Ο Αντώνης Γκρίτσης παραμένει σιωπηλός σε μία ακόμη θορυβώδη θεατρική χρονιά

Θα ακουστεί παράδοξο. "Στόχος του ηθοποιού είναι να μην υποκρίνεται", έχει δηλώσει στο παρελθόν ο Αντώνης Γκρίτσης. Για εκείνον, αυτή είναι η ουσία της υποκριτικής. Προσπαθεί κάθε φορά να γίνεται ο ρόλος, να μην παίζει το ρόλο. Χωρίς θεατρικούς όρους, είναι μία ειλικρινής στάση ζωής, που δεν αγαπά την προσποίηση, την ωραιοποίηση, ούτε τη μιζέρια για τη μιζέρια. Άλλωστε, ο νεαρός ηθοποιός, που μεγάλωσε στο "εξωτικό και πολύπαθο Μενίδι και διαμένει τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε διαμέρισμα του τετάρτου στου Γκύζη", δεν αρνείται να παραδεχθεί ότι η υποκριτική αλλάζει το χαρακτήρα του ηθοποιού και όχι πάντα ως προς το καλύτερο. "Έχει μεγεθύνει τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα μου. Με έχει κάνει πιο αδέξιο κοινωνικά και δύσκολο άνθρωπο".

Η επιθυμία του να ασχοληθεί με το θέατρο γιγαντώθηκε μετά τον θάνατο του πατέρα του και την έλευση μίας καταπιεσμένης εφηβείας που ξεκίνησε τότε και δεν έχει καταφέρει να εκδηλωθεί ακόμα. Αρχικά, σπούδασε κλασική φιλολογία στο Ρέθυμνο κι όταν επέστρεψε στην Αθήνα θήτευσε στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν. Σήμερα, μετρά αισίως 13 χρόνια επαγγελματικής θεατρικής πορείας και στις 3 Νοεμβρίου ετοιμάζεται να ανέβει στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για να συμμετάσχει στην πανελλήνια πρώτη παρουσίαση ενός λυρικού ύμνου ενάντια στο ναζισμό. Στην όπερα σύγχρονου ρεπερτορίου του σπουδαίου Γερμανού συνθέτη Ούντο Τσίμμερμαν, "Λευκό ρόδο", σε μουσική διεύθυνση του Νίκου Βασιλείου και σε σκηνοθεσία του Θέμελη Γλυνάτση.

"Το "Λευκό ρόδο" γράφτηκε από τον συνθέτη Ούντο Τσίμμερμαν σε δύο εκδοχές: η πρώτη εκδοχή γράφτηκε το 1967. Ο συνθέτης όμως δούλεψε ξανά το υλικό του το 1986, όταν του ζητήθηκε να παρουσιάσει μία αναβίωση του έργου στην Κρατική Όπερα του Αμβούργου. Ποια από τις δύο θα δούμε στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ; "Η παράστασή μας βασίζεται στη μεταγενέστερη εκδοχή του 1986. Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη εκδοχή όπου υπήρχαν έντονα τα στοιχεία της ιστορικής πραγματικότητας στην οποία αναφέρεται, το έργο έχει αλλάξει σημαντικά και έχει αποκτήσει έναν πιο αγωνιώδη, υπαρξιακό και μεταφυσικό χαρακτήρα", απαντά ο Αντώνης Γκρίτσης.

Η υπόθεση της αφορά το Λευκό Ρόδο, την αντιστασιακή οργάνωση που έδρασε στη ναζιστική Γερμανία από τον Ιούνιο του 1942 μέχρι το Φεβρουάριο του 1943. "Επρόκειτο για μία οργάνωση Γερμανών αντιστασιακών φοιτητών που εναντιώθηκαν στο Γ’ Ράιχ και προσπάθησαν να αφυπνίσουν συνειδήσεις κόντρα στον παραλογισμό του ναζισμού. Εμπνευστές αυτής της οργάνωσης ήταν ο Χανς και η Σόφι Σολ. Τα δύο αδέλφια καθώς και άλλα μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν από την Γκεστάπο και αποκεφαλίστηκαν. Η υπόθεση της όπερας βρίσκει τον Χανς και τη Σόφι κατά το στάδιο της φυλάκισης τους πια, εν αναμονή της εκτέλεσης της καταδίκης τους".

Σύμφωνα με τον ίδιο, η επικαιρότητα του έργου βρίσκεται κρυμμένη στην "ηθική στάση αυτών των ανθρώπων". "Η εμμονή τους στην υπεράσπιση του αυτονόητου μέσα στον παραλογισμό είναι το πιο ισχυρό αίτημα και στην εποχή μας". Άλλωστε, το "Λευκό ρόδο" δεν είναι ένα ιστορικό ή πολιτικό έργο με τη στενή σημασία του όρου, αλλά ένα βαθιά ανθρώπινο και συναισθηματικό έργο που εστιάζει σε δύο ανθρώπους που φοβούνται να πεθάνουν, όπως φοβούνται το κακό που τους περιτριγυρίζει. "Κι αυτό ακριβώς είναι που έχει προσπαθήσει να τονίσει ο σκηνοθέτης. "Την εσωτερική ένταση του έργου που ενώ θεωρητικά βασίζεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός, παρακολουθεί τις διαχύσεις και τις αντανακλάσεις της πραγματικότητας στο βάθος των χαρακτήρων. Προσωπικά, οι ήρωες του "Λευκού ρόδου” μου θυμίζουν ήρωες από τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους” του Διονύσιου Σολωμού", εξηγεί ο Αντώνης Γκρίτσης.

Ο ρόλος του δεν υπάρχει στο κείμενο του Τσίμμερμαν. Αποτελεί έμπνευση του σκηνοθέτη Θέμελη Γλυνάτση. "Ο χαρακτήρας μου δεν υπάρχει από γραφής του έργου. Πρόκειται για έναν βουβό ρόλο που παρακολουθεί τους δύο κεντρικούς ήρωες. Επί της ουσίας είμαι ένας ανώνυμος φύλακας ή στρατιώτης. Θα μπορούσε κανείς να με ταυτίσει με το απόλυτο κακό, θα μπορούσε όμως να με δει και σαν έναν ακόμα κοινό άνθρωπο που στρατολογήθηκε ερήμην του σε έναν σκοπό για τον οποίο μετανιώνει και η επίγνωση αυτή τον συντρίβει".

Οι βουβοί ρόλοι του κεντρίζουν πάντα το ενδιαφέρον. "Απενοχοποιούν τον ηθοποιό, αφαιρούν το βάρος να καταθέσει άλλη μία "μεγάλη ερμηνεία” και του επιτρέπουν να επαναπροσδιορίσει με γενναιοδωρία τη σχέση του με την τέχνη. Έτσι, μέσα στην θεωρητική τους ασημαντότητα και αφάνεια μπορούν να είναι απολαυστικοί". Η χαρά του είναι διπλή που του δόθηκε φέτος αυτή η βουβή συμμετοχή. "Χαίρομαι που παραμένω βουβός σε μια παράσταση όπερας κι ακούω την ορχήστρα να παίζει και δύο υπέροχους καλλιτέχνες να τραγουδούν. Θα ήθελα πολύ να είχα το μοναδικό τους ταλέντο". Χαίρεται όμως επίσης που παραμένει σιωπηλός σε μία ακόμη θορυβώδη θεατρική χρονιά. "Παρακολουθώ καμιά φορά σαστισμένος όλη αυτή την πολυπραγμοσύνη και υπερκατανάλωση που παρατηρείται στο ελληνικό θέατρο και συχνά πυκνά αναρωτιέμαι ποια η θέση μου μέσα σε όλο αυτό το χαμό, ποιον αφορούν και αν αφορούν πραγματικά κάποιον αυτά που θέλω να κάνω, αν τα κάνω καλά κι αν αξίζει στ’ αλήθεια που προσπαθούμε όλοι να βρούμε μία θέση στο μεγάλο μας μπουλούκι. Φέτος, ήταν μια χρονιά που αυτό το συναίσθημα της δυσφορίας ήταν πολύ έντονο και γι' αυτό αρχικά απάντησα αρνητικά στον Θέμελη για το "Λευκό ρόδο”. Μόνο όταν μου είπε ότι πρόκειται για βουβό ρόλο, του είπα: "Α, τώρα ξεκινάμε καλά, για πες...”. Αλλά για βουβός ρόλος είπα ήδη πολλά".

Επόμενα σχέδια; "Ψάχνω δουλειά (όχι απαραίτητα στο θέατρο), αν ακούσετε τίποτα, πείτε μου".

---

"Λευκό ρόδο" 

Μουσική διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου. Σκηνοθεσία: Θέμελης Γλυνάτσης. Σκηνικά – Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη. Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου. Βίντεο: Μάριος Γαμπιεράκης, Χρυσούλα Κοροβέση.
Χανς Σολ: Xρήστος Κεχρής
Ζοφί Σολ: Αφροδίτη Πατουλίδου
Ηθοποιός: Αντώνης Γκρίτσης
Μουσικοί: Μαριλένα Δωρή (φλάουτο), Κώστας Γιοβάνης (όμποε), Γραμμένος Χαλκιάς (κλαρινέτο),    Μάνος Βεντούρας (κόρνο), Σπύρος Αρκούδης (τρομπέτα), Σπύρος Βέργης, Ηλίας Βορτελίνας (τρομπόνι), Μπάμπης Ταλιαδούρος (κρουστά), Στέφανος Νάσος (πιάνο), Θοδωρής Μάτουλας (άρπα), Διονύσης Βερβιτσιώτης, Φρανκ Σεστάνι (βιολί), Ελευθερία Τόγια (βιόλα), Αλέξανδρος Μποτίνης (τσέλο), Γιώργος Αρνής (κοντραμπάσο)      

Info: Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. 3, 4, 8, 10, 11, 15, 17, 18 Νοεμβρίου 2018. Ώρα έναρξης: 20.30. Τιμές εισιτηρίων: 15, 20 ευρώ, Φοιτητικό, παιδικό: 10 ευρώ.

Προπώληση:

• Ταμεία Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος / Τηλ.: 213 088 5700 / Ομαδικές πωλήσεις: 213 088 5742. Ωράριο: καθημερινά 09.00-21.00, www.nationalopera.gr

• Καταστήματα Public

•  www.ticketservices.gr, Εκδοτήρια Ticket Services, Πανεπιστημίου 39, εντός Στοάς Πεσμαζόγλου

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr