Το 2016 στο Athens Bar Show, που διοργανώνεται παραδοσιακά κατά την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, ένα σεμινάριο ήταν εκείνο που συγκέντρωσε τον μεγαλύτερο αριθμό ακροατών. O σημαντικότερος ακαδημαϊκός του spirits industry παγκοσμίως, ο Steve Olson, μιλούσε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό όντας προσκεκλημένος της ελληνικής έκδοσης του Difford’s Guide. Βartenders και ιδιοκτήτες μπαρ, δημοσιογράφοι και άνθρωποι από τις εταιρείες εισαγωγής και διανομής ποτού έμοιαζαν να κρέμονται από τα χείλη του από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο της ομιλίας του. Το θέμα της ήταν ξεκάθαρο όσο και αινιγματικό: "The most underestimated spirit in the world" (Το πιο υποτιμημένο απόσταγμα του πλανήτη). Δεν διευκρινιζόταν απολύτως τίποτα άλλο ούτε στο έντυπο του προγράμματος ούτε καν ως φήμη. Μπαίνοντας στην αίθουσα του αμφιθέατρου, στο κτίριο όπου βρίσκεται ο ραδιοφωνικός σταθμός Αθήνα 9.84, θυμάμαι αρκετές από τις συζητήσεις συναδέλφων και ανθρώπων από το χώρο του ποτού. "Για το ρούμι θα μιλήσει". "Κάτσε να δεις που θα πει για το mezcal". Όλοι είχαν κατά νου κάτι διαφορετικό από αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει.
"Το σημαντικότερο στοιχείο της ελληνικής παραγωγής είστε εσείς, οι άνθρωποι που ασχολείστε με αυτήν. Έζησα από αρκετά κοντά την επανάσταση των ελληνικών μπαρ τα τελευταία χρόνια κι αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η ενότητα που υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων που βρίσκονται σε αυτήν" ήταν τα πρώτα λόγια του Steve Olson, ο οποίος στη συνέχεια μπήκε απευθείας στο θέμα: "Έχω έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα και έχω δοκιμάσει πολλά από τα ντόπια προϊόντα. Φαντάζομαι πως ούτε εσείς οι ίδιοι δεν έχετε αντιληφθεί τον πλούτο που υπάρχει –για παράδειγμα, καλλιεργούνται περισσότερες από 600 ποικιλίες σταφυλιών στη χώρα σας– και έχω μείνει άναυδος από το γεγονός ότι δεν υπάρχει στις πιο προνομιακές θέσεις των μπαρ σας το τσίπουρο". Ήταν ακόμη νωρίς για να αλλάξει η αντίληψη γύρω από το ευαίσθητο, απ’ ό,τι αποδείχτηκε, ζήτημα της συμμετοχής των ελληνικών αποσταγμάτων στον σε διαρκή κίνηση κόσμο του bartending.
Τρία χρόνια μετά τα πράγματα φαίνεται ευτυχώς να έχουν αλλάξει, φυσικά προς το καλύτερο. Το να σερβίρει κάποιος Bloody Mary με τσίπουρο, να προτείνει ελληνικά βερμούτ και να χρησιμοποιεί μαστίχα σε κοκτέιλ δεν είναι πια θέματα ταμπού στις αθηναϊκές και κατ’ επέκταση ελληνικές μπάρες. Οι εποχές που το τσίπουρο το έπιναν μόνο οι μπαρμπάδες στα καφενεία σε κάποιο απομακρυσμένο ελληνικό χωριό και το ούζο καταναλωνόταν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα τους θερινούς μήνες συνοδεία θαλασσινών μεζέδων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Αυτό συνέβη χάρη κυρίως σε δύο βασικούς πόλους. Ο πρώτος έχει να κάνει με τις πρωτοβουλίες αρκετών από τους pioneers της μπαρ σκηνής στη χώρα μας που αντιλήφθηκαν τη σημασία των τοπικών αποσταγμάτων και είχαν την ικανότητα να τα ενσωματώσουν στις σύγχρονες τάσεις του διεθνούς bartending αλλά και από τις εταιρείες, που κατάλαβαν επιτέλους τι χρειάζεται για να γίνουν πιο ενδιαφέροντα τα προϊόντα τους, κυρίως στο κομμάτι του μάρκετινγκ, όπως επίσης και από τον ίδιο το ΣΕΑΟΠ (Σύνδεσμος Ελλήνων Παραγωγών Αποσταγμάτων & Αλκοολούχων Ποτών). Ο δεύτερος αφορά ενέργειες όπως το Aegean Cocktails & Spirits Festival και το συμπληρωματικό με αυτό workshop που εντάσσεται στο πλαίσιο του σημαντικότερου ελληνικού φεστιβάλ γαστρονομίας Tinos Food Paths κάθε Μάιο στο upcoming κυκλαδονήσι. Εκεί κορυφαίοι bartenders της παγκόσμιας και της ελληνικής σκηνής ανταλλάσσουν απόψεις και πειραματίζονται με ελληνικές πρώτες ύλες και αποστάγματα της χώρας μας.
Αν το mezcal τα κατάφερε, γιατί όχι και το τσίπουρο, το ούζο, η μαστίχα και όλα τα υπόλοιπα ελληνικά αποστάγματα; Αυτά που προφανώς μπορούν να κάνουν διεθνή καριέρα ως Greek spirits.
Το ολόφρεσκο: Ο/Purist
Το εναλλακτικό: Mala Peruviana
Το κλασικό: Metaxa
Το τζιν: Mataroa
To βερμούτ: Otto’s Athens Vermouth
Διάβασε ακόμη για το ιδανικό pairing για τα 2 δημοφιλέστερα κρασιά, την ιστορία του παλαιότερου αθηναϊκού after και το μπαρ όπου ο Picasso πλήρωνε τα ποτά του με πίνακες.