Οι καλύτερες στιγμές του Joaquin Phoenix στη μεγάλη οθόνη

Λίγοι ηθοποιοί είναι τόσο εκρηκτικοί και απρόβλεπτοι όσο ο Joaquin Phoenix. Η δημόσια περσόνα του συχνά μας δίνει τροφή για σκέψη, είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες, που δεν ενδιαφέρονται να παίξουν με τους κανόνες του συστήματος του Χόλιγουντ.

Είτε υποδύεται κάποιο ρόλο, είτε μιλά χωρίς περιστροφές στις συνεντεύξεις του και στις απονομές βραβείων, το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι συναρπαστικό και αναζωογονητικό να παρακολουθείς την καριέρα ενός ανθρώπου τόσο πολύπλοκου και μοναδικού.

Ο Joaquin Phoenix είναι "ο καλλιτέχνης του καλλιτέχνη". Αν και αυτό μπορεί μερικές φορές να βγαίνει στην οθόνη ως επιτηδευμένο και δυσάρεστο, τις περισσότερες φορές παράγει μερικές από τις πιο συναρπαστικές και βαθιές ερμηνείες στον σύγχρονο κινηματογράφο.

Με την πιο πρόσφατη ταινία του, το μεγάλο, τολμηρό -και κάπως αμφισβητήσιμο- Napoleon να βρίσκεται στις αίθουσες, βρήκαμε ευκαιρία να ψάξουμε για τις καλύτερες ερμηνείες του Joaquin Phoenix. Τις βλέπεις παρακάτω.

Gladiator (2000)

Πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Phoenix ότι μπορεί να γίνει απίστευτα μισητός. Υπάρχει κάτι τόσο γνήσια περιφρονητικό σε αυτήν την ερμηνεία του, με τα daddy issues και την ανικανότητα για ηγεσία, καθώς παίρνει τον έλεγχο μιας παγκόσμιας υπερδύναμης με άθλια μέσα και γίνεται ένας τυραννικός εχθρός του λαού. Πραγματικά σε βάζει σε σκέψεις.

Quills (2000)

Το 2000, ο Phoenix απέκτησε έναν από τους πρώτους του σημαντικούς ρόλους στη βιογραφική ταινία Quills για τον Μαρκήσιο ντε Σαντ. Πρωταγωνίστησε ως Abbé du Coulmier, ένας καθολικός ιερέας, που υπηρέτησε επίσης στη γαλλική νομοθετική εξουσία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Ο Phoenix δίνει μια στιβαρή ερμηνεία.

The Immigrant (2013)

Mια ιστορία από τις αρχές του εικοστού αιώνα για μια νεαρή Πολωνή μετανάστρια, την Ewa (Marion Cotillard), που φτάνει στην Αμερική και σώζεται αμέσως από την απέλαση και στη συνέχεια παρασύρεται στην πορνεία από τον σκιώδη ιδιοκτήτη θεάτρου Μπρούνο (Phoenix).

Ο χαρακτήρας του Phoenix είναι ο προφανής κακός, ένας νταβατζής που ενδιαφέρεται πρωτίστως για τη δική του ευημερία, άσχετα με το τρομερό κόστος που πρέπει να πληρώσουν οι άλλοι για την επιβίωσή του.

Η ερμηνεία του Phoenix είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή άσκηση μοχθηρότητας, καθώς η γνήσια αγάπη του Ewa δημιουργεί ένα ακατάστατο συναισθηματικό μπέρδεμα που, αναπόφευκτα, οδηγεί στην τραγωδία.

Hotel Rwanda (2004)

Η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία του πώς ο διευθυντής του ξενοδοχείου Rwanda, Paul Rusesabagina, εγκαταλελειμμένος από τη διεθνή κοινότητα κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας της Ρουάντα το 1994, κατάφερε να σώσει περισσότερες από 1.000 ζωές προστατεύοντας τους ανθρώπους μέσα στο Hotel des Miller Collines. Έξω από τα όρια του πολυτελούς ξενοδοχείου ξένης ιδιοκτησίας, 500.000 έως ένα εκατομμύριο κάτοικοι της Ρουάντα σκοτώθηκαν μέσα σε μόλις 100 ημέρες.

Ο Don Cheadle και η Sophie Okonedo, που υποδύθηκαν τον Rusesabagina και τη σύζυγό του, Tatiana, έλαβαν επάξια όλη την προσοχή για την ταινία. Αλλά ο Phoenix κέρδισε τις εντυπώσεις με τον δευτερεύοντα ρόλο του ως ένας κυνικός Αμερικανός δημοσιογράφος που, όπως και όλοι οι άλλοι λευκοί επισκέπτες του ξενοδοχείου, εκκενώθηκε από την πατρίδα του, αφήνοντας τους Αφρικανούς συντρόφους του να σφαγιαστούν.

You Were Never Really Here (2017)

Ο Joaquin Phoenix αφήνει τα στοιχειωμένα μάτια του και την εναλλάξ βίαιη και συμπονετική συμπεριφορά του να μιλήσουν στο You Were Never Really Here, την ιστορία του Lynn Ramsay, που θυμίζει κάτι από Taxi Driver και αναφέρεται σε έναν μοναχικό άνδρα που είναι επιφορτισμένος με τη διάσωση της νεαρής κόρης ενός γερουσιαστή από τη σεξουαλική σκλαβιά.

Λέγοντας λίγα, αλλά εκφράζοντας πολλά, ο Phoenix είναι σαν βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Ωστόσο, παρά την ευμετάβλητη αγριότητα της συμπεριφοράς του, είναι οι τρυφερές στιγμές του χαρακτήρα του Joe που ανεβάζουν την ερμηνεία του στη σφαίρα του μεγαλείου.

The Master (2012)

Μια από τις καλύτερες ερμηνείες του Phoenix. Υπάρχει μια συγκεκριμένη, οδυνηρή σκηνή από το The Master που είναι για σεμινάρια. Ο Lancaster Dodd του Philip Seymour Hoffman είναι μόνος του σε ένα δωμάτιο με τον Freddie Quell του Joaquin Phoenix. Ο Dodd εξετάζει τον Quell, θέτοντας στον χαρακτήρα του Phoenix βαθιά προσωπικές ερωτήσεις για τη ζωή του και εκείνος πρέπει να πει την αλήθεια.

Ο έλεγχος του Phoenix είναι απίστευτος. Τα μάτια του συσπώνται σε ένα κοντινό πλάνο, στο οποίο δεν επιτρέπεται να τα ανοιγοκλείσει. Διατηρώντας αυτή την αδιάλειπτη οπτική επαφή, ο Phoenix σκαλίζει τα βαθύτερα μυστικά του χαρακτήρα του, μιλώντας για τη δολοφονία ενός ανθρώπου και το σεξ με την ίδια του τη θεία. Είναι βαθιά ενοχλητικό και αξέχαστο. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά και δύσκολα κομμάτια υποκριτικής, που έχουμε δει ποτέ. Η ερμηνεία αυτή χάρισε στον Phoenix μια υποψηφιότητα για Όσκαρ το 2012, το οποίο έχασε από τον Daniel Day-Lewis για το Lincoln.

Walk the Line (2005)

Η απεικόνιση του Johnny Cash, ενός από τους πιο εμβληματικούς μουσικούς στον κόσμο και ενός από τα πιο αγαπημένα και διαρκή σύμβολα εξέγερσης της μεταπολεμικής Αμερικής, είναι δύσκολη υπόθεση. O Phoenix ξεπερνά κάθε εμπόδιο με ευκολία.

Ζωντάνεψε τον χαρακτηριστικό τσαμπουκά του Cash, που χτυπούσε την κιθάρα του, για να μην αναφέρουμε τον ωκεανό του πόνου που τροφοδοτούσε τον τραγουδιστή, αλλά εκεί που πραγματικά διέπρεψε ήταν στην ένταση που έφερε. Πραγματικά "ηλεκτρισμένη" ερμηνεία.

C'mon C'mon (2021)

Το C'mon C'mon του 2021 μπορεί να είναι το χαμένο διαμάντι της καριέρας του. Αφηγείται την ιστορία ενός θείου και ενός ανιψιού που μεγαλώνουν μαζί και είναι μια υπενθύμιση ότι ο Phoenix μπορεί να δώσει μια συγκινητικά ζεστή ερμηνεία. Μια ταινία που δεν πρέπει να χάσεις.

Her (2013)

Ο Joaquin Phoenix κάνει τολμηρές επιλογές, αφοσιώνεται πλήρως σε κάθε χαρακτήρα, βάζει όλο του τον εαυτό και τη δημιουργική του ενέργεια σε κάθε ρόλο που αναλαμβάνει. Όμως, το Her είναι ο Phoenix στην πιο λεπτή του εκδοχή. Η ιδιοφυής και υποτιμημένη ταινία του Spike Jonze ακολουθεί τον χαρακτήρα του Phoenix, καθώς ερωτεύεται ένα λειτουργικό σύστημα, τύπου Siri, με τη φωνή της Scarlett Johansson.

Η ταινία μιλάει για τη μοναξιά σε μια εποχή διασυνδεσιμότητας μέσω υπολογιστών. Αναλύει τον αυξανόμενο ρομαντισμό μας απέναντι στην τεχνολογία και τον οικείο τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τις συσκευές μας.

Όμως, παρά την ξεκάθαρη εστίαση στην ίδια την τεχνολογία, το Her είναι μια βαθιά ανθρώπινη ταινία, χάρη σε μεγάλο βαθμό στην ισχυρή, διακριτική ερμηνεία του Phoenix. Συχνά παίζει μόνος του στην οθόνη, αλληλεπιδρώντας μόνο με την ασώματη φωνή του λειτουργικού συστήματος. Ωστόσο, δεν χρειάζεται άλλο άτομο στην οθόνη για να αλληλεπιδράσει και το να βλέπεις έναν άνθρωπο να κάθεται μόνος του σε ένα δωμάτιο και να μιλάει στο πουθενά δεν είναι καθόλου βαρετό, χάρη στον συναρπαστικό τρόπο, με τον οποίο ο Phoenix αποπνέει συναίσθημα.

Το γεγονός ότι δεν προτάθηκε για Όσκαρ Α' Ανδρικού είναι μια από τις μεγαλύτερες παραλείψεις στην ιστορία της Ακαδημίας. Μια από τις πιο προφητικές ερμηνείες της δεκαετίας του 2010, η οποία γίνεται όλο και πιο ουσιαστική, με το πέρασμα του χρόνου.

Joker (2019)

Το παράξενο, αδυνατισμένο σώμα του, ο λοξός χορός του, το γέλιο του, όλα συνθέτουν μια συναρπαστική ερμηνεία. Ο Phoenix υποδύεται έναν πρωτότυπο χαρακτήρα, μπαίνοντας στον ψυχισμό ενός διαταραγμένου ανθρώπου, που η κοινωνία εξοστρακίζει. To πρώτο Όσκαρ του Joaquin Phoenix δεν ήρθε απλά επειδή η ταινία ήταν δημοφιλής.

Ο Phoenix έπλεξε έναν απίστευτα περίπλοκο χαρακτήρα, τον οποίο είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε ως καρικατούρα -πέρα από την αινιγματική ερμηνεία του Heath Ledger- και τον έκανε ακαταμάχητο. 

Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό έργο, μια σαρωτική συμφωνία σωματικότητας, τρόμου, μελαγχολίας, κωμωδίας και τραγωδίας. Κάθε τικ του προσώπου, κάθε ανασήκωμα των ώμων, κάθε βλέμμα είναι μέρος του επιμελώς κατασκευασμένου μωσαϊκού του Phoenix.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr