Όσα έμαθε η ζωή στον Γιώργο Μαργαρίτη

Ο λαϊκός τραγουδιστής-θρύλος μοιράζεται με το Esquire μαθήματα ζωής και μιλάει για το τελευταίο άλμπουμ του "Εδώ τα καλά τραγούδια".

Με τον Γιώργο Μαργαρίτη συναντηθήκαμε στον Βάρσο, στην Κηφισιά, ένα πρωινό κάπου στις αρχές του Νοέμβρη, για να μιλήσουμε για τη ζωή και το τελευταίο άλμπουμ του, το Εδώ τα καλά τραγούδια, που φέρει τη σφραγίδα του Φοίβου Δεληβοριά στην παραγωγή. Κάτσαμε κοντά δύο ώρες, είπαμε πολλά και τα καλύτερα από αυτά ακολουθούν στη συνέχεια, λίγο πριν από την εμφάνισή του στο Σπίτι με το Mega που θα προβληθεί αυτό το Σάββατο 26 Νοεμβρίου, στις 21.00.

Τα μαθήματα ζωής του Γιώργου Μαργαρίτη

> Μεγάλωσα στα Τρίκαλα μέχρι τα δεκατέσσερα, δεκαπέντε μου. Μετά ήρθα στην Αθήνα. Η πρώτη μου συνοικία ήταν η Γούβα, στον Άγιο Αρτέμιο. Αυτό που θυμάμαι από εκείνα τα χρόνια, είναι ότι ο κόσμος ήταν πολύ αληθινός και την καλημέρα και την καλησπέρα του σου την έλεγε απλόχερα. Τώρα, βλέπω να κυβερνάει το άγχος. Οι άνθρωποι έγιναν ξένοι μέσα σε ξένους.

> Είχα έναν σκοπό και μόνο. Να βγει ο καημός και η αγάπη που είχα στο λαϊκό τραγούδι. Ήρθε και η δίκη μου η σειρά και το πέτυχα. Νομίζω πως γεννήθηκα γι’ αυτό. Από τα επτά μου, στο δημοτικό σχολείο, όπου και να βρισκόμουν, παντού, θα έλεγα κάποιο τραγούδι. Και δεν ήταν άλλα τα τραγούδια που έλεγα από αυτά που έγραψαν οι μεγάλοι της Ιστορίας. Πρώτα του Βασίλη Τσιτσάνη, του Μάρκου Βαμβακάρη, του Γιάννη Παπαϊωάννου, του Απόστολου Καλδάρα και άλλων. Τον Τσιτσάνη είχα την τύχη να τον γνωρίσω σε πολύ μικρή ηλικία, στα δεκατρία μου, στα Τρίκαλα. Με άκουσε να λέω ένα ρεφρέν με κάποια παρέα και μου έδωσε τη σύστασή του, όταν μεγαλώσω να έρθω στην Αθήνα. Αυτό με γέμισε δύναμη, θάρρος, ώθηση και ακόμα αυτή τη δύναμη την έχω μέσα μου.

> Αφού ήρθα στην Αθήνα, στο ρεπερτόριό μου επέλεγα και τραγούδια της εποχής εκείνης που ταίριαζαν και σε μένα. Αυτά τα τραγούδια έχουν αντοχή στον χρόνο, τα τραγουδάει ο κόσμος μέχρι σήμερα και θα τα τραγουδάει. Υπήρξε μια γενιά δημιουργών, που ακολούθησε αυτούς που ανέφερα πριν και που ήταν και αυτοί μεγάλοι: ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Τάκης Σούκας, ο Άκης Πάνου, ο Αντώνης Κατινάρης, ο Αντώνης Ρεπάνης, ο Τάκης Μουσαφίρης, ο Βασίλη Βασιλειάδης, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης και άλλοι. Τους έχω τραγουδήσει όλους. Εγώ με αυτούς ξεκίνησα και με αυτούς πορεύομαι ακόμα στην καριέρα μου γιατί τα τραγούδια τους τα ακούς σήμερα και νομίζεις ότι γράφτηκαν τώρα, αρέσουν, περνάει μαζί τους ο κόσμος τις χαρές του. Φυσικά, ακολούθησαν σπουδαία τραγούδια που προστέθηκαν στη δισκογραφία μου τα τελευταία χρόνια. Όπως τραγούδια που μου έδωσαν ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Πέτρος Βαγιόπουλος ακόμα και ο Μίμης Πλέσσας που σχετικά πρόσφατα κάναμε έναν δίσκο μαζί. Εδώ θέλω να προσθέσω μία μεγάλη μου επιτυχία τα τελευταία χρόνια, ένα τραγούδι του Μάνου Ελευθέριου και του Θανάση Πολυκανδριώτη, τα Δικαστήρια. Τραγούδι με αντοχές!

"Ο Τσιτσάνης με άκουσε στα δεκατρία μου να λέω ένα ρεφρέν και μου έδωσε τις συστάσεις του, όταν μεγαλώσω να έρθω στην Αθήνα".

> Στα τριάντα πέντε μου ξεκίνησα τη δική μου δισκογραφία. Αν άργησα φταίει πρώτα η εποχή εκείνη, που ήταν δύσκολη, υπήρχε τεράστια φτώχεια. Δεν μπορούσα να ορθοποδήσω ούτε εγώ ούτε η οικογένειά μου. Όσοι έχουν περάσει τέτοια βιώματα, αυτοί μπορούν να με καταλάβουν. Βεβαίως, το τραγούδι ήταν πάντα η προτεραιότητά μου. Γύρω στα δέκα με έντεκα χρόνια το υπηρετούσα χωρίς να έχω τη δική μου δισκογραφία. Δεν λέω, πάντως, φταίω κι εγώ. Ευκαιρίες μου είχαν δοθεί. Οι ακροάσεις στα στούντιο και τα σπίτια των συνθετών πήγαιναν κι έρχονταν. Όμως είχα μεγάλο πάθος με τον τζόγο, κι αυτό έχει το μερίδιό του στην καθυστέρηση. Όλο κάτι πήγαινε να γίνει και σε κάποια φάση χανόταν, στράβωνε. Για παράδειγμα, τότε στα ραντεβού μου δεν ήμουν ποτέ συνεπής. Τώρα, είμαι από τους πρώτους.

> Η γνωριμία μου με τον Τάκη Σούκα έγινε το '76 αλλά ανταμώσαμε και γράψαμε τον πρώτο μου δίσκο, που είχε τον τίτλο Εσύ μιλάς στην καρδιά μου, το '80. Το '81 κυκλοφόρησε. Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια μεσολάβησε ένας ακόμα δίσκος με τον Βασίλη Βασιλειάδη και τη Λούλα Παπαγιαννοπούλου που τελικά δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Ευχαριστώ δημόσια τον Τάκη Σούκα που με περίμενε τέσσερα χρόνια να ξανασυναντηθούμε και μου έδωσε δώδεκα
υπέροχα, ζουμερά τραγούδια. Εξίσου θέλω να ευχαριστήσω και τους άλλους δημιουργούς, που και αυτοί μου έδιναν πάντα ό,τι καλύτερο είχαν την εποχή εκείνη.

> Το Κελί 33 έχει επισκιάσει όλη τη δισκογραφία μου, υπάρχουν όμως αρκετά τραγούδια απ’ όσα έχω πει που έχουν κι αυτά τη δική τους πρωτιά, και στον κόσμο και σε μένα που τα λέω στις εμφανίσεις μου. Στην καρδιά μου μέσα υπάρχει, πάντως, ένα τραγούδι του Άκη Πάνου, που είμαι ο τελευταίος τραγουδιστής που έκανε δίσκο μαζί του, εν ζωή ο Άκης, με την άδειά του. Να σου πω ότι δεν έπαιρνες εύκολα τραγούδια του, τα έγραφε για πάρτη του, παραγγελιά δεν έπαιρνε, έπρεπε να σε γουστάρει για να σου τα δώσει. Αυτό το τραγούδι είναι ο Τελευταίος πυρετός.

> Με τους Δρόμους του πουθενά και το Πεθαίνω για σένα, με αυτά τα δύο τραγούδια, με έμαθε η δική σου η γενιά και αυτή που ακολούθησε, ισχύει αυτό το πράγμα, το βλέπω όπου εμφανίζομαι.

> Να σου πω και δυο λόγια για τον Θοδωρή Μανίκα, που ήταν ο παραγωγός στον δίσκο που έβγαλε τους Δρόμους του πουθενά. Για όσους δεν το γνωρίζουν, είχαμε συνεργαστεί πρώτη φορά πολλά χρόνια πριν, στον δίσκο Όχι πισωγυρίσματα, που έβγαλε το Κελί 33 και το Στου παράδεισου την πόρτα [σ.σ. κυκλοφόρησε το 1987]. Και σε αυτόν, ο Μάνιξ, όπως τον λέω εγώ, είχε κάνει την παραγωγή, τότε τον γνώρισα.

> Πριν γραφτούν οι Δρόμοι του πουθενά έλειπα καιρό από την Αθήνα – είμαι από τους πάρα πολύ ταξιδεμένους τραγουδιστές, στην Ελλάδα μέχρι και στη φωλιά του κούκου έχω τραγουδήσει. Τότε, είχα φύγει για τη μεγάλη μου περιοδεία σε Αυστραλία, Γερμανία, Καναδά και Αμερική. Όταν γύρισα, έψαχνα να κάνω έναν δίσκο που να μη μοιάζει με τους άλλους, να έχει κάτι το διαφορετικό, και δεν ήταν άλλος αυτός με τον οποίο θα τον κάναμε από τον Μάνιξ. Τα τραγούδια αυτά, Παναγιώτη, μου τα έφεραν σε ντέμο παιγμένα με μια κιθάρα. Ο ήχος τους, που κάποιοι τον λένε ροκ, αν και για μένα είναι λαϊκά τραγούδια, γεννήθηκε στον δρόμο.

> Ο δίσκος αυτός δεν είχε τελειωμό, τον γράφαμε τριάμισι χρόνια. Κάποια στιγμή τον άφησα στη μέση, λοιπόν, και κυκλοφόρησα τα Κεχριμπαρένια μάτια που έβγαλαν μία επιτυχία δυνατή που αγαπήθηκε πολύ, το Δυο χιλιάρικα στην τσέπη. Μετά, επανήλθα στον δίσκο με τους Δρόμους του πουθενά και επιτέλους κυκλοφόρησε.

> Με τον Φοίβο Δεληβοριά είμαστε πολλά χρόνια φίλοι. Δύο δεκαετίες πριν από τον δίσκο Εδώ τα καλά τραγούδια, είχαμε κάνει και μία μεγάλη συναυλία στον Λυκαβηττό. Είναι ένα απλό παιδί που κάνει ωραία πράγματα, προχωρημένα, και κατόρθωσε να τον αγαπούν όλοι, μικροί και μεγάλοι.

"Ο κόσμος είναι γεμάτος από ζηλιάρηδες και κακόβουλους ανθρώπους. Από τη μία σου κάνουν ματς-μουτς και από την άλλη σου ρίχνουν μούντζες".

> Όσο είχαμε το lockdown του κορονοϊού, καθόμουν που καθόμουν, "γρατζούνισα" κάποιες μουσικές. Τους στίχους τους έβαλε ο Κώστας Μπαλαχούτης, πολύ μεγάλος γνώστης του λαϊκού τραγουδιού. Άρεσαν του Φοίβου, που ήρθε και ανταμώσαμε στο "εργαστήρι" μου, και προχωρήσαμε σε δική του μουσική παραγωγή και ενορχήστρωση. Αυτός ο δίσκος κυκλοφορεί από την εταιρία μου Minos EMI, την οποία ευχαριστώ παρά πολύ.

> Μια συμβουλή για τη νέα γενιά τραγουδιστών; Να έχουν δυνατό στομάχι. Τρικλοποδιές αμέτρητες συναντούν και θα συναντούν. Τα έχει αυτά το επάγγελμά μας, όπως όλα τα επαγγέλματα. Ο κόσμος είναι γεμάτος από ζηλιάρηδες και κακόβουλους ανθρώπους. Από τη μία σου κάνουν ματς-μουτς και από την άλλη σου ρίχνουν μούντζες. Να μη φοβούνται τίποτα και να προχωρούν. Οι νεότεροι συνθέτες και τραγουδιστές κάνουν και πρέπει να κάνουν τα δικά τους πράγματα για να ξεχωρίσουν.

> Η καθημερινότητά μου σήμερα είναι σούπερ, φορτωμένη, γεμάτη με το τώρα αλλά και με αναμνήσεις από την παλιά εποχή. Η αγάπη που παίρνω από τους παλιούς και τους καινούργιους φίλους μου, από τους απλούς ανθρώπους στους οποίους και εγώ ανήκω, είναι τόση που έχω και περίσσευμα.


Info: Το άλμπουμ του Γιώργου Μαργαρίτη "Εδώ τα καλά τραγούδια", σε παραγωγή του Φοίβου Δεληβοριά, κυκλοφορεί από τη Minos-EMI, ενώ η βιογραφία του με τίτλο "Γιώργος Μαργαρίτης - Ο λαϊκός τραγουδιστής", που έγραψε ο Κώστας Μπαλαχούτης, από τις εκδόσεις Μένανδρος.

 

(c) Κεντρική φωτογραφία: Δημήτρης Μακρής

 

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr