Όσα έμαθα παρακολουθώντας τις εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης στην τηλεόραση

Μεγαλώσαμε ακούγοντας τη φράση "το σχολείο είναι μία μικρογραφία της κοινωνίας". Έχοντας παρακολουθήσει τις εκπομπές για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, επιτρέψτε μου να πω πως και η ελληνική τηλεόραση δεν πάει πίσω. Αλλάζοντας χθες, κανάλια κάθε τρεις και λίγο και ρίχνοντας μία ματιά στο Twitter (νυν Χ), ακόμη κι αν η πολιτική δεν είναι το φόρτε σου, μπορούσες να αποκτήσεις μία σχετικά σφαιρική εικόνα των εκλογικών τεκταινομένων, όπως και της ζοφερής περιόδου που διανύουμε ως πολίτες, αλλά και ως άνθρωποι, σκέτο. Η δεύτερη, ενδεχομένως να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το αποτέλεσμα των πρώτων, με την επιμονή μας το εκάστοτε πάθημά μας να μη μας γίνεται μάθημα, να σιγοντάρει. Το συμπέρασμα αυτό όμως, επιδέχεται περισσότερης ανάλυσης, σε ξεχωριστό κείμενο, γιατί σε αυτό αρκέστηκα σε μία μίνι καταγραφή όσων κατάλαβα με ανοιχτό τηλεοπτικό δέκτη και αναμένοντας τους νέους Μαυρογιαλούρους του 2023. 

>Με σχεδόν 53% συμμετοχή στις εκλογές, η μισή χώρα είχε πολύ καλύτερα πράγματα να κάνει από το να ψηφίσει για το μέλλον της.

>Το 2% των παραπάνω, μπορεί και να μην πήγαινε, αν δεν έπρεπε να ψηφίσει τον εαυτό του. 

>Οι πολιτικοί από το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ -όσο διήρκεσαν οι σχετικές πολιτικές εκπομπές δηλαδή- έπαιζαν μουσικές καρέκλες από κανάλι σε κανάλι. 

>Η ψήφος είναι γένους θηλυκού, ωστόσο όταν ξεπερνά τη χιλιάδα, η κλίση της αλλάζει γένος. Είναι χίλιες ψήφοι και όχι χίλιοι τόσοι ψήφοι, αγαπητοί συνάδελφοι και μη. 

>Δημοσιογράφοι όπως η Λώρα Ιωάννου είναι όαση για όσους από εμάς δεν ξημεροβραδιαζόμαστε στην ενημέρωση, αλλά θέλουμε να ξέρουμε τι γίνεται εκεί έξω. Μεστός λόγος και μεταδοτικότητα, τα δικά της προσόντα. 

>Εκτός από πελατειακές σχέσεις, τακτικές μικροπολιτικής και κριτήρια προέλευσης από πανηγύρια -χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε την παράδοση- λογικά πρέπει να υπάρχει κάτι αντίστοιχο με το σύνδρομο της Στοκχόλμης από το οποίο πάσχει ο έλληνας ψηφοφόρος. Δε μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η επανεκλογή ή έστω το προβάδισμα υποψηφίων που σύμφωνα με την πλειοψηφία υπήρξαν επαγγελματίες πιλότοι χαρταετού επί μία τετραετία. 

>Ο Αχιλλέας Μπέος εξελέγη δήμαρχος Βόλου επειδή ψηφίστηκε. Επειδή υπάρχουν αυτοί που υπερθεματίζουν, τον χειροκροτούν και τον θεωρούν "αληθινό" όταν ανοίγει το στόμα του. Τόσο απλά. 

>Στην επινίκια δε ομιλία του, πρόλαβε να προσβάλλει τους ομοφυλόφιλους με μία χυδαία φράση που ούτε ως προφορική ούτε ως γραπτή βγάζει νόημα· βγάζει σίγουρα ωστόσο, ομοφοβία που έσπευσαν δικαίως να λογοκρίνουν μεταξύ άλλων οι παρουσιάστριες Σία Κοσσιώνη και Ράνια Τζίμα. 

>Λίγα λεπτά αργότερα βέβαια, είχε στη διάθεσή του αρκετό τηλεοπτικό χρόνο για να επαναλάβει τα ίδια και χειρότερα στον αέρα του ANT1 και να διαπληκτιστεί με τον δημοσιογράφο Νίκο Μπογιόπουλο. 

>Οι fans του εννοείται πως τον καμάρωσαν και σήμερα, σε παράθυρο της εκπομπής του Γιώργου Λιάγκα. 

>Συνεπώς, η τηλεθέαση αγιάζει τα μέσα και θα έχει τηλεοπτικό βήμα για όσο "πουλάει" η ρητορική για την οποία σήμερα παρενέβη ο Άρειος Πάγος.

>Η τακτική του νυν δημάρχου Ναυπλίου Δημήτρη Κωστούρου να πετά σκουπίδια και περιττώματα στην πόρτα του πολιτικού του αντιπάλου Δημήτρη Ορφανού τον δικαίωσε με ποσοστό 33,51% έναντι 29.34% του δεύτερου. Ηθικό δίδαγμα: Τα περιττώματα δε φέρνουν "τύχη". 

>Το Error 404 συμβαίνει και σε άνθρωπο.

>Το Twitter δεν αντιπροσωπεύει ούτε την ελληνική πραγματικότητα ούτε όσους εν τέλει σηκώθηκαν από τον καναπέ τους και πήγαν να ψηφίσουν. 

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr