Ο πιο cool παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ

Πολύ πριν τον Tim Duncan, τον Tony Parker, τον Manu Ginobili και τον Gregg Popovich, ακόμη και από τον David Robinson, ένας άλλος παίκτης ήταν συνώνυμο των San Antonio Spurs, ενός εκ των πιο επιτυχημένων franchises στην ιστορία του ΝΒΑ. Ο George "The Iceman" Gervin -που γεννήθηκε στις 27 Απριλίου του 1952- αποτελούσε έναν από τους σταρ της δεκαετίας του 1970, όντας ένας μπασκετμπολίστας που γοήτευε τον θεατή, ασχέτως αν το όνομά του δύσκολα θα το μνημονεύσει κάποιος δίπλα σε εκείνα των Dr. J, Kareem, Magic ή Larry Bird. 

Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ και εννιά φορές All Star αλλά δεν κατόρθωσε ποτέ να κερδίσει τον τίτλο. Είναι όμως -με το σπαθί του- Hall of Famer και στη λίστα με τους 50 κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ.

Ένα παιδί από το Ντιτρόιτ

Ο George Gervin γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ντιτρόιτ και πήγε σχολείο στο Martin Luther King High School. Κατά τα σχολικά του χρόνια ξεκίνησε να ασχολείται εντατικά με το μπάσκετ, με αποτέλεσμα να γίνει ο ηγέτης της ομάδας του high school. Στην τελευταία του χρονιά είχε μέσο όρο 31 π. και 20 ρ., οδηγώντας του συμπαίκτες του μέχρι τα προημιτελικά του εθνικού πρωταθλήματος. Του δόθηκε υποτροφία για το California State University, καθώς ο θρυλικός προπονητής του NCAA Jerry Tarkanian τον ήθελε οπωσδήποτε στην ομάδα του.

Όταν όμως ο Gervin βρέθηκε στο Long Beach της Καλιφόρνια υπέστη τεράστιο πολιτισμικό σοκ λόγω της διαφοράς στην κουλτούρα, που μετά το πρώτο εξάμηνο τον οδήγησε να ζητήσει -και να πάρει- μεταγραφή για το Eastern Michigan University. Έμεινε εκεί για δύο χρόνια προτού ακολουθήσει το δρόμο για το ΑΒΑ και τους Virginia Squires, για τους οποίους έπαιξε δύο σεζόν (με μ.ο. 19,8 π.). Έπειτα, ήρθαν οι San Antonio Spurs και, αργότερα, το ΝΒΑ μαζί με αυτούς.

Το finger roll

Μία από τις πιο feelgood κινήσεις για το μάτι του θεατή αλλά και ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να σκοράρει ένας παίκτης είναι το finger roll. Ξέρεις, το lay up όπου η μπάλα φεύγει από τα ακροδάχτυλα προς το καλάθι. Ο άνθρωπος που το τελειοποίησε και το έκανε διάσημο, ήταν ο George Gervin. Το εμπνεύστηκε αντλώντας στοιχεία από τα τρία είδωλά του: Τους Wilt Chamberlain, Connie Hawkins και Julius Erving.

Στο Ball the Right Moves του Ringer αναλύεται ενδελεχώς η ιστορία, η τεχνική και η μοναδική ικανότητα του Iceman στην εν λόγω κίνηση. Συχνά μάλιστα επιχειρούσε να αφήσει την μπάλα ακόμη και από την γραμμή των ελευθέρων βολών, καθώς τον βοηθούσε αρκετά το άλμα του ώστε να βρεθεί πολύ κοντά στο στεφάνι. 

Θρύλος στο Σαν Αντόνιο

Το 1976 μετά την ένωση ΑΒΑ και ΝΒΑ, άρχισε να ξεχωρίζει με τη φανέλα των San Antonio Spurs - προηγουμένως είχε γίνει draft από τους Phoenix Suns, το 1974, αλλά επέλεξε να μείνει στην ομάδα του Τέξας, με την οποία είχε ήδη αγωνιστεί τρεις χρονιές στο ΑΒΑ. Οι Spurs, υπό τον coach Bob Bass, έπαιζαν ένα αρκετά πρωτοποριακό για την εποχή μπάσκετ που βασιζόταν στην επιθετική άμυνα και τον αιφνιδιασμό.

Ήταν ένα παιχνίδι που ταίριαζε απόλυτα στον ύψους 2.01 μ. γκαρντ/φόργουορντ, ο οποίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του (12 σεζόν) με την ασπρόμαυρη φανέλα με τον αριθμό 44 - πλέον έχει αποσυρθεί από το franchise. Δυστυχώς για τον ίδιο τον Iceman αλλά και τα Σπιρούνια δεν κατόρθωσαν ποτέ να φτάσουν μέχρι τους Τελικούς του ΝΒΑ. Μέχρι σήμερα θεωρείται στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ένας από τους σημαντικότερους παίκτες που δεν φόρεσαν ποτέ το πολυπόθητο δαχτυλίδι.

Iceman

Το προσωνύμιο Iceman του αποδόθηκε λόγω της πολύ cool συμπεριφοράς του και αγωνιστικής προσέγγισης στο παρκέ. Επίσης, για το γεγονός πως ήταν ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός σκόρερ σε clutch καταστάσεις. Πολλές φορές δε, ακόμη κι αν είχε παίξει όλο το ματς, φαινόταν να μην έχει ιδρώσει καθόλου. Το στυλ του αντιγράφηκε από πολλούς παίκτες στη συνέχεια ενώ ο σπουδαίος Gary Payton έχει παραδεχθεί πως τον είχε είδωλο κατά τα παιδικά του χρόνια. 

Στους Bulls του Jordan

Πριν πάρει το δρόμο για τα τελευταία ένσημα στην Ευρώπη, έπαιξε για μία χρονιά στους Chicago Bulls, στη δεύτερη σεζόν του MJ στο Σικάγο και το ΝΒΑ. Βρέθηκε στην πόλη των Ανέμων μετά από μία ανταλλαγή με τον 
David Greenwood, σε ένα trade που ο μύθος λέει πως είχε εκνευρίσει αφάνταστα τον Air. Ακόμη κι αν βρισκόταν μακριά από τα χρόνια της δόξας του, είχε 16,2 π. κατά μέσο όρο. Μάλιστα, το τελευταίο του ματς ήταν στα play-offs με αντίπαλους τους Boston Celtics - το περίφημο παιχνίδι του Garden όπου ο Jordan σταμάτησε στους 63.

Ο Αντετοκούνμπο της εποχής του

Το αγωνιστικό στυλ του θύμιζε αρκετά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ο ίδιος το αναγνωρίζει, υποκλίνεται στο ταλέντο του Έλληνα παίκτη και εντοπίζει παράλληλα τις διαφορές τους. "Περισσότερο και από τον Durant, ο Γιάννης είναι αυτός που μου θυμίζει τον εαυτό μου. Πιο πολύ από κάθε άλλον. Δείτε τον τρόπο που πηδά και τελειώνει τις φάσεις με τα δύο χέρια. Κι αυτός πάει πιο πολύ προς το καλάθι και σουτάρει κυρίως από μέση απόσταση κι όχι τόσο πολλά τρίποντα. Πάντως εγώ δεν έπαιζα πλέι μέικερ. Περίμενα να μου δώσουν την μπάλα" είχε δηλώσει πριν τρία χρόνια. 

---

Διάβασε ακόμη για τον τεράστιο Dino Radja, τον John Havlicek που δεν ήταν απλά ο τύπος που έκλεψε την μπάλα, τον αξιαγάπητο Shaquille O'Neal, τις εξωφρενικές ιστορίες του Charles Barkley και γιατί ποτέ δεν θα υπάρξει κάποιος άλλος σαν τον Michael Jordan.

Δείτε πρώτοι τις ειδήσεις του Esquire.com.gr στο Google News.

---

φωτογραφίες ©Getty Images

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr