Μήπως τελικά αγαπάμε να μισούμε την Eurovision;

Ο λαός της Eurovision δεν θέλει τραγούδι αλλά ατάκα, πίτσες και θεάματα.

Η Eurovision, τουλάχιστον στη χώρα αυτή που κατοικούμε και το χώμα της πατούμε, λειτουργεί και ως αποδιοπομπαίος τράγος. Προβάλλουμε πάνω της όλα τα kitsch κακά της μοίρας μας -αλλά και αυτής άλλων ανθρώπων- και στη συνέχεια τη στήνουμε στο απόσπασμα για να την αποτελειώσουμε με ατάκες που θα ζήλευε και η Σωσώ Παπαδήμα. Αλήθεια, όμως, γιατί αγαπάμε τόσο πολύ να μισούμε έναν διαγωνισμό που μόνο απλός δεν είναι;

Όλοι κρύβουμε μέσα μας μία παλιοκατίνα

Ας το παραδεχτούμε. Βαθιά μέσα μας, κάτω από την καλολουστραρισμένη επιφάνεια του τρε κομιλφό μας εαυτού, κρύβουμε όλοι μία ευφυή κακίστρω που, ασχέτως φύλου ή απουσίας του, τη μέρα του τελικού, γύρω από 2+1 πίτσα δώρο, κάνουμε "αυτά που κάνουν όλες, αυτές οι σουρλουλούδες, οι μαργιόλες" που λέει και το τραγούδι της Αφροδίτης Μάνου.

Άλλωστε, οι άντρες, πολλές φορές, όπως θα συμφωνήσουν σύσσωμες οι σύζυγοι των παντρεμένων φίλων μου, είμαστε πιο κουτσομπόληδες από τις γυναίκες. Κοινώς, ξέρουμε να απολαμβάνουμε, άλλοτε ένοχα κι άλλοτε χωρίς την παραμικρή ενοχή, τα μεγάλα, διασκεδαστικά ξεκατινιάσματα.

Πάει βαθιά η ρίζα του Ιεσσαί

Αυτή η αμφίθυμη στάση μας απέναντι στη Eurovision, που ενώ υποτίθεται ότι όλοι τη σνομπάρουμε την ίδια στιγμή χτυπάει κορυφή στην τηλεθέαση, δηλαδή όλοι τη βλέπουμε, κρατάει χρόνια. Συνεπώς, αν επρόκειτο για ένα απλό, επιφανειακό τρολάρισμα για να περάσει ευχάριστα η ώρα, χωρίς βαθιές ρίζες, κάποια στιγμή θα την είχαμε βαρεθεί.

Μήπως τελικά αγαπάμε να μισούμε την Eurovision;Getty Images

> Διάβασε ακόμα: Eurovision με Efendi, αμέσως καλύτερη

Έτσι, όσα βγαίνουν από το στόμα μας την ώρα του διαγωνισμού, που δεν βγαίνουν τον χρόνο όλο, κυρίως για τις συμμετοχές άλλων χωρών, αλλά ευτυχώς μιας και ενίοτε τα πάμε αρκετά καλά με τον αυτοσαρκασμό και για τη δική μας, έχουν κάτι από ταμπεραμέντο Ντένης Μαρκορά.

Στο βάθος το ζηλεύουμε, αυτό που ρεζιλεύουμε

Αγαπημένα μας θέματα το kitsch, οι δευτεράντζες, η τουρκομπαρόκ αισθητική, οι τοπικές εκδοχές μεγάλων σταρ π.χ. οι κάθε λογής Arianες Grandες από την Τιμπουκτού, οι συμμετέχοντες που λέμε, υποτιμητικά, ότι ψωνίστηκαν από τις ενδιαφέρουσες, σε ανθρωπο-λογικό επίπεδο, εκπομπές της φοβερής Αννίτας Πάνια.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, που μέσα στην απολαυστική, για μας και πιθανόν και για άλλους, υπεροψία μας την έχουμε δει αυτόκλητοι μπάτσοι της αισθητικής και στάζουμε την κακή μας τη χολή, πολύ πιθανό, πάνω από τη μεγάλη διαστάσεων τηλεόραση του πατρικού μας να υπάρχει ένα σεμέν, οι ντουλάπες μας να είναι γεμάτες κακόγουστα ρούχα και ο Sotis Βολάνης να έχει περίοπτη θέση στις playlists μας. Κοινώς, "στο βάθος το ζηλεύουμε, αυτό που ρεζιλεύουμε", όπως πολύ σοφά έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου.

Ο λαός ατάκα θέλει

Σαν μεγάλα παιδιά "που χρειάζονται πολλά δάχτυλα για να μετρήσουν τον πίσω χρόνο", που λέει και η Λένα Πλάτωνος (γεμίζω επίτηδες με κουλτουρέ αναφορές το κείμενο), τα τελευταία χρόνια, βέβαια, ζούμε σε μία εποχή που δεν παράγουμε εμείς την ατάκα, αλλά την αναπαράγουμε.

Με ανοιχτή την TV και το iPhone ανά χείρας, διασκεδάζουμε με τον άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο επιτυχημένο, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο politically correct, άλλοτε έξυπνο και άλλοτε απλώς ρατσιστικό σχολιασμό διάφορων διασημοτήτων των social media που αγαπούν, όπως κι εμείς, να μισούν τον θεσμό της Eurovision. Στην ουσία, αποθεώνοντάς τον.

> Διάβασε ακόμα: Οι πιο trash στιγμές της Eurovision

Αγάπη και μίσος, με ρυθμιστική αρχή τη Soula Glamorous

Απόλυτη ρυθμίστρια του παιχνιδιού αναδεικνύεται η Soula Glamorous, για τους φίλους της απλώς Σουλίτσα, αυτή η viral/trend setter/influencer/bathyplouti/xrysomouna/pligomeni guneka/ligerokormi/basilisa tou kampu/psixoponiara με τους εκατοντάδες χιλιάδες followers.

Χωρίς κανείς από όσους ρώτησα να γνωρίζει με σιγουριά αν πίσω από τη διαδικτυακή της περσόνα κρύβεται άντρας ή γυναίκα, ένα άτομο ή περισσότερα, η Σουλίτσα παραδίδει μαθήματα στο πώς μπορεί κάποιος να κάνει βιτριολικό χιούμορ.

Με γνώσεις τόσο για την εγχώρια όσο και για τη διεθνή pop, trash και τηλεοπτική κουλτούρα, αγαπάει να μισεί τη Eurovision με τον μόνο σωστό τρόπο: αυτοσαρκαζόμενη και χωρίς να προσβάλλει κανέναν.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr

Αυτή είναι η πιο ρεαλιστική πολεμική ταινία που έγινε ποτέ

Μια κινηματογραφική ματιά που αποτυπώνει με ωμό ρεαλισμό την ένταση, την αναμονή και τις σκληρές στιγμές του πολέμου, πέρα από τα συνηθισμένα στερεότυπα.

Γραφει Τιμος Σαλαμες

Η καλύτερη metal playlist για τις πιο δυνατές προπονήσεις

Ανακάλυψε μερικά heavy metal κομμάτια που δίνουν ώθηση και ενέργεια στις προπονήσεις σου, με δυνατούς ρυθμούς και στίχους που σε κρατούν συγκεντρωμένο μέχρι την τελευταία επανάληψη.

Γραφει Γιαννης Μπελεσιωτης

Δεν φαντάζεσαι ποια θεωρεί καλύτερη μπάντα όλων των εποχών ο Jimmy Page των Led Zeppelin

Ο θρυλικός κιθαρίστας των Led Zeppelin μοιράζεται σκέψεις για το συγκρότημα και τη θέση του στην ιστορία. Οι δηλώσεις του φωτίζουν μια διαφορετική πλευρά της μουσικής τους πορείας.

Γραφει Τιμος Σαλαμες

Ποια ηθοποιός είναι η νέα Lara Croft μετά την Angelina Jolie

Δύο δεκαετίες μετά τις ταινίες Tomb Raider, η Lara Croft επιστρέφει με μία ηθοποιό που δεν είχε περάσει - και ούτε και θα περνούσε ποτέ από το μυαλό μας. Μήπως να το ξανασκεφτούν εκεί στο Χόλιγουντ και να πάρουν την Ana De Armas;

Γραφει Νικη Κοντομηνα

Ποια είναι η superhero ταινία που προκαλεί μαζικές αποχωρήσεις θεατών από τα πρώτα λεπτά-Είναι τόσο χάλια;

Οι πρώτες προβολές ενός νέου remake προκαλούν διχασμό στο κοινό. Η ακραία αισθητική του σοκάρει κάποιους, ενώ άλλοι το θεωρούν τολμηρή επιστροφή σε cult σινεμά.

Γραφει Τιμος Σαλαμες

Πρώτο trailer για το 28 Years Later: The Bone Temple - Επιστρέφει ο Cillian Murphy

Το πρώτο trailer του 28 Years Later: The Bone Temple είναι εδώ. Ο Ralph Fiennes επιστρέφει σε μια ζοφερή μετα-αποκαλυπτική Αγγλία, ενώ ο Cillian Murphy κάνει μια πολυαναμενόμενη cameo εμφάνιση.

Γραφει Παυλος Κρουστης