Επιστροφή στο μέλλον ή στο παρελθόν η έξοδος από το τρίτο μνημόνιο;

Οκτώ χρόνια, 25% συσσωρευτική συρρίκνωση του ΑΕΠ, πολλαπλή μείωση μισθών και συντάξεων, ανεργία επιπέδου μεταπολεμικής περιόδου, μείωση μισθών στο όνομα του... πατρός και της ανταγωνιστικότητας. Οκτώ χρόνια τιμωρίας για το φαγοπότι της μεταπολίτευσης, το οποίο μπορεί μεν να χρηματοδότησε τη νεοελληνική ίαση από κάποια σύνδρομα της Κατοχής, δεν παρέλειψε όμως να μπολιάσει γενιές Νεοελλήνων με τη νοοτροπία της χειρότερης μορφής νεοπλουτισμού.

Διαβάσαμε στα πρωτοσέλιδα καινούριες λέξεις και τις προσθέσαμε στο λεξιλόγιό μας, όπως "μνημόνια", "capital controls" και "Grexit". Τις μάθαμε. Το ποιος φταίει δε μάθαμε αρνούμενοι πεισματικά να διορθώσουμε τις περιβόητες και περιπλανώμενες στα τηλεπαράθυρα των ειδήσεων παθογένειες. Καταφέραμε ακόμα μία φόρα να προσπεράσουμε τις λάθος κοινωνικές και εθνικές νοοτροπίες "χαϊδεύοντας" ψήφους και καρέκλες και ενισχύοντας ηθικά το προς επιβίωση μαύρο χρήμα και την παραοικονομία. Συνεπώς, δεν έγινε καμία απολύτως προσπάθεια συνειδητά να χρησιμοποιήσουμε το παραδεκτό "σοκ και δέος" στο οποίο υποβλήθηκε η κοινωνία μας προς όφελός μας. Υπήρξαν μόνο πολλές προαποφασισμένες ψευδοσυγκρούσεις από 300 συμμετέχοντες και τα όποια λάθη αναγνωρίζονταν δημοσίως όταν ήδη είχαν πάψει να έχουν περιεχόμενο.

Σε όλη τη διαδρομή των οκτώ αυτών ετών δεν καταφέραμε να κάνουμε αυτονόητα και απλά πράγματα: Να κατανοήσουμε, έστω και με αυτό τον τρόπο, ότι ο κόσμος προοδεύει γεωμετρικά σε cloud περιβάλλον όταν εμείς δηλώνουμε αδυναμία να ολοκληρώσουμε το κτηματολόγιο έπειτα από 10 χρόνια. Να ψάξουμε, να κατανοήσουμε και να ενσωματώσουμε στην πραγματικότητά μας επιτυχημένα οικονομικά, φορολογικά και εκπαιδευτικά μοντέλα άλλων χωρών. Να δημιουργήσουμε μια καθημερινότητα και ένα μέλλον σαν αυτά που ζηλεύουμε στα τετραήμερα διακοπών μας σε κάποια ξένη χώρα. Κι αυτό είναι το στενάχωρο στην ιδιαίτερη περίπτωσή μας: δε χρειάζεται καν να εφεύρουμε τον τροχό – ένα απλό copy-paste.

Πάρτε για παράδειγμα τον τουρισμό. Πρωταγωνιστεί παγκοσμίως όντας στον αυτόματο πιλότο. Χωρίς μεσοπρόθεσμο εθνικό σχεδιασμό παρά μόνο την αύξηση του ΦΠΑ! Τα γαλαζοπράσινα νερά και τα ανακαινισμένα αεροδρόμια αυτοπροβάλλονται ως ένα καινούριο πρωτεύον ή ακόμα και δευτερεύον παραγωγικό μοντέλο που γεμίζει τα ταμεία του κράτους. Αλλά... Εάν μεταβληθούν οι επικρατούσες γεωπολιτικές συνθήκες που επέτρεψαν στον τουρισμό μας να γιγαντωθεί, τι κάνουμε;

Das Memorandum (Το μνημόνιο), έργο του Γερμανού εικαστικού Thorsten Dittrich (Saatchi Art)

Γι’ αυτό και ήρεμες σκέψεις κατανοούν απόλυτα όσους νέους ξενιτεύονται, καθώς τα νούμερα και οι απλές σκέψεις δε σκιαγραφούν κάτι όμορφο για το μέλλον τους. Και παρότι οι περισσότερες τριλογίες στον κινηματογράφο καταλήγουν σε happy end, στη δική μας περίπτωση και το flashback στις τρεις αποχρώσεις του μνημονίου αλλά και η τελευταία σκηνή δε χαρακτηρίζονται σε καμία περίπτωση από το "ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς...".

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε, λέει, στην Ιθάκη. Κι εφόσον φτάσαμε, πού είναι ο Οδυσσέας; Αυτός που ξεφορτώθηκε τους μνηστήρες; Τα εκτός μνημονίου μαντάτα εξακολουθούν να τους βρίσκουν να στρογγυλοκάθονται στο τραπέζι συνεχίζοντας αμέριμνοι το φαγοπότι.

Κάθε τέλος είναι, λένε, μια καινούρια αρχή. Ή μήπως όχι;

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr