Η περίεργη περίπτωση του νέου Προέδρου του Ιράν

Ο νέος πρόεδρος του Ιράν αναλαμβάνει καθήκοντα την Πέμπτη εν μέσω μιας πανσπερμίας απαιτήσεων από πλευράς των συμπατριωτών του: άλλοι φωνάζουν για το νερό, άλλοι για καλύτερους μισθούς και όλοι τους για εμβόλια κατά της Covid-19. Ακόμη κι αν ο Ebrahim Raisi ακούει τις εκκλήσεις τους, δεν αναμένεται να τις αντιμετωπίσει με πραγματική προσοχή.

Κατά τη διάρκεια της μακράς πορείας ανόδου του στα κλιμάκια της Ισλαμικής Δημοκρατίας, ο Ραϊσί άκουγε μόνο μία φωνή - εκείνη του ανώτατου ηγέτη της χώρας Αλί Χαμενεΐ. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει με την άνοδό του στην προεδρία, την τελευταία μιας μακράς σειράς προαγωγών τις οποίες έλαβε ο σκληροπυρηνικός κληρικός χάρη στην εύνοια του αφεντικού του.

Στημένες εκλογές

Ο Ραϊσί κέρδισε την προεδρία στη δεύτερη προσπάθειά του, μόνο και μόνον επειδή ο Χαμενεΐ έστησε τις εκλογές υπέρ του. Πρώτον, το Συμβούλιο των Φυλάκων - το ισχυρότατο συνταγματικό όργανο που διορίζεται απευθείας από τον ανώτατο ηγέτη και είναι επιφορτισμένο με τον έλεγχο των εκλογικής διαδικασίας - απέκλεισε πολύ πιο δημοφιλείς υποψήφιους από τις κάλπες.

Στη συνέχεια, άλλοι σκληροπυρηνικοί που είχαν το δικαίωμα να συμμετάσχουν αποσύρθηκαν από την εκλογική μάχη, πολύ πιθανόν μετά από αίτημα του Χαμενεΐ.

> Διάβασε ακόμη: Eric Adams: Ο επόμενος δήμαρχος της Νέας Υόρκης;

Ακόμη και για τα ιρανικά πρότυπα, επρόκειτο για μια απροκάλυπτη χειραγώγηση της εκλογικής διαδικασίας και οι ψηφοφόροι έδειξαν τη δυσαρέσκειά τους μποϊκοτάροντας την εκλογική "φάρσα". Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ισλαμικής Δημοκρατίας, η συμμετοχή έπεσε κάτω από το 50%. Μεταξύ όσων ψήφισαν, ένας αριθμός ρεκόρ - το 12% του συνόλου - έριξαν στην κάλπη άκυρα ψηφοδέλτια, σε μια σαφή ένδειξη διαμαρτυρίας.

Το γεγονός αυτό αφήνει τον Ράισι με μια εξαιρετικά μικρή δική του νομιμοποίηση και ως εκ τούτου ακόμη πιο πολύ όμηρο του Χαμενεΐ. Αυτή ήταν πάντοτε η φύση της σχέσης μεταξύ των δύο κληρικών-πολιτικών και το λαϊτμότιφ της καριέρας του Ραΐσί εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες.

Τετραμελής επιτροπή "θανάτου"

Ήταν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του ίδιου του Χαμενεΐ που ο Ράισι βγήκε από την αφάνεια ως νέος κληρικός και διορίστηκε εισαγγελέας. Το 1988, ήταν μέλος μιας τετραμελούς "επιτροπής θανάτου" που διέταξε την εκτέλεση δεκάδων χιλιάδων πολιτικών κρατουμένων. Την επόμενη χρονιά, ο Χαμενεΐ αναβαθμίστηκε σε Ανώτατο Ηγέτη. Συνέχισε να δίνει περιστασιακά θρησκευτικές διαλέξεις και ο Ραϊσί έγινε ένας από τους μαθητές του.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο Ραϊσί ήταν ήδη ένας από τους προστατευόμενους του Χαμενεΐ και η καριέρα του άρχισε να απογειώνεται ταχέως. Έγινε αναπληρωτής ανώτατος δικαστικός και εξελέγη στη Συνέλευση των Εμπειρογνωμόνων, το ισχυρότερο σώμα ισλαμικής νομοθεσίας της χώρας.

> Διάβασε ακόμη: Η πραγματική ανθρωπιστική κρίση στη Λωρίδα της Γάζας

Το 2014, ο Χαμενεΐ τον έχρισε γενικό εισαγγελέα και, δύο χρόνια αργότερα, θεματοφύλακα του πλουσιότερου θρησκευτικού ιδρύματος της χώρας, μιας πολιτικής πλατφόρμας υψηλού κύρους.

Όταν η πρώτη υποψηφιότητα του Ραϊσί για την προεδρία το 2017 δεν ευοδώθηκε, ο Χαμενεΐ τού έδωσε ένα παρηγορητικό "βραβείο", χρίζοντάς τον επικεφαλής της δικαστικής εξουσίας της χώρας. Στο Ιράν εικάζεται ευρέως ότι ο Ραϊσί είναι ο επιλεγμένος διάδοχος του Χαμενεΐ και ότι η προεδρία είναι απλώς ένα εφαλτήριο για την ανώτατη ηγεσία της χώρας.

Κοινή κοσμοθεωρία και "παράνοια"

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δύο άνδρες μοιράζονται μια κοινή κοσμοθεωρία. Όπως ο Χαμενεΐ, έτσι και ο Ραΐσι είναι ένας συντηρητικός, ταγμένος με πάθος ενάντια σε κάθε ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Ισλαμική Δημοκρατία. Και οι δύο κινούνται στα όρια της παράνοιας σχετικά με τις προθέσεις του υπόλοιπου κόσμου και κυρίως των ΗΠΑ. Η εχθρότητα του νέου Ιρανού προέδρου προς τη Δύση πιθανότατα θα ενισχυθεί, καθώς η ανάληψη εκ μέρους του της προεδρίας θα ρίξει περισσότερο φως επί του ρόλου του στις εκτελέσεις στα τέλη της δεκαετίας του '80.

Ο Ραϊσί προσυπογράφει επίσης την αντίληψη του Χαμενεΐ για μια "οικονομία αντίστασης", πιστεύοντας ότι η αυτάρκεια στα πάντα είναι η καλύτερη προστασία έναντι της "ληστρικής Δύσης". Όπως και ο Χαμενεΐ, έτσι και ο Ραΐσι θέλει οι ΗΠΑ να χαλαρώσουν τις οικονομικές κυρώσεις που επέβαλε στο Ιράν η κυβέρνηση Τραμπ - κυρίως επειδή αυτό θα έδινε στην κυβέρνησή του πρόσβαση σε παγωμένα περιουσιακά της στοιχεία, καθώς και σε ξένες αγορές για το ιρανικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Σε αντίθεση, ωστόσο, με τον απερχόμενο πρόεδρο Χασάν Ρουχανί, ο Ραϊσί δεν έχει κανέναν ενθουσιασμό για ξένες επενδύσεις, πολύ δε περισσότερο για παρουσία πολυεθνικών εταιρειών στο Ιράν.

Εκτός από την κοινή με τον Χαμενεΐ καχυποψία του για τους ξένους, ο Ραϊσί δεν έχει καμία ανοχή για τους Ιρανούς που επιθυμούν περισσότερα από την κυβέρνησή τους και για τη χώρα τους. Στα 32 χρόνια κατά τα οποία διατελεί ανώτατος ηγέτης, ο Χαμενεΐ δεν "υπέκυψε" ποτέ στις απαιτήσεις των υπηκόων του, είτε επρόκειτο για πολιτικές ελευθερίες είτε για οικονομικές ευκαιρίες. Όταν ένιωθε πίεση, απαντούσε απελευθερώνοντας τις δυνάμεις ασφαλείας προκειμένου αυτές να σκοτώνουν και να φυλακίζουν διαφωνούντες ή διαδηλωτές.

> Διάβασε ακόμη: Tι ακριβώς συμβαίνει στην Αϊτή και την Κούβα;

Στο νέο του πόστο, ο Ραϊσί θα πρέπει να εκτελέσει την αποστολή της καταστολή που, μέσω των προηγούμενων ρόλων του, υποστήριξε και επέτρεψε. Ο Χαμενεΐ ξέρει ότι μπορεί να βασίζεται στο ότι ο νέος πρόεδρος θα ακούει ευλαβικά και θα ακολουθεί κάθε λέξη του. Οι Ιρανοί πολίτες, από την άλλη πλευρά, θα έχουν την αίσθηση ότι χτυπούν "του κουφού την πόρτα" όσον αφορά τα όποια αιτήματά τους.

Από: Capital.gr

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr