Manu Ginobili, πλησιάζοντας τον Maradona και τον Messi

Το ημερολόγιο έδειχνε 30 Ιουνίου 1999 και η τοποθεσία ήταν το MCI Center της Ουάσινγκτον, όταν οι San Antonio Spurs επέλεγαν στο νο 57 του draft τον ψιλόλιγνο Αργεντινό Manu Ginobili, που μέχρι τότε ξεχώριζε στο ιταλικό πρωτάθλημα και φυσικά την Euroleague. Κάνεις δε φανταζόταν ότι η προτελευταία επιλογή της λοταρίας θα εξελισσόταν σε μία από τις εμβληματικότερες μορφές (μαζί με τους George Gervin, David Robinson, Tim Duncan, άντε και τον Tony Parker) ενός εκ των σπουδαιότερων franchise στην ιστορία του ΝΒΑ.

Η συνέχεια λίγο-πολύ γνωστή, με τον Manu Ginobili -ο οποίος γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα, το 1977- να συμπληρώνει 16 σεζόν στον μαγικό κόσμο, έχοντας 13.3 π., 3.5 ρ., 3.8 α. και 1.3 κλ. ανά αγώνα (αξίζει να αναφερθεί ότι έπαιξε σε 1.057 παιχνίδια κανονικής περιόδου στο ΝΒΑ και 218 στην postseason), προτού αποσυρθεί σε ηλικία 41 ετών, τον Αύγουστο του 2018.

Τα νούμερα αυτά μπορεί σε κάποιον να μοιάζουν φτωχά αλλά δεν μπορούν να αντικατοπτρίσουν την επιρροή του σε μια από τις καλοδουλεμένες -όσο και winner- ομάδες που πάτησαν ποτέ τα παρκέ του ΝΒΑ.  

Οι τίτλοι

Αν κάτι δεν έλειψε στην πορεία του καθ' όλη τη διάρκεια τις καριέρας του ήταν οι τίτλοι. Ο Ginobili κατέκτησε 4 πρωταθλήματα ΝΒΑ (2003, 2005, 2007, 2014), έγινε 2 φορές All–Star (2005, 2011), βγήκε καλύτερος 6ος παίκτης στην λίγκα, κατέκτησε την Euroleague (2001, στην πρώτη διοργάνωση της ULEB) με την φανέλα της Virtus Bologna, βγήκε MVP του Final 4, μπήκε στην καλύτερη 5άδα, έχει κατακτήσει 2 Ολυμπιακά μετάλλια (1 χρυσό, 1 χάλκινο) και θα είχε στο παλμαρέ του και ένα χρυσό σε Μουντομπάσκετ, αν δεν το στερούσε από την Αργεντινή μια γελοία απόφαση του Έλληνα διαιτητή Νίκου Πιτσίλκα στον τελικό της Ιντιανάπολις, το 2002 (ασημένιο μετάλλιο με αντίπαλο την Σερβία).

Είπαν για τον Ginobili

• Σήμερα ο Manu αποσύρθηκε. Νιώθω σαν να χάνω ένα μέλος της οικογένειάς μου. Ήταν τιμή και ευχαρίστηση να σε βλέπω να παίζεις. Θα τα πούμε σύντομα, στο Hall of Fame - Charles Barkley.
• Ένας πραγματικός πρωταθλητής και ένας από τους καλύτερους αντιπάλους που αντιμετώπισα ποτέ. Του αξίζει και με το παραπάνω να απολαύσει τη ζωή μετά το μπάσκετ - Kobe Bryant.
• Ξέρω ότι είναι μεγάλος σε ηλικία, γιατί υπήρξαμε συμπαίκτες. Είναι όμως και ένας από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών. Ατρόμητος και ανταγωνιστικός όσο δεν πάει - Steve Kerr. 
• Συγχαρητήρια για την απίστευτη καριέρα αδερφέ μου. Ήταν ευχαρίστηση να σε αντιμετωπίζω όλα αυτά τα χρόνια, στην regular season, στους τελικούς, στις εθνικές ομάδες. Πιο πολύ από τον καθένα όμως πρέπει να σε ευχαριστήσει το ίδιο το μπάσκετ για μία από τις πιο swag κινήσεις που έγιναν ποτέ - LeBron James.

Η κληρονομιά

Πέρα από τα δυναμικά drive και τα εκκωφαντικά καρφώματα, το eurostep before it was cool, τα "καρυδάτα" τρίποντα και τις απίθανες ασίστ, ο Manu Ginobili ξεχώριζε γιατί ακόμη και στα 40 του διατηρούσε ολοζώντανη όλη εκείνη την καύλα για το σπορ και το ίδιο πάθος, όπως όταν ξεκίναγε την πορεία του, το μακρινό 1995, στην άσημη Andino και το πρωτάθλημα της χώρας του. Κυρίως όμως γιατί οι Αργεντινοί είδαν στο πρόσωπό του τον ηγέτη στον οποίο δεν εξελίχθηκε ποτέ -σε επίπεδο εθνικών ομάδων- ο Lionel Messi.

Η εθνική Αργεντινής με μπροστάρη τον Manu (και κάτι παραπάνω από άξιους συμπαραστάτες του τους Luis Scola, Hugo Sconochini, Fabricio Oberto, Andres Nocioni, Pepe Sanchez, Carlos Delfino, Walter Herrmann κ.α.) έδωσε εκείνη τη χαρά που στερεί σε κάθε Μουντιάλ από το 1990 και έπειτα η εκάστοτε (ποδοσφαιρική) αλμπισελέστε.

Όσον αφορά το ίδιο το μπάσκετ, ο Ginobili είναι ίσως ένα από τα υποδειγματικότερα παραδείγματα για το πώς συνδυάζεται το ταλέντο, η προσωπικότητα, η σκληρή δουλειά και η επίγνωση του τι χρειάζεται κάθε φορά να γίνει μέσα στο γήπεδο. Γι' αυτό άλλωστε, εξίσου με τους Αργεντίνους, τον λατρεύουν και οι Τεξανοί.

Η ασπρόμαυρη φανέλα με το νο.20 κοσμεί πλέον την οροφή του AT&T Center - προστέθηκε δίπλα στο 13 του James Silas, το 00 του Johnny Moore, το 6 του Avery Johnson, το 32 του Sean Elliott, το 12 του Bruce Bowen, το 44 του George Gervin, το 50 του ναύαρχου David Robinson (που μάλιστα είχε κρεμαστεί πριν καν αποσυρθεί από την ενεργό δράση ο παίκτης) και ασφαλώς το 21 του Tim Duncan.

Να τα εκατοστήσεις Manu, σε ευχαριστούμε για όλα.

 

---

Διάβασε ακόμη για τις τρελές ιστορίες από τη Φούσκα του ΝΒΑ, τις 10 σημαντικότερες στιγμές του Pau Gasol, τον Vince Carter που ήταν το θέαμα, τον μοναδικό στο είδος του Pete Maravich, τον Mr. NBA Jerry West και πώς οι Chicago Bulls καταστράφηκαν μετά τον Michael Jordan.

---

φωτογραφίες ©Getty Images

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr