Σε κατάταξη όλες οι ταινίες του Quentin Tarantino

Υπάρχει λόγος που ο Quentin Tarantino είναι ένας από τους πιο αγαπητούς σκηνοθέτες αυτή τη στιγμή στην αμερικάνικη κινηματογραφική βιομηχανία και αφορά ξεκάθαρα την προσωπική του ιστορία. Πρόκειται για έναν αυτοδημιούργητο καλλιτέχνη, που μοναδικά του εφόδια όταν ξεκινούσε την πορεία του ήταν το πάθος του για τη μεγάλη οθόνη και το ταλέντο του να αφηγείται με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο ιστορίες. Στα 14 έγραψε το πρώτο του σενάριο, στα 15 παράτησε το σχολείο για να εργαστεί ταξιθέτης, στα 24 μπήκε στο Χόλιγουντ -η πρώτη του δουλειά ήταν βοηθός παραγωγής στη σειρά βίντεο γυμναστικής, Maximum Potential του Dolph Lundgren. Πέντε χρόνια μετά, στα 29 του, γύρισε την πρώτη του ταινία, το neo noir θρίλερ Reservoir Dogs και ξεχώρισε αμέσως.

Σήμερα, ο 56χρονος σκηνοθέτης από το Τενεσί μετρά 32 χρόνια παρουσίας στον κινηματογράφο. Κι ενώ άλλοι συνάδελφοί του, στο διάστημα αυτό θα είχαν γυρίσει δεκάδες ταινίες, εκείνος σκηνοθετεί μόνο όταν έχει λόγο, μόνο όταν έχει μία φωτεινή ιδέα. Μας έχει παραδώσει λοιπόν μόλις εννέα φιλμ, με το δέκατο, το Once Upon a Time in Hollywood (Κάποτε στο... Χόλιγουντ, πρεμιέρα στην Ελλάδα στις 22 Αυγούστου) να αποτελεί το φετινό του εγχείρημα.

Με αφορμή τη νέα του ταινία, γυρίζουμε τον χρόνο πίσω και κάνουμε μία μίνι ανασκόπηση της φιλμογραφίας του, από την χειρότερη στην καλύτερη στιγμή του (πάντα κατά τη γνώμη μας).

Οι Μισητοί 8

Είναι η τελευταία σκηνοθετική του δουλειά, που βγήκε στις αίθουσες το 2015 και χρειάστηκαν να περάσουν τέσσερα χρόνια για να μας δείξει το νέο του πόνημα, το φετινό Once Upon a Time in Hollywood. Η υπόθεσή της διαδραματίζεται μερικά χρόνια μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, με μία ετερόκλητη ομάδα από κυνηγούς επικηρυγμένων, φυγάδων και ανθρώπων του νόμου, να βρίσκει καταφύγιο κατά τη διάρκεια χιονοθύελλας σε ένα ορεινό χωριό και να μπλέκεται σε μία πλεκτάνη προδοσίας και απάτης. Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες του -οι κριτικές ήταν ή του ύψους ή του βάθους- και ένα από τα πιο δύσκολα στοιχήματα της καριέρας του, μιας και μιλάμε για ένα 3ώρο πολιτικό γουέστερν δωματίου από το οποίο λείπει σε πολλά σημεία η ιδιαίτερη εκκεντρικότητα του δημιουργού του.

Kill Bill Volume 2

Κυκλοφόρησε το 2004, ένα χρόνο μετά την προβολή του πρώτου μέρους της διλογίας με τη Νύφη να αναζητά και πάλι εκδίκηση, αυτή τη φορά από τον αρχηγό της πρώην ομάδας δολοφόνων της οποίας ήταν μέλος. Όπως συμβαίνει σε κάθε franchise, η δεύτερη ταινία υστερεί συγκριτικά με την πρώτη, η οποία υπερέχει οπτικά και αφηγηματικά. Αν και η δράση είναι φρενήρης -η μάχη σαν χορογραφία παράστασης μεταξύ της "Νύφης" Thurman και της "Elle" Daryl Hannah θα μείνει στην ιστορία-, τα διαλογικά μέρη είναι πολλά και σε αρκετές περιπτώσεις ανούσια.

Death Proof

Ανάμεσα στη διλογία του Kill Boy και στη νέα εποχή δημιουργίας του Tarantino που ξεκίνησε με το Άδωξοι Μπάσταρδη, παρεμβάλλεται ένα από τα πιο ιδιόμορφα φιλμ του και ένα από τα πιο παρεξηγημένα του -μία συνεργασία του με τον σεναριογράφο Robert Rodriguez των Mariachi-style ταινιών Από το σούρουπο ως την αυγή, Sin City, Desperado. Πρωταγωνιστής της είναι ο Kurt Russell στο ρόλο ενός κασκαντέρ που εκδικείται τις νεαρές γυναίκες που τον απορρίπτουν, σκοτώνοντάς τες με το αλεξιθάνατο (death proof) αυτοκίνητό του. Ένας απίθανος Russell, ένας υποδειγματικός φόρος τιμής του σκηνοθέτη στα indie horror φιλμ με τα οποία μεγάλωσε.

Άδωξοι Μπάσταρδη

Με τη συγκεκριμένη ταινία ο Tarantino μας έδειξε μία άλλη πλευρά του χαρακτήρα του, πιο χιουμοριστική και σαρκαστικά διασκεδαστική, ενώ ανέδειξε έναν ηθοποιό που μέχρι τότε ήταν υποτιμημένος, τον Christoph Waltz στον ρόλο του συνταγματάρχη των Ες-Ες (κέρδισε το πρώτο Όσκαρ της καριέρας του, Β' Αντρικού Ρόλου). Η ταινία αφηγείται την πλασματική ιστορία δύο συνωμοσιών με σκοπό την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας, η πρώτη συνωμοσία σχεδιάζεται από μια νεαρή Γαλλίδα Εβραία κοπέλα και η δεύτερη από μια ομάδα Εβραίων Συμμάχων. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του σκηνοθέτη μέχρι σήμερα στο διεθνές box office.

Kill Bill Volume 1

Εδώ έχουμε την ταινία που σηματοδότησε τη χρυσή εποχή του Tarantino. Το κομβικό σημείο της σκηνοθετικής του πορείας, που τον έκανε μαζικά δημοφιλή και αγαπητό ως δημιουργό. Πρόκειται για την πιο ακριβή όσον αφορά το μπάτζετ παραγωγή του και μία από τις πιο θρυλικές ταινίες δράσης όλων των εποχών, που πάντρεψε τα σπαγγέτι γουέστερν με τις ασιατικές πολεμικές τέχνες.

Django, Ο τιμωρός

Η πρώτη συνεργασία του Tarantino με τον Leonardo DiCaprio και η δεύτερη με τον Waltz, που τον έστειλε ξανά στα Όσκαρ και στο δεύτερο χρυσό αγαλματίδιο της καριέρας του για Β' Ανδρικό Ρόλο. Η υπόθεσή του περιστρέφεται γύρω από έναν Γερμανό κυνηγό επικηρυγμένων που ελευθερώνει τον σκλάβο Django για να τον βοηθήσει στον επικερδή εντοπισμό των αδελφών Brittle, στον αμερικάνικο νότο, δύο χρόνια πριν το ξέσπασμα του Εμφυλίου. Ένα καθαρόαιμο ταραντινικό φιλμ με σκηνές – λουτρό αίματος, βια που γεννά βία, πλάνα εικαστικής ομορφιάς, ένα ιδιοφυές κατηγορώ στον ρατσισμό μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αμερικανού σκηνοθέτη.

Τζάκι Μπράουν

Άλλη μία υποτιμημένη ταινία του, μετά το Death Proof, η οποία μάλιστα είναι εκείνη με τις λιγότερες σκηνές βίας και με ένα love story στο επίκεντρο. Πρόκειται για εξαιρετική διασκευή του μυθιστορήματος Rum Punch της Elmore Leonard με την Pam Grier, ηθοποιό – σύμβολο των 70s σε ταινίες του blaxploitation κινηματογραφικού είδους, να ενσαρκώνει μία αεροσυνοδό που μεταφέρει τα χρήματα ενός εμπόρου όπλων και προσπαθεί να ξεγελάσει τους πάντες και να διαφύγει με μισό εκατομμύρια δολάρια στην τσάντα της. Μία μοναδική στιγμή στην καριέρα του, μία αξέχαστη κινηματογραφική συνάντηση με την Grier. Μόνο για εκείνην αξίζει να έχει δει κανείς αυτό το μικρό "διαμαντάκι" του Tarantino.

Reservoir Dogs

Το ντεμπούτο του Tarantino στις ταινίες μεγάλου μήκους τόσο ως σεναριογράφος όσο και ως σκηνοθέτης είναι ένα αστυνομικό δράμα μυστηρίου για τα άγνωστα μεταξύ τους μέλη μίας συμμορίας που μετά από μια αποτυχημένη ληστεία, συγκεντρώνονται σε ένα γκαράζ για να ανακαλύψουν ποιος τους πρόδωσε. Παραμένει μέχρι σήμερα ένα masterclass για κάθε νέο δημιουργό, για το πώς μπορεί κάποιος να κάνει ακόμα και τις πιο συνηθισμένες ατάκες και διαλόγους να γράψουν ιστορία, για το πώς μπορεί να παίξει με τον χρόνο και την παραδοσιακή αφηγηματική δομή και να δημιουργήσει σενάρια – παιχνίδια μυαλού.

Pulp Fiction

Η ταινία που του χάρισε τον πρώτο Χρυσό Φοίνικα της καριέρας του τον Μάιο του 1994 είναι εκείνη που θεωρείται η πιο εμβληματική της φιλμογραφίας του. Όχι αδίκως. Μέσω αυτής μας παρέδωσε μερικές από τις πιο καθηλωτικές ερμηνείες, τις πιο θρυλικές σκηνές (ο χορός της μούσας του, Uma Thurman με τον John Travolta) και από τις πιο ιστορικές ατάκες (Any time of the day is a good time for pie, Play with matches, you get burned) του σύγχρονου Χόλιγουντ.

Με το Pulp Fiction επαναδιατύπωσε τη φόρμουλα της κινηματογράφησης, επαναπροσδιόρισε τη δομή, τη γλώσσα και το ρυθμό της σκηνοθεσίας και ανακατεύθυνε ουσιαστικά το μέλλον του ανεξάρτητου κινηματογράφου, δημιουργώντας παράλληλα ένα νέο πρότυπο ταινιών γουέστερν, το δικό του.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr