Ο Jon Hamm έτοιμος να σπάσει τα δεσμά του Don Draper

Με τέσσερις ταινίες το 2018, τρεις το 2019 και μία τηλεοπτική σειρά, στην οποία θα υποδυθεί τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, ο Jon Hamm δηλώνει έτοιμος να σπάσει τα δεσμά του Don Draper και αισθάνεται την ανάγκη να φορέσει επιτέλους κάτι πιο casual.

Από τον Maximillian Potter

Ο Jon Hamm έχει κανονίσει να συναντηθούμε για πρωινό σε ένα από τα πιο πολυτελή εστιατόρια ξενοδοχείων του Βανκούβερ. Είναι διακοσμημένο με ξύλο και χρυσό που παραπέμπει στο mid-century modern αρχιτεκτονικό στυλ. Στην μπάρα του ο Don Draper, ο διαφημιστής –και γερό ποτήρι– τον οποίο υποδύθηκε στην τηλεοπτική σειρά Mad Men, άνετα θα έπινε ένα (τρία, τέσσερα, δέκα...) ποτά αν ήταν Καναδός, λάτρης της nouvelle cuisine και ζούσε στον 21ο αιώνα.

Βλέπω τον Hamm να πλησιάζει και η αλήθεια είναι ότι θυμίζει ελάχιστα τον Draper. Δεν έχει hangover –τρία χρόνια έκανε αποτοξίνωση από το αλκοόλ–, αλλά τον ταλαιπωρεί ένα άσχημο κρυολόγημα. Το ντύσιμό του είναι η επιτομή της άνεσης: Φοράει dad denim, φθαρμένα αθλητικά παπούτσια και ένα μάλλινο πουλόβερ σαν αυτά που φορούν οι ψαράδες στον κόλπο του Βανκούβερ. Στο πρόσωπό του δύο τινά συμβαίνουν: Είτε πήρε την απόφαση να καλλιεργήσει γενειάδα ή τις τελευταίες ημέρες ξυπνάει το πρωί κοιτάζει το ξυραφάκι και σκέφτεται: "Δε βαριέσαι...".

Κι όμως, ακόμα κι όταν έχει τα χάλια του, ο Hamm, στα 47 του, είναι πιο γοητευτικός από τους περισσότερους άντρες συνομηλίκους του και μη. Σκούρα καστανά μαλλιά, πράσινα μάτια, θεληματικό πιγούνι, χαμόγελο που ανοίγει όλες τις πόρτες (τυχαία ο πρώτος ρόλος της καριέρας του ονομαζόταν "Ο πιο όμορφος άντρας στο μπαρ" στη σειρά Ally McBeal το 1997;). Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν άλλωστε ότι η εμφάνισή του είναι ο άσος στο μανίκι του. Η Rosamund Pike, η συμπρωταγωνίστριά του στο κατασκοπικό θρίλερ Βηρυτός, μοιράστηκε μια ιστορία μαζί μου: "Θέλαμε να πετάξουμε για το Μαρόκο για γυρίσματα, όταν ξαφνικά βρεθήκαμε στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης να προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη, αφού είχαμε χάσει την ανταπόκρισή μας για Μαρόκο. "Αν αυτά τα πράσινα μάτια μπορούσαν να μας βάλουν στο αεροπλάνο...” σκέφτηκα. Ήμουν απολύτως σίγουρη ότι, αν τον έβλεπαν, θα μας άνοιγαν την πύλη. Δεν το έκαναν".

Με το Mad Men να σερβίρει το τελευταίο μαρτίνι το 2015, χύθηκε πολύ μελάνι από τους κριτικούς σχετικά με το αν ο Hamm θα καταφέρει ποτέ να αφήσει πίσω του το ρόλο που τον έκανε διάσημο. Η επιφύλαξή τους δεν είχε να κάνει τόσο με την υποκριτική του δεινότητα όσο με τη δική τους πεποίθηση ότι το κοινό θα βλέπει πάντα σ’ εκείνον τον Draper.

Η απάντηση του Hamm είναι η δουλειά του. Μέσα στα τρία χρόνια από τότε που τελείωσε το Mad Men έχει κάνει τα πάντα, χωρίς ωστόσο να βγει από την comfort zone του. Απέδειξε την κωμική πλευρά του χαρακτήρα του μέσα από τους ρόλους του στα τηλεοπτικά σόου Unbreakable Kimmy Schmidt και Wet Hot American Summer: First Day of Camp. Στη μεγάλη οθόνη το 2017 ενσάρκωσε ένα ολόγραμμα στο ψυχολογικό δράμα Marjorie Prime και ένα θεότρελο ληστή τραπεζών στο αστυνομικό θρίλερ Baby Driver.

Φέτος, εκτός από τη Βηρυτό, στην οποία υποδύθηκε έναν πρώην διπλωμάτη που επιστρέφει στη Μέση Ανατολή και στο παρελθόν του, ο Hamm πρωταγωνίστησε στη Nostalgia (κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο στις ΗΠΑ) στο ρόλο ενός τρυφερού, αλλά συναισθηματικά αποστασιοποιημένου συλλέκτη έργων τέχνης που γυρίζει στο σπίτι για να έρθει αντιμέτωπος με τα κειμήλια και την ιστορία της οικογένειάς του.

Πρόσφατα, έκανε πρεμιέρα στις αίθουσες η νέα του ταινία, η κωμωδία Tag, όπου συμπρωταγωνιστεί με τους Jeremy Renner, Hannibal Buress και Rashida Jones. Η υπόθεσή της αφορά μια παρέα φίλων που επί 30 χρόνια παίζει το ομώνυμο παιδικό παιχνίδι. Από τα προσεχή σχέδιά του πάντως ξεχωρίζει το Good Omens, η τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος των Neil Gaiman και Terry Pratchett από την Amazon Studios, όπου θα κρατά το ρόλο του αρχαγγέλου Γαβριήλ.

Το 2015 ήταν για τον Hamm μία χρονιά που τον στιγμάτισε. Όχι μόνο γιατί τότε ολοκλήρωσε την έβδομη και τελευταία σεζόν του Mad Men και μπήκε σε κλινική απεξάρτησης από το αλκοόλ, αλλά και γιατί χώρισε με την ηθοποιό-σεναριογράφο Jennifer Westfeldt μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες σχέσης και ήρθε στο φως της δημοσιότητας υπόθεση εμπλοκής του σε τελετή μύησης πίσω στο 1990 ως μέλος κάποιας αδελφότητας. Ο σκηνοθέτης της Nostalgia, Mark Pellington, μου αναφέρει σχετικά με την εντύπωση που του έκανε ο Hamm από τις πρώτες κιόλας συζητήσεις τους για την ταινία: "Ήταν βυθισμένος στη θλίψη του".

Προσωπικά θεωρώ ότι ο Hamm είναι ένας ευγενής άντρας που αποπνέει ταπεινοφροσύνη. Στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, ενώ μας καθοδηγούν σε ένα απομονωμένο τραπέζι, μου λέει: "Λυπάμαι που σου άλλαξα τα σχέδια την τελευταία στιγμή" (είχαμε κανονίσει να πάμε για πεζοπορία, αλλά δεν μπόρεσε λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων). Δείχνει προθυμία να συζητήσει σχεδόν για τα πάντα, ακόμα και για εκείνα τα ζητήματα που κάποιος θα χαρακτήριζε προσωπικά. Όταν όμως η συζήτηση πηγαίνει στο σκάνδαλο της τελετής μύησης, ο τόνος της φωνής του αγριεύει και δε διστάζει να με ενημερώσει ότι πέρασα τα όρια. "Ελπίζω να μη συμφώνησα για μια συνέντευξη που σκοπό έχει να προκαλέσει" με προειδοποιεί. Η αναστάτωσή του είναι κατανοητή και πηγάζει από το γεγονός ότι έχυσε πολύ ιδρώτα για να καταφέρει να απαλλαχθεί από το σκοτεινό παρελθόν του, να κερδίσει μια δεύτερη ευκαιρία στην υποκριτική και να αναγεννήσει την καριέρα του.

Αυτή η εβδομάδα ήταν μία τρέλα για τον Hamm. "Πρωινό ξύπνημα, έξω όλη μέρα, επιστροφή αργά το βράδυ στο σπίτι". Η ταινία που γυρίζει στο Βανκούβερ –έχει δευτερεύοντα ρόλο και καθυστέρησε να επισκεφθεί το σετ–, το Bad Times at the El Royale, διαδραματίζεται σε ένα ρημαγμένο ξενοδοχείο που βρίσκεται στα σύνορα Νεβάδας-Καλιφόρνιας και ο ίδιος την περιγράφει ως ένα "παράξενο, μοναδικό στο είδος του νουάρ". 

Το σενάριο και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Drew Goddard –έχει γράψει τα σενάρια των Cloverfield, Παγκόσμιος Πόλεμος Z, Η διάσωση και έχει σκηνοθετήσει το Μικρό σπίτι στο δάσος–, ενώ συμπρωταγωνιστές του Hamm είναι οι Chris Hemsworth και Jeff Bridges. "Μπαίνοντας σε μια ταινία στις καθυστερήσεις, πρέπει να αποκτήσεις γρήγορα ρυθμό. Είναι σαν να καβαλάς ένα σταθερό ποδήλατο στο οποίο όμως κάποιος ήδη κάνει πετάλι".

Καθώς βολευόμαστε στο τραπέζι για να πάρουμε πρωινό, ο Hamm χαμογελά και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να μην αφήσει την κόπωση και τη γρίπη να χαλάσουν την καλή του διάθεση. Άλλωστε, πλέον κρατά για τα πάντα μια "στάση ευγνωμοσύνης", όπως το θέτει ο ίδιος, ζει στο εδώ και τώρα, κάνει συνειδητές επιλογές και δεσμεύεται απέναντι σε ανθρώπους και καταστάσεις, αλλά για όλα αυτά θα μιλήσουμε σε δεύτερη φάση. Ούτε καφέ δεν έχουμε πιει ακόμα.

Αφού παραγγείλαμε το πρώτο από τα πολλά φλιτζάνια του φρεσκοκομμένου καφέ που σερβίρει το εστιατόριο, ο Hamm ανακαλεί στη μνήμη του τη ζωή του ως έφηβος. Πήγε γυμνάσιο και λύκειο στο ιδιωτικό John Burroughs School στη γενέτειρά του, το Σεντ Λούις. Με τον τρόπο που μιλάει για τα μαθητικά του χρόνια γίνεται σαφές ότι το JBS έχει καθορίσει σημαντικά το ποιος είναι σήμερα. Θήτευσε εκεί άλλωστε λόγω της μητέρας του Deborah –ήταν η τελευταία της επιθυμία–, που εργάστηκε κυρίως ως γραμματέας και πήρε διαζύγιο από τον πατέρα του Hamm, Dan, όταν εκείνος ήταν μόλις 2 ετών. Έζησε μαζί της μέχρι τα 10 του χρόνια, όταν εκείνη έσβησε χτυπημένη από τον καρκίνο στα 36 της. "Πέθανε τόσο γρήγορα. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου εξαπλώθηκε στο συκώτι και το στομάχι. Ήταν ανεξέλεγκτος, επιθετικός και θανατηφόρος".

Ο Hamm πήγε να μείνει με τον πατέρα του, που είχε επιχείρηση με φορτηγά και δύο κόρες από προηγούμενο γάμο του (η πρώτη του γυναίκα πέθανε από ανεύρυσμα εγκεφάλου). Ο Dan δεν ήξερε πώς να βοηθήσει το γιο του να διαχειριστεί τη θλίψη του θανάτου της μητέρας του για να ξεπεράσει το πένθος. "Ήταν ανίκανος να εκφραστεί συναισθηματικά. Επειδή δεν ήξερε τι να πει, δεν έλεγε απλά τίποτα. Θα μπορούσε να πει κάτι, το οτιδήποτε για να έρθει κοντά με τον άλλο, να δείξει ότι είναι διαθέσιμος αντί να κλειστεί στον εαυτό του και στο δωμάτιό του κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο. Ήταν ένας άντρας που έχασε δύο συζύγους. Ήταν ένας θλιμμένος άντρας. Είχε τα προβλήματά του" εξομολογείται και κάνει μια μικρή παύση. Η σερβιτόρα τοποθετεί μπροστά του ένα πιάτο με scrambled eggs και μπέικον. Καθώς εκείνη απομακρύνεται, ο ίδιος θυμάται: "Τον είδα να καταρρέει σταδιακά". Αλατοπιπερώνει τα αβγά του και συνεχίζει: "Μην ξεχνάς ότι μιλάμε για το 1980 στο Σεντ Λούις, όπου οι άνθρωποι δεν ήταν γενικά στα καλά τους. Να φανταστείς, όταν ήμουν μικρός, μου έδωσαν ένα βιβλίο με τίτλο What to Do When a Parent Dies (Τι να κάνεις όταν ένας γονέας πεθαίνει). "Θα το διαβάσω” σκέφτηκα. "Και ελπίζω να γίνω καλά”". Μόνο που δεν έγινε τελικά.

Δύο χρόνια μετά το θάνατο της Deborah ο Dan θέλησε να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία της και έστειλε το γιο του στο JBS. Ο Hamm ήταν ένας από τους ελάχιστους μαθητές που δεν προέρχονταν από πλούσια οικογένεια. Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που έγινε φίλος με παιδιά από οικογένειες της μεσαίας τάξης, όπως ήταν και η δική του. Οι οικογένειές τους έγιναν και δική του οικογένεια. Οι μητέρες τους και δικές του μητέρες. Ανάμεσά τους ήταν η Maryanne Simmons. "Ο Jon ήταν έξυπνο και αρκετά ώριμο για την ηλικία του παιδί. Είχε δει πράγματα που δεν είχαμε δει. Δεν ένιωσα όμως ότι ήταν θλιμμένος". Θυμάται επίσης ότι "ό,τι έκανε στο Burroughs το έκανε για τη μητέρα του", αλλά και ότι "αγαπούσε πολύ τον πατέρα του". Όταν η Simmons παρακολούθησε για πρώτη φορά το Mad Men, είδε τον Dan Hamm –το χάρισμα, τη θλίψη– στον Don Draper.

Ο Hamm τα πήγε περίφημα στο JBS: Πήρε καλούς βαθμούς, συμμετείχε στις θεατρικές παραστάσεις και έπαιζε στην ποδοσφαιρική ομάδα του σχολείου. Τόσο στο σανίδι όσο και στο γήπεδο, το ορφανό από μητέρα αγόρι και με έναν πατέρα απόντα συναισθηματικά λάτρευε να είναι μέλος μιας ομάδας, να ανήκει κάπου. Το 1989 πέρασε στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, όπου έγινε μέλος της αδελφότητας Sigma Nu. Σ’ αυτή ναι μεν βρήκε τους αδελφούς που δεν είχε ποτέ, αλλά απέκτησε προβλήματα με το νόμο.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, όταν ο Hamm ήταν δευτεροετής φοιτητής, πραγματοποίησε με τα υπόλοιπα μέλη της αδελφότητας μια τελετή μύησης που τους οδήγησε στην απέναντι από το νόμο πλευρά. Αν και τους ασκήθηκε δίωξη για σωματική επίθεση, λίγο καιρό αργότερα οι κατηγορίες αποσύρθηκαν. Αγωγή του 1991 ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο Hamm έβαλε φωτιά στο παντελόνι ενός παιδιού, το κακοποίησε σωματικά και μαζί με τα άλλα "αδέλφια" πέρασαν ένα γάντζο στον καβάλο του και το έσυραν στο δωμάτιο "Party Room" του σπιτιού της Sigma Nu.

Όταν ανέφερα το περιστατικό, το οποίο είχε δημοσιευτεί στις εφημερίδες του Τέξας εκείνης της εποχής και επανεμφανίστηκε στα φώτα της δημοσιότητας το 2015, πρώτα στα ταμπλόιντ και στη συνέχεια στη The Washington Post, ο Hamm εκνευρίστηκε. "Δεν έγιναν έτσι ακριβώς τα πράγματα. Πρόκειται για υπερβολές και κιτρινισμούς. Δε θέλω να δώσω συνέχεια στο θέμα. Καταδικάστηκα για κάτι; Δεν καταδικάστηκα. Βλακωδώς μπλέχτηκα σε μια κατάσταση. Ήταν μεγάλη βλακεία μου και την έχω αφήσει πίσω".

Την ίδια χρονιά ο Dan πέθανε από επιπλοκές που σχετίζονταν με το διαβήτη. Ο Hamm επέστρεψε στο σπίτι για να κηδέψει τον πατέρα του και δε γύρισε ποτέ στο πανεπιστήμιο. "Το ήξερα ότι ο πατέρας μου ήταν άρρωστος. Όταν πέθανε, έπρεπε να συμμαζέψω το χάος στη ζωή μου, να συσπειρώσω τις δυνάμεις μου, να ανακτήσω την ψυχική μου υγεία και να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Είμαι χαρούμενος που τα κατάφερα. Ως έφηβοι, όλοι περνούν ζόρικες καταστάσεις, ειδικά όταν σπουδάζουν, όταν προσπαθούν να βρουν το νόημα της ζωής".

Ο Hamm μετακόμισε στο υπόγειο της ετεροθαλούς αδελφής του και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι. Εργάστηκε ως σερβιτόρος και ως λαντζέρης και βυθίστηκε στην κατάθλιψη. Μέχρι που μια μέρα άδραξε την ευκαιρία: Διάβασε στην τοπική εφημερίδα για μια σειρά ανοιχτών ακροάσεων που διοργάνωνε στην πόλη μια θεατρική ομάδα. Μην έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνει, πήγε στην οντισιόν και κέρδισε ένα ρόλο στο Όνειρο θερινής νυκτός. Μετά από μια παράσταση τον πλησίασε ένα μέλος του θεατρικού τμήματος του πανεπιστημίου: "Ποιος είσαι; Γιατί δεν είσαι μαζί μας στο θεατρικό τμήμα; Θα ήθελα να συμμετάσχεις σε κάποιες παραστάσεις μας. Έλα να περάσεις από ακρόαση για μια υποτροφία". Ο Hamm ακολούθησε τη συμβουλή του και πράγματι κέρδισε την υποτροφία ή, όπως ο ίδιος το έθεσε, "με επέλεξαν". Άρχισε λοιπόν να σκέφτεται ότι από τη στιγμή που του δινόταν η ευκαιρία να παίζει τόσο συχνά στο θέατρο μάλλον θα έπρεπε να γίνει ηθοποιός για να βγάζει τα προς το ζην.

Πώς ένας τύπος από το Μιζούρι χωρίς διασυνδέσεις στο Χόλιγουντ θα μπορούσε να κάνει καριέρα ως ηθοποιός; Ο Hamm δεν είχε ιδέα. Κι ενώ το θέμα της υποκριτικής απασχολούσε σοβαρά το μυαλό του, έγινε δεκτός στο JBS ως καθηγητής υποκριτικής. Το έκανε για ένα χρόνο, μέχρι που με τη βοήθεια και την ενθάρρυνση ενός μέντορά του από το Πανεπιστήμιο του Μιζούρι αποφάσισε να μετακομίσει στο Λος Άντζελες.

Αυτή την κίνηση την είχε ονειρευτεί πολλές φορές από τότε που είχε ταξιδέψει εκεί με τη μητέρα του για να επισκεφθούν την αδελφή της. Ήταν 9 ετών. Η θεία του είχε πισίνα κάτω από τον καυτό ήλιο και με θέα στον ωκεανό. Έμεινε μία εβδομάδα μαζί της και επισκέφθηκε θεματικά πάρκα και λούνα παρκ. Ήταν φανταστικά! Ήταν το τελευταίο μεγάλο ταξίδι με τη μητέρα του. Γιατί να μην ήθελε λοιπόν να επιστρέψει στο Λος Άντζελες;

Ο Hamm ήταν 25 όταν ξεκίνησε να κατευθύνεται προς τα δυτικά. "Είχα ένα Toyota Corolla του 1986" θυμάται. "Ήταν σαράβαλο". Πριν εγκαταλείψει το Μιζούρι, αποχαιρέτησε όλες τις οικογένειες των φίλων του που τον είχαν κατά κάποιον τρόπο σαν γιο τους. Η Simmons δε δυσκολεύεται να ανασύρει στη μνήμη της εκείνη τη στιγμή. Τον αγκάλιασε σφιχτά, του έδωσε 100 δολάρια και, καθώς τον έβλεπε να απομακρύνεται, έκλεισε τα μάτια της και η ανάσα τής κόπηκε για μερικά δευτερόλεπτα. Ίσως γιατί βαθιά μέσα της ένιωθε ότι, όσο μακριά κι αν πήγαινε από το Μιζούρι, δε θα μπορούσε να ξεφύγει ποτέ από τις δυσκολίες που τον είχαν σημαδέψει. Για τον Hamm, πάλι, τα πράγματα ήταν διαφορετικά: Δεν επρόκειτο για φυγή, αλλά για "αλλαγή σελίδας" προκειμένου να επανεφεύρει τον εαυτό του, το μέλλον του.

Το Corolla είχε χαλασμένη ασφάλεια. Αν δε λειτουργούσε η θέρμανση, το αυτοκίνητο υπερθερμαινόταν. Κι έτσι, ο Hamm ταξίδεψε με το ζεστό αέρα να φυσάει το πρόσωπό του. Έφτασε στο Λος Άντζελες κι έμεινε στο σπίτι της θείας του για έξι μήνες.

Αγωνίστηκε σκληρά για να τα βγάλει πέρα. Ήταν πρόθυμος να κάνει οποιαδήποτε δουλειά προκειμένου να πληρώσει τους λογαριασμούς του, ακόμη και να εργαστεί ως σκηνογράφος σε ταινίες soft πορνό. "Βρήκα αυτή τη δουλειά από την κοπέλα ενός φίλου μου, που ήταν η θεατρική παραγωγός μας στις παραστάσεις στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι. Ήταν εργασιομανής. Έκανα παρέα μαζί της και με έναν άλλο φίλο μας από το πανεπιστήμιο. Κανείς μας δεν είχε χρήματα. Σκεφτόμουν: "Χρειάζομαι μια δουλειά επειγόντως”. Εκείνη μου πρότεινε να κάνω τη δική της δουλειά, μιας και ήθελε να παραιτηθεί. "Δεν είναι δύσκολη και ψάχνουν κόσμο, απλά εγώ δεν την παλεύω άλλο”. "Ωραία, μέσα είμαι” της είπα. Μου εξήγησε ότι πρόκειται για μια εταιρεία παραγωγής soft ταινιών πορνό, μου έμαθε όλα όσα θα έπρεπε να ξέρω και να έχω μαζί μου για να κάνω σωστά τη δουλειά μου και με συμβούλευσε να κάνω πάντα ό,τι μου ζητούν, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Πήγα λοιπόν την επόμενη Δευτέρα και τους είπα: "Είμαι ο νέος σας σκηνογράφος”. Αλήθεια, κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί μου". Κι αν κάποιος νομίζεις ότι είναι σκανδαλιστικό για κάποιον να δουλεύει σε ροζ ταινίες, ο Hamm επιμένει ότι κάνει λάθος. Είναι απλά βαρετό.

Το 1997 "τον επέλεξαν για ακόμη μία φορά". Αφορμή στάθηκε η γνωριμία του με την Jennifer Westfeldt, που ανέβαζε τη θεατρική παράσταση Kissing Jessica Stein στη Νέα Υόρκη και ο Hamm σκέφτηκε ότι μπορεί να έχει κάποιο ρόλο γι’ αυτόν. Χωρίς να γνωρίζει ποιος ακριβώς θα ήταν ο ρόλος, δέχτηκε αμέσως να περάσει από οντισιόν, ακόμα και να παίξει χωρίς να πληρωθεί. Ήταν διατεθειμένος να κάνει τα πάντα. Ευτυχώς για εκείνον δε χρειάστηκε να θυσιάσει το μισθό του. Πήρε το ρόλο και φυσικά πληρώθηκε γι’ αυτόν. Ο Hamm και η Westfeldt δεν αγνόησαν την ερωτική έλξη που υπήρχε μεταξύ τους και κατέληξαν πολύ σύντομα να συγκατοικούν.

Σταδιακά ο Hamm ξεκίνησε να αναλαμβάνει μικρούς ρόλους, όπως εκείνος στη θρυλική αμερικανική τηλεοπτική σειρά Ally McBeal, αλλά έβγαζε μετά βίας τα προς το ζην ως ηθοποιός. Όταν μετά από μια ακρόαση του είπαν ότι δεν πήρε το ρόλο γιατί έδειχνε πολύ μεγάλος, το πρακτορείο έλυσε τη συνεργασία μαζί του. Απογοητευμένος και στο κατώφλι των 30, ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει την υποκριτική, μέχρι που έμαθε για μια ακρόαση για μια νέα τηλεοπτική σειρά του AMC με τίτλο Mad Men.

Δεδομένου ότι ο κεντρικός ήρωας θα ήταν εσωστρεφής, βαρύς και θα κουβαλούσε ένα μυστηριώδες παρελθόν στην πλάτη του, που θα αποκαλυπτόταν σταδιακά με το πέρασμα των επεισοδίων και των σεζόν, ο δημιουργός του σόου Matthew Weiner δεν ήθελε έναν αναγνωρίσιμο ηθοποιό. Αναζητούσε έναν ταλαντούχο άγνωστο, κάποιον που να μην είναι δημόσιο πρόσωπο και που θα μπορούσε να δώσει σάρκα και οστά στην ιστορία του Don Draper. Βέβαια, το να ξεκινάς μια σειρά χωρίς ένα μεγάλο όνομα να πρωταγωνιστεί ήταν τεράστιο ρίσκο. Γι’ αυτό, ο ηθοποιός που θα αναλάμβανε να κρατήσει το ρόλο θα έπρεπε να μπορεί να τον φέρει εις πέρας μέχρι τέλους. Ο Hamm πέρασε από πέντε, έξι, επτά, ίσως οκτώ οντισιόν, με αποτέλεσμα να έχει διαβάσει και αποστηθίσει σχεδόν κάθε ατάκα του πιλοτικού σεναρίου. Κι όμως, κανείς δεν του έδινε το πράσινο φως. Η μοναδική επιφύλαξη του Weiner ήταν ότι ο Hamm έπασχε κατά κάποιον τρόπο "από την ασθένεια από την οποία πάσχουν οι πρωταγωνιστές ηθοποιοί της τηλεόρασης, οι οποίοι διαθέτουν μια ακαταμάχητη γοητεία και μια υποβόσκουσα ένταση που δε φαινόταν αυθεντική σε αρκετές σκηνές". Παρά τις δεύτερες σκέψεις που είχε τότε, ο Weiner αναφέρει σήμερα: "Για μένα ο Hamm ήταν ο κατάλληλος για το ρόλο. Είχε την ευαισθησία και την ευφυΐα που θέλαμε, ενώ φαινόταν ότι ήταν πληγωμένος".

Από την άφιξή του στον Καναδά πριν από λίγες ημέρες μέχρι σήμερα ο Hamm έχει διαρκή γυρίσματα για το Bad Times at the El Royale και την πρώτη σκηνή, που λαμβάνει χώρα στο λόμπι του ξενοδοχείου. "Γίνεται χαμός" μου εξηγεί και συνεχίζει: "Κόσμος έρχεται, κόσμος φεύγει και, επειδή είναι off-season περίοδος, το ξενοδοχείο είναι σκοτεινό. Κανείς δεν είναι αυτός που λέει ότι είναι". Ο Hamm ενσαρκώνει έναν τύπο που πουλάει ηλεκτρικές σκούπες, αλλά, καθώς ξετυλίγεται η ιστορία, αποκαλύπτονται πολύ περισσότερα για εκείνον που δεν έχουν να κάνουν με το ταλέντο του στις πωλήσεις. Κάπως σαν τον Don Draper δηλαδή, αλλά και τον Will, τον ήρωά του στη Nostalgia, όπως επίσης και τον Mason Skiles στη Βηρυτό.

Όταν του αναφέρω ότι οι πιο συναισθηματικές και συγκινητικές του εμφανίσεις επί της οθόνης ήταν ανέκαθεν ήρωες που έρχονταν αντιμέτωποι με τα συντρίμμια και την πραγματικότητα του παρελθόντος τους –πάρε για παράδειγμα τον Draper και τον Skiles–, ο Hamm χαρακτηρίζει τις ομοιότητες προβλέψιμες. "Αν είσαι ένας γοητευτικός λευκός άντρας, σε επιλέγουν συνήθως για ρόλους αρρενωπών ηρώων, ώστε το αποτέλεσμα να είναι πειστικό και αληθοφανές στο κοινό. Ευτυχώς στην περίπτωσή μου μου δόθηκε η δυνατότητα να παίξω ενάντια σ’ αυτό το κλισέ, είτε κρατώντας το ρόλο του τρελού στις Φιλενάδες είτε του ηλίθιου στο 30 Rock". Γεμίζει το φλιτζάνι του με καφέ για τέταρτη φορά και συνεχίζει: "Ο κοινός τόπος για τον Draper και τον Skiles αλλά και η απάντηση στο γιατί κάποιοι γίνονται αλκοολικοί είναι ότι έχουν ανάγκη φαρμακευτικής αγωγής για να απαλύνουν τον πόνο που αισθάνονται στο σώμα, το πνεύμα ή στην ψυχή τους. Μόνο που, αντί να καταφύγουν σε κάποιον ειδικό, επιλέγουν να αυτοθεραπευτούν μέσω του ποτού".

Σχετικά με την κατάρρευσή του το 2015 –αποτοξίνωση, χωρισμός με τη Westfeldt, φινάλε για το Mad Men– ο Hamm αρκείται στο εξής: "Βίωσα πολλές αλλαγές στη ζωή μου, πολλές εναλλαγές προτεραιοτήτων. Δε νομίζω ότι ήταν συνειδητές επιλογές και κινήσεις, ήταν όμως σίγουρα απαραίτητες. Ήταν δύσκολες και ακόμα και σήμερα με στοιχειώνουν με πολλαπλούς τρόπους". Δεν είναι διατεθειμένος να μπει σε λεπτομέρειες για το πώς όλες αυτές οι προσωπικές και οδυνηρές στιγμές τον άλλαξαν. "Το καλό, το κακό ή το αδιάφορο είναι εφήμερο. Γι’ αυτό, κάτσε και ζήσ’ το, σύντομα θα αποτελεί παρελθόν". Ο άνθρωπος που έβγαλε τα προς το ζην παίζοντας προβληματικούς ήρωες, κατατρεγμένους από τα φαντάσματα του παρελθόντος και με τις πληγές τους ανοιχτές, μου εξομολογείται πως είναι μεγάλος υποστηρικτής της φράσης του Σωκράτη "Ο ανεξέταστος βίος είναι αβίωτος", χωρίς ωστόσο να έχει καμία διάθεση για περαιτέρω ανάλυση. Τουλάχιστον όχι τη δεδομένη στιγμή, όχι εδώ, πάνω από ένα μισοφαγωμένο πιάτο με αβγά και μπέικον και με ένα δημοσιογράφο απέναντί του. "Για μένα είναι σημαντικό η προσωπική μου ζωή να είναι προσωπική και να τη μοιράζομαι μόνο με τους κοντινούς και αγαπημένους μου ανθρώπους" υπογραμμίζει ενώ ζητάει το λογαριασμό. "Διαφορετικά, ποιος είμαι;".

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr