Roberto Firmino, η φανέλα με το (νέο) νούμερο 9

Ο Roberto Firmino Barbosa de Oliveira, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα (2 Οκτωβρίου 1991) στο    Maceió της Βραζιλίας. Ο επιθετικός που άπαντες πλέον γνωρίζουν από τη θητεία του Λίβερπουλ εξελίχθηκε ραγδαία τα τελευταία χρόνια, φτάνοντας σε επίπεδο παγκοσμίου κλάσης. Μαζί με αυτόν όμως εξελίχθηκε και η ίδια η θέση του επιθετικού.

Η σταδιακή διαμόρφωση του ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια δεν άφησε κανέναν πίσω της, όσο κι αν αυτό μπορεί να έρχεται σε αντιδιαστολή με τους (πολλούς είναι η αλήθεια) ρομαντικούς του ομορφότερου παιχνιδιού του πλανήτη. Ακόμη και οι σέντερ φορ, οι τύποι με το "9" στη πλάτη που μέχρι πρότινος ζούσαν αποκλειστικά για το γκολ, έπρεπε να κάνουν μεγάλο update στο λογισμικό τους για να αντιληφθούν εκ νέου τη θέση τους πάνω στο χορτάρι. 

Ο μοντέρνος σέντερ φορ, όσο κι αν δυσαρεστείται από την εξέλιξη, πρέπει να παίζει και για τους συμπαίκτες του, να έχει συμμετοχή τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην αμυντική λειτουργία της ομάδας και κυρίως, να εγκαταλείψει την comfort zone του, δηλαδή τη λογική του περιμένω-τη-μπάλα-στην-περιοχή-για-να-τη-στείλω-στο-τέρμα. Οι επιθετικοί κατά βάθος ξέρουν ποιος φταίει γι' αυτό - δεν είναι άλλος από τον Pep Guardiola και τις ριζοσπαστικές ιδέες του, που οδήγησαν τον ίδιο και τις ομάδες του σε τίτλους και θριάμβους, αλλά και το ποδόσφαιρο σε μία νέα εποχή. Η φράση του Καταλανού τεχνικού, πίσω στο 2009, όταν η δική του Μπαρτσελόνα σάρωνε τα πάντα, δίνει ακριβώς το στίγμα της αντίληψης σχετικά με την ποδοσφαιρική επανάσταση:  "Δεν χρειαζόμαστε σέντερ φορ. Το σέντερ φορ μας είναι ο κενός χώρος". Πολλοί βέβαια, θα μπορούσαν να πουν ότι μιλούσε εκ του ασφαλούς, καθώς είχε στη διάθεσή του τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την καινοτόμα προσέγγισή του για το ίδιο το άθλημα, καθώς και την αξία της.

 

Τότε που τα έλεγε ο Pep, ήταν η εποχή της άψογης εφαρμογής του όρου false nine, του "ψευτοεννιαριού". Ο όρος δημιούργησε ένα νέο ρεύμα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο που αρκετοί μιμήθηκαν - άλλοι επιτυχημένα, πολλοί περισσότεροι με πλήρη αποτυχία και ελάχιστοι με εξελικτικές τάσεις. Δυστυχώς, ο όρος ξέφυγε από την πραγματική του ουσία, όταν όλοι άρχισαν να βαφτίζουν ψευτοεννιάρια όσους παίκτες δεν ήταν σέντερ φορ, εξτρέμ ή μεσοεπιθετικοί. Ο Guardiola σίγουρα δεν είχε αυτό στο μυαλό του.

Αυτή τη στιγμή, δέκα χρόνια μετά, αν ένας ποδοσφαιριστής αντικατοπτρίζει πλήρως την εξελικτική διαδικασία του ρόλου, είναι ο Roberto Firmino, ο οποίος παρεμπιπτόντως φορά τη φανέλα με το νο9 στη Λίβερπουλ. Ο 29χρονος Βραζιλιάνος είχε την τύχη να διανύσει την ποδοσφαιρική του πορεία ακολουθώντας τα σωστά μονοπάτια. Από τη Φιγκεϊρένσε στο πρωτάθλημα της χώρας του και την επιθετική ανεμελιά βρέθηκε στην απαιτητική μεν αλλά με ευρύ πεδίο δράσης Μπουντεσλίγκα και την Χόφενχαϊμ, όπου έπαιξε σε αρκετές θέσεις: Από επιθετικός μέσος και κρυφός φορ μέχρι φουνταριστός και ακραίος επιθετικός, πάντοτε όμως μέσα σε ένα πλαίσιο πειθαρχίας, που όμως δεν του στερούσε τη δημιουργία. Αρκεί να συμμετέχει όπως και οι υπόλοιποι στην ανάπτυξη και στην αμυντική λειτουργία της -τότε- ομάδας του.

Όταν έφτασε στην Αγγλία και μετά από μία περίοδο προσαρμογής, γνώριζε ήδη τι ζητά από αυτόν η Λίβερπουλ. Ειδικά από τη στιγμή που το ρόλο του προπονητή ανέλαβε ο Jürgen Klopp. Ο Γερμανός προπονητής ήξερε τι παίκτη έχει στη διάθεσή του και πώς θα τον αξιοποιήσει στο περίφημο Gegenpress. Από την άλλη, ο Firmino είναι μία εξαιρετική περίπτωση ποδοσφαιριστή. Η φαντασία, η τεχνική του, το γεγονός ότι βλέπει εξαιρετικά το γήπεδο και η ταχύτητα στη σκέψη και την εκτέλεση αλλά και η μοναδική επικοινωνία που αναπτύσσει με τους συμπαίκτες του τον καθιστούν έναν από τους κορυφαίους επιθετικούς που υπάρχουν αυτή τη στιγμή εκεί έξω. Ή πιο σωστά το κορυφαίο false nine του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Βέβαια, ίσως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός πως οι συνοδοιπόροι του στην επιθετική γραμμή είναι δύο τύποι που ονομάζονται Sadio Mané και Mohamed Salah, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης. Η αντίθετη άποψη λέει ότι η Λίβερπουλ συχνά μένει χωρίς παίκτη στην περιοχή. Το αποτελέσματα όμως δείχνουν ότι η χρήση του Firmino (και των δύο προαναφερθέντων) είναι απολύτως σωστή, καθιστώντας την ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ μία από τις πιο φονικές της Ευρώπης εδώ και 3 χρόνια.

Το κατάλληλο timing σε κάθε του ενέργεια, η ακρίβεια στις μεταβιβάσεις και η δυνατότητα να τελειώνει άψογα φάσεις ήταν ήδη γνωστές αρετές για τον ποδοσφαιριστή από τη βορειοανατολική Βραζιλία. Εκείνο που κατάφερε να εξελίξει σε σημαντικό βαθμό τα τελευταία χρόνια είναι το παιχνίδι του χωρίς τη μπάλα, κάτι για το οποίο θα πρέπει να ευχαριστεί τον Klopp και είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία για έναν παίκτη που θέλει να θεωρείται κορυφαίος της εν λόγω θέσης.

Τέτοιοι θα μπορούσαν να είναι -και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται εκεί από τον Γερμανό τεχνικό- και οι Mané και Salah. Το στοιχείο που διαφοροποιεί τον Firmino από αυτούς όμως είναι η καλύτερη ισορροπία μεταξύ εγωισμού και αλτρουισμού. Για όσους προσέχουν τις λεπτομέρειες, το πάλλευκο χαμόγελο του Βραζιλιάνου είναι ακριβώς το ίδιο και στην περίπτωση που σκοράρει αλλά και σε εκείνη που δίνει κάποια ασίστ ή μια κομβική πάσα, που ξεκλειδώνει την αντίπαλη άμυνα. 

Είτε τον συμπαθείς, είτε όχι, οφείλεις να αναγνωρίσεις κάτι πολύ ξεχωριστό στον Firmino: Μπορεί να ανταπεξέλθει σε οτιδήποτε επιτάσσει το σύγχρονο ποδόσφαιρο για τους επιθετικούς αλλά και την ευρύτερη λειτουργία της ενδεκάδας. Δεν είναι υπερβολή λοιπόν να μιλάμε για τον παίκτη που δίνει άλλη διάσταση στη θέση που όλοι ήθελαν να παίξουν μικροί. Εκείνη με το νο9 στη πλάτη. 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr