Ο Mark Lanegan τραγουδούσε τα σκοτάδια του

Είμαστε η γενιά που βλέπει να φεύγουν τεράστιοι καλλιτέχνες χωρίς να μπορεί να το διαχειριστεί και κυρίως χωρίς να είναι σίγουρη ότι υπάρχουν ισάξιοι συνεχιστές τους. Την τελευταία δεκαετία έχουμε αποχαιρετίσει μερικούς ογκόλιθους -έκαστος στο είδος του- και χθες ήρθε η ώρα του Mark Lanegan στα 57 του χρόνια. Ναι, μπορεί η κατάρα του 27 Club να μην έχει διευρυνθεί τόσο τελευταία, όμως, κάτι τέτοιοι αιφνίδιοι θάνατοι προκύπτουν σε ηλικίες που σήμερα συνηθίζουμε να λέμε ότι αποτελούν τα νέα '40s. Πολύ νωρίς, δε νομίζεις;

Σε μία παράγραφο τα ξένα μέσα συνοψίζουν εύστοχα την είδηση:

"Ο Mark Lanegan, ο οποίος μετά από μια μακρά θητεία ως τραγουδιστής του proto-grunge συγκροτήματος Screaming Trees ακολούθησε μια διακεκριμένη καριέρα ως παθιασμένος σόλο τραγουδιστής-τραγουδοποιός και τολμηρός συνεργάτης των Queens of the Stone Age και άλλων, πέθανε. Η αιτία θανάτου δεν ανακοινώθηκε, αν και πέρυσι είχε ειπωθεί ότι έπασχε από Covid-19 και νεφροπάθεια- ήταν 57 ετών."

>Διάβασε ακόμη: O Miles Kane και η ανεπιτήδευτη απλότητα του rock'n'roll

Αυτό που δεν αναφέρεται ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση είναι πόσο υποτιμημένος ήταν ο βαρύτονος Dark Mark που υπηρέτησε τη Grunge μουσική, όσοι λίγοι. Άλλωστε, ήταν γέννημα θρέμμα της νοτιοδυτικής πολιτείας Washinghton, όπου ουσιαστικά δημιουργήθηκε. Με καταγωγή από Ιρλανδία, Σκωτία και Ουαλία, ο Lanegan γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου τoυ 1964 και δεν ξέφυγε από το ρεύμα της εποχής που ήθελε σε μεγάλο βαθμό τους καλλιτέχνες να έχουν παντός είδους μπλεξίματα. Στα 12 του ήταν ήδη εθισμένος στο αλκοόλ, ενώ στα 18 του έκανε χρήση ουσιών και κατέληξε να καταδικαστεί σε φυλάκιση ενός έτους για εγκλήματα που σχετίζονταν με τα ναρκωτικά. 

Ήταν όμως εθισμένος και στη μουσική. Τα τραγούδια που έγραφε περιστρέφονταν γύρω από σκοτεινά θέματα: Η απώλεια, η νοσταλγία, η θνητότητα και χημική εξάρτηση μετατράπηκαν σε νότες που περιέγραφαν τη δίνη στην οποία είχε μπει από μικρός. Πολύ αργότερα, το 2017, στο βιβλίο του I Am the Wolf: Lyrics & Writings θα αποκάλυπτε μεταξύ άλλων ως επιρροές του τους Jeffrey Lee Pierce, Leonard Cohen, John Cale, Nick Cave και Ian Curtis.

Το κεφάλαιο Screaming Trees 

Το 1985, όταν δημιούργησε τους ψυχεδελικούς rock Screaming Trees με τους γιους του αφεντικού του, τον κιθαρίστα Gary Lee Conner και τον μπασίστα Van Conner, σίγουρα δε φανταζόταν ότι θα προδιέγραφαν την έκρηξη του grunge rock στην πολιτεία της Washington.

Με συμπαραγωγό τον αείμνηστο Chris Cornell των Soundgarden, το τραγούδι τους Nearly Lost You από το album τους Sweet Oblivion, έβαλε τα θεμέλια για τη μετέπειτα επιτυχία του συγκροτήματος. Παράλληλα όμως, o Lanegan έχτιζε το solo μύθο του με δικούς του προσωπικούς δίσκους. Ποδαρικό στον παρθενικό του δίσκο του έκαναν ο Kurt Cobain και ο Krist Novoselic των Nirvana. Λίγο δεν το λες αυτό. 

Στο ενδιάμεσο, προσπαθώντας να διαχειριστεί τον εθισμό του στην ηρωίνη και το κρακ, κατέληξε άστεγος με αποτέλεσμα να βρεθεί σε πρόγραμμα απεξάρτησης στη Νότια Καλιφόρνια. Προφανώς ούτε τα πράγματα με τους Screaming Trees εβαιναν καλώς.

>Διάβασε ακόμη: Πολυαναμενόμενα albums της φετινής χρονιάς

Πέρα από το ότι δεν κατάφεραν ποτέ να εξαργυρώσουν την επιτυχία του Sweet Oblivion, οι εντάσεις με τον Gary Lee Conner οδήγησαν στο τελευταίο τους album, Dust, αλλά και στη συνεργασία του Lanegan με τους Queens of the Stone Age του Josh Homme (του κιθαρίστα των Trees στις περιοδείες τους). 

Οι αξιοσημείωτες συνεργασίες

Ο Dark Mark τιμούσε και με το παραπάνω τις συνεργασίες του, βασικά ήταν εξαιρετικός σε αυτές. Το βιογραφικό του είναι γεμάτο τεράστια ονόματα που είτε τους χάρισε τη φωνή του, είτε τη μουσική και την πείρα του ως παραγωγός και σύμβουλος. Ανάμεσα αυτούς οι Layne Staley των Alice in Chains και Mike McCready των Pearl Jam, ο Greg Dulli των The Afghan Whigs, ενώ στο διάστημα 2004-2011, κυκλοφόρησε τρεις δίσκους με την Isobel Campbell των Belle and Sebastian. Στους παραπάνω, πρόσθεσε τη συνδρομή του σε δημιουργίες των Moby, Manic Street Preachers, Unkle και Bomb the Bass.

Κάπου γύρω στο 2012, λιποψύχησε. Από την προαναφερθείσα συλλογή από στίχους του, προέκυπτε ότι είχε σκοπό να τα παρατήσει: "Μετά από μία εμπειρία κοντά στο θάνατο, η μουσική δεν είχε πλέον καμία επίδραση πάνω μου. Δεν είχα δει λευκά φώτα ή σήραγγες προς τον ουρανό, αλλά αντίθετα, απλά ξύπνησα σαν από ύπνο μετά από πέντε ημέρες στη ΜΕΘ....ήταν σαν να είχα αποστραγγιστεί από κάθε συναίσθημα και δεν είχα καμία επιθυμία να ακούσω καν μουσική".

>Διάβασε ακόμη: Jean-Michel Jarre, είσαι πάντα τόσο cool;

Ευτυχώς για τον ίδιο, επενέβησαν τα ανίψια του, άλλαξε γνώμη και συνέχισε να συνθέτει ακάθεκτος. 

Άλλωστε, ανέκαθεν η φήμη και ο δρόμος του rock 'n' roll δελέαζε άπειρα τον επαναστάτη Lanegan. "Ήθελα ενθουσιασμό, περιπέτεια, παρακμή, διαφθορά, οτιδήποτε, τα πάντα. Δε θα έβρισκα ποτέ τίποτα από όλα αυτά σε αυτή τη σκονισμένη, απομονωμένη αγελαδοπόλη (σ.σ. το Ellensburg). Αν η μπάντα μπορούσε να με βγάλει έξω, να με βάλει σε αυτή τη ζωή που τόσο ποθούσα, άξιζε κάθε ταπείνωση, κάθε δυσκολία, κάθε βασανιστήριο", έγραψε το 2020 στα συγκλονιστικά ειλικρινή απομνημονεύματά του με τίτλο Sing Backwards and Weep. 

Ίσως τώρα τουλάχιστον, να αισθάνεται λίγη ικανοποίηση.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr