Jeremy Podeswa: Ο άνθρωπος που σκηνοθετεί όλες τις σειρές που αγάπησες

O διάσημος σκηνοθέτης της αμερικανικής τηλεόρασης Jeremy Podeswa θα πει σε εξομολογητικό τόνο "Από μία απλή οικογενειακή στιγμή στο Six Feet Under μέχρι κάποια επική μάχη στο Game of Thrones, αυτό που με ενδιαφέρει είναι η αλήθεια".  

Εμπλέκομαι και στην παραμικρή λεπτομέρεια, έτσι ώστε να μπορέσω να πιάσω την ατμόσφαιρα

"Μου αρέσει να περπατάω στο μέρος όπου θα γυριστεί η σκηνή, να μιλάω με το διευθυντή φωτογραφίας, να εμπλέκομαι και στην παραμικρή λεπτομέρεια, έτσι ώστε να μπορέσω να πιάσω την ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα. Στη σκηνή του Dragonpit, στο τελευταίο επεισόδιο του τελευταίου κύκλου, εκεί όπου πολλοί από τους βασικούς χαρακτήρες του Game of Thrones βρίσκονται όλοι μαζί για πρώτη φορά, επέμεινα να κάνουμε πρόβες λες και επρόκειτο να παίξουν σε θέατρο" συνεχίζει με μια πηγαία άνεση μιλώντας για το μεγαλύτερο ποπ φαινόμενο της δεκαετίας.

Καλεσμένος της ακαδημίας SAE Athens, έχει προσέλθει στο χώρο του masterclass ντυμένος με ολόμαυρο μοτίβο, παρέα με το αψεγάδιαστο κούρεμά του. Παρ’ όλα αυτά, δείχνει απλός, ανθρώπινος. Με ένα στυλ που προδίδει ίσως την κινηματογραφική του προϋπηρεσία, ίσως άνεση και μεγάλη αυτοπεποίθηση ή ίσως ένα τρομερό coolness, κάτι πολύ χαρακτηριστικό στους ανθρώπους με καταγωγή από τον Καναδά.

Six Feet Under, Carnivàle, Nip/Tuck, Rome, Dexter, The Tudors, The Pacific, Boardwalk Empire, The Borgias, Homeland, The Walking Dead, True Detective, Game of Thrones. Μεταξύ μας τώρα, αν κι εσύ είχες προταθεί για βραβείο Emmy, ενώ παράλληλα είχες το προαναφερθέν βιογραφικό, δε θα ένιωθες (πολύ) σίγουρος για τον εαυτό σου;

Τη σκηνοθετική του καριέρα την ξεκίνησε στο σινεμά με συμμετοχή σε σημαντικά φεστιβάλ, όπως το Sundance και του Βερολίνου. Τον κέρδισε όμως η μικρή οθόνη. "Τα πέτρινα χρόνια γύριζαν μόνο σειρές με γιατρούς, μπάτσους και δικηγόρους. Στις αρχές του 2000 όμως τα ιδιωτικά δίκτυα άρχισαν να αναζητούν δημιουργούς με όραμα και ύστερα προσανατολίστηκαν προς τους auteurs. Ήμουν εκεί όταν η τηλεόραση άρχισε να αλλάζει, από τις πρώτες κιόλας ημέρες του ΗΒΟ".

Η "ελληνική" κινηματογραφική απόπειρα

Το 2007, ύστερα από μια θαρραλέα και απρόσμενη επιλογή κι ενώ είναι περιζήτητος από τα τηλεοπτικά στούντιο, βρίσκεται να σκηνοθετεί ξανά μια κινηματογραφική ταινία. Ο τίτλος της; Fugitive Pieces (Συντρίμμια ψυχής), μια ιστορία που καταπιάνεται με το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την πιο φριχτή του στιγμή: το ολοκαύτωμα των Εβραίων.

Μάλλον καθόλου τυχαία επιλογή θέματος, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πατέρας του Podeswa ήταν ο μοναδικός επιζών της οικογένειας από τη θηριωδία των ναζί. Μάλιστα, ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στην Ελλάδα δίνοντας τη δυνατότητα στο σκηνοθέτη να έρθει σε επαφή με τη σκηνή της χώρας μας.

"Είδα πολλές ελληνικές ταινίες εκείνη την περίοδο. Και μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Έψαχνα τους σωστούς ανθρώπους για την ταινία μου, γιατί, σε αντίθεση με την τηλεόραση, όταν αναλαμβάνεις μια ταινία πρέπει να ξεκινήσεις από το μηδέν, τίποτα δεν είναι στρωμένο, τίποτα δεν είναι έτοιμο.

Έχω να πω δε ότι οι Έλληνες αντιδρούν πολύ καλά όταν πρόκειται να δουλέψουν σε κάτι "καλλιτεχνικό”. Μου έδωσαν την αίσθηση πως απολαμβάνουν να δουλεύουν σε κάτι που έχει ένα όραμα από πίσω του.

Aυτά ήταν τα ακριβή λόγια του. Φράσεις που φάνηκε να ευχαριστούν και να γεμίζουν ελπίδα –και λίγη περηφάνια– το νεαρό κοινό κινηματογραφιστών που τον παρακολουθεί με κομμένη σχεδόν την ανάσα.

H συνεργασία με τον Martin Scorsese

"Ξεκίνησα να δουλεύω το σόου χωρίς να έχω δει καν τον "πιλότο”". Δύσκολο και άβολο να ξεκινάς κάτι χωρίς να ξέρεις ούτε καν πώς μοιάζει, σωστά; Αυτό είναι μάλλον όμως μια μικρή λεπτομέρεια σε σχέση με το να αναλαμβάνεις το Boardwalk Empire από τα χέρια του Martin Scorsese.

"Αρχικά δεν ήθελε να το δει κανείς. Δεν μας έδινε ούτε DVD ούτε τίποτα. Τελικά όμως, και ευτυχώς για εμάς, δέχτηκε να γίνει ένα screening στο γραφείο του". Την ώρα που αφηγείται την ιστορία μοιάζει να βιώνει ξανά το δέος της στιγμής, καθώς γουρλώνει λίγο τα μάτια του. "Ήταν εκπληκτικός, μια πραγματική εγκυκλοπαίδεια του σινεμά, ξέρει τα πάντα γύρω από τη δουλειά του και ιδιαίτερα γύρω από τις μαφιόζικες ταινίες. Εκείνες οι ώρες που συζητήσαμε μαζί πρέπει να ήταν το καλύτερο masterclass της ζωής μου" εξομολογείται φέρνοντας στο νου το θρυλικό σκηνοθέτη να αγορεύει με τη χαρακτηριστική νεοϋορκέζικη προφορά του.

Πρέπει να βρεις το δικό σου δρόμο, ακόμα κι όταν πατάς πάνω στα χνάρια που έχει αφήσει ο Martin Scorsese

"Μετά όμως άρχισαν τα δύσκολα: Ο Martin είχε 30 ημέρες και 30 εκατ. δολάρια για να γυρίζει ένα επεισόδιο, ενώ εμείς 10 ημέρες και 8 εκατ. δολάρια..." συνεχίζει προσγειώνοντας τους πάντες στη δύσκολη πραγματικότητα των τηλεοπτικών γυρισμάτων, όπου η ζωή δε σου χαρίζεται αν δε σε λένε Scorsese. "Αρχικά είχα πελαγώσει. Δεν ήξερα πώς μπορείς να συνεχίσεις κάτι από εκεί που το άφησε ο Martin. Όμως άκουσα τη συμβουλή ενός παραγωγού. "Μην ξεχάσεις ποιος το έκανε, αλλά μη δίνεις και τόση σημασία σ’ αυτό” μου είχε πει. Σπουδαία συμβουλή, έτσι;" λέει βάζοντας τα γέλια, εμφανώς αναλογιζόμενος παράλληλα το τέλμα στο οποίο είχε βρεθεί. "Τελικά, κατά κάποιον περίεργο τρόπο αυτό με βοήθησε να ξεκολλήσω και να ελευθερωθώ. Γιατί πρέπει να βρεις το δικό σου δρόμο, ακόμα κι όταν πατάς πάνω στα χνάρια που έχει αφήσει ο Martin Scorsese".

Στον κάπως χαμηλό φωτισμό της αίθουσας ο Jeremy Podeswa θυμίζει καλεσμένο από κάποιο αμερικανικό βραδινό σόου. Καθόλου σφιγμένος, με ένα υπόγειο χιούμορ και ιδιαίτερα δεκτικός σε οποιαδήποτε ερώτηση. Κάθεται τόσο ήρεμος –εκτός από μια στιγμή που παρακάλεσε να μην τον βιντεοσκοπούν με τα κινητά–, που σε βάζει σε σκέψεις: Είναι άραγε τόσο χαλαρός ή μπορεί να έχει στιγμές στα γυρίσματα που ξεσπάει σαν καταιγίδα;

"Οφείλεις να λειτουργείς ως εξισορροπιστής ανάμεσα σε όλους τους συμμετέχοντες. Να πιστεύεις στο εσωτερικό σου βαρόμετρο. Να είσαι ένας ανιχνευτής ψεύδους"

"Γιατί, αν κάτι φανεί ψεύτικο σ’ εσένα, σίγουρα θα χτυπήσει πολύ άσχημα στο θεατή" λέει ψύχραιμα, αν και εκείνη την ώρα μάλλον μοιράζει απλόχερα εμπειρία χρόνων από τις κορυφαίες σειρές του κόσμου. "Όταν γυρίζαμε το Rome, θέλαμε ο θεατής να βιώσει στο πετσί του αυτή την άγρια εποχή και όχι απλά να παρακολουθήσει μια σειρά με τηβέννους, σανδάλια και σπαθιά" συνεχίζει για να εξηγήσει τη δική του μέθοδο για "μεγάλη" τηλεόραση. "Με ενδιαφέρει η πραγματική συγκίνηση, η πραγματική ανθρωπιά, ακόμα και σε μια πανάκριβη πολεμική σειρά με πρωταγωνιστή τον Tom Hanks, όπως το Pacific. Είμαι ο πρώτος θεατής αυτού που δημιουργώ. Αν χαθώ εγώ, τότε είναι πολύ πιθανό να χαθεί μέσα σ’ αυτό και το κοινό".

Τα επόμενα σχέδια

Η άποψή του για το μέλλον της τηλεόρασης είναι αισιόδοξη, αφού έχει την αίσθηση ότι όλες αυτές οι καινούριες πλατφόρμες που έχουν εμφανιστεί (βλ. Netflix, Hulu, Amazon) είναι διψασμένες για νέο υλικό, κάτι που σε απλά μαθηματικά σημαίνει πως όποιος έχει μια πρωτότυπη ιδέα έχει καλές πιθανότητες να καταφέρει να ξεχωρίσει στο σημερινό τηλεοπτικό τοπίο που αλλάζει συνεχώς. "Ζούμε συναρπαστικές στιγμές για την τηλεόραση" σημειώνει λίγο πριν κλείσει το masterclass.

Όσο για το δικό του μέλλον; Δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρει να κάνει τίποτα που πηγαίνει κόντρα στα ιδεολογικά του πιστεύω, όσα κι αν είναι τα λεφτά. "Δε θέλω να φέρω κάτι στον κόσμο που δεν το πιστεύω. Αν με ρωτάτε τι θα ήθελα, θα σας έλεγα το The Handmaid’s Tale, μια σειρά που στηλιτεύει τη θεοκρατία, το ρατσισμό, τις διακρίσεις ανάμεσα στα δύο φύλα. Ναι, αυτό θα ήθελα να το φέρω στον κόσμο μας" κλείνει το λόγο του δείχνοντας πόσο πραγματικά cool και γεμάτος εμπειρίες άνθρωπος είναι, αφού επιλέγει οι τελευταίες του δημόσιες λέξεις επί ελληνικού εδάφους να έχουν να κάνουν με τη δουλειά κάποιου άλλου.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr