5 πραγματικά ιδιαίτερες ταινίες του Woody Allen

Είναι ένας από τους πιο παραγωγικούς σκηνοθέτες, αφού από το 1982 κάνει μία ταινία το χρόνο (και κάποιες χρονιές μάλιστα και δύο). Είναι γνωστός για ένα πολύ ξεχωριστό στυλ σκηνοθεσίας, σχεδόν ελάχιστο, καθώς προτιμά να καταγράφει σκηνές διαλόγου σε master shot, αν είναι δυνατόν. Οι ταινίες του έχουν συχνά παραπομπές στην τέχνη, τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, έχοντας κάνει περιστασιακά αφιερώματα σε Ευρωπαίους σκηνοθέτες όπως ο Bergman (Interiors and Another Woman) και ο Fellini (Stardust Memories and Alice). Αν όμως είναι κάτι ακόμα πιο χαρακτηριστικό στον Woody Allen είναι το σχεδόν άμεσο ύφος του απέναντι στο κοινό αλλά και το γεγονός ότι παίζει ουσιαστικά παραλλαγές του εαυτού του.

Διαλύοντας τον Χάρι (1997)

Όπως ακριβώς ισχύει και για πολλές ακόμη ταινίες του Allen, έτσι και το Διαλύοντας τον Χάρι είναι επηρεασμένο από το έργο του μεγάλου Σουηδού σκηνοθέτη Ingmar Bergman. Αντλώντας έμπνευση από τις Άγριες φράουλες του Bergman αλλά και από το 8 ½ του Federico Fellini, ο Allen εδώ αφηγείται με καυστικό χιούμορ την ιστορία ενός συγγραφέα (σ.σ. τον υποδύεται ο ίδιος) που ταξιδεύει στο πανεπιστήμιο από το οποίο αποβλήθηκε κατά τα φοιτητικά του χρόνια προκειμένου να παραλάβει ένα τιμητικό βραβείο.

> Διάβασε ακόμη: Οι καλύτερες ταινίες του Martin Scorsese

Στο ταξίδι του τον συνοδεύουν ο γιος του (τον οποίο ο χαρακτήρας του Allen έχει απαγάγει από την πρώην σύζυγό του), μια πόρνη και ένας φίλος του. Ωστόσο, αντί για μια τυπική road trip movie, η ταινία θυμίζει περισσότερο το προσωπικό ταξίδι του ιδίου του δημιουργού ο οποίος -μέσω του πρωταγωνιστή- βγάζει σε κοινή θέα τα "άπλυτά του" -την εμμονή του με το σεξ αλλά και πολλές ακόμη σκοτεινές πτυχές του χαρακτήρα του.

Μπλέκοντας εξαιρετικά την πραγματικότητα με την φαντασία, το Διαλύοντας τον Χάρι επί της ουσίας είναι μια ειλικρινής παράθεση των "πιο-προσωπικών-δεν-γίνεται" αποτυχιών του Allen.

Σεξοκωμωδία θερινής νύχτας (1982)

Πρόκειται για την πρώτη ταινία του Allen στην οποία ο ίδιος δεν κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο για τον εαυτό του αλλά μοιράζεται το προσκήνιο με ένα καστ καταξιωμένων ηθοποιών. Όπως ισχύει και για το Διαλύοντας τον Χάρι, έτσι και η Σεξοκωμωδία θερινής νύχτας λειτουργεί ως καμβάς πάνω στον οποίο ο δημιουργός "ζωγραφίζει" ξέφρενα τις σεξουαλικές εμμονές του, αντλώντας έμπνευση κατευθείαν από το κλασσικό Χαμόγελα καλοκαιρινής νύχτας του Bergman.

Ωστόσο, η σημαντική διαφορά εδώ σε σχέση με το Διαλύοντας τον Χάρι είναι ότι ο Allen προσεγγίζει το θέμα του σαφώς πιο παιχνιδιάρικα, εστιάζοντας στην ιστορία τριών ζευγαριών που, κατά τη διαμονή τους σε μια εξοχική έπαυλη, οι σχέσεις τους περιπλέκονται λόγω του άσβεστου πάθους που νιώθει ο κάθε άντρας της παρέας για την γυναίκα κάποιου άλλου.

> Διάβασε ακόμη: Οι ταινίες του Netflix για τις οποίες θα μιλούν όλοι τους επόμενους μήνες

Ο Allen διαχειρίζεται τους χαρακτήρες και, κυρίως, το κλίμα της εποχής στην οποία διαδραματίζεται η ταινία με ιδιαίτερη μαεστρία, καταθέτοντας εν τέλει μια κωμωδία απρόσμενα "φρέσκια" και έξυπνη, μακριά από την γνωστή, γεμάτη ανασφάλειες, περσόνα του.

Συμφωνίες και ασυμφωνίες (1999)

Αν ο κανόνας λέει ότι ο Allen συνήθως πρωταγωνιστεί στις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες του, τότε οι Συμφωνίες και ασυμφωνίες αποτελούν την εξαίρεση που τον επιβεβαιώνει. Με τον δημιουργό εδώ να κάνει ένα μόνο σύντομο πέρασμα από την οθόνη, η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός βρωμόστομου αλλά προικισμένου κιθαρίστα της τζαζ (σ.σ. τον υποδύεται ο Sean Penn) και της μουγκής, υποτακτικής συντρόφου του (ο ρόλος της Samantha Morton).

Ο Penn δικαιολογεί απόλυτα την υποψηφιότητά του για το βραβείο Α΄ αντρικού ρόλου στα Όσκαρ του 2000, υποδυόμενος καταπληκτικά ένα μεγαλοπρεπές καθίκι, η απαράδεχτη συμπεριφορά του οποίου προς τους άλλους συγχωρείται μόνο λόγω του τεράστιου ταλέντου του.

Στην πραγματικότητα, όμως, η ταινία αποτελεί μια εξαιρετική σπουδή πάνω στον χαρακτήρα του καλλιτέχνη που χαλιναγωγείται και ηρεμεί μόνο όταν καταπιάνεται με την τέχνη του αλλά και μια υπόγεια κριτική προς τις συμβάσεις του κινηματογραφικού είδους του ντοκιμαντέρ. Η ερμηνεία της Morton δεν υστερεί σε τίποτα από τις καλύτερες στιγμές του βωβού κινηματογράφου.

Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν (1993)

Η εν λόγω ταινία -που σήμανε και την πρώτη συνεργασία του Allen με την Diane Keaton μετά από χρόνια, με αφορμή την δικαστική διαμάχη του δημιουργού με την τότε σύντροφό του Mia Farrow- αποτελεί στην πραγματικότητα ένα γοητευτικό δράμα που, ωστόσο, έχει "μεταμφιεστεί" σε μια μάλλον υπερβολική κωμωδία μυστηρίου.

Στα της υπόθεσης, όταν ο χαρακτήρας που υποδύεται η Keaton αρχίζει να υποψιάζεται ότι ο γείτονάς της έχει δολοφονήσει τη γυναίκα του, ξεκινάει μια έρευνα, στην οποία θα μπλεχτούν ο γκρινιάρης σύζυγός της (σ.σ. o ρόλος του Allen) και δύο ακόμη χαρακτήρες (τους υποδύονται οι Alan Alda και Angelica Houston) που εκδηλώνουν ερωτικό ενδιαφέρον για το ζεύγος των πρωταγωνιστών.

Αντλώντας έμπνευση από ένα ξεχασμένο κωμικό φιλμ νουάρ της δεκαετίας του '30 με τίτλο Ο άνθρωπος σκιά, το φιλμ ξεχειλίζει από τις χαρακτηριστικές, δολοφονικές ατάκες του Allen.

Διασημότητες (1999)

Με τον Kenneth Branagh πρωταγωνιστή και στον ρόλο του νευρωτικού που συνήθως υποδύεται ο ίδιος ο Allen, οι Διασημότητες έχουν μείνει στην κινηματογραφική ιστορία περισσότερο για την εμφάνιση του Leonardo DiCaprio (μια από τις πρώτες μετά από τον σούπερ επιτυχημένο Τιτανικό) παρά για οτιδήποτε άλλο.

Η ασπρόμαυρη αυτή ταινία σατιρίζει με βιτριολικό χιούμορ την βιομηχανία του θεάματος, με τον Branagh να υποδύεται έναν μάλλον αποτυχημένο δημοσιογράφο, ο οποίος μπλέκει σε διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις μετά από το πρόσφατο διαζύγιό του (σ.σ. την σύζυγο υποδύεται η Judy Davis).

> Διάβασε ακόμη: Οι ηθοποιοί που φλερτάρουν με διπλή υποψηφιότητα στα φετινά Όσκαρ

Παρά το γεγονός ότι στο μεγαλύτερο μέρος της θυμίζει περισσότερο συρραφή από μικρά σκετσάκια παρά "κανονική" ταινία, οι Διασημότητες αποτελούν ένα από τα τελευταία φιλμ που αναλύουν εις βάθος την κινηματογραφική περσόνα του δημιουργού, μια ταινία που τον "εκθέτει" για πολλοστή φορά στο κοινό ως έναν άνθρωπο που ταλαιπωρείται από τις νευρώσεις του, που κατευθύνεται από τις σεξουαλικές του ορμές, που δεν έχει ιδέα πώς να συμπεριφερθεί στις γυναίκες και που προσπαθεί μάταια να βρει ένα κάποιο νόημα (για τη ζωή γενικά αλλά και για την ίδια του την ύπαρξη) κάτω από τα λαμπερά φώτα του Χόλιγουντ.

 

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr