Όσα έμαθε η ζωή στον Jeff Goldblum

O Jeff Goldblum, ο χαρισματικός και, παράλληλα, αινιγματικός ηθοποιός που γοητεύει το κοινό εδώ και δεκαετίες κλείνει σήμερα τα 71(!) του χρόνια. Με μία άκρως επιτυχημένη καριέρα που ξεκινά από το 1974 και φτάνει μέχρι και σήμερα, θεωρείται μία από τις πιο αγαπημένες φιγούρες του κινηματογράφους, και όχι άδικα. Eίναι ο τύπος που κατά πάσα πιθανότητα ξέρεις τη φιγούρα του, αλλά δεν έχεις συγκρατήσει το όνομά του.

Από τους εμβληματικούς ρόλους του σε ταινίες όπως το Jurassic Park και The Fly μέχρι τις απολαυστικές εμφανίσεις του στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, ο Goldblum έχει αποδείξει πως μπορεί να υποστηρίξει ένα ευρύ φάσμα ειδών και χαρακτήρων και, μάλιστα, να το κάνει και καλά.

Τα μαθήματα ζωής του Jeff Goldblum

Με αφορμή τα σημερινά γενέθλιά του, ρίχνουμε μία ματιά σε όσα εξομολογήθηκε ο ηθοποιός στο βρετανικό Esquire το 2016:

>Η ζωή είναι γεμάτη ευτυχείς συμπτώσεις. Το πρώτο μου παιδί, ο Charlie Ocean, γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου, ενώ γυρίζαμε την Ημέρα της Ανεξαρτησίας: Resurgence! Ελπίζω να του αρέσουν τα πυροτεχνήματα.

>Λιγότερα πράγματα, αυτό είναι το σύνθημά μου. Εκποίηση και απλοποίηση. Δεν μου αρέσει όταν οι άνθρωποι στην τηλεόραση λένε: "Τι λέτε για αυτό το καινούργιο πράγμα;". Δίνω τα περισσότερα από τα πράγματά μου.

>Ο καλύτερος τρόπος για να κινηθούν τα πράγματα είναι να αποδεχτείς την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Ιππεύστε το άλογο προς την κατεύθυνση προς την οποία πηγαίνει.

>Η σκέψη μου για την παραδοσιακή θρησκεία είναι σύμφωνη με τον Richard Dawkins, τον Christopher Hitchens και τον Sam Harris. Προτιμώ την επιστήμη. Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί όταν πεθάνουμε. Δεν νομίζω ότι συναντάμε τους γονείς μας, ότι γινόμαστε φαντάσματα ή οτιδήποτε άλλο. Και όσο για τις 72 παρθένες, ξεχάστε το!

>Το παρελθόν δεν υπάρχει καν κατά κάποιο τρόπο, ούτε και το μέλλον. Η παρούσα στιγμή είναι αυτό που είναι πραγματικό. Είναι αυτό που είμαστε. Οπότε, το "Θεέ μου, τι απέγινε εκείνο το μπέργκερ των 25 λεπτών;" δεν είναι το ζητούμενο.

>Η εφαρμογή Nest είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Ρυθμίζεις μια κάμερα στο σπίτι και τώρα μπορώ να βλέπω το αγόρι μου ανά πάσα στιγμή και μπορώ να του μιλάω κιόλας. Συνεχής παρακολούθηση, το ξέρω. Αλλά, αν δεν έχει τίποτα να κρύψει, δεν έχει και τίποτα να ανησυχεί.

>Η ζωή είναι πιο εύκολη όταν είσαι ψηλός. Στο λύκειο μπορούσα να περιηγηθώ στη ζούγκλα της αυτοάμυνας. Και τώρα, μπορώ να πάω σε ένα μαγαζί και να αγοράσω κάτι από το ράφι. Υπήρχε μια εποχή που τα μανίκια δεν ήταν αρκετά μακριά, αλλά τώρα οι καρποί και οι αστράγαλοι θεωρούνται ευπαρουσίαστο μέρος του σώματος. Είναι μια τάση που χαιρετίζω.

>Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα χρήματα. Δεν μου αρέσουν τα φανταχτερά πράγματα και η συσσώρευση μεγάλου πλούτου δεν είναι κάτι που εκτιμώ. Κάποιος μόλις μου έστειλε μια τρίλεπτη διαφήμιση για το ιδιωτικό αεροπλάνο του Ντόναλντ Τραμπ και είχε μέσα όλα αυτά τα επίχρυσα πράγματα. Και με έκανε να αισθανθώ αρκετά άρρωστη.

>Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά είμαστε είναι πέρα από το φύλο. Πέρα από το να είσαι άνδρας ή γυναίκα. Και εν πάση περιπτώσει, δεν ανακαλύπτουμε ότι είμαστε όλοι λίγο απ' όλα;

>Το να είσαι 30 χρόνια μεγαλύτερος από τη σύζυγό σου είναι λιγότερο σημαντικό από όσο νομίζεις. Έχω φροντίσει τον εαυτό μου, γυμναζόμαστε μαζί, οπότε όλα είναι εντάξει. Αλλά υπάρχουν κάποιες πολιτισμικές αναφορές που δεν πάνε καλά, ειδικά επειδή είναι γυμνάστρια - άρα πέρασε πολύ χρόνο προπόνησης στη Ρωσία. Τη ρώτησα κάποτε: "Ει, αν ήμουν ένας από τους Beatles, ποιος θα ήμουν;". Και μου απάντησε: "Rex Harrison".

>Η ώρα που πέρασα σήμερα το πρωί, παίζοντας πιάνο και τραγουδώντας, ορκίζομαι ότι ήταν η καλύτερη που έχω κάνει ποτέ. Και όσον αφορά τις σχέσεις, δεν νομίζω ότι ήμουν έτοιμη να αποκτήσω τον γιο μου, τον Τσάρλι, πολύ πριν το κάνω. Οπότε ναι, είμαι αργοπορημένη, σε όλους τους τομείς. Αλλά ενδιαφέρομαι πολύ και ενθουσιάζομαι με τα πράγματα γι' αυτό το λόγο.

>Το πιο σημαντικό μέρος ενός δωματίου ξενοδοχείου είναι το μαξιλάρι. Μου αρέσουν τα φθηνότερα, πιο σκληρά, όχι εκείνα τα φουντωτά, αφράτα, αλλά ακόμα ψάχνω για το τέλειο μαξιλάρι. Είναι εκπαίδευση ύπνου - πολύ σημαντικό!

>Μπορείς να πάρεις τη λάθος στροφή στη ζωή. Έχω δει ανθρώπους να γίνονται πιο γκρινιάρηδες με την ηλικία, πιο παγιωμένοι και περιορισμένοι. Αλλά από την άλλη πλευρά, έχω δει ηλικιωμένους ανθρώπους που αποκτούν κάτι σαν κήπο μέσα τους - γίνονται πιο πλούσιοι, πιο πολύ στην κατοχή του εαυτού τους. Απλά πρέπει να διαλέξεις το σωστό μονοπάτι. Και νομίζω ότι πρέπει να ενδιαφέρεσαι ειλικρινά γι' αυτό και να το κάνεις καθημερινή συνήθεια.

>Νομίζω ότι η υγεία είναι ο βαθμός στον οποίο δεν αποφεύγεις τη θλίψη ή την απόρριψη ή την κρίση - κινείσαι μέσα από αυτά. Είναι σαν την ταινία "Απλοί άνθρωποι". Ο χαρακτήρας του Donald Sutherland θρηνεί για τον γιο του και βγαίνει από την άλλη πλευρά. Αλλά η Mary Tyler Moore δεν το κάνει. Γίνεται εύθραυστη και χαμένη και τελικά ανίκανη να έχει μια σχέση. Είναι πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις.

>Για να γίνεις καλός σε οτιδήποτε πρέπει να επενδύσεις ειλικρινά. Η δασκάλα μου στο θέατρο, η Sandy Meisner, συνήθιζε να λέει ότι δεν μπορείς καν να θεωρείς τον εαυτό σου ηθοποιό αν δεν έχεις δουλέψει σε αυτό για 20 χρόνια. Τότε μπορείς να πεις ότι έχεις τα σωθικά ενός ηθοποιού. Ισχύει και για το πιάνο και για τις σχέσεις - γιατί όχι;

>Έκλεψα μια φορά στις παντομίμες. Γυρίζαμε το The Big Chill, και περνούσαμε όλοι καλά, και σκέφτηκα ότι θα ήταν διασκεδαστικό αν είχα ένα μικρό παράνομο πλεονέκτημα. Έτσι κοίταξα. Και η JoBeth Williams, μια υπέροχη ηθοποιός, με έπιασε και ήταν τόσο άσπρη οργή που όχι μόνο με τρύπησε τότε, αλλά δεν έχω ξανακλέψει από τότε.

>Τα όνειρά μου είναι γεμάτα τρομακτικά πράγματα. Πάντα με κυνηγούν άνθρωποι ή είμαι στη φυλακή ή βρίσκομαι σε ένα κινηματογραφικό πλατό και με αγνοούν ή με απορρίπτουν ή κάτι τέτοιο. Χθες το βράδυ, κάποιος βοηθός σκηνοθέτη με κρατούσε κάτω από το νερό μέχρι που μόλις και μετά βίας μπορούσα να αναπνεύσω.

>Είμαι 63 ετών και νιώθω ότι βρίσκομαι στο κατώφλι του πιο απολαυστικού μέρους της ζωής. Δεν πρόκειται να με ακούσετε να γκρινιάζω.

>Όλες οι ιστορίες τελειώνουν. Υπάρχει κάτι φευγαλέο σε κάθε μορφή. Αυτό το τραπέζι εδώ καταρρέει, αν το κοιτάξεις για αρκετή ώρα. Ο πλανήτης θα χαθεί. Ο ήλιος θα σβήσει. Αυτή είναι η ιστορία του σύμπαντος και είμαστε μέρος της.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr