Οι Lea Porcelain μετατρέπουν τα συναισθήματά τους σε τραγούδια

Παρακολουθώντας έκπληκτη ένα εντυπωσιακά νεανικό fan base να αποθεώνει τους των Cigarettes After Sex όσο κανέναν άλλο ξένο καλλιτέχνη τα τελευταία χρόνια, είμαι πάρα πολύ σίγουρη ότι οι Lea Porcelain εύκολα θα βαδίσουν στα χνάρια τους. Με καταγωγή από τη Φρανκφούρτη και βάση της (εννοείται) το Βερολίνο, η μπάντα που ισορροπεί μεταξύ ηλεκτρονικής μουσικής, post-punk, indie rock και folk στοιχείων έχει καταφέρει ήδη να δώσει το δικό της στίγμα στη μουσική μελαγχολία.

Λίγο πριν το live τους λοιπόν στο Plissken Festival την Κυριακή 12 Ιουνίου στην Τεχνόπολη, ο Julien και ο Markus μίλησαν αποκλειστικά στο Esquire και φρόντισαν να λύσουν τις βασικές μου απορίες για τη μέχρι τώρα πολλά υποσχόμενη πορεία τους.

>Πώς γνωριστήκατε και εν τέλει ξεκινήσατε να συνεργάζεστε; Julien: Γνωριστήκαμε το 2012 σε ένα techno club κοντά στη Φρανκφούρτη ονόματι Robert Johnson. Ήμουν παραγωγός techno εκείνη την εποχή, ο Markus με είδε να παίζω μερικές φορές και αρχίσαμε να μιλάμε. Γίναμε φίλοι αρκετά γρήγορα και μετά από 2 χρόνια φιλίας, αποφασίσαμε να πάμε σε ένα session μαζί. Ήταν ένα μαγικό συναίσθημα από την πρώτη μέρα, αφήσαμε τα πάντα και επικεντρωθήκαμε σε αυτό το project εδώ και σχεδόν 6 χρόνια τώρα.

>Και το όνομα Lea Porcelain τι σημαίνει; J: Είναι ένας απλός συνδυασμός 2 γυναικείων ονομάτων. Είχα την ιδέα, καθώς είμαστε 2 άντρες φίλοι, να δώσουμε στο συγκρότημα ένα γυναικείο όνομα και ο καθένας από εμάς είχε την ευκαιρία να διαλέξει ένα όνομα. Το δύσκολο της υπόθεσης είναι ότι αν αποκτήσουμε μια μέρα κόρη, θα πρέπει να της δώσουμε το όνομα που διαλέξαμε για το συγκρότημα. Η δική μου επιλογή ήταν η Lea και ο Markus διάλεξε το Porcelain.  

>Η Γερμανία είναι ανεξάντλητη πηγή ηλεκτρονικής μουσικής εδώ και δεκαετίες. Η μουσική σας έμπνευση προκύπτει από αυτή την "παράδοση"; J: Οπωσδήποτε. Όπως ανέφερα, ήμουν παραγωγός techno για πάνω από 5 χρόνια πριν από το project της μπάντας και ήμουν πραγματικά βαθιά μέσα στην techno σκηνή της Φρανκφούρτης, έχοντας κυκλοφορήσει υλικό σε εταιρείες όπως η Playhouse ή η Cocoon.

>Διάβασε ακόμη: Jean-Michel Jarre, είσαι πάντα τόσο cool;

Ανέλαβα πολλά πράγματα στο συγκρότημα, κυρίως τον τρόπο με τον οποίο θα παρήγαγα τα ντραμς, χρησιμοποιώντας πολλά layers και loops. Επίσης, οι ήχοι και οι χαρακτήρες των συνθεσάιζερ είναι εμπνευσμένοι από τις πιο πρόσφατες techno παραγωγές μου από το 2014. Μπορείς να το καταλάβεις αν ακούσεις το Trust.

Η ενηλικίωση και μερικές ιστορίες τραγουδιών

>Τι άλλαξε για εσάς και τη μουσική σας στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των Hymns To The Night και Choirs To Heaven; J: Πολλά. Πάθαμε ένα μπλακ άουτ μετά το πρώτο album και δεν ξέραμε πώς να συνεχίσουμε. Όλοι είχαν τόσο μεγάλες προσδοκίες από το πρώτο album, τις οποίες κατά τη γνώμη μου δεν εκπληρώσαμε. Οπότε ήταν ακόμα πιο δύσκολο να ξεκινήσουμε ξανά με νέα μουσική. Αλλά μετά από λίγο καιρό προσπαθειών και λαθών, τελικά νιώσαμε και πάλι τη σπίθα και γράψαμε τα Consent of Cult και 100 Years μέσα σε μια μέρα. Μετά από αυτά τα 2 τραγούδια, ξέραμε ακριβώς τι πρέπει να επιδιώξουμε και γράφαμε νέα μουσική για σχεδόν 3 χρόνια. Αυτό το album είναι πολύ πιο ανοιχτό με ένα πραγματικά πολύ ωραίο εύρος δυναμικής. Νομίζω ότι ακουγόμαστε πιο ενήλικοι κατά κάποιο τρόπο και εξελίξαμε τον ήχο μας με πολύ ωραίο τρόπο.

>Μου δίνετε την εντύπωση ότι προσπαθείτε να μετατρέψετε πολύ συγκεκριμένα συναισθήματα σε τραγούδια. Αν ισχύει, ποια περιγράφονται στο Choirs To Heaven; J: Ναι, αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος με τον οποίο γράφω τη μουσική και ο Markus τους στίχους. Τα πάντα σε αυτό το πρότζεκτ έχουν να κάνουν με τα συναισθήματα και το πώς τα μεταφέρουμε στη μουσική και το μυαλό των ακροατών. Θέλουμε πραγματικά να έχουμε αυτό το ισχυρό αντίκτυπο και τη δυναμική στους ανθρώπους όταν ακούνε τη μουσική μας για πρώτη φορά. Το Choirs to Heaven μιλάει για την επανένωση των ανθρώπων ενώ όλοι ήταν τόσο μόνοι κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Η πρώτη πρόταση στο Choirs To Heaven, "Είμαστε μόνοι σε αυτόν τον κόσμο, κάθε γυναίκα, κάθε άντρας..." είναι πολύ δυνατή για μένα. Παρόλο που είμαστε σχεδόν 8 δισεκατομμύρια σε αυτόν τον πλανήτη, πολλοί άνθρωποι νιώθουν μοναξιά και θέλουμε να τους ενισχύσουμε με μουσική και τα συναισθήματα, να τους βγάλουμε προς τα έξω, γιατί ο κόσμος είναι τόσο όμορφος με τόσους πολλούς υπέροχους ανθρώπους και ζώα που ζουν εδώ.

>Μερικά puns intended: Πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθανθήκατε ότι βρίσκεστε στον παράδεισο; J: Η τελευταία φορά που βρέθηκα στον παράδεισο ήταν κατά τη διάρκεια της τελευταίας μας συναυλίας που κάναμε στο Funkhaus, στο Βερολίνο. Πραγματικά ένιωσα σα να ήμουν στον παράδεισο, ήταν σαν διαυγές όνειρο. Βλέποντας 1000 ανθρώπους σε ένα όμορφο δωμάτιο, να τραγουδούν τα τραγούδια μας με κλειστά μάτια και να χορεύουν, έμοιαζε με το απόλυτο όνειρο. Νομίζω πως όταν είμαι στη σκηνή και όλοι συνδέονται τόσο μεταξύ τους μέσω της μουσικής, τότε είναι που νιώθω ότι βρίσκομαι στον παράδεισο.

>...και τελικά τι χρειάζεστε για να είστε Ok στην καθημερινή σας ζωή; J: Να έχω την οικογένεια και τους φίλους μου κοντά μου και να ασχολούμαι με αυτό που αγαπώ περισσότερο, τη μουσική.

>Αλήθεια, ποια είναι η ιστορία πίσω από το "Ohio"; Markus: Το Ohio είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο ποίημα της Αμερικανίδας ποιήτριας Lucie Brock-Broido. Είναι μια ιστορία με σχεδόν αποκαλυπτικό φόντο, μία πολύ δυστοπική αίσθηση αν τη διαβάσεις σωστά και μία πολύ αισθησιακή πινελιά δύο ανθρώπων που βιώνουν κάποια φυσική καταστροφή και θέλουν να περάσουν μαζί το τέλος των ημερών. Πολύ γλυκιά.

>Διάβασε ακόμη: Τα φρέσκα κορίτσια της σύγχρονης ελληνικής μουσικής

Προφανώς προστέθηκαν κάποιες γραμμές για να το προσαρμόσουμε στο τραγούδι και να το κάνουμε επίσης πιο "τραγουδιστό", αλλά επίσης επεκτείναμε κάποιες για να διευρύνουμε την ιστορία ακόμα περισσότερο ή για να εμπλουτίσουμε με περισσότερη εικόνα τους στίχους όπως για παράδειγμα με τη φράση "οι σκέψεις μου γλιστρούν στο τοπίο. Είμαι στο πιο λεπτό γυαλί, όλη μου η αθωότητα πέρασε".

Η δημιουργία σε καιρούς χαλεπούς και τα μελλοντικά σχέδια

>Ζούμε σε μια πολύ περίεργη, ανασφαλή περίοδο που περιστρέφεται γύρω από την πανδημία, την κλιματική αλλαγή και τους πολέμους. Πιστεύετε πως το κοινό ταυτίζεται περισσότερο με τη downtempo μουσική γι᾽αυτόν το λόγο; Μ: Ο κόσμος τώρα ταυτίζεται με τη μουσική που σχετίζεται με τις συγκρούσεις. Δε μπορεί να υπάρξει πια η μουσική που υπήρχε πριν από την πανδημία, πριν από τον πόλεμο, πριν από την κλιματική αλλαγή. Πρέπει να ληφθούν όλα υπόψη και δεν έχει σημασία από ποιο είδος προκύπτει αυτός ο νέος τρόπος σκέψης. Απλά πρέπει να υπάρχει. Αυτή είναι η κρίση. Αυτά είναι τα προβλήματά μας που απαιτούν τη δική μας λύση. Κάψτε τους ωκεανούς, πνίξτε τη φωτιά, η αιώνια βροχή... ναι, η ιστορία επαναλαμβάνεται.  

>Η μελαγχολία δημιουργεί καλύτερα τραγούδια; M: Συχνά ναι. Αν και ακόμα πιο συχνά δεν το κάνει. Να σου δώσω ένα παράδειγμα: Τα μελαγχολικά κομμάτια χτυπούν πιο ευαίσθητες χορδές, αλλά για να βρεις ένα τέτοιο καλό κομμάτι καταλήγεις να πετάς δέκα ιδέες για τραγούδια που απλά σε κάνουν να μελαγχολείς. Μπορείς όμως να πεις ότι "περιέχουν" περισσότερη ουσία. Τουλάχιστον για εμάς.

Kane Holz

>Τα βίντεό σας κατά καιρούς μου θυμίζουν ταινίες μικρού μήκους. Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για τη δημιουργία τους; M: Κάθε διαδικασία είναι διαφορετική, κάθε ομάδα είναι διαφορετική, κάθε προσέγγιση είναι ίδια. Δουλεύουμε με φίλους, φτιάχνουμε βίντεο που υποστηρίζουν τη μουσική και δε χάνουμε ποτέ αυτή την κινηματογραφική πινελιά. Γενικά πιστεύουμε πως είναι να καλύτερο να κάνεις όσα περισσότερα μπορείς μόνος σου. Γενικά, μη φοβάστε να πείτε ότι κάτι μπορεί να φαίνεται χάλια. Τίποτα δεν είναι χειρότερο από ένα μουσικό βίντεο που πάει κατά διαόλου επειδή κανείς δεν είχε τα κότσια να πει τη γνώμη του.

>Τι διαφοροποιεί τους Lea Porcelain από άλλες μπάντες του σήμερα; Μ: Είμαστε απλά ένα διαφορετικό γούστο, μία διαφορετική προτίμηση σε σχέση με κάποιους άλλους καλλιτέχνες εκεί έξω. Και αυτό είναι καλό γιατί μου αρέσει να ακούω διάφορα πράγματα.  Μου αρέσουν κάποιοι δίσκοι τζαζ του Keith Jarret ή του Bill Evans, αλλά αν ακούς αυτά όλη μέρα, σίγουρα μετά από λίγο καιρό γίνεσαι τρελός. (γέλια) Έτσι, το γούστο και τα διαφορετικά είδη είναι σημαντικά, αλλά αυτό δε χρειάζεται να σημαίνει πραγματικά κάτι συγκεκριμένο. Υποθέτω ότι δεν μπορείς να μας αγαπήσεις πλήρως αν δε μας έχεις δει ζωντανά. Αυτό είναι το σημείο όπου τείνουμε να κάνουμε τους πιο "συχνούς ακροατές" μας πραγματικούς fans. Το κάνουμε με όλη μας την καρδιά και το πάθος, μπορείτε να το ακούσετε αυτό στη μουσική μας και να το διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι στη σκηνή.

>Θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μου κάποιες από τις επιρροές σας είτε πρόκειται για μουσική είτε για οποιαδήποτε μορφή τέχνης. M: Μας αρέσουν οι αειθαλείς, εννοείται: Radiohead, Moderat, Aphex, MC 5, Cohen, Dylan, Stones. Ο καλύτερος ζωγράφος που έζησε ποτέ: Francis Bacon. Ταινίες, οτιδήποτε από Godard, Kubrick, Lynch ή οτιδήποτε με τον Denzel Washington! (γέλια) Η μουσική ή καλλιτεχνική επιρροή πάει πάντα χέρι-χέρι και με τη φιλία. Για παράδειγμα, όπως όταν παίξαμε μαζί με τον Thom από τους Alt-J και αργότερα βρεθήκαμε στην Aalt-J ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με το συγκρότημα. Ο τρόπος με τον οποίο κάνουν μουσική και προσεγγίζουν τα πράγματα σίγουρα μας επηρέασε. Το ίδιο και με τον Sascha Jung από τους Moderat/ Apparat.

>Διάβασε ακόμη: Μία εντελώς Τσίου επιστροφή

Είμαστε μεγάλοι οπαδοί της δουλειάς του αλλά είμαστε επίσης φίλοι και γνωρίζουμε τη γυναίκα του που μας συμπεριέλαβε στην ταινία της, Stay Still - έχουμε περιοδεύσει μαζί. Όλα αυτά πάνε χέρι-χέρι. Αν πρέπει να δώσουμε τα εύσημα σε κάποιον που μας επηρέασε στιχουργικά αλλά και πνευματικά νομίζω ότι είναι ο Βραζιλιάνος ποιητής και πολύ στενός φίλος Ricardo Domeneck που ενέπνευσε τόσους πολλούς στίχους σε κάθε δίσκο που κάναμε, έχει περιοδεύσει μαζί μας ως support, διαβάζει και απαγγέλλει Ginsberg.

Μάλιστα μας έχει κάνει διαλέξεις και μαθήματα στην αρχή για την κληρονομιά του μουσικού είδους που παίζουμε. Ήταν μια μεγάλη επιρροή για εμάς. Ένα μεγάλο μπράβο στο φίλο μας Ricardo! 

>Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; M: Στα άμεσα σχέδιά μας είναι να κάνουμε νέα μουσική, να βγούμε σε περιοδεία, να παίξουμε την πρώτη μας περιοδεία στις ΗΠΑ, σίγουρα περισσότερες ευρωπαϊκές συναυλίες σε Παρίσι, Λονδίνο, Βρυξέλλες, Άμστερνταμ. Να πάρουμε επίσης το χρόνο μας για να ασχοληθούμε περισσότερο με νέους ήχους και ιδέες και να φτιάξουμε ένα τρελό EP προτού σκεφτούμε το τρίτο album. Ο τρίτος δίσκος είναι αυτός που θα πρέπει να μην αφήνει άλλες αμφιβολίες για εμάς και την πρόθεσή μας να φέρνουμε συνεχώς καλή και παθιασμένη μουσική σε αυτόν τον κόσμο που είναι εκτός συναγωνισμού. 

Larsen Sotelo

>Τι θα ακούσουμε λοιπόν στο live σας στο Plissken Festival; M: Το setlist μας αποτελεί έκπληξη, αλλά σίγουρα θα εμπεριέχει τα καλύτερα από το νέο album μας Choirs to Heaven. Αυτός ο δίσκος κυλά στο αίμα και τις φλέβες μας και η περιοδεία στη Γερμανία απέδειξε ότι αυτή η μουσική είναι ιδανική για τη σκηνή. Ετοιμαστείτε λοιπόν για το Tunnel Stage που θα πάρει φωτιά!

*Οι Lea Porcelain εμφανίζονται την πρώτη ημέρα του Plissken Festival, στις 12 Ιουνίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Περισσότερα εδώ. 

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr