Ο Λευτέρης Πετρούνιας μιλά πάντα με πράξεις

Από χθες και για μία ακόμη φορά, όλη η Ελλάδα (παρα)μιλά για εκείνον. Μετά από μία πολύ δύσκολη χρονιά αποκατάστασης λόγω χειρουργικής επέμβασης στον ώμο, ο Λευτέρης Πετρούνιας κατέκτησε τον 6ο χρυσό ευρωπαϊκό του τίτλο -τον 7ο στην εν λόγω διοργάνωση- φτάνοντας σε άθροισμα τα 11 με το ίδιο χρώμα. Συνολικά στην καριέρα του, τα μετάλλια είναι πολύ περισσότερα. 

Ο επονομαζόμενος "άρχοντας των κρίκων" απέδειξε ξανά πως δεν το βάζει κάτω και ετοιμάζεται πλέον για το Παρίσι. Εμείς, με αφορμή τη νέα του επιτυχία, θυμόμαστε όλα όσα είχε εκμυστηρευθεί σε εκτενή συνέντευξή του στο Esquire τον Ιούνιο του 2021, λίγο πριν εξασφαλίσει το εισιτήριο που τον οδήγησε στο χάλκινο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο.

Η συνέντευξη

Χρειάζονται άπειρες γραμμές για μία πλήρη περιγραφή των επιτευγμάτων του από το 2009 μέχρι και σήμερα. Ευτυχώς, ο Λευτέρης Πετρούνιας διαθέτει μία εξαιρετικά ενημερωμένη σελίδα στη Wikipedia και έτσι κι αλλιώς, η φήμη του προηγείται του ίδιου για όλους τους σωστούς λόγους. Στο πλαίσιο του αφιερώματος 'Ολυμπιακές Ιστορίες με φόντο το Τόκιο' για το καλοκαιρινό τεύχος του Esquire που κυκλοφορεί το Σάββατο 26 Ιουνίου με την εφημερίδα 'Τα Νέα', o χρυσός ολυμπιονίκης του Ρίο, δέχτηκε να μου μιλήσει με πολύ καλή διάθεση για όλα εκείνα που δε γνωρίζουμε για εκείνον. 

Παράλληλα, τον άκουγα να προσπαθεί να προσέξει τις κόρες του, Σοφία και Λένια, με την πρώτη να επιχειρεί να ζωγραφίσει τον άσπρο τοίχο του σπιτιού τους με μαύρο μαρκαδόρο. Δύσκολοι καιροί για υπέροχους πατέρες και δη Ολυμπιονίκες...

Καταρχάς, θα ήθελα να μου πεις, αν υπάρχει κάτι που οι περισσότεροι δεν ξέρουν για εσένα και θα ήθελες να γίνει γνωστό. Από την αθλητική μου πορεία, ίσως δεν έχει δοθεί τόση προσοχή στο πριν από το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2015. Από το 2009 και έπειτα ήρθαν για μένα πάνω από 20-30 μετάλλια σε σημαντικές διοργανώσεις που όμως ποτέ δεν έγιναν γνωστές. Μόνο κάποιοι που το έψαχναν παραπάνω, τις γνώριζαν.

Τώρα που είναι σχεδόν απίθανο να σε δει κάποιος στο δρόμο και να μη σε αναγνωρίσει, πώς σου φαίνεται; Η αλήθεια είναι αυτή, ούτε με τη μάσκα δεν τη γλιτώνω! (γέλια) Σαφώς υπάρχουν φορές που θα ήθελα περισσότερο προσωπικό, ιδιωτικό χρόνο, όπως για παράδειγμα όταν πάω σε μία ήσυχη παραλία και δεν είναι εφικτό. Ωστόσο, δε σου κρύβω ότι στη συντριπτική πλειοψηφία το απολαμβάνω αυτό που συμβαίνει γιατί οι Έλληνες έχουν αγκαλιάσει την προσπάθειά μου και μου δίνουν τρομερή δύναμη και εμψύχωση. Εκτός από ελάχιστες, μεμονωμένες στιγμές που και πάλι, και τότε, θα πρέπει να είμαι πραγματικά εξουθενωμένος για να μην το απολαύσω.

Η αναγνωρισιμότητα και η ζωή μετά τους Ολυμπιακούς του Ρίο

Μπορείς να θυμηθείς το πιο περίεργο περιστατικό που σου έχει συμβεί; Στην Τήνο πέρυσι που πήγαμε διακοπές, κατεβήκαμε 2-3 φορές μόνο στη χώρα, γιατί δεν ήταν καθόλου εύκολο. Μία από αυτές, περπατούσαμε σε ένα σοκάκι και ενώ φωτογραφιζόμασταν συνέχεια -ξαναλέω, είναι υπέροχος ο τρόπος με τον οποίο δείχνει την αγάπη του ο κόσμος- ένας κύριος μου φώναξε 'Λευτέρη έλα να βγάλουμε μία φωτογραφία!'. Του λέω 'Βεβαίως' και απαντάει 'Έλα δω, έλα δω' και με περίμενε μέσα στο μαγαζί του. Του λέω αν γίνεται να έρθει εκείνος γιατί είχαμε τη μικρή και μου λέει 'Όχι έλα εδώ, να κρατάς και τα λουκουμάκια!' (γέλια) Σάστισα εκείνη τη στιγμή και πετάχτηκε η Βασιλική για να του πει ότι δεν είμαι κινητή διαφήμιση και ότι υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι και δε μπορώ να διαφημίζω έτσι τα λουκουμάκια. (γέλια) Τελικά ήρθε και βγάλαμε μία απλή φωτογραφία, δεν παρεξηγήθηκε κανείς φυσικά.

Άλλαξε τη ζωή σου το ολυμπιακό μετάλλιο του Ρίο ή ήταν μία ακόμη διάκριση για εσένα; To ολυμπιακό μετάλλιο ήταν η εκτόξευση της καριέρας μου και η επισφράγιση της επιτυχίας μου ως αθλητής. Όλοι οι αθλητές που έχουμε μεγαλώσει παρακολουθώντας Ολυμπιακούς Αγώνες από 5 χρονών, όσα ευρωπαϊκά και παγκόσμια μετάλλια κι αν κατακτήσουμε -που εννοείται ότι είναι τεράστιες επιτυχίες- πάντα στοχεύουμε στο ολυμπιακό. Οπότε στο Ρίο, συμπληρώθηκε για μένα ο κύκλος των μεταλλίων και μάλιστα μέσα στην ίδια χρονιά. Σαφώς και άλλαξε η ζωή μου και μέσω της αναγνωρισιμότητας αλλά και της δυνατότητας που μου δόθηκε να δουλέψω πιο καλά μέσω χορηγών και να εξελιχθώ ακόμη περισσότερο.  

Σου έχει μείνει κάποια στιγμή από το Ρίο που θέλεις να μοιραστείς μαζί μου; Δύο πράγματα θυμάμαι από εκείνη τη διοργάνωση: Καταρχάς, ήμουν τόσο μα τόσο έτοιμος σωματικά και ψυχολογικά που αισθανόμουν ότι είχα ήδη κερδίσει το μετάλλιο πριν καν αγωνιστώ. Μισή ώρα μετά από την προπόνησή μου και που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα είχα ήδη 'παγώσει', ήρθε ο προπονητής μου και μου είπε να ανέβω να ξαναζεσταθώ γιατί είχαν ξεκινήσει να μας φωνάζουν. Είχα τόση ένταση που τον κοίταξα και του είπα: 'Δε χρειάζομαι καμία επαφή, θέλω να βγω τώρα να αγωνιστώ.' Εκείνος γύρισε από την άλλη και έφυγε λέγοντας 'Εντάξει, ό,τι νομίζεις'.

Το άλλο συνέβη λίγο προτού ανέβω στους κρίκους, ήταν σοκαριστικό. Νόμιζα ότι ήμουν 7ος στη σειρά μετά το Βραζιλιάνο και ξαφνικά βρέθηκα να αγωνίζομαι πριν από αυτόν, συγκεκριμένα 2ος από τους 8. Δε θα ξεχάσω ποτέ τον πανικό που έπαθα σε εκείνα τα δευτερόλεπτα, αλλά το διαχειρίστηκα μέσα στα επόμενα τρία λεπτά.

Το απαιτητικό 'τώρα', η ιδιαίτερη ιεροτελεστία και τα μελλοντικά σχέδια

Τώρα πια έχεις κατακτήσει τα πάντα από τίτλους. Υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι ότι έχεις 'στερέψει' από στόχους; Καμία. Κάθε φορά υπάρχει και κάτι διαφορετικό. Μπορώ να στα πω κιόλας. Το 2015 έχασα τον πατέρα μου. Το '16 ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το '17 ήθελα να επαναλάβω τη χρονιά του '15 σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο, το '18 ήταν το χειρουργείο, έπρεπε να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να καταφέρω να κερδίσω ευρωπαϊκό και παγκόσμιο με αυτόν τον ώμο, το '19 και το '20 να επιστρέψω μετά από τον χειρουργημένο ώμο και τώρα θέλω απλά να δείξω στους ξένους αθλητές που έχω απέναντί μου -και στους εγχώριους 'κλειστούς' κύκλους, γιατί άκουσα το 'Ο Πετρούνιας τελείωσε'- ότι είμαι εδώ, στα καλύτερά μου και θα μιλήσουν οι πράξεις. Για μένα αυτά τα σχόλια είναι η τροφή μου. 

Δε μιλάς σοβαρά. Υπάρχει κόσμος που λέει τέτοια πράγματα; Πολύς κιόλας, όχι λίγος. Έκανα μία χειρουργική επέμβαση που κανονικά επιβάλλει 18-20 μήνες αποκατάσταση και όμως με κίνδυνο να ξαναχρειαστώ χειρουργείο, κατέβηκα να αγωνιστώ στους 9 μήνες σε άθλια κατάσταση και από πόνους και από φυσική προετοιμασία για να πάρω την πρόκριση. Βγήκα τέταρτος. Σε αυτούς τους 'κλειστούς' κύκλους μένει η 4η θέση για να καταλάβεις, όχι ότι η παρουσία μου εκεί ήταν σχεδόν απαγορευτική. Το άκουσα να λέγεται αρκετές φορές, στην αρχή με στεναχώρησε, αλλά μετά πείσμωσα. Όταν μου πουν 'Δε μπορείς να το κάνεις' τους απαντώ 'Kοίτα να δεις πώς γίνεται.'.

Ο στόχος στο εξής ποιος είναι; Κάπου διάβασα ότι θες να συνεχίσεις μέχρι τα 35 σου και μετά; Μετά θα κρεμάσω τα λουράκια μου. 

Και μετά; Γιατί διαισθάνομαι ότι τα έχεις όλα πολύ τακτοποιημένα στο μυαλό σου. Τα ᾽χω σε κουτάκια, ισχύει αυτό που λες. Αυτά τα κουτάκια 'χάλασαν' και η Βασιλική το απολαμβάνει γιατί με λέει ψυχαναγκαστικό. Η αναβολή της Ολυμπιάδας, ταυτόχρονα ο γάμος και το γεγονός ότι ανοίγουμε μαζί γυμναστήριο και οι τωρινοί Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν δημιουργήσει ένα πανικό στο κεφάλι μου και προσπαθώ να τα επαναφέρω! (γέλια) Σε κάθε περίπτωση, καταρχάς έχω κάνει κάποιες επενδύσεις σε γυμναστήρια. Σε δεύτερη φάση, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ανοίγουμε μαζί με τη Βασιλική γυμναστήριο ενόργανης γυμναστικής στη Γλυφάδα, επίσης έχω αναλάβει και την αποκλειστική αντιπροσωπεία μιας αλυσίδας καφέ ενός φίλου μου στην Κύπρο... Γιατί τα κάνω όλα αυτά τώρα; Θέλω να εξασφαλίσω ότι αν εγώ αύριο φύγω από τη γυμναστική θα μπορώ να βιοποριστώ και να δώσω την προσοχή μου σε κάτι μεγαλύτερο.

Δηλαδή; Δεν ξέρω αν θα είναι απαραίτητα η πολιτική. Θέλω να αφοσιωθώ στη γενικότερη εικόνα του αθλητισμού, στην εξυγίανση του χώρου. Πολύ δύσκολο να γίνει αυτό μέσω της πολιτικής, αλλά θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα η δημιουργία ενός κέντρου ανεύρεσης ταλέντων. Με ένα πρόχειρο business plan, κάτι τέτοιο στοιχίζει τουλάχιστον 2-3 εκατ. ευρώ. Προφανώς δε μπορώ να το κάνω. Ψάχνω λοιπόν τρόπο να έχω ελεύθερο χρόνο και έσοδα, ώστε όταν σταματήσω τη γυμναστική να μπορώ να αφοσιωθώ προς μία τέτοια κατεύθυνση.

Ήδη το δικό σας γυμναστήριο ενόργανης είναι μία πολύ καλή βάση δεδομένου του ότι ο κόσμος έχει φοβηθεί πάρα πολύ μετά τις αποκαλύψεις για κακοποίηση αθλητών στο χώρο της ενόργανης. Το αντιλαμβάνομαι. Από τη μεριά μου, με τους προπονητές που θα έχω μέσα θα είμαι 3 εκατ. φορές πιο προσεκτικός, προφανώς με κανόνες δεοντολογίας. Πλέον όμως, θέλω να ξέρεις ότι δε συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, αν αυτή είναι η ερώτησή σου. 

Δεν εννοούσα αυτό, αλλά προφανώς και με ενδιαφέρει η οπτική σου. Πρόκειται για πολύ παλιά περιστατικά, που αφορούσαν προπονητές, προπονήτριες (κάποιοι έχουν πεθάνει μάλιστα) και αθλητές που είχαν έρθει πριν από τουλάχιστον 20 χρόνια από χώρες του ανατολικού μπλοκ και που είχαν υιοθετήσει αυτή τη ρουμάνικη και τη ρωσική 'σχολή' με την τρομερή αυστηρότητα. Επιμένω ότι πρόκειται για παλιά, μεμονωμένα περιστατικά και δεν έχω δει κανέναν από τους ηθικά ικανοποιημένους αθλητές Βλάσση Μάρα, Δημοσθένη Ταμπάκο, Μορφούλα Ντόνα, Κλέλια και Άννυ Πανταζή κ.α. να ασχοληθούν με αυτό, θα είχαν τοποθετηθεί αν συνέτρεχε λόγος. Δε χρειάζεται να φοβάται ο κόσμος, αλλά σίγουρα το να φέρνει τα παιδιά του στο γυμναστήριο του Πετρούνια και της Μιλλούση φαντάζομαι ότι εμπνέει ασφάλεια. 

Σχετικά με τα 'κουτάκια' που λέγαμε, υπάρχει κάποιο είδος ιεροτελεστίας που ακολουθείς πριν ή μετά από κάθε αγώνα; Μετά τον αγώνα δεν κάνω τίποτα, πίνω μπύρες! (γέλια) Αλλά πριν τον αγώνα, ο ψυχαναγκασμός βρίσκεται μέσα μου σε όλο του το μεγαλείο. Πρέπει να κάνω συγκεκριμένη ώρα μπάνιο σε συγκεκριμένη θερμοκρασία, πρέπει να βάλω συγκεκριμένο εσώρουχο, κάλτσες, όταν φτάσω στον αγώνα και πρέπει να αγωνιστώ -άμα μπεις στα βίντεό μου θα καταλάβεις- κάνω μία κίνηση που σπρώχνω τα γόνατά μου γιατί προσομοιώνω στο μυαλό μου την προσγείωση και την έξοδο, μία άλλη με τα χέρια μου που είναι σα να κρατάω τους κρίκους, τους πετάω και τους αφήνω για την έξοδο-προσγείωση.

Όλα αυτά γίνονται από δύο φορές, μετά κάνω το σταυρό μου, φιλάω τα κομποσχοίνια μου και με τα μπράτσα μου σκουπίζομαι γιατί θα έχουν πέσει μαγνησίες πάνω μου. Είναι στάνταρ όλα αυτά. Αν δεν τα κάνω, δε μπορώ να ανέβω στους κρίκους. Πώς είναι ο Ναδάλ που χτυπάει με τη ρακέτα τα παπούτσια του; Μπες και δες. Υπάρχει αγώνας που μου έχουν δώσει το go (δηλαδή έχω 30 δευτερόλεπτα), δεν το έχω δει ή ακόμα έβαζα μαγνησία και μου είχαν μείνει μόνο 10 δευτερόλεπτα στα οποία έπρεπε να πάρω και ανάσες. Ε, έκανα όλη την ιεροτελεστία και ανέβηκα, δεν το διαπραγματεύομαι, ας φάω πέναλτι για το χρόνο. 

Η ατέρμονη προσπάθεια, τα reality 'πεφταστέρια' και ο 'Άρχοντας των Δαχτυλιδιών'

Σε ακούω που παράλληλα ασχολείσαι με τις μικρές και σκέφτομαι ότι εμείς γνωρίζουμε μόνο τον πρωταθλητή Λευτέρη που ανεβαίνει στο βάθρο, δεν ξέρουμε τι συμβαίνει, τι έχει μεσολαβήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή... Πανικός συμβαίνει. Πολλή κούραση, πάρα πολλοί πόνοι, εντάσεις με τον προπονητή μου γιατί δεν είναι εύκολη η ενόργανη και γυρνώντας και στο κομμάτι που συζητούσαμε πριν, όποιος θεωρεί ότι θα κάνει πρωταθλητισμό και θα διακριθεί χωρίς να πιεστεί στα άκρα ψυχολογικά, είναι γελασμένος. Η δύσκολη περίοδος για εμένα είναι το τρίμηνο που ετοιμάζομαι για μία μεγάλη διοργάνωση. Το χρονικό διάστημα που φεύγω από το σπίτι και πάω εκεί, είναι το πιο εύκολο γιατί έχω φτάσει, είμαι πανέτοιμος και απλώς κάνω προπόνηση -γιατί στην Αθήνα κάνω και χορηγικά, είμαι πατέρας, σύζυγος, φίλος, ελεύθερος επαγγελματίας, επιχειρηματίας κλπ. 

Όλη αυτή η προσπάθεια εξαργυρώνεται με κάποιο τρόπο; Βλέπω όλους αυτούς τους παίκτες που επιστρέφουν από τα ριάλιτι σόου να τους υποδέχεται κόσμος στο αεροδρόμιο σα να είναι ήρωες και δε θυμάμαι πότε συνέβη τελευταία κάτι αντίστοιχο για κάποιο αθλητή... Ο Τεντόγλου πρόσφατα έκανε την υψηλότερη επίδοση στον κόσμο, στο Τόκιο θα του φέρει κατά πάσα πιθανότητα χρυσό μετάλλιο. Δεν το έχει μάθει κανείς. Και το έκανε εδώ, στην Αθήνα, στην Καλλιθέα, δίπλα μας. Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Θεωρούμε τους εαυτούς μας ως Έλληνες αθλητική χώρα και δεν είναι καθόλου έτσι. Πιστεύω πως ως dna όντως έχουμε μεγάλες δυνατότητες, αλλά υστερούμε σε αθλητική παιδεία.

Κι εγώ χαζεύω λίγο Survivor, μη νομίζεις, είναι η νεκρή ώρα της ημέρας που έχουμε κοιμίσει τις μικρές, χαλαρώνουμε και κάτι ξεμένει στην τηλεόραση να παίζει. Όταν λοιπόν κάποιος το βλέπει με φανατισμό, όλο το twitter τρεντάρει στο hashtag #survivor επί 5-6 μήνες και η κοινωνία και η τηλεόραση προωθούν τόσο πολύ το ριάλιτι στην καθημερινότητά μας, είναι λογικό ότι αυτοί οι άνθρωποι θα ηρωποιηθούν. Βέβαια, είναι ήρωες της ημέρας.

Στην αρχή με πείραζε, την ερώτηση που μου κάνεις, την έθετα κι εγώ στον εαυτό μου. Στην πορεία το αποκωδικοποίησα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι -μακάρι να είναι καλά και να διαπρέψουν σε ό,τι επιλέξουν να κάνουν- είναι πεφταστέρια, μετά από τρεις μήνες τους ξέχασες. Για καλή μου τύχη, ακούω παιδιά που θέλουν να γίνουν Πετρούνιας, Μιλλούση και άλλοι πρωταθλητές, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία στα σχολεία από φίλους μου καθηγητές μαθαίνω ότι θέλει να γίνει gntm ή να μπει στο Survivor. Εντάξει, αυτό είναι λίγο... αποτυχία Ραφαέλλα μου. 

Οι γονείς είναι εκείνοι που πρέπει να εξηγήσουν ότι πρόκειται περί φούσκας. Εσύ, τι πιστεύεις ότι κάνει έναν άντρα σπουδαίο; Ένας άντρας είναι σπουδαίος όταν βάζει στόχους και δουλεύει μέρα νύχτα για αυτούς μέχρι να τους πετύχει. Όταν προσπαθεί να κάνει την οικογένειά του υπερήφανη και τιμά τον άνθρωπο που έχει δίπλα του. 

Αποδέχεσαι τον τίτλο 'ο άρχοντας των κρίκων- δαχτυλιδιών'; Στην αρχή γελούσα όταν το διάβασα γιατί είναι δύσκολο να το αποδεχτείς. Στην πορεία όμως, μετά από τόσες πολλές φορές που το έχω διαβασει, το αποδέχομαι. Κι αυτό γιατί πρόσφατα σε μία συζήτηση διάβασα ένα σχόλιο στα αγγλικά ότι lord of the rings είναι ο Yuri Checki και κάποιος άλλος απάντησε -και σε αυτό θα μείνω- ότι lord of the rings είναι αυτός που κερδίζει στην παρούσα περίοδο επί μακρόν. Aφού όντως κερδίζω, το αποδέχομαι. (γέλια) Σε δέκα χρόνια, θα είναι άλλος. 

Κάτι τελευταίο: Τι θα μου έλεγες να σκέφτομαι εκείνες τις ημέρες που δεν τα πάω καλά με τον εαυτό μου; Όλοι έχουμε τέτοιες άλλωστε. Πολλά σκέφτομαι, θα μείνω σε ένα. Πρέπει να συγκεντρώσεις τις σκέψεις και το συναίσθημά σου και να βάλεις στο μυαλό σου το στόχο σου. Με βάση αυτό το στόχο να σηκωθείς από το κρεβάτι, να σε αναγκάσεις να αλλάξεις διάθεση και να προσπαθήσεις να τον κάνεις πράξη. 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr