Φτώχεια, ανισότητα και κορονοϊός στις ΗΠΑ

Υπάρχει επίσης το αντίστροφο: η φτώχεια και η ανισότητα μπορούν να δώσουν απαντήσεις και αποτελέσματα σχετικά με την πανδημία. Η επιδημιολογία είναι το κατάλληλο μέρος για να αναζητήσετε τη θεωρία και τα στοιχεία σχετικά με αυτό. Ωστόσο τις λέξεις "φτώχεια" και "ανισότητα" είναι πολύ δύσκολο να τις βρεις στα κλασικά επιδημιολογικά κείμενα ή στα τυποποιημένα μοντέλα που χρησιμοποιούνται για την κατανόηση και την πρόβλεψη της εξάπλωσης λοιμώξεων στους ανθρώπους. Η βιβλιογραφία στις κοινωνικές επιστήμες, ωστόσο, προτείνει πολλούς τρόπους με τους οποίους οι κοινωνικοοικονομικές μεταβλητές αναμένεται να έχουν σημασία για την ευπάθεια του ανθρώπου στις μολύνσεις. 

Είναι γεγονός πως πολλοί από τους παράγοντες που σχετίζονται με τον κορονοϊό σχετίζονται με το εισόδημα. Οι φτωχοί άνθρωποι συχνά δυσκολεύονται να απομονωθούν για να προστατευτούν από τον ιό. Όπως επίσης τα φτωχότερα άτομα φαίνεται πως είναι λιγότερα ικανά να κρατούν αποστάσεις και να κάνουν τηλεργασία. 

Έχει διαπιστωθεί ότι οι εργαζόμενοι με χαμηλό εισόδημα όπως οι διανομείς φαγητού είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν να εργάζονται κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Επίσης ισχύει ότι στις περιοχές με υψηλότερο μέσο εισόδημα οι άνθρωποι τείνουν να έχουν περισσότερες αλληλεπιδράσεις τόσο στην παραγωγή όσο και στην κατανάλωση και περισσότερες επαφές με πηγές μόλυνσης μέσω ταξιδιών που πραγματοποιούνται είτε για αναψυχή είτε για εργασία. Ίσως και να είναι πιο δύσκολο για όσους ζουν σε περιοχές με υψηλό εισόδημα να προσαρμοστούν γρήγορα στην πανδημία. Για τις ΗΠΑ, αρκετοί ερευνητές έχουν επισημάνει τη φτώχεια και τη φυλή ως παράγοντες για τη συχνότητα εμφάνισης του κορονοϊού. Τόσο η φυλή όσο και η φτώχεια συσχετίζονται επίσης μεταξύ τους στις ΗΠΑ. Είναι η πυκνότητα του πληθυσμού σχετική όταν κάποιος ελέγχει τους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες; Και σε ποιο βαθμό οι δυσμενείς παράγοντες υγείας αντικατοπτρίζουν τη φτώχεια;

Σε μια νέα έρευνα, διερευνώνται οι σχέσεις αυτών των παραγόντων σε 3.000 πολιτείες των ΗΠΑ. Συγχωνεύονται οι καταγεγραμμένοι αριθμοί κρουσμάτων και θανάτων σε επίπεδο πολιτείας με κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά – μέσο εισόδημα, φυλή, ανισότητα εισοδήματος και φτώχεια – και άλλα δεδομένα όπως προτείνονται από την επιδημιολογική βιβλιογραφία. Αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιούνται για να μελετηθεί η κοινωνική αποστασιοποίηση, το ποσοστό μόλυνσης και το ποσοστό θανάτων από τη μόλυνση. Τη στιγμή που δεν υπάρχουν  φάρμακα ή εμβόλια η επιλογή της  κοινωνικής αποστασιοποίησης είναι ένα "κανάλι" που συνδέει του κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες με την εξάπλωση των λοιμώξεων. Η ανάλυση για αυτή τη διμερή σχέση είναι σύμφωνη με την άποψη ότι η κοινωνική αποστασιοποίηση μειώνει το ποσοστό μόλυνσης κορονοϊού στις ΗΠΑ. 

Ωστόσο το κόστος της κοινωνικής αποστασιοποίησης είναι ίσως υψηλότερο για τις φτωχότερες οικογένειες των οποίων οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης δεν μπορούν εύκολα να αλλάξουν. Αυτό είναι που ονομάζουμε "φαινόμενο προστασίας". Σε αυτό το πλαίσιο, τα προ-επιδημικά επίπεδα κοινωνικών και οικονομικών αλληλεπιδράσεων είναι πιθανό να είναι υψηλότερα για τους πιο πλούσιους ανθρώπους και να υπάρχει κόστος για τη γρήγορη προσαρμογή σε χαμηλότερο επίπεδο αλληλεπιδράσεων κατά τη διάρκεια της επιδημίας. 

Επίσης υπάρχουν διάφοροι λόγοι που ο γηραιότερος πληθυσμός μπορεί να εμφανίσει χαμηλότερα ποσοστά μόλυνσης καθώς είναι πιθανό να έχουν λιγότερες αλληλεπιδράσεις, ειδικά εκείνοι που είναι συνταξιούχοι. Ένα υψηλότερο μέσο εισόδημα τείνει να σχετίζεται με σημαντική βελτίωση στην τήρηση αποστάσεων και χαμηλότερα ποσοστά μόλυνσης. Ωστόσο αυτό συμβαίνει επειδή οι πολιτείες με υψηλότερο μέσο εισόδημα τείνουν να έχουν χαμηλότερο ποσοστό φτώχειας. Μετά τον έλεγχο για το ποσοστό φτώχειας ένα υψηλότερο μέσο εισόδημα τείνει να εμφανίζει υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης και ποσοστά θανάτου. 

Η μέση-εισοδηματική επίδραση στην κοινωνική αποστασιοποίηση και τα ποσοστά μόλυνσης ερμηνεύεται ως ενδεικτικό του αποτελέσματος προσαρμογής-κόστους, ενώ η θετική επίδραση ενός υψηλότερου ποσοστού φτώχειας ερμηνεύεται με βάση το "αποτέλεσμα προστασίας". Διαπιστώνουμε ότι το αποτέλεσμα προστασίας υπερτερεί του αποτελέσματος προσαρμογής-κόστους. Ανεξάρτητα δεδομένα σχετικά με την ανταπόκριση στην κοινωνική αποστασιοποίηση υποστηρίζουν επίσης αυτήν την άποψη: οι πλουσιότερες πολιτείες, καθώς και οι πολιτείες όπου υπάρχουν ανισότητες, βλέπουν μια ισχυρότερη ανταπόκριση στην κοινωνική αποστασιοποίηση. Οι χώρες με υψηλότερη συνολική εισοδηματική ανισότητα τείνουν να έχουν υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης, γεγονός που οφείλεται εν μέρει στο ότι η υψηλότερη ανισότητα έρχεται με υψηλότερα ποσοστά φτώχειας. Ομοίως, η υψηλότερη ανισότητα μεταξύ των πολιτειών αυξάνει το συνολικό (εθνικό) ποσοστό μόλυνσης.

Κατά τη μοντελοποίηση των ποσοστών θανάτου στις πολιτείες των ΗΠΑ, διαπιστώνουμε ότι, όπως αναμενόταν, οι θάνατοι αυξάνονται αναλογικά με τον αριθμό των κρουσμάτων. Επιπρόσθετα, ο λόγος των θανάτων προς τα κρούσματα τείνει να αυξάνεται με τον αριθμό των κρουσμάτων. Αυτό είναι ένα ισχυρό (και στατιστικά σημαντικό) μοτίβο στα αποτελέσματά μας. Η ηλικία επίσης είναι ένας σταθερός σημαντικός συντελεστής θανάτων, καθώς τα άτομα άνω των 65 ετών εμφανίζουν και την μεγαλύτερη θνησιμότητα. 

Η ερμηνεία μας είναι ότι οι φτωχότεροι άνθρωποι είναι λιγότερο ικανοί να προστατευθούν, γεγονός που τους οδηγεί σε διαφορετικές επιλογές –καθώς έρχονται αντιμέτωποι με ένα πιο έντονο αντιστάθμισμα μεταξύ της υγείας και της οικονομικής ευημερίας τους. 

Παράλληλα με το φαινόμενο της φτώχειας, τα αποτελέσματά δείχνουν ότι οι πλουσιότεροι άνθρωποι τείνουν να αλληλεπιδρούν περισσότερο. Οι πλούσιοι μειώνουν αυτές τις αλληλεπιδράσεις σε σχέση με τα επίπεδα προ-επιδημίας, αλλά το κόστος προσαρμογής εξακολουθεί να αφήνει τις πλουσιότερες χώρες με υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης όταν κάποιος ελέγξει το ποσοστό φτώχειας ή / και το ποσοστό των Μαύρων Αμερικανών.

Αυτές οι κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις στην εξάπλωση του ιού δεν ξεθωριάζουν με την πάροδο του χρόνου. Αυτά τα ευρήματα επισημαίνουν τη σημασία της ενσωμάτωσης των κοινωνικοοικονομικών χαρακτηριστικών σε τυπικά επιδημιολογικά μοντέλα που προβλέπουν την εξάπλωση μιας λοίμωξης όπως ο κορονοϊός. Η πολιτική παίζει επίσης ρόλο στην άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεων του ιού για τις κοινότητες χαμηλού εισοδήματος.

Από: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr