Πιθανότατα θα έχεις δει/διαβάσει ότι ο Cristiano Ronaldo σημείωσε το 700ό γκολ της καριέρας του, κάτι που τον καθιστά τον κορυφαίο σκόρερ των καιρών μας. Ο 34χρονος επιθετικός της Γιουβέντους βρήκε δίχτυα στο 73ο λεπτό της αναμέτρησης της εθνικής του ομάδας εναντίον της αντίστοιχης της Ουκρανίας το βράδυ της Δευτέρας 14 Οκτωβρίου στο πλαίσιο των προκριματικών για το EURO 2020. Διεύρυνε έτσι το ρεκόρ του ως πρώτος σκόρερ στην ιστορία της αλλά και εκείνο του νο.1 εν ενεργεία παίκτη με τα περισσότερα τέρματα.
Απέχει πλέον 35 γκολ από τον 5ο τη λίστας με τους πιο παραγωγικούς παίκτες όλων των εποχών, τον Γερμανό Gerd Müller, και 46 από τον 4ο, τον Ούγγρο θρύλο Ferenc Puskas. Όσο για την κορυφή της λίστας, αυτή ανήκει στον Τσέχο Josef Bican, που αγωνίστηκε από το 1928 μέχρι και το 1955, πετυχαίνοντας 805 τέρματα.
Με τους ρυθμούς που παίζει ο Cristiano Ronaldo (πχ πέρυσι σημείωσε 33 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις με τη Γιούβε) δε φαίνεται και τόσο ανέφικτο να τον φτάσει ή ακόμη και να τον ξεπεράσει.
Αμέσως μετά την επιτυχία του βέβαια ανέβασε ένα άκρως αυτοαναφορικό βίντεο στο λογαριασμό του στο Instagram -μην ξεχνάς πως για τον Cristiano Ronaldo μιλάμε- το οποίο περιλαμβάνει κάποια από τα σημαντικότερα γκολ της καριέρας του. Λίγο αργότερα κυκλοφόρησε στο Youtube και ένα πολύ πιο πλήρες που τα περικλείει όλα, ένα προς ένα. Το 700 μπορεί να θεωρείται απλά ένας αριθμός για τον ίδιο - μάλλον μικρός για να αντικατοπτρίσει την πραγματική του σημασία για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Ανεξαρτήτως του αν τον λατρεύεις ή τον μισείς, ο CR7(00) ανήκει στην ποδοσφαιρική ελίτ όλων των εποχών. Και υπάρχουν κάποιοι έξτρα λόγοι γι' αυτό, όπως και κάποιες βάσιμες υποψίες ότι μπορεί και να είναι σημαντικότερος από τον Lionel Messi. Πριν βιαστείς να χαρακτηρίσεις ως υπερβολικό το τελευταίο, καλό θα είναι να να διαβάσεις όσα ακολουθούν.
O Αργεντινός μαζί με τον Ronaldo έχουν τα δύο καλύτερα ρεκόρ σκοραρίσματος στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά ο Πορτογάλος υπερέχει. Μόνο κατά την 9ετή παραμονή του στην Ισπανία σημείωσε 450 γκολ σε 438 συμμετοχές και μάλιστα, έχοντας μεγαλύτερη ποικιλία. Είχαν προηγηθεί 118 στο Νησί, με την κόκκινη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Τα τέρματά του προήλθαν με κάθε τρόπο: από απίστευτα βολέ και ακροβατικές ενέργειες μέχρι πολύ μακρινά σουτ και κεφαλιές. Αυτό λειτουργεί παράλληλα και συμπληρωματικά με το γεγονός πως είναι ίσως ο πιο πλήρης ποδοσφαιριστής που έχει δει ποτέ ο κόσμος.
Το κορμί του είναι άψογο και πολύ "νεότερο" από την πραγματική του ηλικία. Διαθέτει δύναμη, ταχύτητα, ρυθμό, τεχνική και τακτική παιδεία, μπορεί να σουτάρει και με τα δύο πόδια αλλά να σκοράρει και με το κεφάλι, ενώ είναι εξαιρετικά αλτρουιστής στο παιχνίδι του. Όλα αυτά γίνονται ακόμη σημαντικότερα αν αντιληφθείς πως δεν διαθέτει το εξωγήινο ταλέντο του Messi αλλά δουλεύοντας φρόντισε να τελειοποιήσει κάθε πτυχή όχι μόνο του παιχνιδιού του αλλά και του ίδιου του του εαυτού εντός γηπέδου.
Το γεγονός ότι έχει παίξει και έχει ξεχωρίσει στη La Liga, στην Premier League και τη Serie A του δίνει επιπλέον αίγλη.
Επιπλέον, το γεγονός ότι έχει παίξει και έχει ξεχωρίσει στη La Liga, στην Premier League και τη Serie A δίνει επιπλέον αίγλη στην πορεία του. Το να θεωρείσαι άλλωστε θρύλος της Ρεάλ, της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και πιθανότατα της Γιουβέντους ενώ είσαι ακόμη ενεργός καταδεικνύει πάρα πολλά. Το ρίσκο δε, να μετακινηθεί στα 33 του από μία κορυφαία λίγκα σε μία άλλη, όχι απλά για να γεμίσει το βιογραφικό και τον τραπεζικό λογαριασμό του, αλλά για να ξεχωρίσει σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, καταδεικνύει τις φιλοδοξίες και την αγάπη του για το ίδιο το παιχνίδι.
Η αυτοπεποίθησή του είναι τέτοια που πιστεύει ότι εντός της επόμενης διετίας θα κατακτήσει το Champions League με την Γιουβέντους - γι' αυτό άλλωστε και έπεισε ποδοσφαιριστές όπως τον Matthijs De Ligt να επιλέξουν τη Γηραιά Κυρία έναντι άλλων κορυφαίων clubs. Δεν τον φοβίζει μάλιστα το ενδεχόμενο να επεκτείνει ακόμη και την ίδια την καριέρα του σε χρονική διάρκεια προκειμένου να σκαρφαλώσει σε νέες κορυφές, ενδεχομένως εκεί που δεν έχει πατήσει ποτέ κανένας άλλος.
Στα αδιαμφισβήτητα συν, το γεγονός της κατάκτησης τροπαίων με μία ανέκαθεν ταλαντούχα αλλά αφελώς φλύαρη εθνική ομάδα, αυτή της εθνικής Πορτογαλίας. To EURO 2016 αλλά και το Nations League του 2019 πιθανότατα θα είχαν άλλον νικητή αν δεν υπήρχε ο Ronaldo. Ποιος άλλος άλλωστε θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο έχοντας για συμπαίκτες τύπους όπως ο Bruno Alves, ο Eder και ο Jose Fonte;
Τέλος, η ύπαρξη και οι επιδόσεις του ίδιου μοιάζουν να τροφοδοτούν τον Messi -ισχύει και το αντίστροφο ασφαλώς- ώστε να βρίσκει καθημερινά κίνητρα για να γίνεται καλύτερος, παρότι έχει πατήσει τα 32. Η εντός αγωνιστικών χώρων κόντρα των δύο είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά rivalries στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Και ίσως μεγαλύτερης σπουδαιότητας από το δίπολο Pele-Maradona, καθώς οι δύο μύθοι δεν έπαιξαν κατά την ίδια περίοδο.
Διάβασε ακόμη πώς θα μοιάζει το ποδόσφαιρο χωρίς τον Cristiano Ronaldo και μία ωδή στο κεντρικό χαφ, στην πραγματική δύναμη μίας ομάδας.