Συνέντευξη: Coach Τάσος Ιορδανίδης
Ανεπιβεβαίωτες φήμες λένε πως κάνει την καλύτερη κερκίδα και γι’ αυτό στο "Ταξίδι στα Αστέρια" παίζει τον "πράσινο" φίλαθλο. Με 5 -επαγγελματικούς και μη- ρόλους που εκπληρώνει ο δημοφιλής ηθοποιός μάλλον έχει παρατείνει το 24ωρο & για όλα αυτά, μίλησε στο Esquire.
Χείμαρρος. Είναι εξαιρετικά σπάνιο λόγια, συναισθήματα και πράξεις να ευθυγραμμίζονται, αλλά για τον Τάσο Ιορδανίδη η στάση αυτή είναι μονόδρομος – ανήσυχοι τύποι, όπως εκείνος, μόνο έτσι επιβιώνουν. Ίσως ασυνείδητα να ακολούθησε και τη συμβουλή του πατέρα του, "Ό,τι και να κάνεις, προσπάθησε να πάρεις τη δουλειά στα χέρια σου", και γι’ αυτό από το 2021 ανέλαβε το Θέατρο Άλφα - Ληναίος που την τελευταία πενταετία (!), μεταξύ άλλων, "βλέπει" την παράσταση Θέλω να σου Κρατάω το Χέρι, στην οποία συμπρωταγωνιστεί με την επί χρόνια σύζυγό του Θάλεια Ματίκα, να βγαίνει συνεχόμενα sold out. "Όταν το έγραψα, την έβλεπα να κλαίει και να γελάει εναλλάξ διαβάζοντάς το και σκεφτόμουν, 'ρε, λες να έχω κάνει κάτι καλό τώρα;'", μου εκμυστηρεύεται, παραδεχόμενος πως προσπάθησε να αποτυπώσει μέσα από τα μάτια της (και) τη δική τους σχέση.
Στο σπίτι τους, από την άλλη, είναι ο "αρκούδος" μπαμπάς του Δάνου και της Νάγιας, που αν αγριέψει, "ξέρουν ότι έχει γίνει μεγάλη πατάτα". Όπως συνέβαινε δηλαδή και με τους δικούς του γονείς, στην οδό Σαχτούρη στον Πειραιά. Όσο εξακολουθώ να αναρωτιέμαι πώς στο καλό τα προλαβαίνει όλα, με ενθουσιασμό μικρού παιδιού μιλά για το οικογενειακό κλίμα στο Καλημέρα Είπαμε; της ΕΡΤ, για το "σοβαρό καρντάσι", τη συμπαρουσιάστριά του Ζωή Κρονάκη, αλλά και για τον γήινο τύπο που υποδύεται στη σειρά του Mega Μια Νύχτα Μόνο, που βρίσκεται –στο μυαλό του τουλάχιστον– ανάμεσα σε δύο γυναίκες. "Ξυπνάω πολύ νωρίς, έχω ενέργεια γιατί με προσέχω και εφόσον αντέχω, γιατί όχι;", μου εξηγεί και προσθέτει: "Τα παιδιά μου αδιαφορούν πλήρως για όλα αυτά. Ο Δάνος λέει "'νομίζεις ότι κάνεις καμιά σοβαρή δουλειά;'” και χαίρομαι τόσο πολύ γι’ αυτό". Αν μη τι άλλο, δίκασε ο μικρός.
> Σε τι πιστεύεις ότι οφείλεται η τόση επιτυχία της παράστασης:
Σίγουρα παίζουν ρόλο και η τύχη και οι συγκυρίες, αλλά παράλληλα μετατοπίζει συναισθηματικά και ψυχικά τον θεατή – δεν θέλω να ακουστεί αμετροεπές αυτό που λέω, απλώς μάλλον εκεί οδηγείται από μια ταύτιση που νιώθει με τους ήρωες. Όπως μας έχουν πει, είναι απλουστευμένη αλλά καθόλου απλοϊκή. Συχνά οι καλλιτέχνες επιδιώκουμε να πιάσουμε τα σύνθετα νοήματα και δεν τολμάμε να ακροδακτυλίσουμε αυτά που ουσιαστικά μάς απασχολούν. Ίσως γιατί θεωρούμε ότι έτσι δείχνουμε ανεπαρκείς.
> Γιατί, υπάρχει κάτι που είναι "πιο τέχνη" από κάτι άλλο;
Συχνά μπαίνουμε σε ένα τέτοιο τριπάκι, και ευτυχώς, οι αντίξοες συνθήκες βοηθούν στον επαναπροσδιορισμό πολλών πραγμάτων μέσα μας. Μία από αυτές για όλους μας ήταν ο εγκλεισμός με την Covid-19.
> Τι άλλαξε τότε για σένα;
Απενοχοποιήθηκα. Μπήκα στον χώρο της παρουσίασης, που ποτέ δεν θα έμπαινα, αλλά και στον χώρο της μυθοπλασίας, ενώ δεν ήμουν και ο πιο εύκολος άνθρωπος, από φόβο για το τι θα πει το σινάφι μου για μένα. Να υπέγραφα εγώ συγγραφικά έργο; Καλύτερα να άνοιγε η γη να με καταπιεί. Μετά είπα, "Και τι έγινε να αποτύχουμε; Θα παλέψουμε, θα καταθέσουμε ό,τι έχουμε με πολλή αγάπη και δουλειά, και από κει και πέρα βλέποντας και κάνοντας".
> Αυτήν τη συστολή, το ξέρεις ότι δεν την εξωτερικεύεις;
Κάποιες φορές, όταν με γνωρίζουν, μου λένε ότι με είχαν για πιο "ανοιχτό", άλλες το αντίθετο. Είμαι κι εγώ ανάλογα με τα φεγγάρια μου, όπως κάθε άνθρωπος. Έχει να κάνει και με ποιον έχεις απέναντί σου.
> Η παράσταση μιλά για τη σχέση του ζευγαριού. Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια, εσύ τι έχεις καταλάβει;
Πώς όλοι έχουμε την ελπίδα μέσα μας –και αν δεν την έχουμε, θέλουμε να την αποκτήσουμε–, ότι όλες οι δυσκολίες μπορούν να αντιμετωπιστούν, με το ζευγάρι να βγαίνει νικητής στο τέλος.
> Γιατί όμως οι ανθρώπινες σχέσεις μοιάζουν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο;
Θα πω κλισεδούρες τώρα, αλλά συνήθως σε αυτές κρύβονται οι αλήθειες. Γιατί τρέχει πάρα πολύ γρήγορα η κατάσταση. Δεν είναι έτοιμος ο ανθρώπινος οργανισμός να αντιμετωπίσει τις τόσο γρήγορες εναλλαγές στις πληροφορίες, τον ξέφρενο ρυθμό εργασίας. Όσο και να αγαπάμε τη δουλειά, υπάρχει σωματική και πνευματική κόπωση. Δεν είμαστε έτοιμοι να τα ρεγουλάρουμε όλα, να τα ιεραρχήσουμε ακόμα σωστά.
> Ποιο είναι το μυστικό για μια μακροχρόνια σχέση όπως η δική σου με τη Θάλεια (σ.σ. Ματίκα);
Δεν υπάρχει καμία συμβουλή, μόνο κωλοφαρδία. Δεν μ’ αρέσει να δίνω συμβουλές, προτιμώ να μοιράζομαι σκέψεις, γιατί κι αυτά που λέω, μπορεί να είναι παπαριές στην τελική. Άμα είναι να ταιριάξεις, ταιριάζεις. Φαίνεται πολύ σύντομα. Αν δεις ότι μπορείς να συμπλεύσεις χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις στα ουσιαστικά, τότε μια χαρά, τέλος.
> Στο debate "άντρας παλαιάς και νέας κοπής", ο σύγχρονος άντρας προς τα πού πρέπει να κλίνει;
Ο άντρας σήμερα πρέπει να είναι σε θέση να ξεπερνά την αγωνία του να σταθεί στα πόδια του. Για μένα, από εκεί ξεκινούν όλα. Δυστυχώς, δημιουργείται μια πολύ μεγάλη ανασφάλεια από την κοινωνία (;), από τον ίδιο τον άντρα (;) ώστε να σταθεί όσο τον δυνατόν γρηγορότερα στα πόδια του, ενώ για να καταξιωθεί επαγγελματικά χρειάζεται ψυχραιμία. Παράλληλα, ο βασικός ρόλος του άντρα, για μένα, είναι ο προστάτης, και μεταξύ άλλων προστάτης και προς τη γυναικεία υπόσταση, στα όνειρά της, να τα προασπίζει και να μπαίνει μπροστά. Γιατί αν την υποστηρίξουμε όσο πρέπει, θα πάει πολύ καλύτερα ο κόσμος. Είστε πολύ πιο έξυπνα όντα από εμάς.
> Ο "δικηγόρος του διαβόλου" θα έλεγε ότι συνιστάς ψυχραιμία εκ του ασφαλούς.
Μα το βασικό ζητούμενο δεν είναι η επαγγελματική καταξίωση, αλλά να κάνεις αυτά που πρέπει να κάνεις. Ειδικά για τον άντρα, που αρχετυπικά φέρει τον ρόλο του προστάτη, νομίζω ότι το θέμα δεν είναι να προσέχει μόνο τον εαυτό του –που είναι και της μόδας τώρα– αλλά και τους γύρω του, γιατί εντέλει η επαγγελματική καταξίωση δεν κάνει και καμία διαφορά. Το θέμα είναι να δουλεύουμε για την υστεροφημία μας; Μεγαλώνοντας, καταλήγω –με ερωτηματικό μεν, αλλά καταλήγω– πως είναι ό,τι πιο χαζό. Έφυγε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Άφησε τόσα πράγματα πίσω του για εμάς. Για τον ίδιο; Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης. Είναι κουτό να δουλεύεις για την υστεροφημία σου. Και δεν το λέω εκ του ασφαλούς, καθημερινά χαίρομαι το δώρο της ζωής και είμαι ευγνώμων. Μόνο τι προσφέρουμε σε ένα ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο για τις επόμενες γενιές είναι το θέμα.
> Έχεις παίξει ένα σωρό ρόλους, εδώ και χρόνια "παίζεις" και αυτόν του πατέρα. Τι σου έχει προσθαφαιρέσει;
Κοίτα, νομίζω πως ανέκαθεν ήμουν γεννημένος μπαμπάς. Από μικρός είχα και τα παιδιά της αδερφής μου, οπότε είχα επαφή. Με τα παιδιά, αυτό που αντιλαμβάνεσαι μετά από σύντομο χρονικό διάστημα είναι ότι το εγώ σου πάει στην άκρη, ολοένα και ροκανίζεται, και αυτομάτως γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος – αν φυσικά έχεις αναλάβει σοβαρά αυτόν τον ρόλο. Ας κατηγορηθώ κιόλας, το λέω και με μια δόση περηφάνιας: Μ᾽αρέσει πάρα πολύ που είμαι μπαμπάς, τα λατρεύω τα παιδιά μου, και αυτό με κάνει να λατρεύω περισσότερο τον κόσμο και να δίνω τα απαραίτητα ελαφρυντικά σ’ εμένα και τους γύρω μου, πράγμα που στο παρελθόν δεν έκανα.
> Τα παιδιά ζουν παιδική ηλικία;
Είναι μια συχνή γονεϊκή συζήτηση αυτή. Δεν είναι καθόλου παιδική η ηλικία τους. Δεν είναι ανθρώπινες οι συνθήκες, ούτε οι εργασίας για εμάς ούτε οι διδασκαλίας για τα παιδιά, και όλο αυτό με τις δραστηριότητες. Πρόσφατα ένας γιατρός μού είπε κάτι πάρα πολύ χρήσιμο: "Το παιδί πρέπει και να βαριέται. Δεν πρέπει να βρίσκεται σε αέναη εγρήγορση". Και πράγματι, τότε γίνεται δημιουργικό. Τώρα, δεν προλαβαίνει να βαρεθεί, άσε που ο σύγχρονος γονιός νιώθει τύψεις άμα του πει ότι βαριέται, γιατί σκέφτεται ότι δουλεύει πολύ και δεν πρέπει να το κάνει να βαρεθεί όσο είναι μαζί.
> Ως παιδί εσύ, πόσο μονόκερος αισθανόσουν ως Παναθηναϊκός που μεγάλωνε στον Πειραιά;
Σαφέστατα, τι εννοείς; Ήμουν δακτυλοδεικτούμενος, και καταλαβαίνεις από πού έχω καταφέρει να επιβιώσω, έτσι; (γέλια) Είναι πολύ ωραίο "σχολείο" το να είσαι Παναθηναϊκός στον Πειραιά, γιατί μπορείς να αντιμετωπίσεις τα πάντα μετά! (ξανά γέλια) Ποια ζούγκλα της επαγγελματικής σταδιοδρομίας μετά… Ποιο θεατρικό επιχειρείν…
> Τι πρέπει να γίνει για να βγούμε από αυτό το ποδοσφαιρικό τέλμα; Έχουμε πλέον Rafa Benitez.
Πρέπει να κάνουμε τον σταυρό μας και να εναποθέσουμε όλες μας τις ελπίδες στα θεία. Έχουν περάσει 15 χρόνια, ανεπίτρεπτο, έχουμε ζήσει πράγματα και καταστάσεις ως Παναθηναϊκοί… Σκέψου ότι το παιδί μου έχει γεννηθεί και δεν έχει ζήσει πρωτάθλημα, ούτε ευρωπαϊκή πορεία. Του δείχνω το γκολ του Βαζέχα στο Άμστερνταμ ή του Κωνσταντίνου στη Βαρκελώνη, για να κρατάω μέσα του την παναθηναϊκή ποδοσφαιρική σπίθα ζωντανή. Αλλά έχουν γίνει βήματα σε πολλά επίπεδα από τον Ολυμπιακό που πρέπει να τα παραδεχτούμε, πέρα από το Conference, που μπορεί να το πάρει και κάποια άλλη ελληνική ομάδα.
Εμπιστεύθηκε πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους σε πολύ συγκεκριμένες θέσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα που ήταν και Ολυμπιακοί. Ας πούμε, υπάρχει ο Καρεμπέ, δεν κουνιέται από εκεί. Ή ό,τι έχει κάνει ομάδα και με τις ακαδημίες, βλέπε Μουζακίτη, Κωστούλα, ενώ ο Παναθηναϊκός τούς έβγαζε παραδοσιακά. Η Εθνική του Euro απαρτιζόταν κατά βάση από Παναθηναϊκούς. Ωραία, μπήκε ο Φύσσας, πού είναι ο Καραγκούνης, ο Γκούμας, ο Μπασινάς, ο Βαζέχα; Η τελευταία μου ελπίδα ήταν με τον Γιοβάνοβιτς.
> Δεν έπρεπε να φύγει.
Τεράστιο λάθος, έπρεπε να κλείσει η χρονιά τουλάχιστον. Πρέπει να επενδυθούν χρήματα στις ακαδημίες και την τεχνογνωσία. Τώρα έχει έρθει ο μεγαλύτερος προπονητής, ως όνομα τουλάχιστον, από τη δεκαετία του ’80. Του δίνεις τα κλειδιά, κοιτάς "πόσα εκατομμύρια έχω για μεταγραφές και για να επενδύσω στις ακαδημίες", βάζεις ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις. Νομίζω πως χρειάζονται τουλάχιστον επτά-οκτώ παίκτες που θα γνωρίζουν τι σημαίνει Παναθηναϊκός, όπως και ένα καλό τμήμα scouting που να φέρνει παίκτες, όχι απαραίτητα εγνωσμένης αξίας, αλλά και "στοιχήματα" – νεαρά παιδιά από χώρες που παραδοσιακά παράγουν παίκτες, όπως η Βραζιλία και η Αργεντινή, με την οποία διαχρονικά έχουμε σχέση εμείς.
> Στο μπάσκετ τουλάχιστον πήραμε το έβδομο.
Δόξα τω Θεώ. Να ’ναι καλά ο Γιαννακόπουλος που επαναδραστηριοποιήθηκε, γιατί δεν θα ανασαίναμε από πουθενά, με ψυχιατρικά προβλήματα θα ήμασταν! (γέλια)
> Στο έβδομο πού ήσουν;
Δεν μπορούσα να φύγω, οπότε σπίτι μου, όπως και στον ημιτελικό και στα προημιτελικά με τη Μακάμπι, με συγκεκριμένους φίλους μου, που είχαν κάτσει σε συγκεκριμένες θέσεις. Δεν κουνήθηκε κανείς, φάγαμε το ίδιο φαγητό με τους προηγούμενους αγώνες. Το ζήσαμε έντονα. Πάμε για το όγδοο τώρα!
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr
Τα πρώτα φαβορί για τα βραβεία Όσκαρ 2026
Αισθανόμαστε τυχεροί στην τοποθεσία Esquire και έχοντας πλέον και τις φετινές υποψηφιότητες για τις Χρυσές Σφαίρες καταθέτουμε τους μέχρι στιγμής επικρατέστερους για χρυσό αγαλματίδιο στις βασικές κατηγορίες της διοργάνωσης.
Γραφει Ραφαελλα Ραλλη5 τραγούδια των Starsailor που (θα) ακούμε μια ζωή
Λίγο πριν από το αποψινό τους επετειακό live στο Gazarte μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας και τις νότες που μας συνοδεύουν τα τελευταία 25 (!) χρόνια που υπάρχουν στη μουσική βιομηχανία.
Γραφει Ραφαελλα ΡαλληΑυτό είναι το πιο μελαγχολικό χριστουγεννιάτικο τραγούδι
Ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι που εξερευνά τη μελαγχολία και τη ζεστασιά των γιορτών, αποτυπώνοντας τα συναισθήματα της εποχής με έναν διαφορετικό τρόπο.
Γραφει Τιμος ΣαλαμεςΟι 10 δημοφιλέστερες σειρές του 2025, σύμφωνα με το IMDb
Το 2025 μάς χάρισε τηλεοπτικές στιγμές που έγιναν viral. Επιστροφή cult σειρών, ανατρεπτικά φινάλε και άλλα πολλά. Η λίστα του IMDb αποκαλύπτει ποιες σειρές κράτησαν καρφωμένο το κοινό στην οθόνη του αυτήν τη χρονιά.
Γραφει Παυλος ΚρουστηςΤο αουτσάιντερ που έγινε μεγάλο φαβορί για τις Χρυσές Σφαίρες 2026
Πότε τελείωσε ο Αύγουστος, πότε πέρασαν οι Κάννες, πότε φτάσαμε στον Δεκέμβριο με τους σταρς ήδη να ετοιμάζονται για τα απανταχού κόκκινα χαλιά... Long story short, έχουμε τις πρώτες υποψηφιότητες και ένα μίνι ρεζουμέ για τον ελέφαντα στο δωμάτιο.
Γραφει Ραφαελλα Ραλλη

