Μια ματιά στα μικρά "θαύματα' του M. Night Shyamalan

Μεγάλο μέρος από τα προτερήματα και ταυτόχρονα τα μειονεκτήματα του M. Night Shyamalan (που γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα, στις 6 Αυγούστου 1970) μπορεί να συμπυκνωθεί στη φράση "ποτέ δεν ξέρεις". Στις ταινίες του άλλωστε τα πάντα μπορούν να συμβούν. Επιχειρήσαμε να τις ταξινομήσουμε ξεκινώντας από τη χειρότερη μέχρι την καλύτερη.

12. Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου (The Last Airbender, 2010)

Μία αδιαμφισβήτητη καταστροφή. Βασισμένο στο Avatar του Nickelodeon, αποτελεί την απόδειξη πως το live-action adaptation τα έχει όλα και ταυτόχρονα τίποτα. Λευκοί που υποδύονται τους Ασιάτες, πολύ κακές ερμηνείες, μπερδεμένο σκηνοθετικό όραμα και μία αμφιλεγόμενη πλοκή. 

11. After Earth (2013)

Η φήμη της συγκεκριμένης ταινίας σώζεται από δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι το σενάριο το έχει γράψει ένας πραγματικά cool τύπος (ο Will Smith) και το άλλο πως το Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου είναι ακόμη χειρότερο. Ο Jaden Smith προσπαθεί μάταια να πρωταγωνιστήσει και γενικά το genre του sci-fi θα μπορούσε να περάσει κρίση αποκλειστικά και μόνο από αυτή την ταινία.

10. Το Συμβάν (The Happening, 2008)

Για πολλούς η πραγματικά χειρότερη ταινία του Shyamalan είναι αυτή. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που τη ξέσκισαν οι κριτικοί. Η χημεία μεταξύ των  Zooey Deschanel και Mark Wahlberg δεν αρκεί και όσους δεν κατάφερε να σκοτώσει η φύση (ναι, αυτό γίνεται), μάλλον το πέτυχε το κακογραμμένο σενάριο. Θα μπορούσαν τα πράγματα βέβαια να είναι και χειρότερα. Να πρωταγωνιστεί δηλαδή ο Jaden Smith.

9. Το σαΐνι (Wide Awake, 1998)

Η μοναδική ταινία του M. Night Shyamalan που βρίσκεται μακριά από το horror genre ή τα θρίλερ. Πρόκειται για μία οικογενειακή κομεντί. Δεν ήταν κακή ταινία αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν και καλή.

8. Lady in the Water (2006)

Μία αμφιλεγόμενη ταινία που από κάποιους λατρεύτηκε και από κάποιους άλλους θάφτηκε. Προκάλεσε ένα μπέρδεμα και αυτό γιατί ήταν στην ουσία η στροφή του Shyamalan προς ένα άλλο κινηματογραφικό είδος από εκείνο που είχε συνηθίσει το κοινό του. Κερδίζει πόντους για την Bryce Dallas Howard.

7. Glass (2019)

Το γεγονός πως είχε δημιουργήσει τόσες πολλές προσδοκίες σε συνδυασμό με τα άλλα δύο μέρη της τριλογίες που ήταν απροσδόκητα πιο εντυπωσιακά από όσο θα περίμενε κάποιος, έχουν ρίξει το Glass τόσο χαμηλά. Οι δύο προηγούμενες ταινίες είχαν καταφέρει να αποφύγουν όλα τα κλισέ του comic book genre αλλά, εκ του αποτελέσματος, φαίνεται πως ο Shyamalan λύγισε.

6. Σκοτεινό Χωριό (The Village, 2004)

Η ανώτερη συνεργασία του Shyamalan με την Bryce Dallas Howard είναι ασφαλώς το Σκοτεινό Χωριό. Μπορεί ανά διαστήματα να είναι υπερβολική, όμως το twist του φινάλε τα σκεπάζει όλα. Και δικαιολογημένα.

5. Η Επίσκεψη (The Visit, 2015)

Κάποιοι κριτικοί έκαναν λόγο για μία ευχάριστη έκπληξη και ένα βροντερό παρόν του καλού Shyamalan. Άλλοι, λιγότεροι ανέφεραν πως τους θυμίζει άλλες ταινίες του σκηνοθέτη. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου πιο ψηλά από τη μέση καθώς συνυπάρχουν το μυστήριο με τον τρόμο και οι ανατροπές (φυσικά) με την ατμόσφαιρα. 

4. Η Έκτη Αίσθηση (The Sixth Sense, 1999)

Ίσως για τους περισσότερους να έπρεπε να βρίσκεται στην πρώτη θέση αυτής της λίστας, καθώς το φινάλε της ενέπνευσε όσο κανένα άλλο τις τελευταίες δεκαετίες τον κόσμο του κινηματογράφου (αλλά και του ίντερνετ).  Ίσως να συνέβαινε αυτό αν κανείς δεν είχε παρατηρήσει πως ο Bruce Willis δέχεται σφαίρα λίγο πριν συναντήσει ένα παιδάκι που ΒΛΕΠΕΙ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Κατά τα άλλα, τέλεια. Και σκέψου ότι όταν κυκλοφόρησε η ταινία, ο Shyamalan ήταν 29 ετών.

3. Ο Άφθαρτος (Unbreakable, 2000)

Ένα από τα career bests του M. Night Shyamalan. Το ξεκίνημα της τριλογίας που περιλαμβάνει τα Split και Glass, με τους Bruce Willis και Samuel L Jackson (ο James McAvoy δεν έχει μπει ακόμη στο παιχνίδι). Έπαιξε καταλυτικό ρόλο σε σχεδόν όλες τις επόμενες ταινίες του σκηνοθέτη. Δικαίως θεωρείται από μεγάλη μερίδα των fans μία από τις καλύτερες superhero origins movies που φτιάχτηκαν ποτέ.

2. Οιωνός (Signs, 2002)

Ακόμη και κάποιος που συμπαθεί πολύ τον Shyamalan, τον Mel Gibson και τον Joaquin Phoenix δε θα μπορούσε να φανταστεί τον Οιωνό τόσο ψηλά σε αυτή τη λίστα. Η ταινία του 2002 όμως έχει καταφέρει να παντρέψει πολλά διαφορετικά στοιχεία, προφανή και μη. Το γεγονός πως από ένα σημείο και μετά η εξωγήινη παρουσία περνά σε δεύτερο πλάνο είναι ένα κατόρθωμα για το οποίο κάθε πραγματικός σινεφίλ πρέπει να βγάλει το καπέλο στο σκηνοθέτη. Αν είχε σκηνοθετήσει ο Spielberg (τυχαίο παράδειγμα) τον Οιωνό, ακόμη θα διαβάζαμε διθυράμβους.

1. Διχασμένος (Split, 2017)

Είναι πολύ σπάνιο ένα sequel να ξεπερνά τον προκάτοχό του. Βέβαια, στην περίπτωση του Split (που διαδέχτηκε τον Άφθαρτο) δεν μιλάμε τεχνικά για ένα sequel αλλά μία ταινία με τα δικά της ξεχωριστά στοιχεία και έναν καταπληκτικό James McAvoy να δίνει ρεσιτάλ με 23 διαφορετικές προσωπικότητες. Το φινάλε δε, είναι βγαλμένο από την ανθολογία της φιλμογραφίας του Shyamalan.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr