5 κορυφαίες queer ταινίες που δεν έχεις δει

Τιμούμε την εβδομάδα του Pride βλέποντας ξανά queer ταινίες που όχι μόνο απολαύσαμε κινηματογραφικά, αλλά επιπλέον μας εντυπωσίασαν με τον τρόπο που διαχειρίζονται και απεικόνιζουν την queer σεξουαλικότητα, παρόλο που σήμερα δε συζητιούνται όσο θα τους άξιζε. Μάλιστα, πολλοί από τους παρακάτω τίτλους κυκλοφόρησαν την τελευταία δεκαετία, μία περίοδο που το queer σινεμά βιώνει μία πληθωρική άνθιση. Ακολουθούν, λοιπόν, τα δικά μας queer must-see.

"But, I'm a Cheerleader" (Jamie Babbit, 1999)

Ίσως από μόνο του να μη σας λέει κάτι από μόνο του το όνομα της Babbit, όμως θα έχετε δει σίγουρα κάποια από τις τηλεοπτικές σειρές που σκηνοθέτησε ("Οικογένεια Γκίλμορ", "Girls"). Στο "But I'm a Cheerleader" πρωταγωνιστεί η Νατάσα Λιόν, στο απόγειο της δημοφιλίας της τότε, προτού βρει και εκείνη σουξέ στην τηλεόραση ("Orange is the New Black", "Russian Doll"). Στην ταινία υποδύεται μια 17χρονη, η οποία υποχρεώνεται από τους γονείς της να υποστεί μια "διορθωτική θεραπεία" ώστε να ξεπεράσει την ομοφυλοφιλία της.

Τη διαδικασία θα αναλάβει ένα ειδικό κέντρο "αποκατάστασης" όπου αναγκάζεται να μείνει ο χαρακτήρας της Λιόν. Αυτό που ξεκινάει σα μια ανεξέλεγκτη κωμωδία, προοδευτικά αποκτά έναν ειλικρινή ρομαντισμό ο οποίος βοηθά να απελευθερωθεί η ανθρωπιά των ηρωίδων. Την ίδια στιγμή, όπως όταν στο κέντρο τα αγόρια υποχρεώνονται να φοράνε μπλε και τα κορίτσια ροζ, απογυμνώνεται η κοντόφθαλμη λογική των συντηρητικών σχετικά με το φύλο. Η Μπάμπιτ τα φέρνει όλα τούμπα, με το πιο δυνατό όπλο όλων, το χιούμορ. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία εδώ.

"Του Θεού η Χώρα" (Francis Lee, 2017)

Ένα συναισθηματικά φορτισμένο και πολυβραβευμένο ντεμπούτο, όπου η μετα-Brexit πολιτική πραγματικότητα της Αγγλίας συναντά το άλγος μιας παγιδευμένης σεξουαλικότητας, έχει ως φόντο την επαρχία του Γιόρκσαϊρ. Εκείνη προσφέρει το σκληροτράχηλο σκηνικό της κοπιώδους ενηλικίωσης (ψυχολογική και σεξουαλική) του νεαρού Τζόνι, ο οποίος μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο του πατέρα του φροντίζει την απομακρυσμένη οικογενειακή φάρμα. Για να διασκεδάσει ξεδίνει στην τοπική παμπ, όπου πίνει μέχρι λιποθυμίας, ή αναζητά περιστασιακό σεξ, κρατώντας μέσα του την οργισμένη αίσθηση της απογοήτευσης και της μοναξιάς. Μέχρι που η άφιξη ενός Ρουμάνου μετανάστη ως εποχικού εργάτη δίνει νέο νόημα στην καθημερινότητά του. Μέσα στο γυμνό πλαίσιο μιας ερωτικής ιστορίας, ο σκηνοθέτης Francis Lee θέτει με λιτότητα και ακρίβεια υπαρξιακά αλλά και πολιτικά ερωτήματα, εναλλάσσοντας σκληρές, ρεαλιστικές εικόνες με ωμή, συγκινητική και δυναμική αφηγηματικότητα.

Η συνέχεια στο Athinorama

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr