Οι 10 πιο άχρηστες φράσεις για τις χρηματοοικονομικές αγορές

Έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος από τότε που ασχοληθήκαμε για τελευταία φορά με το ζήτημα των ενοχλητικών χρηματοοικονομικών κλισέ.

Ρώτησα πρόσφατα τους Twitter-ίστας για τις λιγότερο αγαπημένες φράσεις τους σχετικά με το κομμάτι του finance και σοκαρίστηκα από τον όγκο των απαντήσεων. Γιατί όμως κάτι τέτοιο έχει σημασία;

Οι άχρηστες φράσεις στον χώρο των χρηματοοικονομικών έχουν ολέθριες επιπτώσεις στην ψυχική μας ισορροπία, οδηγώντας μας να δεχόμαστε τυφλά ιδέες που θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε, αντιθέτως, με κριτικό πνεύμα. Δεν είναι μόνον ότι οι ελκυστικές "εύκολες" φράσεις δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την πραγματική σκέψη, αλλά ότι συχνά είναι και τελείως λάθος στην ουσία τους.

Για ακόμη μια φορά, λοιπόν, ας εξετάσουμε μια νέα "παρτίδα" εκ των πλέον ανούσιων φράσεων στον χώρο των χρηματοοικονομικών:

1. "Μην εφησυχάζετε". Τι ακριβώς πρέπει να κάνει ένας επενδυτής με αυτή τη συμβουλή; Πώς εκδηλώνεται η έλλειψη εφησυχασμού σε ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο; Πρέπει οι παραλήπτες αυτής της συμβουλής να ρευστοποιήσουν μέρος ή το σύνολο των εκμεταλλεύσεών τους; Ή θα έπρεπε απλώς να αναζητούν κάποιον μέχρι σήμερα άγνωστο κίνδυνο - όπως πάντα;

Η ατάκα "μην έχετε υπερβολική αυτοπεποίθηση ή ασυγκράτητη ικανοποίηση με τα επιτεύγματα του εαυτού σας ή κάποιου άλλου" δημιουργεί όμορφα vibes σε μια ομιλία αριστούχου κατά την αποφοίτησή του από το λύκειο ή σε μια πανεπιστημιακή εργασία σχετικά με την επικούρεια φιλοσοφία, ωστόσο δεν έχει καμία σχέση με εκείνο που οι άνθρωποι της "πιάτσας" περιγράφουν ως "ενεργητικού τύπου συμβουλές"

Ως κάποιος που ασχολείται με την παροχή συμβουλών, μου αρέσει να προσφέρω προτάσεις για συγκεκριμένες και αναγνωρίσιμες ενέργειες, όπως το "αγοράστε αυτό και πουλήστε εκείνο". Για να είμαι δίκαιος, μια λογική "λοιπόν, είχατε μια υπέροχη πορεία σε αυτό το ράλι, να είστε προσεκτικοί με την υπερβολική αυτοπεποίθηση" δεν είναι η χειρότερη συμβουλή που θα μπορούσε να λάβει κανείς - είναι απλώς σκουριασμένη και δύσκολο να συγκεκριμενοποιηθεί άμεσα στις συναλλαγές ενός εκάστου.

2. "Profit Taking". Αυτή η φράση τείνει να εμφανίζεται όποτε υπάρχει αύξηση των τιμών των περιουσιακών στοιχείων, ακολουθούμενη από αντίστροφη κίνηση. Δεν είναι ποτέ μια απλή σταθεροποίηση ή απλώς ένα διάλειμμα σε μια αδυσώπητη ανοδική πορεία. Αντίθετα, ο ισχυρισμός είναι ότι οι αγοραστές σε χαμηλότερες τιμές έχουν μετατραπεί πλέον σε πωλητές σε υψηλότερες τιμές, κατοχυρώνοντας τα κέρδη τους. Αυτό προσφέρεται πάντα ως ερμηνεία χωρίς αποδείξεις ή εξήγηση.

Κατά ειρωνικό τρόπο, η διόρθωση στο χρηματιστήριο που ξεκίνησε προς το τέλος του καλοκαιριού φέτος - πτώση του Nasdaq κατά περίπου 11% μετά από μια άνοδο 77% από τα χαμηλά του λιγότερο από έξι μήνες νωρίτερα - είναι πολύ πιθανό να έχει πραγματικά την κατοχύρωση κερδών ως βασικό αίτιο. Κι όμως, τη μία εκείνη φορά που η φράση θα μπορούσε να αποτυπώνει με ακρίβεια την πραγματικότητα, κανείς δεν φάνηκε να ασχολείται μαζί της.

3. "Πιο πολλοί αγοραστές παρά πωλητές". Το πρόβλημα με αυτήν τη φράση βρίσκεται στην περικοπή της, καθιστώντας την συντομευμένη έκδοσή της μια ανοησία. Η πραγματική φράση είναι: "Υπάρχουν περισσότεροι αγοραστές σε σχέση με πωλητές σε αυτό το επίπεδο τιμών".

Δείτε τα επίπεδα στο Nasdaq Level II για οποιοδήποτε μετοχή. Το spread προσφοράς/ζήτησης είναι εκεί, εκεί όμως βρίσκονται και όλες οι προσφορές κάτω και η ζήτηση πάνω από την τρέχουσα τιμή αγοράς, μαζί με τον αριθμό των μετοχών σε κάθε επίπεδο τιμής. Οι τιμές κινούνται υψηλότερα ή χαμηλότερα όταν υπάρχουν περισσότεροι πρόθυμοι αγοραστές ή αντίστοιχα πρόθυμοι πωλητές σε οποιοδήποτε δοσμένο επίπεδο.

Ως εκ τούτου, η φράση "περισσότεροι αγοραστές παρά πωλητές" έχει νόημα μόνο όταν αναφέρεται σε συγκεκριμένα επίπεδα τιμών και όχι στην πραγματική αναλογία 1 προς 1 των αγοραστών έναντι των πωλητών.

4. "Το χρηματιστήριο μισεί την αβεβαιότητα". Αυτή θα μπορούσε να είναι η φράση του έτους 2020. Δεν είναι απλώς λάθος, αλλά αντανακλά και μια θεμελιώδη παρανόηση του τι κινεί τις αγορές. Οι αγοραστές και οι πωλητές λειτουργούν στη βάση πιθανοτήτων, χωρίς καμία βεβαιότητα. Εάν υπήρχε βεβαιότητα, ποιος θα βρισκόταν στην αντίπερα όχθη μιας συναλλαγής σας;

Σημειώστε ότι η αβεβαιότητα δεν είναι το ίδιο πράγμα με τον κίνδυνο/ρίσκο. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, όταν το εύρος των πιθανοτήτων είναι κατανοητό, δεν έχουμε αβεβαιότητα. Έχουμε απλώς ένα άγνωστο μελλοντικό αποτέλεσμα.

Οι σπάνιες στιγμές που κυριαρχεί η "βεβαιότητα" είναι λίγες και πολύ απομακρυσμένες μεταξύ τους. Ένα καλό παράδειγμα είναι τα τέλη του 1999, όταν όλοι ήταν σίγουροι ότι οι αγορές δεν είχαν όρια - κι έπειτα ο Μάρτιος του 2009, όταν όλοι πίστευαν ότι οι αγορές θα συνέχιζαν να καταρρέουν χωρίς φραγμό. Φαίνεται ότι όποτε υπάρχει βεβαιότητα, το "κοπάδι" απλώς κάνει λάθος.

5. "Τα εύκολα χρήματα έχουν ήδη βγει". Αυτή η φράση χρησιμοποιείται μόνο εκ των υστέρων. Η μετάφραση αυτής της προκατάληψης είναι "Γαμώτο, έχασα μια ευκαιρία για συναλλαγές που θα μου απέφεραν εύκολα χρήματα, μακάρι να ήξερα τότε αυτά που γνωρίζω σήμερα". Στην πραγματικότητα, ποτέ τα πράγματα δεν είναι εύκολα.

6. "Τα κέρδη έπεσαν έξω σε σχέση με τις προβλέψεις". Αυτή η φράση είναι πρωθύστερη. Όταν ένας αναλυτής στοιχειοθετεί μια πρόβλεψη για τα κέρδη μιας εταιρείας το ερχόμενο τρίμηνο, εκείνος ή εκείνη κάνει μια εμπεριστατωμένη εικασία σχετικά με συγκεκριμένα μελλοντικά δεδομένα. Μια συλλογή από τις διάφορες εικασίες της κοινότητας των αναλυτών είναι μια συναινετική, μέση πρόβλεψη.

Ας μην γελιόμαστε όμως: το ένα πράγμα είναι γεγονός και το άλλο αποτελεί γνώμη. Όταν κυκλοφορούν τα τριμηνιαία στοιχεία, ανακαλύπτουμε πόσο ακριβείς ήταν οι εικασίες. Ως εκ τούτου, ήταν οι προβλέψεις - και όχι τα κέρδη - που αποδείχθηκαν λάθος. Για την ακρίβεια, οι προβλέψεις έπεσαν έξω σε σχέση  με τα κέρδη - και όχι το αντίστροφο.

7. "Χρήματα στην άκρη". Κάθε συναλλαγή ανταλλάσσει μετρητά έναντι μετοχών μεταξύ δύο μερών. Οι ημερομηνίες διακανονισμού T+1 (ή T+3) σημαίνουν ότι τα χρήματα μετακινούνται συνεχώς μεταξύ διαφόρων μερών. Ως εκ τούτου, υπάρχουν πάντα τρισεκατομμύρια δολάρια "στην άκρη", σε διακανονισμούς συναλλαγών, σε χρηματομεσίτες ή σε λογαριασμούς συναλλαγών. Δεν έχω δει ακόμη καμιά μελέτη που να συσχετίζει όλα αυτά τα μετρητά στους λογαριασμούς των χρηματαγορών με κάποιες ακριβείς προβλέψεις για τη μελλοντική απόδοση της αγοράς.

8. "On a go-forward basis" (σ.μ. Μελλοντικά, από εδώ και πέρα). Εκτός από την ιστορική ανάλυση, όλα τα υπόλοιπα δεν κινούνται με το βλέμμα στο μέλλον;

Κάθε φορά που συζητάτε τι μπορεί να κάνει η οικονομία ή η αγορά ή μια εταιρεία ή μια μετοχή, το κάνετε στη βάση της μελλοντικής εξέλιξης των πραγμάτων. Αυτό που έχει ήδη συμβεί είναι ήδη ιστορία και αν δεν είσαι ο Marty McFly δεν μπορείς να πας πίσω στο χρόνο. Αυτό που συμβαίνει ζωντανά, σε πραγματικό χρόνο, δεν χρειάζεται καμία πρόβλεψη. Είναι ήδη πολύ αργά για κάτι τέτοιο. Το μόνο που μένει είναι το μέλλον. Το να χρησιμοποιείτε τη συγκεκριμένη φράση είναι άχρηστο και περιττό.

9. "Είναι ήδη ενσωματωμένο στην τιμή". Αυτή η περίπτωση είναι πιο δύσκολη γιατί, όταν χρησιμοποιείται σωστά, είναι μια ακριβής φράση. Το πρόβλημα προκύπτει από την συχνά εσφαλμένη χρήση του.

Ας ευχαριστήσουμε εδώ τον βραβευμένο με Νόμπελ Eugene Fama. Εξήγησε εύγλωττα πώς οι τιμές ενσωματώνουν όλες τις γνωστές πληροφορίες στην Υπόθεση Αποτελεσματικής Αγοράς (EMH) του. Η τιμή αντικατοπτρίζει τη συνισταμένη των γνωστών πληροφοριών, όπως εκδηλώνεται στις αποφάσεις που έχουν λάβει αγοραστές και πωλητές.

Όμως, οι πραγματικά νέες και άγνωστες πληροφορίες δεν είναι ενσωματωμένες στην τιμή. Μια ξαφνική εκτίναξη ή ένα sell-off μετοχών λαμβάνει χώρα όταν αυτές οι νέες πληροφορίες αντανακλώνται στις νέες τιμές. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε προφανώς η επίδρασή τους δεν ήταν ήδη ενσωματωμένη στην τιμή.

10. "110%" (Εναλλακτικά, "1000%"). Αυτή η φράση δεν περιορίζεται στον κόσμο των χρηματοοικονομικών. Χρησιμοποιείται συχνά στον κόσμο του αθλητισμού και σε πολλά άλλα πεδία. Το μέγιστο που μπορεί κανείς να δώσει ποτέ ή να αισθανθεί ή να πιστέψει ή … κι εγώ δεν ξέρω τι είναι 100%. Οτιδήποτε πέρα ​​από αυτό είναι ένας μαθηματικά αδύνατος εξωραϊσμός.

Τον τελευταίο καιρό, γινόμαστε μάρτυρες ενός "υπερπληθωρισμού". Το 110% έχει γίνει 200% και μετά 1.000%. Αυτό όμως εγείρει ένα ερώτημα: εάν πρόκειται να κάνετε κάτι περισσότερο από το μέγιστο του 100%, τότε γιατί μόνο λίγο περισσότερο από το ανθρωπίνως δυνατό; Κάθε φορά που κάποιος αναφέρεται στο 1.000%, ίσως αναρωτιέστε γιατί είναι τόσο τσιγκούνης. Γιατί όχι 2.000% ή 100.000% ή ένα δισεκατομμύριο%;

Είτε είναι 100%, είτε είναι ένας γελοίος αριθμός που είναι μικρότερος από μια ατελείωτη αλληλουχία ακόμη μεγαλύτερων αριθμών, μια αποτυχημένη υπερβολή.

Αυτές είναι οι κατα τη γνώση μου πιο άχρηστες φράσεις στον κόσμο των χρηματοοικονομικών. Ποιες είναι κατ’ εσάς;

 

 

Από: capital.gr

---

φωτογραφία Getty Images

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr