Ο Θοδωρής Βουτσικάκης και οι μπουάτ του στην Οδό Φρυνίχου

Η post-Covid συγχρονία, αν το έχεις, το ταλέντο, προσφέρεται για να κάνεις τέχνη. Μεγάλη τέχνη σαν αυτή που γεννούν οι εποχές κρίσης. Αλλά όχι τόσο για να την επικοινωνείς στο κοινό σου αδιαμεσολάβητα από την τεχνολογία. Αυτό σκεφτόμουν καθ' οδόν προς τη Σκηνή Φρυνίχου του Θεάτρου Τέχνης, πριν παρακολουθήσω τη μουσική παράσταση του Θοδωρή Βουτσικάκη με τίτλο Στην Οδό Φρυνίχου, που επιμελήθηκε η Λίνα Νικολακοπούλου, προσωπικό μου ίνδαλμα από την εποχή της εφηβείας μου μέχρι τώρα. Με τις πρώτες νότες, σταμάτησα να σκέφτομαι. Χάθηκα στη μαγεία της.

Ένα θέατρο γυμνό, διψασμένο για ήχους

Με το που κάτσεις στη θέση σου, αυτό που διαπιστώνεις είναι ότι ο κατά παράδοση θεατρικός χώρος που έχεις μπροστά σου είναι σχεδόν γυμνός. Μόνα σκηνικά αντικείμενα ένα μικρόφωνο, ένα πιάνο στο οποίο θα δώσει ζωή ο Νεοκλής Νεοφυτίδης, μία θέση για τον υπέροχο βιολιστή Βασίλη Ραψανιώτη. Στο βάθος όχι κήπος, αλλά μερικές καρέκλες. Από τα παρασκήνια ακούγονται ήχοι από ασκήσεις φωνητικής, μετά εμφανίζεται στη σκηνή ο Θοδωρής Βουτσικάκης.

Όλα αποπνέουν κάτι το γοητευτικά 'παλαιό' αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για μία παράσταση-μαυσωλείο της αισθητικής των μπουάτ. Έχεις να κάνεις με 'ζωντανό πράγμα', με ένα μουσικό γεγονός διάρκειας 100 λεπτών, δομημένο πάνω σε τραγούδια που επέλεξε η Λίνα Νικολακοπούλου, με εμβόλιμες παύσεις-αποσπάσματα από λογοτεχνικά κείμενα. Κάπου εκεί καταλαβαίνεις ότι ο θεατρικός χώρος ήταν γυμνός γιατί επρόκειτο να ντυθεί με ήχους ικανούς να σε μεταφέρουν μόνοι τους σε μία εποχή μουσικής αθωότητας.

Κική Παπαδοπούλου

Λυρισμός, μπουάτ και Χατζιδάκις

Η ατμόσφαιρα προσομοιάζει στην -επινοημένη- ιδέα που έχουμε για τις πλακιώτικες μπουάτ. Επινοημένη τουλάχιστον για εμάς που δεν τις ζήσαμε παρά μόνο μέσα από τα ίχνη και την πολιτιστική κληρονομιά που άφησαν πίσω τους. Τα τραγούδια που ακούγονται, νεότερα και πιο παλιά, έχουν κάτι κοινό. Την ομορφιά της σπάνιας ευαισθησίας και της λυρικότητας της απ' αλλού φερμένης.

> Διάβασε ακόμα: Ο Woodkid θέλει να τον φωνάζουν Yoann

> Διάβασε ακόμα: Στις ντισκοτέκ με τις Γαλλίδες pop stars των 80s

Κομμάτια από τη δισκογραφία του Θοδωρή Βουτσικάκη μπλέκονται με 'μαγεμένα' άσματα, σμυρνέικα, χατζιδακικά, αρκετά γραμμένα από τη Λίνα Νικολακοπούλου και τραγουδισμένα πρώτη φορά στα 80s και τα 90s από τη Χάρη Αλεξίου, την Άλκηστη Πρωτοψάλτη ή τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Στις κορυφαίες στιγμές, το Πριν το τέλος με το κοινό να κάνει σεγόντα και το Όμορφη ζωή, με το οποίο έκλεισε η παράσταση της πρεμιέρας. Κατηφορίζοντας τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στον δρόμο της επιστροφής, αυτό που σκεφτόμουν ήταν ότι η επικοινωνία της τέχνης, αδιαμεσολάβητα από την τεχνολογία, ζωντανά, εύκολη ή δύσκολη, όταν συμβαίνει είναι δώρο. Και στην πρεμιέρα -τουλάχιστον- συνέβη. 

---

Info: Η μουσική παράσταση 'Στην Οδό Φρυνίχου' παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη του Νοεμβρίου στη Σκηνή Φρυνίχου του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Εισιτήρια με ένα κλικ εδώ. Το τελευταίο album του Θοδωρή Βουτσικάκη με τίτλο 'Όμορφη Ζωή', σε μουσική του βραβευμένου με Oscar Ιταλού συνθέτη Nicola Piovani και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου κυκλοφορεί από την Panik Oxygen.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr