Το φετινό Sonar ήταν σίγουρα κάτι παραπάνω από ένα απλό φεστιβάλ

"Έχετε έρθει και εσείς για το Sonar; Είναι πάλι γεμάτη η πόλη. Τα ίδια είχαμε ένα μήνα πριν με το Primavera Sound. Νομίζω ότι μαζεύεται περισσότερος κόσμος ακόμα κι από τις ημέρες που επισκέπτεται το Camp Nou η Ρεάλ Μαδρίτης”. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που μας λέει ο Καταλανός ταξιτζής όταν καταλαβαίνει ότι είμαστε στη Βαρκελώνη και εμείς, μαζί με τόσους άλλους, για τη φετινή edition του Sonar, του σημαντικότερου ηλεκτρονικού φεστιβάλ του κόσμου. "Πήγαινα κι εγώ στο παρελθόν, τώρα έχω μεγαλώσει και πρέπει να δουλέψω”.

Η Βαρκελώνη είναι κάθε εποχή του χρόνου γεμάτη, πόσω μάλλον το καλοκαίρι με τη θάλασσα να βρίσκεται ένα τέταρτο της ώρας απόσταση από το κέντρο, και αυτό είναι κάτι που έχω στο μυαλό του από τη στιγμή που φτάνω στην πύλη του Ελευθέριος Βενιζέλος για να μπω στο αεροπλάνο, να κάνω το ταξίδι και να προσγειωθώ στο αεροδρόμιο El Prat. Η πτήση είναι γεμάτη ηλιοκαμένους τουρίστες που επιστρέφουν, αφού έζησαν το αθάνατο ελληνικό νησιώτικο καλοκαίρι, και Έλληνες, κάθε ηλικίας, που θέλουν να επισκεφτούν την Βαρκελώνη.

Ο καιρός είναι ζεστός, όχι στα στάνταρ της Αθήνας και το ότι μας περιμένουν στο δωμάτιο τρεις παγωμένες Estrella Damm κάνουν την κατάσταση αμέσως καλύτερη. Βρισκόμαστε στο δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου, η πόλη έχει βάλει και πάλι τα καλά της αφού περιμένει να υποδεχτεί και πάλι αρκετό κόσμο - το Sonar, αυτή τη φορά, αποτελεί την τέλεια αφορμή. Τα τελευταία χρόνια, η Βαρκελώνη ζει τη δική της τουριστική έκρηξη - σε αυτό έχει συνηγορήσει η εκτόξευση της ομάδας του Messi, οι χαμηλές τιμές στις πτήσεις, το αδιανόητα επικό φαγητό και φυσικά τα θεάματα. Οι ντόπιοι, πάλι, είναι έξαλλοι κάπως με αυτή την κατάσταση, έχουν το δίκιο τους οι άνθρωποι, αντιδρούν στην κουλτούρα του AirBnb. Νέοι φεύγουν από το κέντρο για απομακρυσμένες γειτονιές αφού για ένα σπίτι 40-60 τ.μ., πλέον θέλεις πάνω από 1.500 ευρώ τον μήνα.

Μας έχει καλέσει η Estrella Damm, η μπίρα τη Βαρκελώνης, για να δούμε το Sonar. Έχει πετύχει κι αυτή τη δική της έκρηξη και έχει πλέον ταυτιστεί απόλυτα με την πόλη. Επίσης, αξιοσημείωτο είναι ότι εκεί εδώ "παίζει μπάλα" μόνης της, κάτι που πρακτικά και κάπως "μπακαλίστικα" σημαίνει ότι για κάθε 10 μπίρες που πουλιούνται, οι 7 είναι της Estrella Damm. Αυτό δεν έγινε τυχαία, η εταιρεία έχει επενδύσει στρατηγικά σε τέσσερις βασικούς πυλώνες άρρηκτα συνδεδεμένους με την περιοχή. Την ίδια την πόλη και το μεσογειακό κομμάτι που την καταβρέχει, την ποδοσφαιρική ομάδα της Μπαρτσελόνα στην οποία είναι global partner, την γαστρονομία, έχοντας πάρει κάτω από τις φτερούγες της διάσημους σεφ (αδέρφια Adria, Joan Roca, Paco Perez, Albert Raurich κ.α.) και τα σημαντικά εστιατόρια της περιοχής (Tickets, Pakta) και φυσικά, το Sonar στο οποίο αποτελεί μεγάλος χορηγός.

H μεγάλη σκηνή του Sonar by Day στη Fira Monjuic, στο κέντρο της πόλης.

To Sonar φέτος γιόρτασε τα 26 του χρόνια και βλέποντας το, επιτέλους, από κοντά μου άφησε την αίσθηση ότι η ίδια η διοργάνωση είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από τα σούπερ ονόματα που βρίσκονται κάθε χρόνο στο line up του. Δεν είναι απλά ένα ηλεκτρονικό μουσικό φεστιβάλ, δεν φέρνει απλά αβάν γκαρντ καλλιτέχνες αλλά έχει ξεφύγει από τα μουσικά όρια, καλύπτοντας τις τεχνολογικές μουσικές τάσεις και τη νέα ψηφιακή κουλτούρα. Γι' αυτό μία ετερόκλητη μάζα ανθρώπων το στηρίζει εδώ και χρόνια. Έτσι θα δεις τους ravers, τα cool kids, το queer κοινό και τους μουσικόφιλους, που δεν χάνουν για κανένα λόγο ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά highlights της χρονιάς, παγκοσμίως.

Μεσημεριανή ραστώνη στο Sonar Village.

Το Sonar μέσα σε αυτά τα 26 χρόνια έχει χτίσει τη δική του φήμη σαν ένα hub πειραματικών και engaging underground ήχων. Το μανιφέστο του δεν μένει στο μουσικό πρόγραμμα αλλά χαιρετίζει κάθε τι πρωτοπόρο, ταλαντούχο που έχει ενδιαφέρον. Έτσι, πέρα από τα dj sets και τα live acts, ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να ακούσει διαλέξεις, να παρακολουθήσει workshops, debates, ομιλίες και σεμινάρια. Στο περίπου, για κάθε δύο ντόπιους που θα επισκεφτούν το φεστιβάλ και την πόλη, αντιστοιχεί ένας μουσικόφιλος ή ένας επαγγελματίας από τον χώρο της μουσικής. Στο φετινό, χαρακτηριστικό είναι ότι τις ημέρες 18-21 Ιουλίου επισκέφτηκαν το Sonar 105.000 άνθρωποι από 120 χώρες για να παρακολουθήσουν παραπάνω από 140 εμφανίσεις από πάνω από 300 καλλιτέχνες από 36 χώρες. Για πρώτη φορά, καλλιτέχνες από τις 5 ηπείρους έπαιξαν στο φεστιβάλ. 52% από την Ισπανία 48% από το εξωτερικό. 46.000 επισκέφτηκαν το Sonar by Day και 59.000 το Sonar by Night.

Creativity in the age of quantum computing από το WE ARE EUROPE στο Sonar +D.

Στο Sonar +D, το διεθνές συνέδριο δημιουργικότητας και τεχνολογίας του Sonar, επισκέφτηκαν 4.600 επαγγελματίες από 60 χώρες, παρακολουθώντας 37 conferences και 20 workshops. Απίθανα πράγματα, φοβεροί αριθμοί.

Μας έκαναν εντύπωση

• Cashless experience: Δεν χρειαζόσουν χρήματα. Φόρτωνες το βραχιολάκι με ευρώ την ώρα που πήγαινες στο φεστιβάλ και δεν είχε μπελάδες με κέρματα, ρέστα, ουρές. 
• Ποτήρια ανακύκλωσης: Έχουμε πρόβλημα με την κλιματική αλλαγή και το ανθρακικό αποτύπωμα. Σε λίγα χρόνια μπορεί να μην έχουμε πλανήτη. Έτσι, πλήρωνες δύο ευρώ έπαιρνες το ποτηράκι σου, το κουβαλούσες όλο το βράδυ και έκανες ανεφοδιασμό στη μπύρα σου. Αν ήθελες, στο τέλος της βραδιάς το γυρνούσες και έπαιρνες τα χρήματά σου πίσω, αν όχι το έφερνες στην Αθήνα για σουβενίρ.
• Πεντακάθαρες τουαλέτες: Ξεχάστε ότι ξέρατε για τα βρετανικά φεστιβάλ ή το Primavera Sound. Το Sonar είναι εδώ, ενωμένο, καθαρό.

Visca Sonar, visca Catalunya, λοιπόν, στην πόλη όπου γνωρίζει πώς να αξιοποιεί στο έπακρο δύο αστικά, κυρίως, μεγάλα μουσικά γεγονότα. Γιατί αυτό είναι το Sonar, ένα τεράστιο αστικό δρώμενο ενσωματωμένο μέσα σε μία μεγάλη πόλη.

To Sonar Village από ψηλά.

Το καταλαβαίνεις αυτό απόλυτα όταν περιφέρεσαι στο Sonar Village κρατώντας μία Estrella στο χέρι χωρίς να σου περνά από το μυαλό ότι γι' αυτή τη διοργάνωση μπορεί εκείνη τη στιγμή να δουλεύουν χίλιοι και άνθρωποι, αφού τα πράγματα είναι τόσο αυτοματοποιήμενα, "σαν να βάζεις ένα ποτήρι νερό” που έλεγε ο μεγάλος Βασίλης Τσ(ι)άρτας. 

Είστε όλοι υπέροχοι.

Το Sonar by Day, που πραγματοποιείται από νωρίς το μεσημέρι μέχρι τα μεσάνυχτα στη Fira Monjuic δίπλα στην Plaza España, είναι πανεύκολα προσβάσιμο και φήμες θέλουν οι περισσότεροι επισκέπτες να ανήκουν στην κατηγορία ανθρώπων που δεν αντέχουν το ακραίο hangover της επόμενης ημέρας. Όσοι το αντέχουν, μετά τα μεσάνυχτα μπορούν να πάρουν ένα από τα πολλά λεωφορεία που βάζουν οι διοργανωτές για τη μεταφορά των θεατών/πελατών τους και να μεταφερθούν, όχι πολύ μακριά, μόλις τρία χιλιόμετρα πιο πέρα από το κέντρο, στην περιοχή Fira Gran Via de L'Hospitalet, λίγο πριν το αεροδρόμιο και να χορέψουν ή τέλος πάντων να κάνουν ότι μαξιμαλιστικό θέλουν σε big room αίθουσες, που μπορεί και να χωρούν 10.000 άτομα. Εκεί, με το χέρι στην καρδιά έχω να δηλώσω ότι είδα την club εμπειρία να γιγαντώνεται, την rave κουλτούρα να κυριαρχεί.

Big room.

Το φετινό line up δεν ήταν το καλύτερο που είχαν ποτέ αλλά τι σημασία έχει όταν σου δίνεται η δυνατότητα να δεις τους Underworld, Floating Points, Red Axes, Four Tet, Daniel Avery και να μάθεις νέα ονόματα όπως είναι o Masego, ο Ross from Friends και διάφοροι άλλοι;

Με το Sonar όμως δεν τελειώσαμε εδώ. 11-12 Οκτωβρίου θα έχουμε την πρώτη ελληνική εκδοχή του μεγάλου, πρωτοποριακού φεστιβάλ της Βαρκελώνης με μεγάλους καλεσμένους τους UNKLE, Jon Hopkins, Paul Kalkbrenner, Red Axes και άλλους 20+ καλλιτέχνες. Όπως και να 'χει ακολουθούν όσα είδαμε στο φετινό Sonar Festival παρέα με την Estrella Damm.

Ross from Friends

O τύπος με το πιο cool (;) όνομα καλλιτέχνη του φετινού Sonar έκανε ένα πέρασμα από house/balearic μέχρι techno, έχοντας δίπλα του έναν κιθαρίστα κι έναν τύπο στα κουμπάκια και προετοίμασε με τον καλύτερο τρόπο το τελευταίο act της πρώτης μέρας, τον Daphni. Ξέρω, ξέρω φτάσαμε αργά αλλά ήμασταν από ταξίδι. 

Daphni

Ο υπέροχος κύριος Snaith, ιθύνων νους των Caribou, για δύο ώρες έκανε όλη τη μεγάλη ανοιχτή σάλα του Sonar by Day να χορεύει εκστασιασμένο στους ρυθμούς του. Αυτός πατούσε τα κουμπάκια, ο κόσμος χόρευε. Τόσο απλά, φαίνεται και στο video.

Cascales

Τρομερός τύπος, editor in chief του LGBT περιοδικού Shangay, από τους καλύτερους djs της πρωτεύουσας, ο Agustin Gomez Cascales μάζεψε περισσότερο κόσμο από ότι ίσως περίμενε. Όλοι χόρευαν, όλοι ευχαριστημένοι, τελικά είναι κάπως fun και καθόλου άσχημο όταν μιξάρεται η Beyonce με τους Red Axes.

Μasego

Ωραίος ο τύπος που γεννήθηκε στη Τζαμάικα και μεγάλωσε στην χριστιανική κοινότητα της Βιρτζίνια. Rnb ρυθμοί, εμφανίστηκε με φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, αποθεώθηκε για τις ικανότητες του σε σαξόφωνο και χορό.

Underworld

Στα τέλη των 90s και στις αρχές των zeroes είχα δει σε κασέτα το Trainspotting πάνω από 15 φορές. Ξέρω ακόμα τις περισσότερες ατάκες απέξω, πάντα με έπιανε μια ευφορία όταν έμπαινε το Born Slippy και ο Renton ξεκινούσε να κάνει πράξη αυτό που σκεφτόταν και πάντα, ακόμα και τώρα ανατριχιάζω, στη σκηνή που έχουν με τον Spud και μιλούν μόνο τα μάτια τους. Όπως και να έχει μετά τα μπάχαλα του 2007 στον Άγιο Κοσμά και την ακύρωση της εμφάνισής τους δεν περίμενα ότι θα τους δω ποτέ live. Δεν είναι το καλύτερο που είδα ποτέ, δεν θα το ξεχάσω και εύκολα ωστόσο. Mission accomplished.

Floating Points

Ο Floating Points έπαιξε ένα 6ωρο σετ και τον είδα για περίπου 30 λεπτά. Εκλεκτικός, έπαιζε disco όσο ήμουν στη σκηνή του SonarCar.

Daniel Avery

Φανταστικός κι αυτός και η trancedental techno του. H σκηνή του SonarPub έγινε Camp Nou την ώρα που βάζει γκολ ο Messi τη στιγμή που έπαιξε το No Good των Prodigy. 

Four Tet

Ένας μάγος στην κονσόλα. Απλά και όμορφα, ο Κieran Hebden έκανε ίσως το πιο ωραίο set του festival μέχρι το επόμενο.

Peggy Gou x Palms Trax

H πανέμορφη Νοτιοκορεάτισσα με τον Γερμανό και το απίθανο μουσικό crossover τους με την εναλλαγή κομματιών από διαφορετικά είδη και τις επιλογές έκαναν χιλιάδες κόσμου να αισθανθεί την αγάπη και να δει το ξημέρωμα με άλλα μάτια. Λογικό να μην υπάρχουν video ούτε στο YouTube. Προχωράμε.

 Theo Parrish

Στο Sonar ο κόσμος πρωτίστως πάει για να χορέψει. Κι αν δεν το καταφέρει με τον θρύλο Θόδωρο από το Ντιτρόιτ δεν θα το κάνει πουθενά. Φανταστικός.

Red Axes

Τα τσεκούρια του πολέμου. Σε τρομερή φόρμα οι φίλοι μας από το Τελ Αβίβ, μας έκαναν να ανυπομονούμε για την εμφάνισή τους στο αθηναϊκό Sonar.

Μax Cooper 

Αυτό που πραγματικά κάνει εντύπωση είναι ότι στο Sonar ο κόσμος δεν πάει για τα μεγάλα ονόματα, όχι ότι ο Max Cooper δεν είναι, αλλά γεμίζει όποιο χώρο ακούγεται μουσική. Φοβερά videos, άπειρα φωτάκια, κάποιος να τον ξαναφέρει στην Αθήνα.

Εrol Alkan

Πρώτα έσπειρε και μετά θέρισε. Δεν κράτησε αιχμαλώτους, τους άφησε ελεύθερους να χορέψουν κοιτώντας την ώρα στο αγαπημένο του Casio.

Estrella Damm & Sonar Festival muchas gracias. Τα λέμε του χρόνου.

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr