει το "ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει". 
 

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr