Η ιστορία του Don Shirley, τoυ θρυλικού πιανίστα του Πράσινου Βιβλίου

Η μουσική του ξεχάστηκε μέσα από τις δεκαετίες. Ήρθε όμως η ώρα να την θυμηθούμε ξανά χάρις στην ταινία του Peter Farrelly.

To Πράσινο Βιβλίο του σκηνοθέτη Peter Farrelly μάζεψε πέντε υποψηφιότητες για τα φετινά Όσκαρ. Οι κριτικοί έγραψαν εγκωμιαστικές κριτικές τόσο για το σενάριο όσο και για τους δύο πρωταγωνιστές, Viggo Mortensen και Mahershala Ali. Ο τελευταίος είναι που ενσαρκώνει τον Donald "Don" Shirley. Κάπου εδώ λογικά θα αναρωτιέσαι "τον ποιον ;".

Ο Αμερικανός πιανίστας, τζαμαϊκανής καταγωγής, ήταν ένας ιδιοφυής μουσικός που όμως ξεχάστηκε μέσα από τις δεκαετίες. Στην Ευρώπη είναι πρακτικά άγνωστος, όμως και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, εκεί δηλαδή όπου μεγαλούργησε, πέθανε ξεχασμένος από όλους κι από όλα το 2013.

Η ιστορία του Don Shirley, τoυ θρυλικού πιανίστα του Πράσινου Βιβλίου

Ευτυχώς ήρθε αυτό το εξαιρετικό biopic για να τον δικαιώσει μετά θάνατον. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν άφησε το στίγμα του όσο ζούσε: συνθέσεις του όπως το Water Boy είχαν βρει τον δρόμο για τα Billboard charts. Γιατί όμως η λήθη έπεσε τόσο βαριά στη φήμη αυτού του σπουδαίου συνθέτη;

Οι ειδικοί κάνουν λόγο για αρκετά κοινά στοιχεία που μοιραζόταν με τη Nina Simone - με την ουσιώδη βέβαια διαφορά ότι εκείνη δεν λησμονήθηκε ποτέ. Ήταν και οι δυο τους ακτιβιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ένιωσαν κι οι δυο τον φυλετικό διαχωρισμό στο πετσί τους. Κανείς τους δεν αγαπούσε τις ταμπέλες, κι ενώ ανήκουν στον κανόνα της jazz, η επιρροή από την κλασική μουσική στην οποία θήτευσαν σε νεαρή ηλικία είναι φανερή. Όμως ενώ οι δίσκοι της Simone είναι διάσημοι σε όλο τον πλανήτη, οι δικές του δουλειές παραμένουν πρακτικά άγνωστες.

Πράσινο Βιβλίο

Σήμερα, έξι χρόνια μετά τον θάνατο του Shirley, ήρθε το βιογραφικό Πράσινο Βιβλίο για να αποκαταστήσει τη φήμη του θρυλικού συνθέτη. Δίνοντας παράλληλα μία ευκαιρία σε όλους μας να θυμηθούμε ή μάλλον να μάθουμε τη μουσική του, μέσα από δίσκους που όχι άδικα -αν και πολύ καθυστερημένα- θεωρούνται κλασικοί.

 

Ντον Σίρλεϊ OrpheusOrpheus in the Underworld / Improvisations (1956)

Όπως συμβαίνει με καλλιτέχνες που τους έχει σκεπάσει η λήθη, πολλές φορές υπάρχει το ενοχλητικό συνήθειο των εταιρειών να κυκλοφορούν δύο δίσκους τους μαζί.  Ο πρώτος δίσκος έχει σχέση με το Πράσινο Βιβλίο (δεν γράφουμε περισσότερα για αποφύγουμε τα spoilers) ενώ στον δεύτερο βλέπουμε τον συνθέτη να παλεύει πραγματικά με τον εαυτό του -περισσότερο μία ενδιαφέρουσα μαρτυρία αυτοσχεδιασμού και λιγότερο ένα ενδιαφέρον άκουσμα.

 

Ντον Σίρλεϊ Solos Two BasesSolos / With Two Basses (1959)

Πάλι δύο δίσκοι εδώ, όπου όμως ο Don Shirley βρήκε την ισορροπία ή πιθανόν αναγκάστηκε να πάει με τα νερά του κοινού που ζητούσε περισσότερο Gershwin και λιγότερο συνθέτες του 19ου αιώνα. Υπακούοντας σε αυτές τις προσταγές, ο συνθέτης παραδίδει συνθέσεις που μπορεί να μπαίνουν περισσότερο στα κλασικά καλούπια της jazz, το κάνει όμως με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

 

Ντον Σίρλεϊ Drown in my own tearsDrown in My Own Tears (1962)

H επιρροή της κλασικής είναι εμφανής, κάποιος θα έλεγε ότι εδώ ο συνθέτης είναι πιο κοντά στον Debussy και τον Erik Satie παρά στους προπάτορες της jazz. Κι αν υπάρχει ένα συναίσθημα που χαρακτηρίζει αυτή τη δουλειά αυτό θα λέγαμε ότι είναι η μελαγχολία.

 

Pianist Extraordinary Ντον ΣίρλεϊExtraordinary Pianist / Piano Arrangements of Famous Spirituals (1962)

"Ο πιο ταλαντούχος πιανίστας της μουσικής βιομηχανίας", με αυτά τα λόγια τον περιέγραφε το Esquire το 1955. Μερικά χρόνια μετά, τη χρονιά όταν και διαδραματίζεται η βιογραφική του ταινία, ο Shirley θα έδινε ένα πολύ σημαντικό έργο σε πολλά επίπεδα, αποδεικνύοντας του λόγου τω αληθές. Αρχικά με τον δίσκο που ακούει στον αυτοαναφορικό τίτλο Extraordinary Pianist και στη συνέχεια με ένα έργο-πολιτική δήλωση, σε μία εποχή όπου οι φυλετικές διακρίσεις μάστιζαν τις Η.Π.Α, κι εκείνο παναπροσδιόριζε με τον καλύτερο τρόπο τη μουσική παράδοση της αφροαμερικανικής κοινότητας.

 

Ντον Σίρλεϊ Point of ViewThe Don Shirley Point of View (1972)

"Ένας πιανίστας που αποτελεί ένα μουσικό είδος μόνος του" έγραφαν οι New York Times. Χωρίς να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, το συγκεκριμένο άλμπουμ αποτελεί ιδανική εισαγωγή στον κόσμο του πιανίστα. Περιέχει όλα εκείνα τα υλικά της ιδιαίτερης γραφής του, δοσμένα με έναν ιδιαίτερα καλαίσθητο τρόπο.

Από: Esquire IT

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr

Ξεκίνησε η διάθεση των εισιτηρίων για το live των Offspring στο Release Athens 2026

Η πώληση των εισιτηρίων ξεκίνησε σήμερα στις 12:00 και καλό είναι να μην καθυστερείς αν ενδιαφέρεσαι για την εμφάνισή τους με τους Bad Religion διότι ήδη φλερτάρουν με το sold out.

COSMOTE CINEMA CHRISTMAS HD: Το χριστουγεννιάτικο κανάλι-θεσμός της COSMOTE TV επιστρέφει με πάνω από 130 ταινίες για όλη την οικογένεια

Το προσωρινό κανάλι COSMOTE CINEMA CHRISTMAS HD φέρνει περισσότερες από 130 ταινίες, 25 πρεμιέρες και συνεχή χριστουγεννιάτικη δράση από 5/12 έως 7/1. Το απόλυτο εορταστικό τηλεοπτικό πρόγραμμα.

Η 5η σεζόν του Stranger Things σπάει όλα τα ρεκόρ στο Netflix

Η πέμπτη σεζόν του Stranger Things σημειώνει τη μεγαλύτερη αγγλόφωνη πρεμιέρα στην ιστορία του Netflix και συνεχίζει δυναμικά. Πώς τα νέα επεισόδια κυριαρχούν στα global charts.

Ποιο τραγούδι του Prince βασίζεται σε αληθινό έγκλημα

Μια πιο προσωπική ματιά στον Prince και την εποχή του Controversy: πώς προσέγγισε τη μουσική, τι τον έκανε ξεχωριστό και γιατί εξακολουθεί να μας απασχολεί μέχρι σήμερα.

Γραφει Τιμος Σαλαμες

Το κόλπο που έκανε ο James Cameron στον "Τιτανικό"-γλίτωσε πολλά εκατομμύρια

Ο James Cameron αποκάλυψε την απλή και έξυπνη τεχνική που χρησιμοποίησε για να εξοικονομήσει χρήματα στα γυρίσματα του Titanic. Ένα απροσδόκητο trick πίσω από μια ιστορική υπερπαραγωγή.

Γραφει Τιμος Σαλαμες

Στην ταινία Blair Witch Project είδαμε τη μάγισσα, αλλά δεν το κατάλαβε κανείς

Μια θεωρία για το Blair Witch Project υποστηρίζει ότι τελικά είδαμε τη μάγισσα κανονικά στην ταινία, απλώς κανείς δεν το πρόσεξε. Και όλα οδηγούν σε μια πολύ συγκεκριμένη σκηνή, που απαιτεί παρατηρητικότητα.

Γραφει Παυλος Κρουστης