
Για τον Μιχάλη Συριόπουλο, η υποκριτική ήταν μονόδρομος
Ο 'Ηρακλής Δελλής' από τη σειρά του Mega 'Σκοτεινή Θάλασσα' μιλάει για όλα, σε πρώτο πρόσωπο.

Ο Μιχάλης Συριόπουλος, βραβευμένος με τον Χρυσό Σταυρό του Δημήτρη Χορν, μιλάει για τον Ηρακλή Δελλή της σειράς του Mega Σκοτεινή Θάλασσα, τους μεγάλους ρόλους στο θέατρο, τη διδασκαλία και το πώς είναι να δουλεύει στην τηλεόραση όντας εσωστρεφής.
Η υποκριτική υπήρξε μονόδρομος
Πήρα την απόφαση να γίνω ηθοποιός στα 17 μου. Ήταν συνειδητή απόφαση. Δεν ήθελα να σπουδάσω τίποτα άλλο. Είπα: 'Αυτό ή τίποτα'. Κι ενώ μέχρι τότε ήμουν σημαιοφόρος στο σχολείο, έκανα την επανάστασή μου: Έβγαλα πολύ χαμηλούς βαθμούς στην τρίτη λυκείου για να γίνει μονόδρομος η υποκριτική, το κυνήγησα και το ακολούθησα.
Είμαι από τη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασα υποκριτική και στο πρώτο έτος των σπουδών μου δούλευα σε καφετέριες, εστιατόρια, κρεπερί. Από το 2008 είμαι στο θέατρο ενεργά, μου πήγε καλά, μπήκα στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, η πρώτη παράσταση που έπαιξα ήταν το Λεωφορείον ο Πόθος.
Προέρχομαι από μια οικογένεια που δεν είναι καλλιτεχνική, αλλά ήδη από το νηπιαγωγείο ήταν κοινό μυστικό ότι θα γινόμουν ηθοποιός. Είχα μέσα μου το 'μικρόβιο'. Δεν είχα κανέναν γνωστό στον χώρο, μπήκα σε έναν κόσμο όπου ανακάλυπτα τα πάντα από το μηδέν, είχα να αντιμετωπίσω δυσκολίες. Ένιωθα δέος απέναντι σε ανθρώπους που έβλεπα στην τηλεόραση και ξαφνικά ήταν συνάδελφοί μου, έπρεπε να 'ξεφοβηθώ', να το αντιμετωπίσω, να καταλάβω ότι είμαστε ίσοι για να μπορέσουμε να δουλέψουμε μαζί. Όταν είσαι από μικρότερη πόλη, όπως εγώ, ακόμα και το κτίριο της Βουλής έχει ένα δέος για σένα.
Περί μεγάλων ρόλων, σκηνοθεσίας διδασκαλίας
Δεν περίμενα το Χρυσό Σταυρό του Δημήτρη Χορν για να κάνω μεγάλους ρόλους στο θέατρο. Ευτυχώς, από τα 27 μου έχω παίξει τον Λοπάχιν (σ.σ. από τον Βυσσινόκηπο του Άντον Τσέχωφ) στην Πειραματική Σκηνή της 'Τέχνης' στη Θεσσαλονίκη. Θα ήμουν όμως πάρα πολύ αχάριστος αν έλεγα ότι αυτή η βράβευση δεν αποτελεί μια τεράστια ηθική ικανοποίηση και μια τεράστια 'βούλα' – την καταξίωση τη φοβάμαι ως λέξη. Δε χρειάζεται πλέον να αποδείξω κάτι. Υπάρχει αυτή η σφραγίδα που κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Καμιά φορά βέβαια νιώθω σαν λαγός που του ρίχνουν φως με έναν φακό όταν με επιβραβεύουν, ακόμα και με το χειροκρότημα. Δεν ξέρω πού θα με οδηγήσει όλο αυτό, αλλά πιστεύω από πάντα και για πάντα ότι όλα τα πράγματα είναι θέμα δουλειάς.
Μεγαλώνοντας θα ήθελα να ασχοληθώ με τη διδασκαλία και τη σκηνοθεσία. Εκεί είναι ένας χώρος όπου αναπνέω πραγματικά. Μπήκα σε αυτό το πεδίο αρκετά μικρός, πάντα πειραματικά και πάντα με φάρο μου το 'δεν ξέρω, πάμε να ανακαλύψουμε μαζί', όχι το 'ξέρω'. Επειδή όσο δίδασκα αποδώ κι αποκεί, μ’ έπιασα όλο να παραπονιέμαι ότι δε μου φέρονται καλά, μέσα στην καραντίνα, στην πιο σκοτεινή περίοδο, άνοιξα έναν δικό μου χώρο, το τΖΕΝεράλε Acting Studio στο Μεταξουργείο. Είναι το καμάρι μου γιατί με εμπιστεύονται άνθρωποι, ενήλικες και παιδιά, που αγαπούν το θέατρο αλλά και άλλες μορφές τέχνης, όπως ο χορός. Είναι ωραίο να καλλιεργείς καλύτερους θεατές ή να βλέπεις τους μαθητές σου να δίνουν εξετάσεις και να περνάνε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, να πετυχαίνουν σε κάτι που δεν κατάφερα εγώ ο ίδιος.
> Διάβασε ακόμα: Ο Πάνος Βλάχος δεν ονειρεύτηκε ποτέ να κάνει διεθνή καριέρα
Το επάγγελμα του ηθοποιού δεν είναι πάντα ευλογία. Μπορεί να είναι και κατάρα όταν δε συνευρίσκεσαι με σπουδαίους ανθρώπους – όχι καλλιτέχνες, ανθρώπους– επί σκηνής. Πλέον εύχομαι να είμαι με ανθρώπους που με μαγεύουν και με πηγαίνουν παραπέρα. Κι ας είναι πιο μικρός ο δικός μου ρόλος. Υπάρχουν συνάδελφοί μου, όπως ο Νίκος Καραθάνος, που τους βλέπω στο θέατρο και νιώθω μια συγγένεια μαζί τους ή μια ευγένεια, μια καλοσύνη, ένα παραμύθι που θέλω πολύ να το ζήσω κάποια στιγμή μαζί τους. Με μαγεύουν.
Η τηλεόραση και η συμμετοχή του στη 'Σκοτεινή Θάλασσα'
Για τη Σκοτεινή Θάλασσα δουλεύουμε ασταμάτητα από τον Ιούλιο, έχουν εν τω μεταξύ συμβεί τόσο πολλά, που έχουν δημιουργήσει μια παρέα ωραίων ανθρώπων με ηγέτη τον Γρηγόρη Καραντινάκη, τον σκηνοθέτη μας, έναν πραγματικά σπουδαίο καλλιτέχνη και άνθρωπο. Οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς που συμμετέχουμε στο σίριαλ είμαστε 'του θεάτρου'. Γι’ αυτό και υπήρχαν πολλές πρόβες πριν από τα γυρίσματα αλλά και κατά τη διάρκειά τους, δεν ήταν 'μια λήψη και πάμε'.
Ως άνθρωπος είμαι πολύ εσωστρεφής, ντρέπομαι. Αν με δεις σε οντισιόν, δε θα μου δώσεις τον ρόλο. Είμαι κλειστός, δε θα σου εμπνεύσω εμπιστοσύνη. Στην τηλεόραση ειδικά, όπου όλα είναι γρήγορα, πολύ σπάνια οι άνθρωποί της θα με δουν και θα μείνει το μάτι τους πάνω μου. Ίσως γι’ αυτό, ενώ έχω 15 χρόνια στον χώρο, να κάνω τώρα την τρίτη μόλις συμμετοχή μου σε τηλεοπτική σειρά αλλά και την πρώτη όπου έχω κάπως μεγαλύτερο ρόλο. Σίγουρα βοήθησε το ότι πήρα κάποιες αποφάσεις, άλλαξα, διεκδικώ πλέον τον χώρο μου.
> Διάβασε ακόμα: Ο πολυτάλαντος Γιώργος Παπαγεωργίου
Έχουν όμως αλλάξει και τα πράγματα στην τηλεόραση – όλοι μας πρέπει να ανάψουμε ένα κεράκι στις Άγριες Μέλισσες, που έστρεψαν τους casting directors στο θέατρο, στο να δουν ανθρώπους που έχουν σπουδάσει υποκριτική και όχι μόνο τους όμορφους ή τα μοντέλα. Δεν έχω τίποτα με τους όμορφους και τα μοντέλα, απλώς θεωρώ ότι είναι ωραίο να δημιουργείς κάτι στην τηλεόραση και όχι απλώς να λες τα λόγια σου.
Στο σίριαλ είμαι ο Ηρακλής Δελλής, ο δεύτερος γιος της οικογένειας Δελλή, που έχει αναλάβει την επιχείρηση του πατέρα του. Νιώθει πάρα πολύ αδικημένος, ερχόταν πάντα δεύτερος σε σχέση με τον αδελφό του, είναι πάρα πολύ ζηλιάρης, κρύβει πάρα πολλά μυστικά και μερικές φορές, εξαιτίας αυτών, γλιστράει λίγο στο κακό. Δεν ξέρω αν του βάζω θετικό ή αρνητικό πρόσημο, γιατί δεν έχει πατήσει μέσα του γερά για το ποιος είναι, τι είναι και τι θέλει από τη ζωή του. Είναι ένας ρόλος που έχει μεγάλο ενδιαφέρον, δεν ξέρω πού θα πάει. Χαίρομαι πολύ που οι περισσότερες σκηνές είναι με τη Θέμιδα Μπαζάκα, που ερμηνεύει τη μητέρα μου στο σίριαλ. Είναι πολύ μεγάλο σχολείο αυτή η γυναίκα –θεατρικά, κινηματογραφικά, τηλεοπτικά– και απίστευτα γενναιόδωρη όταν ακουστεί το 'πάμε'.
Από: Mademefigaro.gr
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr
Ποια είναι η superhero ταινία που προκαλεί μαζικές αποχωρήσεις θεατών από τα πρώτα λεπτά-Είναι τόσο χάλια;
Οι πρώτες προβολές ενός νέου remake προκαλούν διχασμό στο κοινό. Η ακραία αισθητική του σοκάρει κάποιους, ενώ άλλοι το θεωρούν τολμηρή επιστροφή σε cult σινεμά.
Γραφει Τιμος ΣαλαμεςΠρώτο trailer για το 28 Years Later: The Bone Temple - Επιστρέφει ο Cillian Murphy
Το πρώτο trailer του 28 Years Later: The Bone Temple είναι εδώ. Ο Ralph Fiennes επιστρέφει σε μια ζοφερή μετα-αποκαλυπτική Αγγλία, ενώ ο Cillian Murphy κάνει μια πολυαναμενόμενη cameo εμφάνιση.
Γραφει Παυλος ΚρουστηςΣταματήστε ό,τι κάνετε: Οι Radiohead ανακοίνωσαν περιοδεία, την πρώτη μετά από 7 χρόνια αποχής
Να μας συγχωρήσει κύριος Yorke για την προπολεμική φωτογραφία, αλλά αυτός κι η παρέα του μας είχαν συνδέσει με Κάιρο από το 2018 και μετά, οπότε πάλι καλά να λένε. Αναμένουμε νέο υλικό τώρα που ξαναβγαίνουν στον δρόμο, για να δημοσιεύουμε αναλόγως.
Γραφει Ραφαελλα ΡαλληΌσα γνωρίζουμε για το sequel του The Thursday Murder Club στο Netflix
Για εμάς, δε θα έπρεπε να είναι ταινία, αλλά σειρά. Όπως και να έχει, επειδή το Netflix αποφασίζει και όχι εμείς, τουλάχιστον ας μας εγγυηθεί κάποιος ότι στη συνέχεια της ταινίας, θα ξαναδούμε τον Lucifer....εεε τον Tom Ellis εννοούμε.
Γραφει Νικη ΚοντομηναΜόλις ακούσαμε -και κολλήσαμε με- τα 2 ολοκαίνουργια τραγούδια των Spoon
Το καλοκαίρι υπήρξε πάρα πολύ παραγωγική περίοδος για τους Spoon, οι οποίοι, μετά το σοβαρό come back τους το 2022 έπειτα από 5 χρόνια δισκογραφικής αγρανάπαυσης, μοιάζουν ασταμάτητοι.
Γραφει Ραφαελλα ΡαλληΟ Nicolas Cage υποδύεται τον Ιωσήφ στην ταινία ‘βιβλικού τρόμου’, The Carpenter's Son
Ο Nicolas Cage γίνεται Ιωσήφ και μας οδηγεί σε μια σκοτεινή ιστορία βιβλικού τρόμου. Το The Carpenter’s Son φέρνει την οικογένεια του Χριστού αντιμέτωπη με υπερφυσικές δυνάμεις.
Γραφει Παυλος Κρουστης