Κανείς δεν κάνει τον χαζό καλύτερα από τον Leonardo DiCaprio

Tο Killers of the Flower Moon του Scorsese είναι ακριβώς το είδος της ταινίας που όλοι θέλουν να πάρουν πολύ στα σοβαρά. O Robert De Niro και ο Leonardo DiCaprio επέστρεψαν με μια πολύ μεγάλη ταινία που διαδραματίζεται σε μία εποχή της αμερικανικής ιστορίας που δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς. Είναι μια πραγματικά καλή ταινία στην οποία ο Leonardo DiCaprio παριστάνει επιτυχώς έναν απίστευτα ηλίθιο χαρακτήρα.

Η θεωρία μας για τον Leonardo DiCaprio

Έχουμε μια θεωρία ότι ο DiCaprio βρίσκεται στο στάδιο της καριέρας του, στο οποίο εναλλάσσεται μεταξύ πολύ, πολύ έξυπνων χαρακτήρων και πολύ, πολύ ηλίθιων. Υπήρχε, βέβαια, ο Leo με τα ατημέλητα μαλλιά, ο καρδιοκατακτητής, αλλά και ο DiCaprio του Romeo + Juliet, του Τιτανικού, όπως και του Ανθρώπου με τη Σιδερένια Μάσκα. Στη συνέχεια, μεταξύ του Blood Diamond και του The Wolf of Wall Street, ειδικεύτηκε σε ηθικά διφορούμενους τύπους: κλέφτες και απατεώνες που σε προκαλούσαν να μην τους θαυμάζεις, ή σε αστυνομικούς που ήξεραν ότι έκαναν το λάθος πράγμα, καθώς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Εξελίχθηκε από εφηβικό είδωλο σε σκυθρωπό χαρακτήρα που παίζει σε θρίλερ, όμως λαμπυρίζει και από τη μαγική αστερόσκονη, που έφεραν οι συνεργασίες του με τον Scorsese.

Μετά συνέβησαν μερικά πράγματα. Ο DiCaprio σταμάτησε να κάνει τόσες ταινίες και άρχισε να εναλλάσσεται παύλα ελίσσεται μεταξύ ιδιοφυιών και ηλιθίων. Στο The Revenant, ο Hugh Glass ήταν αρκετά έξυπνος για να καταφέρει να επιβιώσει με τον Ray Mears. Το Once Upon a Time in Hollywood μάς έδωσε τον μπερδεμένο Rick Dalton. Ο Dr. Randal Mindy του Don't Look Up ήταν αστροφυσικός. Στο Killers of the Flower Moon υποδύεται τον Ernest, ο οποίος... ας πούμε ότι δεν είναι "σπίρτο".

Και, ας είμαστε ειλικρινείς, οι ηλίθιοι του Leo είναι πολύ πιο διασκεδαστικοί από τους έξυπνους χαρακτήρες του. Κανείς δεν κάνει τον χαζό όπως ο DiCaprio. Οι δικές του εκδοχές είναι πάντα εξαιρετικά αξιοπρόσεκτες. Στο Once Upon a Time in Hollywood ένα φλογοβόλο κλέβει την παράσταση, αλλά οι καλύτερες στιγμές της ταινίας ήρθαν όταν ο μεθυσμένος Rick Dalton βρίζει τον εαυτό του στο τροχόσπιτό του.

Ο Ernest του DiCaprio δεν είναι ένας κοινός ηλίθιος

Οι χαζοί χαρακτήρες του δεν είναι κοινοί αλλά ηρωικά ηλίθιοι. Κάθε παρανόηση είναι μια τεράστια προσπάθεια. Μπορείς να δεις ακόμα και τη σωματική προσπάθεια που χρειάζεται για να κινητοποιήσει τα λίγα εγκεφαλικά κύτταρα που έχει στη διάθεσή του, και να εκτοξεύσει τον εαυτό του σε μια πορεία που, τελικά, θα τον μπερδέψει.

Ακολουθούν spoilers για το Killers of the Flower Moon.

Το βλέπεις στο Killers of the Flower Moon κάθε φορά που ο Ernest Burkhart (DiCaprio) συζητά τα πράγματα με τον William King Hale (Robert De Niro). Ο Hale αναστενάζει, κάνει διάφορους ήχους με τη γλώσσα του και κουνάει θλιμμένα το κεφάλι του, ψελλίζοντας με πανηγυρική θλίψη ότι τα γεγονότα τον ανάγκασαν σε μια τρομερή θέση την οποία μόνο αυτός μπορεί να διορθώσει.

Πραγματικά, ο Ernest είναι "θολωμένος" με μοναδικό τρόπο. Ο Rick του Once Upon a Time in Hollywood γνωρίζει ότι έχει διανοητικά όρια, και απογοητεύεται από αυτά. O Ernest μπορεί να πιάσει κάποιες φορές το νόημα, αλλά δεν συνειδητοποιεί -μέχρι να είναι πολύ αργά- ότι δεν μπορεί να σκεφτεί πέρα από αυτά που οι άλλοι άνθρωποι του θέτουν. Θα μπορούσε κάποιος να δει τον Ernest ως υποκατάστατο της πρόθυμης αυτοεξαπάτησης των λευκών Αμερικανών που πίστευαν ότι η μεταχείρισή τους στους ιθαγενείς Αμερικανούς ήταν μόνο αυτό που ήταν σωστό και δίκαιο, και για αυτό παρέδιδαν την ευθύνη σε ανθρώπους όπως ο Hale.

Αφοπλιστική ηλιθιότητα

Ο DiCaprio δεν είναι ο μόνος μεγαλοαστέρας που έχει διασκεδάσει παίζοντας ηλίθιους χαρακτήρες. Είδαμε τους αδερφούς Coen να χρησιμοποιούν τον George Clooney και τον Brad Pitt στα Hail Caesar και Burn After Reading κατά αντίστοιχο τρόπο, ενώ και ο γραμματέας του Chris Hemsworth στο Ghostbusters του 2016 είχε πολλή πλάκα. 

Το να παίζεις τον ηλίθιο δεν είναι κάτι που θα σου χαρίσει Όσκαρ. Θεωρείται ότι είναι περισσότερο τρικ, παρά σωστή υποκριτική. Φαίνεται εύκολο επειδή πρέπει να μεταδώσεις στο κοινό την έλλειψη σκέψης και όχι την υπερβολική σκέψη. Γι' αυτό ανέκαθεν δεν υπήρξε μια κατηγορία που κέρδιζε βραβεία. Από την άλλη, οι απεικονίσεις της ιδιοφυΐας (όπως στα A Beautiful Mind, The Imitation Game, Darkest Hour, Steve Jobs, κλπ.) είναι σταθερά πιο σίγουρες περιπτώσεις για τα Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού.

Εκεί, όμως, είναι που η δουλειά του DiCaprio -στα χαμηλότερα επίπεδα της κλίμακας IQ- είναι αθόρυβα επαναστατική. Αυτό που ξεχωρίζει τους δικούς τους δικούς του ηλίθιους από άλλους αντίστοιχους "στόκους" είναι ότι χρησιμοποιεί την ηλιθιότητα για να σε αφοπλίσει, πριν σε σοκάρει με συναίσθημα. Πολλές φορές γίνεται αστείο, απελπισμένο και λυπηρό. Οι αναλαμπές του Ernest κάνουν τις κακές του αποφάσεις λίγο πιο τραγικές, διατηρώντας τον ταυτόχρονα συμπαθητικό.

Ο Rick τού χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Αν κερδίσει και με το Killers, τότε το να το παίζει τον χαζό θα αποδειχθεί αρκετά έξυπνο.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr