Η Nalyssa Green, η Sugahspank! και η Lou is δεν θα πουν ποτέ "αντίο" στον Leonard Cohen

Αν ζούσε, στις 21 Σεπτεμβρίου θα "φύσαγε" 84 κεράκια στη γενέθλια τούρτα του. Ο Leonard Cohen έσβησε γαλήνια, στο σπίτι του στο Λος Άντζελες, στις 7 Νοεμβρίου του 2016, έχοντας καταφέρει να ολοκληρώσει ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ του, το You want it Darker.

Ανήμερα των γενεθλίων του, στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών τα εμβληματικά τραγούδια του και η χαρακτηριστική μπάσα φωνή του θα αναβιώσουν μέσα από τις φωνές τριών νέων τραγουδιστριών, που τον αγάπησαν, τον αγαπούν και θα τον αγαπούν για πάντα.

Η εύθραυστη αθωότητα της Nalyssa Green, η βαθιά εκφραστική φωνή της Sugahspank! και η καλλιεργημένη και ευέλικτη φωνή της Lou is, πλαισιωμένες από τον βιρτουόζο ντράμερ Σεραφείμ Μπέλλο, τον μαέστρο Γιώργο Δελλή στα πλήκτρα, και τον λακωνικά μελωδικό & Άδωνι Γουλιέλμο στην κιθάρα (Swing Shoes) θα συναντηθούν στη σκηνή και θα δημιουργήσουν μία μοναδική ζωντανή σύμπραξη προς τιμήν του σπουδαίου τραγουδοποιού.

Από αριστερά: Lou is, Nalyssa Green, Sugahspank!.

Με αφορμή το "A Tribute to Leonard Cohen with Nalyssa Green, Sugahspank! & Lou is”, οι τρεις ερμηνεύτριες διηγούνται στο Esquire ιστορίες και περιγράφουν συναισθήματα, που τους ξυπνούν οι πιο αγαπημένοι στίχοι των κομματιών του Cohen.

Η Nalyssa Green για το Famous Blue Raincoat

Πόσο ρομαντικός και οξύς και στρογγυλός και κοφτερός είναι ο στίχος του Leonard Cohen και πάντα αφάνταστα συγκινητικός.

Μια πτυχή του που με κάνει μονίμως να ανατριχιάζω είναι ο τρόπος που μιλά σε ή για τις γυναίκες στο έργο του. Μέσα από τα τραγούδια του σκιαγραφείται ένας άντρας που θαυμάζει και ποθεί τη γυναίκα, γνωρίζει ότι είναι ελκυστικός και μπορεί να την κατακτήσει εύκολα, αλλά δεν διαφαίνεται κανένας ναρκισσισμός ή αλαζονεία. Διακρίνω μια αγάπη ειλικρινή και συνολική για τη γυναίκα απέναντι του. Δεν την τοποθετεί ως ένα αντικείμενο πόθου, απόμακρο απέναντι του. Τη νιώθει, τη συμπονά, την καταλαβαίνει. Μπαίνει στη θέση της. Υπάρχει παντού η ευγένεια. Ακόμα και όταν μιλάει πρόστυχα.

Μέσα από τα τραγούδια του σκιαγραφείται ένας άντρας που θαυμάζει και ποθεί τη γυναίκα

Έχουμε συνηθίσει στα ερωτικά τραγούδια, ανεξαρτήτως φύλου του δημιουργού, να υπάρχει κάποιο παράπονο, ή ίσως παντελής έλλειψη ταύτισης ή κατανόησης του άλλου. Ειδικά όταν μιλάει άντρας για γυναίκα νομίζω ότι συχνά υπάρχει μια νύξη κτητικότητας. Εδώ όλα αυτά απουσιάζουν. Χωρίς να χάνεται ο ερωτισμός ούτε λίγο. Το αντίθετο. Νομίζω ότι αυτή η ιδιαίτερη και γλυκιά ματιά του Cohen προς τη γυναίκα κάνει τα ερωτικά του τραγούδια ακόμα πιο ερωτικά. Και όλα αυτά νομίζω ότι φαίνονται τόσο ξεκάθαρα στο (ίσως) πιο αγαπημένο μου από τα τραγούδια του το Famous Blue Raincoat το οποίο είναι ένα γράμμα προς τον αντίζηλο. Γεμάτο αγάπη και κατανόηση. Ένα συγκλονιστικό κείμενο μεγαλοψυχίας χωρίς να φαίνεται ότι το επιδιώκει.

"Σε ευχαριστώ που έδιωξες την ταλαιπωρία από τα μάτια της. Εγώ νόμιζα ότι ήταν εκεί για πάντα και ποτέ δεν προσπάθησα”.

Who is Who: Η Nalyssa Green είναι συνθέτης, τραγουδοποιός και τραγουδίστρια. Είναι αυτοδίδακτη και παίζει πλήκτρα, κιθάρα, ακορντεόν και θέρεμιν. Έχει εκδώσει δύο προσωπικούς δίσκους: Barock (2010, self-released), The Seed (2012, Inner Ear). Από το 2014 ασχολείται με τη σύνθεση πρωτότυπης μουσικής για θεατρικές παραστάσεις. Κάποιες σημαντικές δουλειές της: "Ψύχωση 4.48" (Σάρα Κέην- Bios), "Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ" (Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ- Εθνικό θέατρο), "Φιλουμένα" (Εντουάρντο ντε Φιλίπο - Εθνικό Θέατρο), "Ο θάνατος του Εμποράκου" (Άρθουρ Μίλερ - Εθνικό Θέατρο), "Αγριόπαπια” (Χένρικ Ίψεν - Θέατρο Πορεία), "Άγγελος Εξολοθρευτής” (Λουίς Μπουνιουέλ - Φεστιβάλ Αθηνών). Αυτόν τον καιρό ετοιμάζει την κυκλοφορία του πρώτου ελληνόφωνου δίσκου της που θα κυκλοφορήσει το Σεπτέμβρη από την Inner Ear και θα τιτλοφορείται"Μπλούμ”.

Η Sugahspank για το You Want it Darker

Πριν λίγα χρόνια, σε κάποιο ψυχολογικό τεστ στο οποίο αυτοϋποβλήθηκα, μια κάρτα Ρόρσαχ ξύπνησε μέσα μου την παρακάτω ιστορία: Ήταν κάποτε μια κοπέλα που κλείστηκε άδικα στη φυλακή για κάποιο έγκλημα που δεν διέπραξε. Όταν μετά από χρόνια θητείας αποδείχθηκε η αθωότητά της, οι φύλακες της πέταξαν το κλειδί κάτω από την καγκελόπορτα. Όλοι περίμεναν να τη δουν να ανοίγει την πόρτα του κελιού. Μόνο που η κοπέλα, αντί να το σηκώσει, να ξεκλειδώσει και να βγει, αηδιασμένη κ αποδεκατισμένη από όσα είδε και άκουσε και βίωσε και ένιωσε τόσα χρόνια εκεί μέσα στο σκοτάδι και τη μούχλα, έμεινε να κλαίει στο πέτρινο πάτωμα ξαπλωμένη, δίπλα δίπλα με το κλειδί.

Όταν ένα αστέρι πεθαίνει στο διάστημα, ανάλογα με το μέγεθος, την ενέργεια του κλπ. έχει τρεις μεταθανάτιες οδούς.

Όταν ένα αστέρι πεθαίνει στο διάστημα, ανάλογα με το μέγεθος, την ενέργεια του κλπ. έχει τρεις μεταθανάτιες οδούς. Είτε γίνεται Λευκός Νάνος, είτε αστέρας νετρονίων, είτε συρρικνώνεται τόσο που το κέντρο του καταρρέει και μετατρέπεται σε μαύρη τρύπα. 

Ο Leonard είναι πλέον από εκείνα τα αστέρια που πέθαναν κι έγιναν αστέρας νετρονίων, Πάλσαρ, οι λεγόμενοι Φάροι του Σύμπαντος, αιώνιοι παράγοντες φωτός. Γι αυτό και δεν θα κατηγορούσε ποτέ ένα άλλο αστέρι για την κατάληξή του.

Ο Leonard θα έβαζε το όνομα της φυλακισμένης κοπέλας στον τίτλο του τραγουδιού και λουλούδια στα πόδια της, και θα μας μάθαινε ξανά και ξανά πως κάθε μαύρη τρύπα στο σύμπαν είναι απλώς κάτι λίγο λιγότερο από ένα ζωάκι που θυσιάζεται στη Ρότα του Δημιουργού. Hineini, Hineini, l'm ready, my Lord.

Who is Who: Η Sugahspank! γεννήθηκε και ζει στον Πειραιά. Από τα 14 της χρόνια ασχολείται με τη μουσική και το performance μέσω διαφόρων underground σχημάτων, παίζοντας πολλά κ ετερόκλητα είδη μουσικής, από soul, funk και hip hop μεχρι rock, blues, gospel, swing, experimental, πάντα προσπαθώντας να πλησιάσει την πιο πειραματική πλευρά του κάθε είδους. Το 2008 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της άλμπουμ "The incredible, the invisible”​. Από το 2010 συνεργάζεται σταθερά με τους Swing Shoes (LP. A Holy Show). Παράλληλα, ζωγραφίζει και συμμετέχει σε εκθέσεις.

H Lou is για το Chelsea Hotel No2

Μεγάλωσα με τη φωνή και τα τραγούδια του Leonard Cohen. Είναι από τα ακούσματα που σημάδεψαν τα παιδικά μου χρόνια καθώς οι γονείς μου τον λάτρευαν. Μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω ένα χωρίς να αισθανθώ ότι προδίδω τα υπόλοιπα. Ωστόσο, το Chelsea Hotel No2 με έχει συγκινήσει πολύ βαθιά τώρα τελευταία.

Πριν από ένα χρόνο περίπου είδα ένα βίντεο από ηχογράφηση της Janis Joplin για την οποία έγραψε ο Cohen το τραγούδι. Μια νέα γυναίκα με απίστευτη φωτιά στην καρδιά της, μεγάλη ευαισθησία, δύναμη, εκρηκτική έκφραση και δημιουργικότητα πάλευε με τους μουσικούς της για το πώς θα πρέπει να παιχτεί το Summertime.

Με συγκλόνισε τόσο η προσπάθεια μιας καλλιτέχνιδας, με αυτή την προσωπικότητα να επιβληθεί σ’ έναν κόσμο φτιαγμένο για άνδρες. Κάπου αισθάνθηκα πολύ κοντά της, έχοντας την προσωπική μου εμπειρία από αντίστοιχες στιγμές. Μέσα από αυτό και διαβάζοντας για εκείνη είδα ένα άνθρωπο με απίστευτη λαχτάρα για γεμάτη ζωή, βαθιές και έντονες συγκινήσεις , που έδινε αγώνα εσωτερικό για να ισορροπήσει τον θυελλώδη εαυτό της με τη ρεαλιστική πραγματικότητα.

Περπατούσα τραγουδώντας ασυναίσθητα σχεδόν το Chelsea Hotel και κάθε φορά μου έρχονταν δάκρυα στα μάτια.

Τον Απρίλιο που πέρασε βρέθηκα στη Νέα Υόρκη όπου έμεινα στο Chelsea. Περπατούσα τραγουδώντας ασυναίσθητα σχεδόν το Chelsea Hotel και κάθε φορά μου έρχονταν δάκρυα στα μάτια. Στην αρχή δεν καταλάβαινα γιατί κόλλησα έτσι και γιατί συγκινούμαι τόσο, μετά όμως θυμήθηκα το βίντεο και διάβασα την ιστορία της γνωριμίας του Leonard με τη Janis. Μέσα σε λίγους στίχους κατάφερε να ζωγραφίσει την θυελλώδη ύπαρξη του κοριτσιού αυτού, τη φωτιά της καρδιάς της , την τραγικότητα της απώλειάς της... Την ένιωσε και ο ίδιος όπως είπε αργότερα, ακόμα κι αν λέει στο τέλος ‘’I don’t even think of you that often’’.

Who is Who: Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε κιθάρα, πιάνο και φωνητική και άρχισε πειραματίζεται στο χώρο της μουσικής από μικρή ηλικία. Κινείται σε ένα ευρύ φάσμα μουσικών επιρροών, το οποίο εκτείνεται από την alternative pop & rock μέχρι jazz , blues και έθνικ μουσική. Έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες: Μαρία Φαραντούρη, Δήμητρα Γαλάνη ,Ελένη Βιτάλη, Γιάννης Κότσιρας, Μανώλης Φάμελλος. Το 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, το ‘’Dragons’’ σε στίχους και μουσική δική της. Στις αρχές του 2017 παρουσίασε μουσική παράσταση δικής της έμπνευσης στο Μέγαρο Μουσικής στα πλαίσια αφιερώματος στην ιδιαιτερότητα της Ανθρώπινης φωνής.

Info: Κήπος Μεγάρoυ Μουσικής. Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018. Ώρα έναρξης: 20.30. Εισιτήρια: 10 ευρώ (προπώληση) & 12 ευρώ (ταμείο). Προπώληση εισιτηρίων εδώ.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr