Η τηλεοπτική επιστροφή της ωραίας Ελένης

Πρώτη φορά βρέθηκα σε συνέντευξη τύπου της Ελένης Μενεγάκη, μόλις χθες. Μετά από τουλάχιστον 15 χρόνια στο χώρο, απλώς δεν είχε τύχει, κάπου αλλού βρισκόμουν, οι πλανήτες δεν είχαν ευθυγραμμιστεί και διάφορα άλλα ασήμαντα και σημαντικά συνέβαιναν που αυτή τη στιγμή θα έμοιαζαν με φλυαρίες. Ωστόσο, αν την παρακολουθείς συστηματικά -είτε τη θαυμάζεις είτε όχι- μπορείς να μαντέψεις τι να περιμένεις. Μην πάει ο νους σου στην προβλέψιμη στασιμότητα, η Ελένη είναι σταθερή σε πολύ συγκεκριμένα 'πράγματα', μεταξύ των οποίων η ιδιαίτερη ματιά της, η διορατικότητά της και οι καλά μελετημένες κινήσεις της. Καθόλου τυχαία δεν ήταν σε παλαιότερό της ξεκίνημα σεζόν, η φράση "το σταθερό σας ραντεβού σ' έναν κόσμο που αλλάζει". Στοιχηματίζω πως κάτι αντίστοιχο θα έλεγε μέχρι και σήμερα, αν δεν είχε αποφασίσει συνειδητά να απέχει για ένα χρόνο από την τηλεόραση. 

Η μεσημεριανή ζώνη, η συνειδητή αποστασιοποίηση και το... ποδόσφαιρο

Τι είναι άλλωστε αυτό που επιζητούν οι περισσότερες γυναίκες από μία "σοβαρή" σχέση; Το έτερον ήμισυ να τους εμπνέει ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Όταν η Ελένη παραδέχεται λοιπόν (όπως έκανε χθες στην παρουσίαση της νέας της εκπομπής και των συνεργατών της στους δημοσιογράφους), πως όταν φτιάχνει την εκπομπή της έχει στο μυαλό της εκείνες ως τηλεθεάτριες, είναι δεδομένο ότι θα στηριχτεί σε αυτά τα δύο συστατικά. Θα βαδίσει σε χαρτογραφημένα νερά, στη μεσημεριανή ζώνη, εκεί που νιώθει η ίδια οικειότητα και τη μεταδίδει αβίαστα. 

"Νομίζω ότι έχετε δει μέσα στα χρόνια ότι εγώ ακολουθώ τα λόγια μου. Αν γυρίσεις πίσω το χρόνο και ψάξεις μία συνέντευξη μου 10, 15 χρόνια πριν, θα δεις ότι εγώ πάντα έλεγα ότι αγαπώ να κάνω αυτό. Γι᾽αυτό θέλω να μάθω, να εξελιχθώ, μου δίνει χαρά, δεν είμαι ο άνθρωπος που του αρέσει να κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα μαζί. Πόσω μάλλον σε ένα νέο ξεκίνημα, γιατί να μη μπω σε ένα περιβάλλον που αγαπώ και γνωρίζω και είναι δικό μου ρε παιδί μου, το νιώθω δικό μου; Και θεωρώ ότι και ο κόσμος σα διάθεση, αυτό θέλει από εμένα.

Θέλει λίγη ευχαρίστηση, χαλαρότητα, χαμόγελα, θέλει τα πράγματα να τα βλέπει πιο αισιόδοξα, όχι γκρινιάρικα, όχι μικρούτσικα και δεν εννοώ τον Αντρέα. Και γι᾽αυτό θεώρησα ότι αυτό πρέπει να κάνω. Τώρα αν θα αλλάξουν κάποια πραγματάκια λίγο πάνω λίγο κάτω, δε μπορούμε να είμαστε ίδιοι", εξήγησε. Για όλα τα παραπάνω συνεπώς, επέλεξε συνεργάτες που διαισθάνεται ότι "κολλάει" μαζί τους και που όπως μας εκμυστηρεύθηκε, δε θα σκέφτονται ποιος θα μιλήσει περισσότερο ή λιγότερο.

>Διάβασε ακόμη: H ανάπλαση της ελληνικής μυθοπλασίας

Στον ένα χρόνο που έλειψε στο μεταξύ, αποκάλυψε ότι συνέχισε να βλέπει τηλεόραση ως απλή τηλεθεάτρια: "Ήταν χρονιά ξεκούρασης, ήταν μία χρονιά που δεν ήξερα πού θα πάω, πώς θα πάω, αν θα μου αρέσει, αν θα τα βρω σκούρα, πού θα μου είναι πολύ ευχάριστα, ήταν μία χρονιά στα τυφλά που μου έδωσε την ευκαιρία για πρώτη φορά να δω την τηλεόραση κι εγώ από έξω. Γιατί όταν είσαι μέσα στην τηλεόραση δεν είναι ότι κοιτάς με άλλα μάτια μόνο τη δική σου εκπομπή, και τους άλλους τους βλέπεις με τον ίδιο τρόπο. Μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω ζάπινγκ χωρίς σκέψη και να δω μέσα στη μέρα πόσες φορές θα πιάσω το κοντρόλ.

Βέβαια μην ξεχνάτε, ότι ήταν και μία χρονιά που λόγω Covid δεν είχαμε και πολλά περιθώρια όλοι να κάνουμε πολλά πράγματα, μέσα ήμασταν. Είμαι άνθρωπος που την ανοίγω μόλις ανοίξει το μάτι μου και η αμέσως επόμενη φορά είναι το βράδυ, γύρω στις 10, τώρα το πόσο θα αντέξω είναι ένα άλλο θέμα. Εκείνη την ώρα είμαι πιο χαλαρή. Είδα τηλεόραση, ήθελα να δω όλους τους παρουσιαστές και αυτούς που ήξερα και τους καινούριους στο ξεκίνημα της σεζόν να έχω μία εικόνα", απάντησε σε ερώτησή μου αν ήταν χρονιά απολογισμού για εκείνη. 

Σε ποδοσφαιρικούς όρους αυτό λέγεται ντρίμπλα. Και ακριβώς το ίδιο συνέβη, όταν προσπάθησα να εκμαιεύσω τι ήταν αυτό που διαπίστωσε ότι έλειπε από την τηλεόραση, χωρίς να υπονοώ τη δική της απουσία:

"Αυτό θα μου το πείτε εσείς ρε παιδιά. Έχετε κάτι να μου πείτε; Δεν ξέρω αν έλειπα εγώ, αλλά μετά από τόσα χρόνια ακόμα κι ένας που δε σε παρακολουθεί, λογικά κάπου θα υπήρχα κι εγώ στη ζωή του. Μετά βέβαια όλα συνεχίζονται. Όταν σταμάτησα να δουλεύω ειλικρινέστατα, δεν είχα κάνει πρόγραμμα καθόλου αν θα γυρίσω ή όχι. Δεν ήξερα πώς θα νιώθω, αν θα μου αρέσει, αν θα μου λείπει, αν θα πάθουν τα νεύρα μου στο σπίτι. Όταν γύρισα, όταν έβαλα την υπογραφή μου δηλαδή, το μόνο που ένιωσα ήταν σα να μην έλειψα μια ημέρα. Το επιστρέφω το δικό μου ήταν τον Απρίλιο, όταν λοιπόν ξεκίνησα μετά από μία εβδομάδα να πηγαίνω στο γραφείο ήταν σα να μη σταμάτησα ποτέ να δουλεύω, αισθανόμουν σα να ήταν Σεπτέμβριος." Δεύτερη συνεχόμενη ντρίμπλα.

>Διάβασε ακόμη: Γιάννης Στάνκογλου, ο άνθρωπος με τα 1000 πρόσωπα

Η αξιοζήλευτη καριέρα και το πρότυπο Μενεγάκη

Μιλώντας μαζί της, οι όροι συνεντευξιαστή και συνεντευξιαζόμενου κάπως μπερδεύονται, αφού μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας μπροστά και πίσω από τις κάμερες, γνωρίζει πολύ καλά πώς θα αρθρώσει μόνο αυτά που επιθυμεί πραγματικά να πει. Θα αντιγυρίσει την ερώτηση, θα κατευθύνει τη συζήτηση, κάπου στο ενδιάμεσο θα ξεχαστείς γοητευμένος και θα αισθανθείς χαρούμενος απλά και μόνο επειδή σου χαμογέλασε και δεν ξέχασε να σε ευχαριστήσει. Η γοητεία απαιτεί οξυδέρκεια και ετοιμολογία και στην προκειμένη περίπτωση αποπνέει σεβασμό. 

...και "ευθύνη, ειδικά όταν όλοι μιλούν για την καριέρα σας", επέμεινα. "Ο καθένας κάνει focus σε συγκεκριμένα πράγματα, άλλος λέει για την καριέρα της Μενεγάκη και σκέφτεται ότι δουλεύει τόσα χρόνια και έχει περάσει μόνο από τρία κανάλια, άλλος ότι έχει κάνει τόσα εξώφυλλα. Ένας άλλος λέει ότι θέλει τη διάρκειά της, τα καλά συμβόλαια. Δεν ξέρω ο καθένας τι θέλει από την καριέρα της Μενεγάκη, εύχομαι να σκέφτονται ότι πάντα οτιδήποτε μεγάλο σίγουρα έχει πολλή δουλειά, πολύ περιορισμό, πολλή σκέψη, σωστές επιλογές και -αν είσαι τυχερός στο ξεκίνημά σου- ανθρώπους έμπειρους που ξέρουν τη δουλειά. Αν είσαι έξυπνος, κλείνεις το στόμα και τους ακούς", μου απάντησε.

"Δεν είναι όμως κάποιου είδους βάρος να γνωρίζετε ότι είστε πρότυπο", αναρωτήθηκα για να εισπράξω αμέσως μία αυθόρμητη συμβουλή: "Δε θέλω να το σκέφτομαι έτσι. Δε θέλω να σκέφτομαι μόνο το κομμάτι της δουλειάς. Πρότυπο κανείς μπορεί να είναι για πάρα πολλά πράγματα και θέλω σε μένα να μη βλέπουν μόνο τη δουλειά. Θέλω να βλέπουν τα κομμάτια του χαρακτήρα μου, αυτά που συνήθως βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα γιατί κάποιος κυρίως κοιτάζει αυτά που φαίνονται: την εμφάνιση, τις επιτυχίες, τα χρήματα, τις ταμπέλες. Για να τα κάνεις όλα αυτά, χρειάζεσαι σωστούς ανθρώπους δίπλα σου και να μάθεις να ακούς. Εγώ αν μπορούσα να περάσω ένα πράγμα -που δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι- σε οποιοδήποτε νέο παιδί θέλει να μπει στην τηλεόραση είναι να μάθει να ακούει, να εμπιστεύεται και το πρώτο πράγμα που σκέφτεται να μην είναι τα μαλλιά και η μπούκλα.

Να σκέφτεται 'να έχω ικανούς ανθρώπους δίπλα μου, να με μάθουν τι πρέπει να κάνω, πού πρέπει να έχω το στόμα μου κλειστό, πού πρέπει να το ανοίγω, να διαβάζω, να ξέρω ποιον έχω απέναντί μου.' Για αυτά που θα ήθελα να είμαι παράδειγμα είναι ότι με την επιμονή μου, την υπομονή μου, και την τύχη να μου βάζουν κοντά μου σωστούς ανθρώπους που γνώριζαν τη δουλειά -και μαθαίνοντας να τους ακούω- εξελίχθηκα και προχώρησα. Αυτά να βλέπουν τα νέα παιδιά. Όλα τα άλλα, θα έρθουν μετά. Η δουλειά αυτή δεν είναι μόνο φτιάχνω το μαλλί μου, το ρούχο μου ή την ωραία μου διάθεση και έφυγα. Πρέπει να διαβάζεις, να ακούς, να μαθαίνεις και να σέβεσαι αυτούς που ξέρουν τηλεόραση περισσότερο από σένα σε όλα τα πόστα."

Μετά από όλα τα παραπάνω, πώς να μη υπογράψεις ένα κείμενο που θυμίζει αγιογραφία; Προσωπικά προτίμησα να μη ρωτήσω περισσότερα. Η mega-λη επιστροφή της Ελένης στις 8 Σεπτεμβρίου λογικά θα λύσει στην πράξη τις υπόλοιπες απορίες μας. 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr