Κάπως έτσι θα τελειώσει το La Casa de Papel

Όποιος πιστεύει ότι το πρώτο μέρος της 5ης και τελευταίας σεζόν του La Casa De Papel που κυκλοφορεί αύριο στο Netflix δε θα μας αφήσει σε αυτό που λένε οι φίλοι μας οι ξένοι cliffhanger, μάλλον είναι υπεραισιόδοξος. Μέχρι στιγμής, το σασπένς και η ανατροπή της ανατροπής είναι το κύριο χαρακτηριστικό της σειράς, οπότε είναι σχεδόν αναμενόμενο ότι μέχρι την κυκλοφορία του δεύτερου μέρους που θα ρίξει οριστικά αυλαία, θα καθόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα.

Ή και όχι, γιατί διαβάσαμε τις συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών της Alvaro Mortes (Professor), Pedro Alonso (Berlin), Luka Peros (Marseille) και του δημιουργού της, Alex Pina στο Esquire Middle East και μέσα από τις ατάκες τους εκμαιεύσαμε μπόλικο υλικό, εξηγήσεις και στοιχεία για το τέλος της. O τελευταίος σαφέστατα, είναι ο πιο αποκαλυπτικός από όλους.

Ιδού:

Alvaro Morte

"Στην πρώτη οντισιόν μπήκα μέσα και έκανα τον George Clooney στο Ocean's Eleven. Η ερμηνεία ήταν όλο αυτοπεποίθηση και 'Έι παιδιά, θα ταρακουνήσουμε το σύμπαν'. Κάναμε εκείνη την πρώτη σκηνή της τάξης με εμένα να εξηγώ το σχέδιο, με σταμάτησαν και μου είπαν: 'Εντάξει Álvaro, μας αρέσει πολύ, αλλά χρειαζόμαστε να βρεις την αλλόκοτη πλευρά αυτού του τύπου'. Την αλλόκοτη τι; Έλα τώρα.' Αλλά μου εξήγησαν ότι ο καθηγητής ήταν το αντίθετο του Σούπερμαν".

"Με τον Σούπερμαν, υπάρχουν δύο χαρακτήρες. Υπάρχει ο Σούπερμαν, ο πραγματικός, και στη συνέχεια ένας δεύτερος που εφηύρε, ο Clark Kent. Με τον Professor, θέλαμε να είναι το αντίθετο. Είναι ο Clark Kent, αλλά μερικές φορές πρέπει να συμπεριφέρεται σαν Σούπερμαν. Ο καθηγητής, όσο κατεστραμμένος και σπασίκλας και αν είναι σα χαρακτήρας, προέκυψε με έμπνευση από τον κόσμο των υπερήρωων χωρίς να περιορίζεται στο alter ego του Ανθρώπου από Ατσάλι. Επιβλέπει τη ληστεία από τη σκοτεινή 'ντουλάπα' του, όπως ο Batman στο Batcave του.

Έχει ένα περίεργο, μυστηριώδες παρελθόν, όπως ο Wolverine από τους X-Men. Συνδέεται με όλα αυτά, αλλά παραμένει ξεχωριστός και περίεργος. Είναι ένας τύπος που είναι δύσκολο να εκφράσει τα συναισθήματά του στις σχέσεις του. Δεν είναι καλός σε τίποτα από αυτά, αλλά εξακολουθεί να είναι χαρισματικός. Αν αυτό είναι αρκετό για να κάνει κάποιους σπασίκλες στον κόσμο να αισθάνονται λιγάκι ήρωες κατά καιρούς, είμαι πραγματικά χαρούμενος."

TAMARA ARRANZ/NETFLIX

Pedro Alonso

"Στην πέμπτη σεζόν, οι σεναριογράφοι προσπάθησαν να συνδυάσουν και τις δύο πλευρές, τη φωτεινή και τη σκοτεινή πλευρά του Berlin. Ήταν εντελώς αχόρταγοι. Στην αρχή, σκέφτηκαν, 'λοιπόν, ας φτιάξουμε μια ιστορία ληστείας". Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Μετά είπαν: 'Λοιπόν, ας το κάνουμε αστυνομική ιστορία". Ούτε αυτό ήταν αρκετό. Και μετά, στην πέμπτη σεζόν, το έκαναν πολεμική ιστορία. Προσπαθούν να βρουν ερεθίσματα για να απογειώσουν τους χαρακτήρες. Είναι μια προσπάθεια συνεχούς ανανέωσης, έτσι ώστε τίποτα να μην ξεθυμαίνει ποτέ."

Luka Peros

"Δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει. Όταν το διαβάζεις, είσαι του στυλ 'εντάξει, ίσως πεθάνω τώρα. Θα πεθάνει αυτός ο χαρακτήρας ή θα φιληθούν; Και αν φιληθούν, θα σκάσει βόμβα αμέσως μετά;' Σε αυτήν τη σειρά, όλα είναι πιθανά. Πολλές φορές πήγαιναν προς μία κατεύθυνση και μετά δεν ήταν ευχαριστημένοι με αυτό, και έκαναν ξανά γυρίσματα με αυτούς τους ηθοποιούς χωρίς να το πουν σε εμάς τους υπόλοιπους. Μετά, το βλέπεις και λες, περίμενε, αυτό δεν ήταν στο σενάριο. Πότε το σκέφτηκαν;"

>Διάβασε ακόμη: Οι νέοι χαρακτήρες που έρχονται στο La Casa De Papel

Alex Pina

"Ξαφνικά, μας τηλεφώνησε το Netflix και μας ρώτησε αν υπάρχει περισσότερο υλικό να αφηγηθούμε. Είπα ότι ενώ έπρεπε να τελειώσουμε το δεύτερο μέρος με αυτόν τον τρόπο, έχουμε όντως περισσότερες ιστορίες να πούμε και πιστεύαμε ότι η πλοκή θα μπορούσε να προσεγγίσει μεγαλύτερο κοινό ακόμα και αν ήταν πολύ 'ισπανική'. Κατά κάποιο τρόπο, ήταν μία αίσθηση ανακούφισης και παρόλο που μας δημιούργησε πολύ άγχος ως συγγραφείς, μας βοήθησε να ξεπεράσουμε μία μεγάλη θλίψη γιατί νιώσαμε ότι είχαμε κάτι να πούμε. Αποδόθηκε δικαιοσύνη όταν μας τηλεφώνησε το Netflix"

"Πάντα θα μετανιώνουμε για πράγματα, επειδή παίρνουμε συνεχώς πολλές γρήγορες αποφάσεις. Πήραμε την πολύ σημαντική απόφαση να σκοτώσουμε ένα θεμελιώδη χαρακτήρα όπως ο Berlin και ίσως να μην το κάναμε αν γνωρίζαμε ότι η σειρά θα συνεχιζόταν. Αλλά στην πραγματικότητα, νομίζω ότι η σειρά λειτούργησε καλά με τις αποφάσεις που πήραμε. Νομίζω ότι πάντα μπορείς να παίρνεις κακές αποφάσεις, αλλά δε μετανιώνω για τίποτα. Στο τέλος άλλωστε, η σειρά είναι το άθροισμα όλων των αποφάσεών σου, των καλών και των κακών, και αυτό είναι το DNA σου".

TAMARA ARRANZ/NETFLIX

"Πριν από 15 χρόνια στην Ισπανία, η μυθοπλασία βασιζόταν σε άγραφους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους δε μπορούσες ποτέ να σκοτώσεις τον πρωταγωνιστή σου. Ο θεατής ήξερε όταν αντιμετώπιζε έναν κίνδυνο, για παράδειγμα, αν κρεμόταν από ένα σχοινί που σιγά σιγά λύνεται, ότι δεν πρόκειται να σκοτώσεις το χαρακτήρα του, επειδή είχε έναν φύλακα άγγελο. Κατά κάποιο τρόπο, η τηλεόραση συνήθιζε να λέει: 'Όχι, ηρέμησε, αυτό είναι για να ζήσεις το αίσθημα του θανάτου χωρίς το θάνατο'."

>Διάβασε ακόμη: Όλα όσα γνωρίζουμε για την 5η σεζόν του La Casa de Papel

"Τώρα βιώνουμε το αίσθημα του θανάτου με το θάνατο και είναι πολύ πιο διεγερτικό για τον θεατή να γνωρίζει ότι ο χαρακτήρας μπορεί να πεθάνει. Υπάρχει μεγαλύτερη αγωνία για το θεατή. Αυξάνουμε τα επίπεδά της και το ταξίδι που κάνει βλέποντας τηλεόραση είναι πιο κοντά σε ένα πραγματικό ταξίδι, σε πραγματικά συναισθήματα. Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό του γιατί υπάρχουν κάποιες σειρές που δημιουργούν φανατισμό-φαινόμενο. Έχει να κάνει με το πόσο ζωντανά μπορείτε να τους εντάξετε σε αυτό το ταξίδι και το ταξίδι του θανάτου είναι ένα καθαρτικό ταξίδι. Αυτό είναι το γνήσιο δράμα."

"Συνήθως αυτό που ξέρουμε είναι το τέλος. Αλλά στην περίπτωση του πέμπτου μέρους, αυτό που συνέβη είναι ότι, στα τελευταία κεφάλαια, συνειδητοποιήσαμεπως ό,τι είχαμε σχεδιάσει δε λειτουργούσε στην πραγματικότητα και έπρεπε να αλλάξουμε ριζικά το τελευταίο κεφάλαιο. Με άλλα λόγια, αλλάξαμε όλα όσα είχαμε στο μυαλό μας για το πώς τελείωνε η ληστεία επειδή δε μας έκανε. Χρειάστηκαν 33 (!) εκδοχές για να την ολοκληρώσουμε όντως."

"Αισθανόμασταν ένα κενό όταν τελειώσαμε. Είχαμε έρθει για να αφηγηθούμε την ιστορία μίας ληστείας και το κάναμε. Ήταν πολύ αγχωτικό να γράψω αυτά τα 15 επεισόδια, διάρκειας 70 λεπτών το καθένα και να τα γυρίσω σε 5-6 μήνες. Στο τέλος ένιωθα ανακούφιση γιατί ποτέ δεν είχα γράψει ή γυρίσει τόσο γρήγορα".

TAMARA ARRANZ/NETFLIX

"Νομίζω ότι είχαμε πάντα ένα φόβο ότι η σειρά θα φθαρεί και θα υποτιμηθεί, όσο συνεχίζαμε να γυρίζουμε περισσότερες σεζόν. Πάντα πιστεύαμε ότι έπρεπε να σταματήσουμε όταν ήταν στο απόγειό της, στη "χρυσή εποχή" της. Φαινόταν ότι αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνουμε."

"Πιστεύω ότι η πέμπτη σεζόν είναι η πιο 'σκληρή' από οποιαδήποτε άλλη που έχουμε κάνει - για πολλούς λόγους, κυρίως, λόγω των επιπέδων που φτάσαμε να ταλαιπωρήσουμε την ομάδα του Professor. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι ο θεατής θα φτάσει στα όριά του από αγωνία και άγχος. Και αυτό μας επιτρέπει επίσης να ανατινάξουμε τα πάντα σε μεγάλα κομμάτια, τα πράγματα που κάναμε στο παρελθόν μας επέτρεψαν να τα ανατινάξουμε. Ήταν πραγματικά δύσκολο για εμάς να την τελειώσουμε έτσι, αλλά, από την άλλη, είναι ένα είδος επιβράβευσης το ότι η σειρά κλείνει σωστά με την καλύτερη σεζόν της μέχρι τώρα."

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr