Όλες οι ταινίες του DC Extended Universe, από τη χειρότερη στην καλύτερη

Καμιά φορά οι κακές επιλογές των άλλων κάνουν τις λίστες πολύ απλή δουλειά. Σε αντίθεση με το αντίπαλό της δέος, την Marvel δηλαδή, η DC δεν τα έχει καταφέρει τόσο καλά από το 2010 μέχρι σήμερα. Οι ταινίες από το Extended Universe της εταιρείας ψάχνουν να βρουν την ταυτότητά τους μέσα σε έναν ωκεανό από αστοχίες. Έτσι, πέρα από την πρώτη θέση όπου όλοι γνωρίζουμε σε ποιον ανήκει δικαιωματικά, οι υπόλοιπες ταινίες κονταροχτυπιούνται για μία θέση στο βάθρο με όλους τους λάθους λόγους να παίζουν τον ρόλο τους. Αυτή εδώ είναι μία προσπάθεια για ranking του DC Extended Universe. Μία προσπάθεια που μας φάνηκε πιο εύκολη από ό,τι περιμέναμε. 

Batman VS Superman: Dawn of Justice

Ειλικρινά πιστεύουμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι εκεί έξω που αντιμετωπίσαμε πραγματική δυσκολία για να τελειώσουμε αυτήν την ταινία. Υπάρχει μία αμυδρή αίσθηση από βροχή που πέφτει, από το φαλακρό κεφάλι του Jesse Eisenberg, από slow motion, πέρα όμως από αυτά δεν μπορούμε να θυμηθούμε καμία συγκεκριμένη λεπτομέρεια από την ταινία. Μάλιστα οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι προσπαθήσαμε περισσότερες από μία φορές να ολοκληρώσουμε την ταινία. Το αποτέλεσμα: Τα συναισθήματα ήταν πάντα τα ίδια: βαρεμάρα, θλίψη και μία γενική αίσθηση αποπροσανατολισμού. Πώς είναι δυνατόν κάποιος να πάρει τους δύο εμβληματικότερους super heroes της pop κουλτούρας και να δημιουργήσει κάτι τόσο απελπιστικά ανούσιο; Βέβαια η αποτυχία της ήταν τόσο παταγώδης που κατάφερε να γράψει ιστορία. Κάτι είναι κι αυτό.

Suicide Squad

Σε αντίθεση με την προηγούμενη ταινία, υπάρχουν κάποιες πτυχές της Suicide Squad που δεν είναι τόσο τρομερά απαράδεκτες. Η Margot Robbie -κάτι που περιμέναμε- είναι εκπληκτική ως Harley Quinn. Και οφείλεις να δώσεις τα εύσημα στον σκηνοθέτη David Ayer που περιόρισε στο ελάχιστο τη ζημιά που έκανε η υπερβολική ερμηνεία του Jared Leto ως Joker. Όμως ακόμη κι έτσι, τελικά, η μεγαλύτερη αμαρτία του φιλμ είναι ακριβώς αυτή η ύπαρξη της Μεθόδου του Jared Jeto όπως καταγράφηκε από τις κάμερες για τις ανάγκες του ρόλου του. Όταν προσπαθήσει κανείς να θυμηθεί σκηνές από την ταινία το μόνο που έρχεται στο μυαλό του είναι τα γελοία τρικ που χρησιμοποίησε ο τελευταίος για να "μπει στο πετσί του χαρακτήρα". Πραγματικά κάθε φορά που έρχεται στο μυαλό μας η ταινία νιώθουμε άσχημα με τον εαυτό μας, τον Leto κι όλους τους υπόλοιπους που ήταν υποχρεωμένοι να τον ανεχθούν.

Justice League

Παρ' όλη την τάση της Warner Bros. και της DC να παράγουν αδιάφορα σκουπίδια σε όλη τα διάρκεια της δεκαετίας του 2010, υπήρχε μία διάχυτη αισιοδοξία και μία κρυφή ελπίδα ότι το Justice League θα ήταν πραγματικά αξιόλογο. Ύστερα από τον θρίαμβο της Wonder Woman, είχε έρθει επιτέλους η ώρα η DC να κάνει το μεγάλο και ποιοτικό comeback. Οι ελπίδες δυστυχώς αποδείχθηκαν φρούδες. Το μοναδικό πράγμα που αξίζει από αυτό το block buster είναι όλες εκείνες οι φορές που η Gal Gadot (Wonder Woman) βάζει τον Ben Affleck (Batman) στην θέση του. Α, ναι, κι άλλη μία σκηνή: όταν επιτέλους, μετά από δεκαετίες αγωνίας, ο Flash τολμά να ρωτήσει τον Batman την απορία εκατομμυρίων θεατών. "Ποιες είναι, τελικά, οι υπερδυνάμεις σου;" έρχεται η ερώτηση για να πάρει την αποστομωτική απάντηση από τη Νυχτερίδα: "Είμαι πλούσιος". 

Man of Steel

Αν το Man of Steel είχε βγει μία άλλη εποχή ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά για την DC. Όμως, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, αυτή η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 2013, την ίδια περίοδο που η Marvel έβγαζε το Iron Man 3 και έναν χρόνο μετά το πρώτο φιλ των Avengers. Όχι και τόσο καλό timing δηλαδή. Ή μάλλον timing που δείχνει ακριβώς το πόσο πίσω ήταν η DC σε σχέση με τη Marvel. Είχαν πέντε χρόνια μπροστά τους για να παρουσιάσουν ένα αριστούργημα και δεν το έκαναν. Η ταινία, αν και δεν είναι κακή, είναι ένα ντεμπούτο σε ένα "καταθλιπτικό" σύμπαν. Σίγουρα η επιλογή της DC να διαλέξει τον δύσκολο δρόμο των "σκοταδιού", μακριά από τη fun πλευρά της Marvel είναι προς τιμήν της. Τελικά, όμως, η επιλογή που έθεσε τα στάνταρ για όλες σχεδόν τις επόμενες ταινίες δεν της βγήκε. 

Aquaman

Ύστερα από όλα τα πάνω και τα κάτω (κυρίως κάτω) που γνώρισαν οι ταινίες της DC τα τελευταία χρόνια, το Aquaman είχε πολύ δύσκολο έργο μπροστά του. Ακόμα και χωρίς τις παταγώδεις αποτυχίες του Extended Universe της DC, μία ταινία με τον Aquaman παρουσιάζει πολλές δυσκολίες. Γιατί; Διότι ο συγκεκριμένος ήρωας ποτέ δεν κατάφερε να κάνει πραγματικό γκελ στους αναγνώστες. Ποτέ του δεν θεωρήθηκε πραγματικά cool (παρότι ζει στους παγωμένους ωκεανούς). Ειλικρινά τώρα ποιος θέλει να δει ένα τύπο που καβαλά ένα δελφίνι; Κι όμως, έφτανε το badass attitude του Jason Momoa για να σβήσει κάθε προηγούμενη κακή ανάμνηση από τον υπερήρωα που ακούει στο όνομα Aquaman. Αυτός εδώ είναι ένας super hero που του αρέσει να πίνει και να θυμίζει έναν πραγματικό working class herο. Έτσι, παρότι η ταινία είναι φορτωμένη και σε αποπροσανατολίσει σε κάποια σημεία, τουλάχιστον είναι μία ταινία με πολύ έντονο το στοιχείο του fun -αν, βέβαια, καταφέρεις να αγνοήσεις τα μαλλιά που φτιάχτηκαν με CGI. 

Wonder Woman

H Wonder Woman δεν είναι μόνο ένας θρίαμβος για το Extended Universe της DC αλλά και για το Χόλιγουντ γενικότερα. Τόσο η ταινία όσο και η σκηνοθέτις, Patty Jenkins, μπορούν να περηφανεύονται ότι έσπασαν όλα τα ταμπού και τα αόρατα φράγματα αναφορικά με τις super hero movies. Η Jenkins ήταν μόλις η δεύτερη γυναίκα που ένα studio της εμπιστεύτηκε budget μεγαλύτερο των 100 εκ. δολαρίων και έχει πια το ρεκόρ για το καλύτερο "άνοιγμα" που έγινε ποτέ στα box office από γυναίκα σκηνοθέτη. Μάλιστα, πράγμα σπάνιο, αυτό εδώ το block buster δικαιούται όλες τις πρωτιές του κατέχει: είναι ένα μαγικό στο μάτι φιλμ με πολύ δυνατό σενάριο, πολύπλοκους και πολύ αγαπητούς χαρακτήρες και, γενικά, μία ταινία που ξεφεύγει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τα στενά καμιά φορά όρια των super hero movies. 

Από: Esquire US

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr