Δημήτρη Λάλο, τι σόι άνθρωποι είμαστε τελικά;

"Ο σύγχρονος άνθρωπος σίγουρα είναι αυτός που κουβαλά στις πλάτες του όλη τη γνώση των προγόνων του κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι και γιατρός και επιστήμονας και καλύτερος γονέας και εξερευνητής. Έχουμε την τάση να καταδικάζουμε την εποχή μας. Δεν θέλω να του προσδώσω μόνο αρνητικά χαρακτηριστικά", μου απαντά ο Δημήτρης Λάλος στην ερώτησή "Τι κάνει τελικά τον άνθρωπο, άνθρωπο;" και συνεχίζει, διορθώνοντάς με: "Η ερώτηση θα έπρεπε να είναι: "Τι κάνει τελικά τον άνθρωπο, χριστό άνθρωπο;”".

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Επί Κολωνώ στα 19 του, βραβευμένος το 2012 με το βραβείο Δημήτρης Χορν, αισίως μεταφραστής και ιδρυτής του Tempus Verum-Εν Αθήναις, ο Δημήτρης Λάλος είναι ένας από τους πιο δραστήριους καλλιτέχνες της γενιάς του στην αθηναϊκή θεατρική σκηνή.

Ξεδίπλωσε το πολύπλευρο ταλέντο του με αργά, σταθερά βήματα και φέτος, στα τρία χρόνια λειτουργίας του Tempus Verum-Εν Αθήναις παρουσιάζει -σε μετάφραση και σκηνοθεσία δική του- ένα έργο που επιθυμούσε διακαώς να μεταφέρει στη σκηνή: το "Ο Άσχημος" του Marius Von Mayenburg. "Το διάβασα στα γερμανικά πριν από μία πενταετία περίπου, όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Ενθουσιάστηκα με την γραφή του που σε περνά από τον ένα χώρο στον άλλον, από τη μία σκηνή στην άλλη, χωρίς να σου δίνει τίποτα. Σε ταξιδεύει όμως πολύ γρήγορα μες στο χώρο και στο χρόνο, χωρίς σκηνικά χωρίς τις κλισέ περιγραφές του κλασικού θεάτρου "Βρισκόμαστε σε ένα σαλόνι. Είναι απόγευμα”. Κάθε φορά λοιπόν που έπεφτε ένα έργο στα χέρια μου έλεγα "Ωραίο, αλλά δεν είναι σαν τον "Άσχημο”. Έψαχνα έναν τρόπο να το ανεβάσω. Για την ακρίβεια, τον κατάλληλο χώρο. Τον δικό μου χώρο".

Ξεκίνησε να μεταφράζει το κείμενο από τα γερμανικά στα ελληνικά. "Έχω ζήσει στη Γερμανία, όποτε μιλώ, γράφω και καταλαβαίνω τη γλώσσα σαν να είναι η μητρική μου". Γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά από τα 8 μέχρι και τα 18 του χρόνια μεγάλωσε στη Νυρεμβέργη (οι γονείς του ήταν οικονομικοί μετανάστες). Έμαθε τα γερμανικά όχι μόνο στο σχολείο, αλλά και στο δρόμο. "Είναι πολύ σημαντικό για ένα μεταφραστή να έχει ζήσει στη χώρα τη γλώσσα της οποίας μεταφράζει, ώστε να καταλαβαίνει τα σχήματα λόγου, καθώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το ζητούμενο δεν είναι η κυριολεξία των λέξεων, αλλά το ηχόχρωμα αυτών. Οι Έλληνες για παράδειγμα χρησιμοποιούμε πολλές φορές τη λέξη τίποτα για να υποδηλώσουμε το πολύ".

Στην Γερμανία ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το θέατρο. Το ερωτεύτηκε όμως στην Ελλάδα, όταν είδε το "Suburbia" του Eric Bogosian σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη στο Θέατρο Φούρνος. Μαζί ξεκίνησαν το Επί Κολωνώ. "Θήτευσα στο πλευρό της. Έμαθα από το πώς να χτίζεις ένα θέατρο, να περνάς τα ηλεκτρολογικά και να κάνεις ταμείο μέχρι το πώς να παίζεις πάνω στη σκηνή". Σήμερα, έχοντας επιλέξει πλέον μία αυτόνομη πορεία, νιώθει ικανοποίηση που κατάφερε στα 37 του να δημιουργήσει τον προσωπικό θεατρικό του χώρο. "Αν σκεφτείς ότι είμαι αυτοδημιούργητος, ούτε καν ξέρω πόσο τρελός μπορεί να είμαι που τόλμησα και κατάφερα να αποκτήσω το δικό μου θέατρο". Μέλημά του από εδώ και στο εξής είναι να φροντίσει ώστε να συνεχίζει να υπάρχει το Tempus Verum-Εν Αθήναις.

Ο Δημήτρης Λάλος, "Ο Άσχημος" και το "Ροτβάιλερ"

Ο "Άσχημος" είναι μία μαύρη κωμωδία με έντονο το στοιχείο της φάρσας και εκείνο των αλληγορικών νοημάτων. Η υπόθεσή του είναι ακόλουθη: 

Ο Λέττε είναι άσχημος. Ανείπωτα άσχημος. Αλλά δεν το ξέρει. Ποτέ δεν είχε παρατηρήσει την ασχήμια του, μέχρι τη στιγμή που οι άλλοι του την επισήμαναν. Κάποια στιγμή αποφασίζει ν’ αλλάξει το πρόσωπό του. Η συμπεριφορά των γύρω του διαφοροποιείται απρόσμενα μετά την εγχείρηση. Πλέον, όχι μόνο δεν είναι άσχημος, αλλά ακαταμάχητα όμορφος. Τώρα όλοι θέλουν να του μοιάσουν. Όλοι θέλουν να έχουν τη δική του ομορφιά.

Στην "καρδιά" του έργου, ο Δημήτρης Λάλος είδε "Το παράδοξο του Θησέα", ένα φιλοσοφικό ερώτημα που απασχόλησε τους ανθρώπους από τα αρχαία ακόμη χρόνια και βασίζεται στην εξής απλή φαινομενικά ερώτηση: Αν σε ένα αντικείμενο αντικατασταθούν όλα του τα μέρη το αντικείμενο παραμένει το ίδιο; "Στις μέρες ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με αυτό το ερώτημα. Τι σημαίνει κάποιος να είναι όμορφος ή άσχημος στην κοινωνία των social media, που βλέπουμε συνεχώς φωτογραφίες και όταν γνωρίζουμε κάποιον/κάποια από κοντά μας φαίνεται να είναι απλά αδύνατο το πρόσωπο που έχουμε μπροστά μας να είναι το ίδιο της selfie; Στην εποχή του botox και της πλαστικής εγχείρησης, που ο άνθρωπος θέλει να παρέμβει στην εξωτερική του εμφάνιση, να γίνει κάποιος άλλος ή να γίνει ίδιος με κάποιους άλλους; Να χάσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του -τη μύτη του πατέρα του, τα μάτια της μητέρας του- και να αποκτήσει εκείνα ενός σταρ; Κι όταν τα χάσει, ποιος είναι τελικά; Παραμένει ο ίδιος; Ή έχει μεταμορφωθεί σε κάποιον άλλον;".

Βάζει ερωτηματικό και μου ζητά να τον σταματήσω. Θα μπορούσε να μιλά για ώρες με αφορμή τη συγκεκριμένη φιλοσοφική αλληγορία. "Τι άλλο θες να πούμε;", με ρωτά. Για το "Ροτβάιλερ", του απαντώ. Έχει περάσει μία δεκαετία από το ανέβασμα του "προφητικού" έργου του Guillermo Heras στη σκηνή του Επί Κολωνώ με πρωταγωνιστές έναν αριβίστα δημοσιογράφο και ένα σκίνχεντ και η ιστορία του φαντάζει πιο επίκαιρη από ποτέ. "Όταν ανεβάζαμε το Ροτβάιλερ, η Χρυσή Αυγή ήταν απλά ένας σύνδεσμος. Ούτε καν υπήρχε η υποψία ότι θα μπορούσε να έχει θέση στη Βουλή. Ωστόσο, θεωρώ ότι η άνοδος του νεοφασισμού στην Ελλάδα δεν είναι τόσο έντονη όσο για παράδειγμα στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου ναι μεν τα σχήματα γίνονται πιο ακραία, έχουν δε έναν πιο αμβλυμμένο χαρακτήρα". Δεν φοβάμαι τους φασίστες. "Δεν πιστεύω ότι θα μας προσπεράσουν και θα βγουν μπροστά, πολύ απλά γιατί είμαστε πιο πολλοί αυτοί που δεν είμαστε φασίστες. Είμαστε περισσότεροι. Οι πολλοί δεν θα φοβηθούν τους λίγους".

---

Κείμενο: Marius Von Mayenburg 
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λάλος 
Σκηνικά: Ιωάννα Πλέσσα 
Κοστούμια: Κρίστελ Καπερώνη 
Πρωτότυπη μουσική: Μίνως Μάτσας 
Φωτογραφίες: Ρούλα Ρέβη 
Μake up artist: Γιάννα Μαρματάκη 
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλης 
Βοηθός σκηνοθέτη: Κρίστελ Καπερώνη 
Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου, We will

Παίζουν: Θανάσης Δόβρης, Βάσω Καβαλιεράτου, Συμεών Τσακίρης, Μιχάλης Βρεττός 

Info: Tempus Verum-Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, Γκάζι, τηλ.: 210 3425170. Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00 και Κυριακή 19:00. Διάρκεια: 85’ χωρίς διάλειμμα. Εισιτήρια: 16 € (κανονικό), 12 € (μειωμένο), 10 € (ανέργων). Κάθε Πέμπτη γενική είσοδος 10 ευρώ. Προπώληση: www.viva.gr. Πληροφορίες-Κρατήσεις: 210 3425170

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr