Όταν ο Kylian Mbappé πήρε πολιτική θέση

Έμεναν δύο εβδομάδες μέχρι τις γαλλικές βουλευτικές εκλογές, ωστόσο ο Kylian Mbappé έσπασε τη σιωπή του, στη συνέντευξη Τύπου που προηγήθηκε του ντεμπούτου της Γαλλίας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, απέναντι στην Αυστρία λέγοντας τα εξής: "Θέλω να απευθυνθώ ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους. Η γενιά μας μπορεί να κάνει τη διαφορά, οι εξτρεμιστές βρίσκονται στις πύλες της εξουσίας. Ζητώ από όλους να πάνε να ψηφίσουν".

Λίγες λέξεις δηλαδή, που ήταν αρκετές για να προκαλέσουν αναστάτωση. Στο γήπεδο, οι Γκαλέτι νίκησαν μόνο την Αυστρία με αυτογκόλ και έφεραν ισοπαλία με την Ολλανδία. Εκτός γηπέδου, ο προπονητής Deschamps προέτρεψε σε μετριοπάθεια: "Το ποδόσφαιρο μπορεί να ενώσει τους πάντες, δεν σχολιάζω τι λένε οι παίκτες".

Ο πρώτος ήταν ο Ousmane Dembélé , στη συνέχεια ο οπαδός της Ίντερ Marcus Thuram - την παραμονή του αγώνα με την Αυστρία - είχε καλέσει τους συμπολίτες του να "εξασφαλίσουν ότι το Rassemblement National (το κόμμα που ιδρύθηκε το 1972 από τον Jean-Marie Le Pen και σήμερα προεδρεύει η κόρη του Marine, σ.σ.)" και τέλος ο Mbappé, την παραμονή του αγώνα, προχώρησε τα πράγματα παραπέρα: "Η χώρα πρέπει να ταυτιστεί με τις αξίες της διαφορετικότητας, της ανεκτικότητας και του σεβασμού".

Ενώ η γαλλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία - η οποία είχε συμμεριστεί την έκκληση των παικτών να ψηφίσουν, προτείνοντας μάταια να διατηρήσει κάποια ουδετερότητα - εξέδωσε εσπευσμένα μια ανακοίνωση, η έκκληση των Dembélé, Thuram και Mbappé αντηχούσε. Για τον τερματοφύλακα Unai Simón, "εμείς οι ποδοσφαιριστές ίσως δεν θα έπρεπε να μιλάμε για αυτά τα προβλήματα". Αντίστοιχα, για τον Thierry Henry, "η ψήφος μπορεί να σταματήσει τον εξτρεμισμό". Η Γαλλίδα υπουργός Αθλητισμού, Amélie Oudéa-Castéra - της Renissance, του κόμματος που ιδρύθηκε το 2016 από τον σημερινό πρόεδρο Emmanuel Macron , σ.σ. - συμμερίστηκε φυσικά την έκκληση των παικτών, ενώ ο πρόεδρος της Γαλλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Philippe Diallo, "διέταξε" τους παίκτες να "αποφύγουν τις πολιτικές συζητήσεις", καθώς "η εθνική ομάδα ανήκει σε όλους και δεν θέλω να την εκμεταλλευτούν. Οι Γάλλοι θα επιλέξουν".

Για λίγες ημέρες λοιπόν, δεν έγινε λόγος για πολιτική - το σπάσιμο του ρινικού διαφράγματος του Kylian Mbappé στον αγώνα εναντίον της Ολλανδίας μονοπώλησε τον Τύπο - μέχρι που νέες δημοσκοπήσεις έδωσαν προβάδισμα στο Rassemblement National (το οποίο έλαβε 32% στις πρόσφατες ευρωεκλογές των ψήφων) έναντι της κεντρώας συμμαχίας του Emmanuel Macron, ο οποίος "διέλυσε" το Κοινοβούλιο στις 9 Ιουνίου.

Αν και ο Mbappé δεν αναφέρθηκε άμεσα στο Rassemblement National, σε αντίθεση με τον Marcus Thuram, δεν είναι η πρώτη φορά που η γαλλική εθνική ομάδα παίρνει θέση πολιτικά. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, που διεξήχθη στην Αργεντινή του Βιντέλα, ο επιθετικός Dominique Rocheteau εξέφρασε την απροθυμία του να παίξει σε μια χώρα που κυβερνάται από τη στρατιωτική χούντα. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, ο Zinédine Zidane επιτέθηκε στο Εθνικό Μέτωπο (το κόμμα της Le Pen, το οποίο άλλαξε το όνομά του σε Rassemblement National το 2018) το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, "δεν εκπροσωπούσε τις αξίες της Γαλλίας". Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 , ο σοσιαλιστής Georges Frêche δήλωσε: "Εννέα στους έντεκα μαύρους παίζουν, ο κανόνας θα ήταν τρεις ή τέσσερις". Ο Jean-Marie Le Pen κατηγόρησε τον προπονητή Domenech ότι κάλεσε "πάρα πολλούς μαύρους παίκτες" και έλαβε την απάντηση ενός αμυντικού, του αμυντικού Lilian Thuram, γεννημένου στη Γουαδελούπη: "Ο κ. Le Pen δεν φαίνεται να γνωρίζει ότι υπάρχουν μαύροι Γάλλοι, ξανθοί Γάλλοι και καφέ Γάλλοι".

Όπως και το 2014, όταν η Jean-Marie Le Pen μίλησε για την απελευθέρωση των ποσοστώσεων για τους ξένους ποδοσφαιριστές, έλαβε την απάντηση ενός αμυντικού, του Mamadou Sakho, γεννημένου στο Παρίσι από γονείς από τη Σενεγάλη, ο οποίος επίσης ζούσε στους δρόμους ζητιανεύοντας ως παιδί: "Όλοι μας εκπροσωπούμε τη Γαλλία, ένα ολόκληρο έθνος που αποτελείται από την αραβική κουλτούρα και τη μαύρη αφρικανική κουλτούρα".

Στις 15 Ιουλίου 2018, στο στάδιο Λουζνίκι της Μόσχας, η Γαλλία κατέκτησε το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο, μετά από δύο χαμένους τελικούς, το 2006 στο Βερολίνο με την Ιταλία (στο Παγκόσμιο Κύπελλο) και το 2016 στο Παρίσι με την Πορτογαλία του Cristiano Ronaldo (στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα). Ακριβώς είκοσι χρόνια μετά την τελευταία κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1998, με το νταμπλ του Zinédine Zidane στον τελικό με τη Βραζιλία, το παιχνίδι του δεκαεννιάχρονου Mbappé έκρινε τον τελικό με την Κροατία. Αν ο Zidane είναι γιος Αλγερινών γονέων, ο Mbappé προέρχεται από οικογένεια με καταγωγή από την Αλγερία (από την πλευρά της μητέρας) και το Καμερούν (από την πλευρά του πατέρα). Τόσο ο Zidane όσο και ο Mbappé μεγάλωσαν στο ποδόσφαιρο μακριά από το Παρίσι - ο ένας στη Μασσαλία, ο άλλος στο Πριγκιπάτο του Μονακό - και στον τελικό εναντίον της Κροατίας σκόραρε και ο Paul Pogba, γεννημένος στη Γαλλία από γονείς από τη Γουινέα, καθώς και ένας από τους δεκαοκτώ παίκτες που κλήθηκαν από τους είκοσι τρεις με μεταναστευτική καταγωγή ή μικτή εθνικότητα (συμπεριλαμβανομένου του οπαδού της Μίλαν Giroud, του οποίου οι γιαγιάδες είναι Ιταλίδες). 

Ομοίως, αν το 1998 η Γαλλία κέρδισε τον ημιτελικό - επίσης εκεί απέναντι στην Κροατία - ήταν χάρη στο στήριγμα του Thuram, γεννημένου όπως αναφέρθηκε στη Γουαδελούπη. Ο αρχηγός εκείνης της εθνικής ομάδας είναι ο σημερινός προπονητής της Γαλλίας, ο Deschamps, μιας εθνικής ομάδας που ήταν και είναι εξαιρετικά πολυεθνική και ιστορικά αντλεί πρόθυμα από τα λεγόμενα Départments et Regions d'Outre-Mer (DROM). Από τη Γουιάνα του Malouda στη Μαρτινίκα του Abidal και του Anelka, περνώντας από τη Νέα Καληδονία του Christian Karembeu , παγκόσμιος πρωταθλητής το '98, του οποίου ο προπάππους Willy απελάθηκε και εκτέθηκε ως κανίβαλος στην Αποικιακή Έκθεση στο Παρίσι το 1931.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr