Όσα έμαθε η ζωή στον Dustin Hoffman

2 βραβεία Όσκαρ, 5 Χρυσές Σφαίρες, 4 BAFTA και 2 Emmy. Αυτά είναι κάποια μόνο από τα εντυπωσιακά "παράσημα" του Dustin Hoffman στο μαγικό κόσμο του κινηματογράφου. Ο ηθοποιός, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα το 1937, έχει αφήσει μία πλούσια παρακαταθήκη στη μικρή αλλά και στη μεγάλη οθόνη, ενώ παράλληλα έχει διαπρέψει και στο θέατρο.

Στα 86 του, πλέον, χρόνια, ο ίδιος μπορεί να κοιτάζει πίσω και να αναπολεί μία σειρά από επιτυχίες, προκλήσεις και στιγμές-ορόσημα που έχουν καθορίσει την πορεία της ζωής του. Τα σπουδαία μαθήματα αυτής, όπως τα είχε μοιραστεί το 2007 στο Αμερικανικό Esquire, μπορείς να τα απολαύσεις παρακάτω:

>Δεν καταλαβαίνω την πλήξη. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να περπατάς στο σπίτι σαν να είσαι τυφλός. Πώς μπορείς να βαριέσαι; Κατάθλιψη, ναι. Αυτό είναι διαφορετικό παιχνίδι. Ξέρω την κατάθλιψη. Ξέρω κάθε βαθμό της. Αλλά όχι την πλήξη.

>Αν αφαιρέσεις τα γέλια από το Rain Man, δεν είναι η ίδια ταινία. Όταν είμαστε στον τηλεφωνικό θάλαμο και κλάνω, αυτό ήταν κλανιά. Αυτό δεν ήταν γραμμένο στο σενάριο. Περιμέναμε να κάνουμε το πλάνο και ο Barry Levinson είχε τα ακουστικά του. Η πόρτα έκλεισε και έβγαλα κρυφά ένα. Είμαστε σφιχτοί εκεί μέσα, ξέρεις. Και ο Cruise με κοίταξε και είπε: "Έκλασες;" Και είπα, "Ναι." Αλλά έμεινα στο ρόλο μου. "Κλάνε." Ο Barry το άκουσε και ήρθε τρέχοντας σε υστερία και είπε: "Αυτό είναι στη σκηνή. Βάλ' το, όπου θέλεις." Αυτός είναι ένας καλός σκηνοθέτης: κάποιος που εκμεταλλεύεται τα ατυχήματα.

>Το να βλέπεις κακή δουλειά είναι μια από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες, γιατί συνειδητοποιείς πόσο εύκολο είναι να την κάνεις.

>Βλέπεις κάποια σπουδαία δουλειά και αναρωτιέσαι: Πώς ήξεραν αυτά που ήξεραν όταν ήταν είκοσι πέντε ετών;

>Κάποια στιγμή, όταν ήμουν στα 20 μου, εθίστηκα σε ένα παράγωγο της μορφίνης που ονομάζεται Demerol. Είχα καεί και ήμουν στο νοσοκομείο για ένα μήνα. Όταν θεραπεύτηκα, όλα ήταν μια χαρά, και αυτός ο ζυγός έφυγε από πάνω μου και υπήρχε αυτό το συναίσθημα ζεν που οι άνθρωποι επιδιώκουν όταν μπαίνουν σε διαλογισμό. Υπήρχε αυτή η αίσθηση της ειρήνης. Θυμάμαι να σκέφτομαι, γιατί δεν ήμασταν έτσι κατασκευασμένοι;

>Μου αρέσει να μιμούμαι τα εγγόνια μου. Προσπαθώ να καταλάβω την ένταση της προσκόλλησης σε ένα φύλλο. Τα παιδιά δεν χρειάζονται τίποτα άλλο στη ζωή τους.

>Μόλις ήρθαν οι κριτικές, το έργο μεγάλωνε όλο και περισσότερο, επειδή οι παύσεις ήταν δραματικές και οι ηθοποιοί "άρμεγαν" κάθε στιγμή. Ξαφνικά το έργο είχε διάρκεια δώδεκα λεπτά. Ο Arthur Miller ήταν πολύ ευαίσθητος σε αυτό. "Το κοινό είναι σαν ένα ψάρι στο αγκίστρι. Δεν θέλω να κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Το θέλω στην άκρη του καθίσματος". Είπα, "Μα Arthur, μερικές φορές το κοινό γελάει. Θα χάσουν τον διάλογο". Είπε, "Ωραία, χάστε τον. Δεν με νοιάζει. Πρέπει να συνεχίσεις το έργο. Αν το κάνεις σωστά, θα έχεις ασθενοφόρα σε ουρά γύρω από το τετράγωνο".

>Σε ορισμένα επαγγέλματα δεν δίνεται το δικαίωμα που τους αναλογεί. Ο σχεδιαστής κοστουμιών είναι ένα από αυτά.

>Πρέπει να καταλάβεις ότι ρουφάνε τη ζωή από το σκηνικό μόλις είσαι έτοιμος να γυρίσεις. Εντάξει, ησυχία τώρα! Ησυχία! Ησυχία! Ξαφνικά, έχουν τεχνητοποιήσει την ατμόσφαιρα και αυτή η αίσθηση της φυσικής συμπεριφοράς είναι εκτός. Ο Brando θα αρνιόταν να ακολουθήσει. Θα μιλούσε με κάποιον κοντά στην κάμερα: "Τι έκανες αυτό το Σαββατοκύριακο; Έψησες στη σχάρα; Τι ψήσατε;" Πάμε! Μετά έμπαινε κατευθείαν στη σκηνή. Ήθελε την ίδια πραγματικότητα.

>Η φτώχεια δεν χρονολογείται. Οι άστεγοι έμοιαζαν ίδιοι από τον δέκατο τρίτο αιώνα. Πήγαινε πίσω στην εποχή του Τολστόι και του Ντοστογιέφσκι. Κοιτάξτε φωτογραφίες. Είναι καταπληκτικό. Το πρόσωπο ενός άστεγου είναι διαχρονικό.

>Το Midnight Cowboy έγινε με χαμηλό προϋπολογισμό. Πρέπει να έχεις χρήματα για να πληρώσεις για μια σκηνή που περιλαμβάνει ένα μάτσο ανθρώπους στο δρόμο στο κέντρο του Μανχάταν. Έτσι, ο Jon Voight και εγώ περπατούσαμε στην κανονική κυκλοφορία και μας βιντεοσκοπούσε μια κάμερα κρυμμένη σε ένα φορτηγάκι απέναντι. Αυτό είναι ένα κλεμμένο πλάνο. Αυτό ήταν ένα ταξί που παραλίγο να μας χτυπήσει. Στο μυαλό μου, ήθελα να πω, "Γυρίζουμε μια ταινία εδώ, μαλάκα!" Αλλά το μυαλό σου ξέρει ότι αυτό θα κατέστρεφε την λήψη. Οπότε περπατάω εδώ! πραγματικά σημαίνει γυρίζουμε ταινία εδώ!

>Μόλις άρχισα να πηδάω σχοινάκι πάλι. Μου αρέσει να το κάνω στο "La Bamba". Το ηχογραφώ ξανά και ξανά και ξανά, έτσι ώστε να τρέχει για μια ώρα. Είναι καλύτερο αν μπορείς να το κάνεις σαν μποξέρ, με τα πόδια σου να κινούνται πάνω και πίσω, ώστε να μην πηδάνε πάνω κάτω. Είναι πιο εύκολο για τα γόνατά σας. Και είναι υπέροχο να ακούς το "La Bamba".

>Θαρραλέος; Τι λες γι' αυτό; Ο Jake ήταν ένα μήνα πρόωρος. Ο πλακούντας είχε αποκολληθεί από τον τοίχο και η Λίζα αιμορραγούσε. Όπως σε ένα από αυτά τα τηλεοπτικά σόου, ο γιατρός την έβαλε σε ένα φορείο και είπε ότι έπρεπε να βιαστούμε. "Χρειάζομαι αναισθησία! Χρειάζομαι αυτό! Χρειάζομαι αυτό!" Αργότερα μας είπαν ότι είχαμε περιθώριο δώδεκα λεπτών. Η Λίζα θα είχε εκπνεύσει και ο Jake θα είχε πεθάνει μαζί της. Η Λίζα μπορούσε να αισθανθεί το επείγον της κατάστασης. Είπε ήσυχα στον γιατρό: "Αν έχεις επιλογή, φρόντισε να σώσεις το μωρό". Έτσι απλά. Έτσι απλά. Δεν ξέρω τίποτα πιο θαρραλέο. Αν ένας άντρας βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση, θα έλεγε: "Πρέπει να υπάρχει τρόπος να σωθούμε και οι δύο". Οι άντρες θα διαπραγματεύονταν. Πρέπει να υπάρχει τρόπος.

>Πώς έχει αλλάξει ο Θεός για μένα από τότε που ήμουν έξι ετών; Μεγάλωσε.

>Είμαι σίγουρος ότι έχετε ακούσει τι είπε ο George Burns όταν κάποιος τον ρώτησε πώς είναι να κάνεις σεξ όταν είσαι ενενήντα ετών. Είπε, "Έχεις παίξει ποτέ μπιλιάρδο με ένα κομμάτι σχοινί;" Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα καλύτερο από αυτό.

>Όσο καλύτερος είσαι ως γονιός, όσο πιο πλούσια είναι η φωλιά που έχεις χτίσει, τόσο πιο δύσκολο είναι για τα παιδιά σου να φύγουν. Οπότε πρέπει να εφεύρουν πράγματα που δεν τους αρέσουν σε σένα. Και είναι πανέξυπνα σε αυτό.

>Μου έχουν μείνει μερικά βατόμουρα. Αυτή είναι μια καλή μεταφορά για τη ζωή.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr