Πώς βρέθηκε ο Juancho Hernangomez στο Hustle

Η πρώτη επαφή που είχε ο Juancho Hernangomez με τον Adam Sandler και τους παραγωγούς της ταινίας Hustle στο Netflix, δεν ήταν αυτή που περιμέναμε. Όταν ο ατζέντης του φόργουορντ των Utah Jazz του είπε ότι ο Adam Sandler ήθελε να βάλει έναν αληθινό πρωταγωνιστή στην ταινία και αν αυτός ενδιαφέρεται, η απάντηση ήταν αρνητική. Όμως μετά ήρθε η πανδημία, ο ελεύθερος χρόνος και κάπως έτσι γεννήθηκε ο χαρακτήρας του Bo Cruz.

O Juancho Hernangomez πέρασε από οντισιόν και μπορεί ακόμα να μην έχει καταλάβει τι από εκείνον άρεσε τόσο πολύ στον Adam Sandler, όμως στο ευρύ κοινό είναι πια εμφανές. Ο 26χρονος Ισπανός χαρακτηρίζεται στα social media ως καλύτερος ηθοποιός από ότι μπασκετμπολίστας και έχει τραβήξει πάνω του όλα τα φώτα. Πώς έζησε όμως ο ίδιος όλη τη διαδικασία των γυρισμάτων; Πώς κατάφερε να επιβιώσει στην προετοιμασία του στην πόλη της Φιλαδέλεια και τι έχει να πει για τον Adam Sandler; Ο Bo Cruz του Hustle μίλησε για όλα αυτά και ακόμη παραπάνω στο αμερικανικό Esquire.

> Διάβασε ακόμη: Είναι ο Adam Sandler του Hustle ο Coach Carter της εποχής μας;

Η συνέντευξη του Juancho Hernangomez στο αμερικανικό Esquire

>Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία με τον Adam Sandler; Πιθανότατα επειδή την έχω δει πολλές φορές... Happy Gilmore. Ή Waterboy.

>Πώς ήταν να δουλεύεις μαζί του; Νιώθουμε σαν οικογένεια. Για μένα, δεν ήταν δύσκολο να είμαι στο πλατό κάθε μέρα. Είναι ακριβώς όπως φαίνεται στις ταινίες και ως άνθρωπος. Είναι αστείος, αγαπάει το μπάσκετ, νοιάζεται για σένα, νοιάζεται για τους οπαδούς. Ποτέ δεν έδειξε κακό πρόσωπο ή κακή απάντηση. Απλά ήρθαμε πάρα πολύ κοντά.

>Νομίζω ότι γι' αυτό ο κόσμος αγαπάει τον Adam Sandler, γιατί ποτέ δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά, αλλά παρόλα αυτά η δουλειά του είναι όμορφη και αστεία. Δεδομένου ότι τα γυρίσματα διήρκεσαν δύο χρόνια, πόσο απαιτητικά ήταν σωματικά τα γυρίσματα και οι πρόβες γα το μπάσκετ; Το πιο δύσκολο κομμάτι για μένα ήταν το μπάσκετ. Επειδή έχω συνηθίσει να [γυμνάζομαι] τρεις ή τέσσερις ώρες την ημέρα συνεχόμενα. Δεν σταματάς για 20 λεπτά για να αλλάξεις την κάμερα και να το ξανακάνεις. Είναι δύσκολο να κάνεις πάλι ζέσταμα και μετά να αρχίσεις να πηδάς, να αρχίσεις να παίζεις άμυνα και να αρχίσεις να μπλοκάρεις σουτ. Μετά σταματάς πάλι. Μετά το κάνεις ξανά για άλλη οπτική γωνία. Έτσι ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο - ψυχικά και σωματικά.

Ιδιαίτερα το πρώτο παιχνίδι ήταν πολύ ζόρικο. Ήταν τόσο δύσκολο να κάνω τέσσερις ή πέντε μέρες συνεχόμενα, να πηδάω και να τρέχω στις μπότες. Το πόδι μου πονούσε, το γόνατό μου πονούσε, όλα πονούσαν. Ήμουν σαν νεκρός. Γκρίνιαζα. Το επόμενο πρωί, δεν μπορούσα καν να περπατήσω.

>Προφανώς τα καλύτερα σημεία της ταινίας προέρχονται από αυτή την αντιπαλότητα ανάμεσα σε εσένα και τον χαρακτήρα του Anthony Edwards, τον Kermit. Πόσο από τις ατάκες ήταν αυτοσχέδιες; Νομίζω 100%. Όταν κάναμε τη σκηνή, σκεφτόμουν, "Φίλε, θα σε σκοτώσω. Θα σε σκοτώσω, στ' αλήθεια". Αλλά όταν ο Jeremiah [Zagar], ο σκηνοθέτης, είπε cut, αρχίσαμε να γελάμε, να αγκαλιαζόμαστε. Και έτσι ήταν τόσο έντονο. Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος που πιστεύω ότι η ταινία ήταν υπέροχη - επειδή κάθε σκηνή είναι ρεαλιστική.

> Διάβασε ακόμη: Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τη μουσική του Hustle

>Όταν ο Bo και ο Κermit μαλώνουν, υπάρχει κάποιος που λέει: "Αυτή θα είναι μια πολύ καλή στιγμή μάθησης για τον Bo". Είχες στην πραγματικότητα μια στιγμή καλωσορίσματος στο ΝΒΑ; Μάλλον κάθε μέρα είχα κι από μία. Ερχόμενος από την Ευρώπη και προσπαθώντας να μπω στο ΝΒΑ, η διαδικασία του ντραφτ, οι προπονήσεις του ντραφτ - πραγματικά, πολύ δύσκολο. Σε γυμνάζουν για πέντε ώρες. Και μετά παίζεις τρία εναντίον τριών, δύο εναντίον δύο, ένα εναντίον ενός. Και είναι εναντίον πέντε παικτών για να προσπαθήσεις να τα καταφέρεις. Στο πρώτο μου αληθινό παιχνίδι στο ΝΒΑ στη Νέα Ορλεάνη, ο Άντονι Ντέιβις, εκείνη τη στιγμή, σημείωσε 50 πόντους. Έλεγα, "Πραγματικά πέτυχε 50!" Ήταν η πρώτη στιγμή.

>Ο Bo μπορεί να είναι ένας σκληρός μπασκετμπολίστας, αλλά είναι και ένας ευαίσθητος τύπος. Ο Stanley (σ.σ. Adam Sandler) το επισημαίνει αυτό. Είναι καθόλου σημαντική η ευαισθησία για να είσαι επιτυχημένος αθλητής; Είμαι ευαίσθητος. Όταν χάνω, κλαίω. Όταν ο αδελφός μου ή οι δικοί μου άνθρωποι ή η οικογένειά μου πετυχαίνουν κάτι, κλαίω από ευτυχία. Αυτό το είδος συναισθήματος, όταν κάποιος είναι λυπημένος που κάποιος περνάει κάτι και συνεχίζει και τα καταφέρνει; Κλαίω. Χαίρομαι γι' αυτούς. Γιατί έτσι μεγάλωσα. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που δίνουν τα πάντα για τους άλλους ανθρώπους. Όταν βλέπω την ταινία μου δίνει κίνητρο. Όχι μόνο λόγω του μπάσκετ. Η ταινία είναι ωραία για το μπάσκετ, αλλά θέλω η ταινία να προσπαθήσει να παρακινήσει κάθε παιδί που δεν μπορεί να κάνει το όνειρο στην αρχή. Και είναι πολλοί άνθρωποι. Συνεχίζω να μαθαίνω από αυτό. Αυτό είναι το καλύτερο στη ζωή, να μαθαίνεις κάθε μέρα.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr