Κι αν ο Λάμπρος Φισφής είναι 'Πολύ Καλύτερα Τώρα';

Κάθε φορά που ο Λάμπρος Φισφής βρίσκεται στη σκηνή, μοιάζει να κάνει πολλές φορές το δρομολόγιο πραγματική ζωή-κωμωδία. Και το κάνει με τρόπο άμεσο, ειλικρινή, αληθινά αστείο, σε σημείο που ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί. Σαρκάζει και αυτοσαρκάζεται, αναλύει και υπερ-αναλύει, δίνει και παίρνει. Το ίδιο ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει και τώρα, μέσα από τον 4ο μονόλογό του, που κάνει πρεμιέρα στις 14 Ιανουαρίου στο Θέατρο Τζένη Καρέζη. 

Λίγο πριν, μιλά στο Esquire για το 'Πολύ Καλύτερα Τώρα', το χιούμορ και την κωμωδία, τη ζωή με τα παιδιά. Και για πολλά άλλα.

> Γιατί λοιπόν 'Πολύ Καλύτερα Τώρα';

Θα ήθελα πραγματικά να σου δώσω μία βαθυστόχαστη και cool απάντηση πάνω σε αυτό αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχω τίποτα τέτοιο να σου πω (γέλια). Είναι απλά ένα κομμάτι από την παράσταση που πιστεύω πως αξίζει να παρακολουθήσει κανείς. Μου άρεσε πολύ όμως σαν τίτλος και συνηθίζω τέτοιου είδους κεφαλίδες, που συχνά είναι και ατάκες από την εκάστοτε παράσταση. Γενικά πάντως, το να πηγαίνω κάθε φορά προς μία παράσταση, είναι πολύ καλύτερα για εμένα, ανεξαρτήτως του τι έχει συμβεί μέσα στην υπόλοιπη ημέρα. Η ώρα επί σκηνής, για εμένα προσωπικά, είναι η πολύ-καλύτερα-τώρα στιγμή. Ελπίζω και για το κοινό. 

> Είναι μία φράση λοιπόν που χρησιμοποιείς στην καθημερινότητά σου; 

Ναι, μου αρέσει σαν φράση. Και μου ταίριαξε πάρα πολύ συνδυαστικά με τα όσα σου είπα ακριβώς πιο πριν. 

> Υπάρχουν ομοιότητες σε σχέση με τους προηγούμενους μονολόγους σου; Διαφορές; 

Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη διαφορά. Αυτό που αλλάζει είναι οι μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας που βιώνουμε και μας ενώνουν όλους. Είναι πάντοτε ο βασικός άξονάς μου και μέσα σε αυτό το πλαίσιο προσπαθώ να βγάλω χιούμορ. Να εντοπίσω που βρίσκεται κάθε φορά το αστείο, εντός αυτών των καθημερινών πραγμάτων. Εκείνο που αλλάζει είναι πως -επειδή έχουν όλα αυτά να κάνουν με τη ζωή μου- κάποια θέματα διαφοροποιούνται όσο μεγαλώνεις. Γίνονται όλα αλλιώς. Για παράδειγμα, στο 'Πολύ Καλύτερα Τώρα', υπάρχει ένα κομμάτι που αφορά τι σημαίνει να βρίσκεσαι στα 40 έτη ηλικίας ή ένα άλλο για το τι συμβαίνει όταν έχεις δύο παιδιά. Είναι θέματα που υπό άλλες συνθήκες δε θα τα ακουμπούσα, γιατί παλαιότερα δε βρισκόμουν εκεί.

> Επέλεξες το stand up comedy; Ή μήπως σε επέλεξε αυτό; 

Κάπου στο ενδιάμεσο βρίσκεται η αλήθεια. Πρακτικά, μου άρεσε πάντα η κωμωδία, το παίξιμο και το γράψιμο. Ήθελα να γίνω ηθοποιός, μέχρι που παρουσιάστηκε μία βιντεοκασέτα με τον Eddie Murphy και ήταν η στιγμή που είπα "αυτό ακριβώς θέλω να κάνω". Έγινε ένα κλικ με το stand up.

> Η πιο μεγάλη πρόκληση σε όλο αυτό, ποια είναι; 

Μα να κάνεις το κοινό να γελάσει φυσικά. Κι αν δε γελά, γίνεται ακόμη μεγαλύτερη η πρόσκληση. Συνειδητοποιείς πόσο μόνος σου είσαι στη σκηνή, τη στιγμή που πρέπει να συμβαδίσεις με τις ταχύτητες αυτού του είδους κωμωδίας, που είναι αστραπιαίες. Απευθύνεσαι στο κοινό, ζητώντας του ουσιαστικά να γελάσει, και αυτό σου λέει "ναι" ή "όχι". Έχεις να διαχειριστείς αυτό λοιπόν, να καταθέτεις το αστείο σου και να εισπράττεις αποδοχή ή απόρριψη.

> Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι για το οποίο παλεύεις λίγο περισσότερο; 

Ναι, το να βάλεις μέσα σε ένα δωμάτιο πολλούς και τελείως διαφορετικούς ανθρώπους και να τους κάνει να γελάσουν με το ίδιο ακριβώς πράγμα. Το χιούμορ είναι τελείως υποκειμενικό άλλωστε και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του σε σχέση με το δράμα. Το τι κάνει κάποιον να γελάει είναι πιο υποκειμενικό και από το γούστο στο φαγητό.

> Κι όταν δεν υπάρχει ανταπόκριση από το κοινό, τι συμβαίνει; Πώς το διαχειρίζεσαι; 

Μπορείς να προσπαθήσεις να διορθώσεις ή να βελτιώσεις το αστείο, να το δουλέψεις λίγο παραπάνω. Να κάνεις μία ανασκαφή μέσα του, ίσως και να το αποσυνθέσεις. Μπορεί βέβαια να μη δουλέψει και ποτέ. Στην αρχή της όποιας πορείας, σε κάθε τομέα, η απόρριψη είναι μεγαλύτερη από την επιβεβαίωση. Όταν εκτίθεσαι δε, ξέρεις πως υπάρχει το ενδεχόμενο να τρως τη μία χυλόπιτα μετά την άλλη. Βέβαια, έτσι φτιάχνεις και πιο γερό στομάχι. Και βελτιώνεσαι, είναι μέρος της δουλειάς.

> Η πρώτη φορά επί σκηνής πώς ήταν; Τη θυμάσαι;

Βεβαίως, ήταν σε ένα γενικού τύπου open mic στην Ολλανδία. Πριν από μένα ήταν μία κοπέλα που διάβαζε ποιήματα και μετά ένας τύπος που έπαιζε μουσική. Ξέχασα τα λόγια μου, έπαθα μπλακ άουτ αλλά ευτυχώς γέλασε ο κόσμος. Ήταν 5 λεπτά που μου φάνηκαν 7 δευτερόλεπτα. Μία εμπειρία που σχεδόν επαναλήφθηκε όταν έκανα την παράσταση στο Κλειστό Παλαιού Φαλήρου (σ.σ. η μεγαλύτερη stand up comedy παράσταση που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα, με κοινό 5.000 ατόμων).

> Τα τελευταία χρόνια το stand up έχει αναπτύξει μία υπολογίσιμη δυναμική στην Ελλάδα. Είναι όμως το κοινό και, κατ' επέκταση η ίδια η κοινωνία, τόσο cool για να ανταποκριθεί πλήρως στο είδος; 

Πλήρως δεν μπορώ να γνωρίζω τι σημαίνει για το είδος. Ξέρεις, για τον Έλληνα υπάρχει ένα μέσο είδος κωμωδίας που τον εκφράσει πλήρως. Κάποια κομμάτια του stand up γέρνουν προς τα εκεί, κάποια άλλα όχι. Στο σύνολό του το stand up, δε γνωρίζω αν θα μπορέσει να γίνει το πιο mainstream είδος, το πιο παραδοσιακό είδος κωμωδίας στην Ελλάδα. Αλλά έχει φτάσει σε ένα πολύ καλό σημείο, έχει αγκαλιαστεί πάρα πολύ από τον κόσμο.

Το βλέπεις, όσο το πράγμα προχωρά, το κοινό το αποδέχεται. Και μιλάω και δημογραφικά. Έφυγε από την Αθήνα και πήγε και σε όλη την Ελλάδα, παντού και ηλικιακά, πια. Είναι σημαντικά βήματα για εμάς όλα αυτά. Το χιούμορ έχει να κάνει κυρίως με τη σύνδεση. Πού ταυτίζεται μαζί σου το κοινό, τι καταλαβαίνει ο θεατής. Αυτό ισχύει για κάθε είδος κωμωδίας. Σκέψου θεματικές όπως η Ελληνίδα μάνα ή η κλασική ταβέρνα. Είναι κοινές για όλους, μοτίβα κωμωδίας που δουλεύουν κάθε φορά.

> Η πολιτική ορθότητα και τα ταμπού υπάρχουν;

Ταμπού υπάρχουν πάντα. Εξαρτάται βέβαια πώς το ορίζουμε κάθε φορά. Όπως κάθε φορά που μπορεί να μιλάμε για το σεξ και να γελά από κάτω ένας τύπος που είναι 40+. Έχουμε ταμπού τέτοιου είδους ακόμη στην Ελλάδα. Η πολιτική ορθότητα είναι ένα άλλο πεδίο. Σχετίζεται με το τι είναι και τι μπορεί να γίνει παρεξηγήσιμο και τι θίγει τον άλλον. Έχει σημασία το μέρος και το πλαίσιο. Υπάρχει περισσότερο από παλιά αλλά όχι ακριβώς σε έξαρση. Όταν βέβαια κάτι πετιέται στην Άγρια Δύση των social media, μπορεί να υπάρξουν παρεξηγήσεις.

> Πόσο κοντά βρίσκεται ο κωμικός Λάμπρος Φισφής με τον άνθρωπο Λάμπρο Φισφή;

Αυτό έχει να κάνει την εκάστοτε συνθήκη ή το κάθε φορά αστείο, με το θέμα που εξετάζεται. Υπάρχουν αστεία στα οποία είμαι 100% ο ίδιος άνθρωπος και άλλα που δε συμβαίνει αυτό. Μπορεί δηλαδή κάπου να βάζω μία κωμική υπερβολή, ενώ στην πραγματικότητα θα αντιδρούσα με πολύ πιο μετριοπαθή τρόπο. Η 'σκηνική' μου γυναίκα και τα 'σκηνικά' μου παιδιά δεν είναι ακριβώς έτσι και στην πραγματικότητα αλλά δεν απέχουν και πολύ από αυτά.

> Και ο πατέρας Λάμπρος Φισφής; Πώς αλλάζει η ζωή ενός άντρα και ενός καλλιτέχνη από τη στιγμή που θα αποκτήσει παιδιά; Και πώς έχει διαμορφωθεί όλο αυτό μέσα στα χρόνια; 

Αυτό μπορούμε να το συζητάμε κανένα τρίωρο (γέλια). Δε νομίζω βασικά ότι υπάρχει κάτι που δεν αλλάζει. Η ζωή σου διαφοροποιείται, από τα πιο απλά μέχρι τα πολύ πιο σύνθετα. Μέχρι το "τι θα γίνει αν πεθάνω;". Ένα ερώτημα που για ποιο λόγο να σκεφτείς αν είναι 30, δίχως παιδιά; Όλα τα cringe και μη κλισέ ισχύουν. Και δε γίνεται να συμβεί κάτι διαφορετικά. Αλλάζει ο διακόπτης. Σε επίπεδο καλλιτεχνικό, δίνει πολύ υλικό, ειδικά για έναν κωμικό. Έχει πολλά καλά, έχει και καταστάσεις που συχνά οδηγούν στον πόνο και την απελπισία (γέλια).

> Έχεις διανύσει μία πορεία 15 ετών στο χώρο. Νιώθεις επιτυχημένος; 

Η επιτυχία έχει να κάνει με το να βρίσκεις έναν αριθμό ανθρώπων -όποιος κι αν είναι αυτός- που τους αρέσει αυτό που παράγεις, τους κάνει να διασκεδάζουν. Να γελούν. Και από αυτή την άποψη, ναι, νιώθω επιτυχημένος. Αν μπορείς λοιπόν να το κάνεις αυτό, δεν είναι επιτυχία; Έτσι το ορίζω λοιπόν. Να κάνεις αυτή την πολύ όμορφη δουλειά, να συμβάλλεις στο να περνά καλά ο κόσμος και, αν είσαι τυχερός, να μπορείς να βιοπορίζεσαι από αυτό.

> Τι περιμένεις και τι εύχεσαι για το μέλλον;

Θα ήθελα να μη σταματήσω ποτέ να κάνω αυτή τη δουλειά. Όλη αυτή η ανασφάλεια και το άγχος που έχω πως ίσως κάποια στιγμή πάψω να είμαι αστείος, να μην ισχύσουν τελικά. Να φτάσω σε πολύ μεγάλη ηλικία και να μπορώ να κάνω παραστάσεις. Να παράγω γέλιο, ειδικά στο stand up, που δε θα ήθελα ποτέ να σταματήσει να είναι μέρος της ζωής και της δουλειάς μου.

---

Info

Το 'Πολύ Καλύτερα Τώρα' κάνει πρεμιέρα στις 14/01, στο Θέατρο Τζένη Καρέζη (Κάθε Κυριακή, στις 21.00 - εισιτήρια εδώ).

Τον Λάμπρο Φισφή τον ακούς και στο εβδομαδιαίο podcast 'Αυτά είναι', με νέο επεισόδιο κάθε Τρίτη.

www.lambrosfisfis.com

Ακολούθησε το Esquire σε Facebook, Instagram και Twitter.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr