Το King Richard είναι η μεγάλη επιστροφή του Will Smith

Για τον King Richard Williams (Will Smith), η ζωή έχει μόνο έναν σκοπό: να βοηθήσει τις δύο κόρες του Serena (Demi Singleton) και Vanessa (Saniyya Sidney) να γίνουν επαγγελματίες παίκτριες τέννις. Είναι 100% σίγουρος ότι μπορούν να γράψουν τη δική τους ιστορία στο άθλημα. Όμως στο Κόμπτον, σε μία από τις λιγότερο εύπορες γειτονιές εκείνης της του Λος Άντζελες των 90s, κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν, πόσω μάλλον όταν είχε να φροντίσει άλλες τρεις κόρες μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του, Oracene Price. (Aunjanue Ellis). (Aunjanue Ellis).

Τα λεφτά είναι λίγα, κανείς δεν τον πιστεύει, προσπαθεί να επιβιώσει ως αυτοδίδακτος προπονητής σε ένα περιβάλλον μόνο για λευκούς και γενικώς στα μάτια των περισσότερων φαντάζει σαν ένας τρελός πωλητής καπνού ή κάποιος που απλώς δεν ξέρει τι του γίνεται. Όμως ο Richard, έχει ένα σχέδιο για να οδηγήσει τις κόρες του στην επιτυχία, ένα σχέδιο που δημιούργησε πολύ πριν από τη γέννησή τους και θα κάνει τα πάντα για να το κάνει πράξη, ακόμη κι αν χρειαστεί να τον μισήσει στο σύμπαν μαζί με εκείνες. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, τα όνειρά του για τις δύο νεαρές σχεδόν γίνονται πραγματικότητα, αλλά τι γίνεται με τα δικά τους όνειρα; Ή μήπως όλα όσα έκανε, ήταν κυρίως για τον εαυτό του και τον εγωισμό του;

Η πλοκή

Οι περισσότεροι, fans του τέννις και μη, γνωρίζουν πολύ καλά την απίστευτη σημασία, την πλήρη ρήξη με το παρελθόν που αντιπροσώπευαν η Serena και η Vanessa Williams, οι πρώτες Αφροαμερικανίδες που κατάφεραν να ξεφύγουν σε ένα άθλημα στο οποίο ιστορικά κυριαρχούσαν οι λευκοί. Ο Reinaldo Marcus Green με το King Richard δημιουργεί μία άτυπη βιογραφία, η οποία πέρα από τις δύο πολύ διαφορετικές σε ταλέντο, έκφραση και προσωπικότητα αδελφές, εστιάζει στο δημιουργό του αθλητικού τους μύθου. Κανένας άλλος ηθοποιός εκτός από το Will Smith δε θα μπορούσε να υποδυθεί τόσο καλά αυτόν τον τραχύ, πεισματάρη, επίμονο και αλλοπρόσαλλο άνθρωπο. Επιτέλους τον βλέπουμε να επιστρέφει σε εξαιρετική φόρμα, μετά από αρκετά χρόνια μέτριων επιλογών. Καμία έκπληξη δεν αισθανθήκαμε για τη Χρυσή Σφαίρα που απέσπασε για την ερμηνεία του, η οποία δεν αποκλείει τον ερχομό ενός oscar.

>Διάβασε ακόμη: Το Χόλιγουντ και η μέρα της μαρμότας

WARNER BROS.

Τα 145 λεπτά του King Richard, τα καταλαβαίνεις μόνο σε λίγες στιγμές, γιατί το σενάριο του Zach Baylin, αλλά κυρίως η σκηνοθεσία του Green, αποφεύγει τις καθυστερήσεις, τις αδυναμίες στο ρυθμό, αλλά κυρίως μέχρι τέλους στερούνται κάθε ρητορικής, πιθηκισμού ή έπαρσης. Η ταινία ασχολείται κυρίως με το κυνήγι της επιτυχίας, τη στοχοπροσήλωση και την πραγματοποίηση των ονείρων κάποιου. Όλα αυτά μέσα από μια εξαιρετικά επιταχυνόμενη πορεία ανάπτυξης, η οποία οδήγησε δύο νεαρά κορίτσια να πρέπει να αντέξουν απίστευτες πιέσεις, έναν ανταγωνισμό που γινόταν ολοένα και πιο άγριος από το ρατσισμό.

Ωστόσο, η Serena και η Vanessa έπρεπε να αντιμετωπίσουν επίσης έναν πατέρα-αφέντη γεμάτο πάθος, στοργή, ικανό να υπομείνει κάθε βία και ταπείνωση γι' αυτές, ο οποίος συχνά μετατρεπόταν σε έναν καταπιεστικό και αναίσθητο άνθρωπο. Ως ιδανικός αντίλογος, εκτός από τη σύζυγο που υποδύεται η ταλαντούχα Aunjanue Ellis (και που σε μερικές περιπτώσεις σχεδόν κλέβει την παράσταση από τον Smith), εμφανίζεται και ο Jon Bernthal. Ο προπονητής του Rick Macci, είναι το alter ego του, είναι ένας άνθρωπος γεμάτος ενέργεια, ευαισθησία και σεβασμό για τους άλλους - ο Richard δεν έχει ιδέα τι είναι αυτό.

Μία νηφάλια ματιά

Εσφαλμένα οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το King Richard είναι μία ακόμη ταινία για το περιβόητο αμερικανικό όνειρο, αν και εν μέρει μία τέτοια εντύπωση μπορεί να προκληθεί από το ότι δεν αποφεύγει τελείως το πολιτικό στοιχείο. Αναμφίβολα όμως, δεν εκθειάζει καταναγκαστικά τον πρωταγωνιστή της. Τουναντίον, τον εκτιμά, τον σέβεται, αλλά καταδεικνύει τον αυταρχισμό του, τη συχνή αναλγησία του, όπως και τον εγωκεντρισμό του. Μάλιστα, αποτελεί μία εξαιρετική κινηματογραφική απεικόνιση της έννοιας της πατριαρχίας, σε ένα Κόμπτον γεμάτο από συμμορίες κακοποιών, χωρίς αλληλεγγύη και ελπίδα για δικαιοσύνη.

WARNER BROS.

Μία επιπρόσθετη κατάκτηση για το King Richard είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει τον κόσμο του τένις. Η ταινία διαδραματίζεται την περίοδο κατά την οποία δεν υπήρχε νομοθεσία και ελλείψει αυτής, μία βιομηχανία που κατακρεούργησε παιδικές ψυχές θέριεψε. Συχνά μάλιστα θυμίζει το αριστουγηματικό He Got Game μέσω του οποίου ο Spike Lee μας μίλησε για την οργή της ανάδυσης, την τοξικότητα της επικείμενης επιτυχίας. Τον King Richard προβάλλει την απολύτως διαφορετική φύση της αμερικανικής αθλητικής κουλτούρας σε σχέση με την ευρωπαϊκή. Ο αθλητισμός στο εξωτερικό είναι συχνά η μόνη ελπίδα επιτυχίας για όσους ζουν σε συνθήκες ένδειας ή περιθωρίου. 

>Διάβασε ακόμη: 30+1 ταινίες για το 2022

Αν κάτι κατορθώνει σίγουρα το King Richard, αυτό είναι να μας παθιάσει με τις πρωταγωνίστριές του, με εκείνη τη ρακέτα που θεοποίησε τις δύο αδελφές χωρίς να θάβει κάτω από το χαλί την αγριότητα της αμερικανικής κοινωνίας. Μας αφήνει επίσης με το θεμελιώδες ερώτημα αν η επιτυχία και η ευτυχία ταυτίζονται, αν ένας πατέρας έχει το δικαίωμα να σχεδιάζει όλη την εξέλιξη των κοριτσιών του από τα πρώτα χρόνια τους και αν το κάνει πραγματικά για το καλό τους. Η ταινία δεν τοποθετείται σχετικά και επικεντρώνεται στην απίστευτη σειρά συμπτώσεων, το πείσμα αυτού του ανθρώπου που συχνά λειτουργεί άξεστα και δύστροπα, την ιστορία του τένις και τη ζωή τους που έκτοτε άλλαξε άρδην. Πάνω από όλα όμως, αναδεικνύει την ανάγκη να είμαστε αληθινοί και κυρίως να προχωράμε μπροστά παρά τους σκοπέλους αρκεί ο στόχος να είναι όντως δικός μας.

 

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr